Ambrozja: jak radzić sobie z rośliną alergenową, fot

Ambrosia (łacińska ambrozja)

- rodzaj wieloletnich i jednorocznych roślin zielnych z rodziny Astrovye, obejmujący 50 gatunków, rosnących głównie w Ameryce Północnej. W Eurazji kwiat ambrozji pojawił się pod koniec XVIII wieku: w 1873 roku został sprowadzony z Ameryki wraz z nasionami koniczyny. W 1914 r. Ambrozję uprawiano na Ukrainie we wsi Kudaszewka jako substytut podbródka, a po rewolucji przewożono ją na kołach Studebakers w całym kraju. Ambrozja jest chwastem kwarantannowym. Naukowa nazwa rodzaju pochodzi od mitologicznej nazwy pokarmu bogów, który daje nieśmiertelność i młodość. Pachnąca maść, którą rzekomo wcierano bogów, była również nazywana ambrozją..

Roślina ambrozji - opis

Jak wygląda ambrozja? Trawa ambrozja osiąga wysokość od 20 do 200, a czasem nawet do 300 cm, ma korzeń łodygi, wnikający na głębokość 4 m, wyprostowaną łodygę owłosioną i piękne ażurowe liście o długości do 15-17 cm, ciemnozielone na górnej stronie i szaro-zielone, silnie owłosione od dołu. Kwiaty ambrozji są małe, o różnych odcieniach zieleni. Kiedy kwitnie ambrozja? Pędy roślin pojawiają się w maju lub czerwcu, a kwitnienie ambrozji rozpoczyna się pod koniec lipca lub na początku sierpnia i trwa do połowy jesieni. Ambrozja rozmnaża się przez nasiona.

Ambrozja rośnie bardzo szybko, wysychając glebę w uprawach uprawnych i uciskając inne rośliny, w tym łąki. Ambrozja zmniejsza żyzność gleby poprzez wypompowywanie z niej składników mineralnych. Na ambrozję najbardziej cierpią słoneczniki, rośliny strączkowe, zboża, uprawy rzędowe i gryka. Pogarsza się również jakość upraw paszowych zanieczyszczonych ambrozją: zwierzęta nie jedzą ambrozji ze względu na wysoką zawartość gorzkich olejków eterycznych. Ponadto raz w żywieniu krów osłabia zapach i smak mleka..

Alergia na ambrozję

Pyłek ambrozji może wywołać katar sienny. To jeden z najbardziej niebezpiecznych chwastów alergizujących. Na terenie byłego ZSRR ambrozja na Krymie rozprzestrzeniła się w latach 60. i 70. ubiegłego wieku, a na początku XXI wieku obejmowała już większość terytorium Ukrainy i południowo-zachodniej Rosji. Znaczna część populacji w okresie kwitnienia ambrozji doświadcza reakcji alergicznych, które są tak silne, że niektórzy muszą gdzieś wyjechać lub zażywać leki przeciwhistaminowe przez długi czas. Alergia na ambrozję jest szczególnie niebezpieczna dla dzieci, ponieważ może być śmiertelna. Pyłek ambrozji podrażnia błony śluzowe i utrudnia oddychanie. Reakcja alergiczna występuje, gdy stężenie pyłku ambrozji ambrozji 25 ziaren na 1 m2 atmosfery, podczas gdy jedna dorosła roślina może wytworzyć kilka milionów tych cząstek, a przy silnym wietrze przemieszczają się na duże odległości.

Objawy zakwitu ambrozji obejmują katar, zaczerwienienie i swędzenie oczu, łzawienie oczu, swędzenie skóry, świszczący oddech w klatce piersiowej, kaszel, ból gardła i ból gardła. Jeśli całkowicie zdrowa osoba jest zmuszona oddychać przez kilka tygodni powietrzem zawierającym pyłek ambrozji, prawie na pewno zachoruje na alergię. Niestety ta alergia jest praktycznie nieuleczalna..

Mieszkańcy innych krajów również cierpią na ambrozję: w Stanach Zjednoczonych 35 milionów ludzi choruje w okresie kwitnienia. Niemcy ogłosiły bezlitosną walkę z chwastami wywołującymi alergie. W Szwajcarii każdy, kto zobaczy choćby kiełek ambrozji, jest zobowiązany do natychmiastowego zgłoszenia tego do służby specjalnej. Ale Węgry, Włochy i Francja już przegrały walkę z ambrozją.

Walcz z ambrozją

Jak radzić sobie z ambrozją

W domu ambrozja ma ponad 600 naturalnych wrogów, którzy powstrzymują jej rozwój. Wśród nich są zarówno rośliny, jak i owady. W naszych warunkach, które są całkiem odpowiednie dla chwastów, agresor nie napotyka prawie żadnych przeszkód. Ambrozja nie boi się suszy, jest niezwykle płodna: dorosła roślina produkuje do 40000 nasion, a kiełkują zarówno dojrzałe nasiona ambrozji, jak i te, które osiągnęły tylko dojrzałość woskową i mleczną. Nasiona ambrozji nie tracą zdolności kiełkowania do 40 lat.

Jeśli w okolicy znajdziesz krzew ambrozji, zniszcz go, zanim roślina wyprodukuje nasiona. Niewielką ilość zarośli chwastów można po prostu skosić, ale jeśli się spóźnisz i nasiona ambrozji obudzą się na ziemi, przygotuj się na ciężką, wyczerpującą walkę, w której będziesz musiał połączyć wszystkie dostępne metody.

Kośba. Ta metoda niszczenia ambrozji jest skuteczna tylko w okresie tworzenia pąków: jeśli kosisz chwast w okresie aktywnego wzrostu, utworzy 2-3 razy więcej pędów niż zniszczyłeś. Dlatego konieczne będzie koszenie nowo rosnącej ambrozji 3-5 razy w sezonie, nie pozwalając jej zakwitnąć i dać nasion.

Kopanie lub wyrywanie. Zniszczenie ambrozji w ten sposób daje doskonałe wyniki, ale będziesz musiał wykopać chwast przez kilka lat, ponieważ młode pędy będą pojawiać się na miejscu przez długi czas.

Metoda chemiczna. Na rozległym terytorium nie możesz pozbyć się chwastów ręcznie, będziesz musiał uciekać się do środków chemicznych do zwalczania ambrozji - leków z grupy glifosatów: Prima, Caliber, Granstar, Glysol, Glyphos, Dominator, Tornado, Kosmik, Loren, Raudnap, Hurricane-forte. Roztwór do zwalczania chwastów przygotowuje się ściśle według instrukcji, należy jednak pamiętać, że na terenie ośrodka, na pastwiskach iw osadach stosowanie herbicydów jest surowo zabronione..

Wypieranie przez inne rośliny. Eksperci zalecają zwalczanie ambrozji własną bronią, zastępując chwast trawą trawnikową i roślinami wieloletnimi. Na polach siana i pastwiskach można tworzyć nasadzenia wieloletnich traw lub roślin strączkowych lub sadzić je w mieszanych rzędach. W ciągu 2-3 lat takie nasadzenia mogą całkowicie stłumić ambrozję. Trawy, które mogą odzyskać terytorium z chwastów, obejmują lucernę, wycinkę, kostrzewę, trawę pszeniczną, esparcetę, kuper bez korzeni i trawę pszeniczną bez korzeni. Musztarda Sarepta doskonale oczyszcza pola z ambrozji.

Korzystanie z naturalnych wrogów. Specjalnie do walki z ambrozją w 1978 roku, ambrozję, bliskiego krewnego stonki ziemniaczanej, sprowadzono z Ameryki do Chin, Jugosławii i Australii. Jest to chrząszcz czarny z podłużnymi białymi paskami, zjadający nie tylko ambrozję. I chociaż wyniki jego życia nie są jak dotąd imponujące, naukowcy nie poddają się: w regionie Rostowa rozpoczęli eksperyment, wypuszczając 4000 liści chrząszczy na polu słonecznika.

Poszukiwanie skutecznych sposobów zwalczania ambrozji trwa.

Gatunki ambrozji

Istnieją trzy rodzaje ambrozji: piołun, trójdzielny i wieloletni.

Ambrosia trifida)

- duży i silny wczesnowiosenny chwast jednoroczny z rozgałęzionymi łodygami do 2 m wysokości i szerokimi liśćmi. Pojawiający się wczesną wiosną szybko rośnie masowo, wypierając i zagłuszając inne jednoroczne, zarówno uprawne, jak i dzikie. Trzyczęściowa ambrozja szybko wysycha glebę. Kwitnie w połowie czerwca.

Artemisia ambrozja (Ambrosia artemisiifolia)

- także rocznik przypominający piołun. Roślina osiąga wysokość od 20 do 300 cm, w górnej części ma prostą, rozgałęzioną łodygę wiechowatą, owłosioną z włoskami, ciemnozieloną powyżej i jasnozieloną poniżej liści, obustronnie pokrytą krótkim włosiem. Dolne liście są przeciwległe, jajowate w zarysie, podwójnie pierzasto wypreparowane liście z lancetowatymi płatami osadzonymi na krótkich ogonkach; górne liście są siedzące, naprzemiennie, pierzasto wycięte lub pierzasto wycięte. Kwitnąca ambrozja piołunowa wytwarza duże ilości szkodliwego pyłku.

Ambrozja psilostachya)

lub boso, lub bylina, który z wyglądu łatwo pomylić z ambrozją, posiada pełzające kłącza odporne na niskie temperatury, które nie przemarzają nawet w bardzo mroźne zimy. Nasiona wieloletniej ambrozji kiełkują w maju. Kwitnąca ambrozja produkuje znacznie mniej pyłku niż piołun, ale jest również niebezpiecznym chwastem kwarantannowym.