Winogrona libijskie - jedna z najlepszych odmian o bardzo wczesnym dojrzewaniu

Historia hodowli i opis winogron Libia

Stosunkowo nową odmianę winorośli Libii wyhodował ukraiński hodowca amator V.V. Zagorulko (Zaporoże), który w swojej specjalności nie ma nic wspólnego z rolnictwem. Entuzjasta ukończył studia na Wydziale Elektroniki Instytutu Mechanicznego w 1986 roku, ale uprawą winorośli zainteresował się już w młodości, pod koniec XX wieku. Jego rękami powstało wiele odmian winogron, a kilkanaście stało się powszechnie znane.

V.V. Zagorulko dąży do opracowania odmian, które wyróżniają się corocznym wczesnym owocowaniem, samozapyleniem, wspaniałym smakiem jagód i dobrą transportowalnością. Winogrona libijskie pozyskiwane są na bazie odmian Flamingo i Arcadia rozpowszechnionych w Rosji. Od pierwszego prawie całkowicie przejął wygląd jagód, a od drugiego - wczesny okres dojrzewania. Libia stała się odmianą, którą sam hodowca uważa za jedną ze swoich najlepszych prac, jest z niej bardzo dumny.

O popularności odmiany Arcadia świadczy fakt, że jest ona znana i z powodzeniem uprawiana nawet w najbardziej „winiarskim” kraju - Francji, której mieszkańcy są dobrze zorientowani w walorach winogron: https://klumba.guru/yagody/vinograd/vinograd-arkadiya-opisanie-sorta-foto-otzyivyi.html

Arkadia wyróżnia się wczesnym dojrzewaniem

Według V.V. Zagorulko Libia przekroczyła wszystkie jego oczekiwania, na rynkach to winogrono jest sortowane znacznie wcześniej niż inne jagody. Został wpisany do Państwowego Rejestru Ukrainy w 2011 roku, a rok wcześniej został opatentowany w tym kraju. Odmiana jest również uprawiana w wielu winnicach osobistych i rolniczych w Rosji..

Flamingo prawie całkowicie nadało Libii wygląd jagód

Libijskie krzewy winogronowe są energiczne, owocowanie następuje po 2-3 latach od posadzenia lub szczepienia. Jeśli chcesz uprawiać jagody na niezbyt dużych krzakach, możesz szczepić odmianę na niewielkim podkładzie: w przypadku większości znanych odmian przyrost jest dobry. Często szczepienie winogron na odpowiedniej odmianie, odpornej na kaprysy pogody, pozwala uzyskać jeszcze większe jagody, a plon rośnie w tym samym czasie. Zdrewniałe sadzonki Libii również dobrze się zakorzeniają.

Młode pędy odmiany są jasnozielone, nie owłosione, podczas dojrzewania nabierają jasnobrązowego koloru. Liście pięciopłatkowe, średnio rozcięte. Pędy przeciążone zbiorami dojrzewają średnio 75%, roczne pędy bez jagód - całkowicie. Mrozoodporność jest stosunkowo niska - do -21 ... -22 ° С, czyli nie jest to niewątpliwa zaleta odmiany, obecnie opracowano dużą liczbę bardziej odpornych na zimę hybrydowych form winogron. Odporność na poważne choroby na poziomie Arkadii szacuje się na 3,0-3,5 punktu, ale konkretnie na oidium na 3,5-4 punktu. Odmiana jest uważana za bezpretensjonalną w opiece..

Libia to jedna z wczesnych lub bardzo wczesnych odmian stołowych: czas od początku sezonu wegetacyjnego do dojrzewania jagód wynosi około 3,5 miesiąca. Kwiaty są biseksualne; aby uzyskać pełnowartościowe zawiązanie jagód, przesadzanie krzewów innych winogron nie jest wymagane. Grona są duże, zwykle cylindryczno-stożkowate, jagody w gronach nie przylegają zbyt ciasno. Waga jednego pęczka to niecały 1 kg. Praktycznie nie ma peelingu: wszystkie jagody są mniej więcej tej samej wielkości.

Nawet w pełni dojrzałe jagody libijskie mają niejednorodny kolor, co niektórzy uważają za wadę

Owoce Libii są duże, ważą od 10 do 15 g. Ich kształt jest zmienny: jagody mogą być prawie okrągłe, lekko owalne lub nawet jajowate. Ze względu na nierównomierne dojrzewanie na jednym pędzlu obecne są owoce o różnej kolorystyce, od żółtawej do różowej, ale nawet przy najmniejszym zaróżowieniu stają się jadalne. Barwa ostatecznie dojrzałych jagód jest ciemnoróżowa z fioletowym odcieniem. Każdy owoc zawiera aż 3 małe pestki, skórka jest miękka, nie przeszkadza w stosowaniu.

Miąższ jest gęsty, soczysty, bardzo smaczny, z wyraźnym aromatem gałki muszkatołowej. Jagody są dobrze przechowywane, smak nie zmienia się przez kilka tygodni. Zawartość cukru jest bardzo wysoka - do 24%, w wyniku czego na winogrona silnie oddziałują osy. Umiarkowana kwasowość: 5-6 g / l, przy braku światła słonecznego może być nieco wyższa.

Pęczki są przechowywane przez długi czas bez zrywania, poprawia się smak jagód, wyrównuje się kolor. Pomimo tego, że po zbiorze owoce przez pewien czas nie psują się (w lodówce - do miesiąca), słabo reagują na transport, schludne opakowanie i brak ostrego wstrząsania.

Ogólnie rzecz biorąc, winogrona Libii ze względu na swoje właściwości należą do najlepszych odmian stołowych o bardzo wczesnym dojrzewaniu.

Winogrona są w stanie rosnąć na prawie każdej glebie, z wyjątkiem tego, że zasolone i podmokłe absolutnie nie nadają się do tego. Ale skaliste ziemie i piaskowce są dla niego idealne: https://klumba.guru/yagody/vinograd/kak-posadit-vinograd.html

Wideo: charakterystyka winogron Libia

Cechy sadzenia odmian winogron w Libii i opieki nad nim

Libijskie winogrona można polecić nawet niedoświadczonym ogrodnikom, ponieważ uprawianie ich nie jest trudne. Zarówno sadzenie, jak i podstawowe zasady pielęgnacji niewiele różnią się od technologii rolniczej innych wczesnych odmian stołowych. Libia to pospolita roślina okrywowa o dobrej odporności na mróz.

Idealną glebą do uprawy jest czarna gleba bogata w składniki odżywcze, ale uprawa może rosnąć na każdej glebie.. Do sadzenia winogron należy wybrać najbardziej nasłoneczniony obszar, zamknięty od zimnych wiatrów, zwłaszcza w kierunku północnym.

Wysoki dom, solidne ogrodzenie, dojrzałe drzewa owocowe itp. Mogą służyć jako ochrona winogron przed wiatrem..

Libia stara się rosnąć w górę, w kierunku słońca, ale aby uformować plon wysokiej jakości, pędy będą musiały być umieszczone, w tym poziomo, więc musisz natychmiast zapewnić mocną kratę.

Libijskie krzewy muszą być wyposażone w kraty do podparcia

Libię można sadzić przez cięcie, jest to jedna z najłatwiejszych metod hodowli. Często nabyta łodyga jest szczepiona na łodydze innej, bardziej mrozoodpornej odmiany, uzyskując dobre wyniki szczepienia. Wybierając gotową sadzonkę, należy zwrócić uwagę na taką z dobrze rozwiniętymi korzeniami.. Na południu winogrona sadzi się wiosną i jesienią, na środkowym pasie zaleca się to zrobić w kwietniu.

Procedura lądowania:

1. Zeszłego lata musisz wykopać wybrany obszar, dodając do niego najczęściej używane nawozy, przygotowując w ten sposób żyzną glebę.
2. Jesienią musisz wykopać dół do sadzenia. Jego wymiary muszą wynosić 70x70 cm lub więcej.
3. Na dnie wykopu należy ułożyć warstwę drenażu (tłuczeń lub łamaną cegłę) i położyć tam grubą rurę do podlewania korzeni w pierwszych latach. Dolna warstwa w otworze powinna być dobrze nawożoną żyzną glebą, następną warstwą powinna być gleba bez nawozów. Sadzą winogrona głęboko, ale tak, aby korzenie znajdowały się w czystej glebie, gdzie nie ma nawozów.
4. 1-2 pąki pozostawia się na powierzchni, podlewa, mulczuje.

Rura w jamie pomaga w nawadnianiu: woda przepływa bezpośrednio do korzeni winogron

Opieka nad Libią polega na podlewaniu, karmieniu, przycinaniu, profilaktycznym opryskiwaniu. Być może najtrudniejszą rzeczą jest przycinanie kwalifikowane, reszta operacji jest znana nawet początkującemu ogrodnikowi.

Podlewanie jest rzadko potrzebne, stojąca woda nie prowadzi do niczego dobrego. Największa potrzeba podlewania występuje podczas wzrostu jagód i nie warto podlewać na miesiąc przed zbiorem. Jagody Libii mogą pękać z powodu nadmiaru wody. Zwykle wymagane jest również podlewanie zimą, zwłaszcza jeśli jesień nie była zbyt deszczowa..

Generalnie zaleca się karmienie popiołem: corocznie zakopać 1-2 litry pod krzakiem. Rok później wczesne wiosenne nawożenie próchnicą, która jest zakopana w małych rowkach, nie zaszkodzi. Ponadto konieczne jest opryskiwanie liści przez opryskiwanie liści. Przed kwitnieniem i bezpośrednio po nim wygodnie jest stosować słabe roztwory złożonych nawozów mineralnych, a następnie z preparatu wyklucza się azot.

Libia ma średnią odporność na choroby winogron, dlatego wymagane jest co najmniej opryskiwanie roztworem siarczanu żelazawego, przeprowadzane wczesną wiosną. Wzdłuż zielonego stożka, czyli w momencie, gdy pąki zaczynają się rozchodzić, można leczyć 1% płynem Bordeaux. Na krótko przed kwitnieniem winnica jest opryskiwana Ridomil Gold.

Żelazny witriol w walce z chorobami i szkodnikami w winnicy: https://klumba.guru/yagody/vinograd/obrabotka-vinograda-zheleznyim-kuporosom.html

Witriol żelaza jest jednym z najprostszych i najskuteczniejszych fungicydów

Przycinanie wiosenne w Libii jest niebezpieczne: bardzo wcześnie zaczyna „płakać”, więc wiosną trzeba usuwać tylko wyraźnie martwe fragmenty winorośli. Latem konieczne jest ciągłe wyrywanie nadmiaru zielonych pędów i pasierbów, gdy są młode. Zaleca się usunięcie dodatkowych pęczków, pozostawiając nie więcej niż 2 na każdym pędzie. Główne przycinanie odbywa się jesienią, zanim krzewy zostaną osłonięte na zimę. Odmiana wymaga krótkiego przycinania pędów, 2-6 oczu. Na krzaku pozostaje nie więcej niż 45 oczu, a łącznie optymalne jest uformowanie 4 głównych rękawów.

Latem wystarczy wyrwać z winogron dodatkowe zielone pędy

Libia jest bardzo zniszczona przez osy i inne latające owady, więc muszą poważnie walczyć. Czasami przykrycie na krzaku z przezroczystej siatki zmniejsza podatność, ale warto też założyć pułapki: słoiki z naparem miodu zmieszanym z dowolnym insektycydem. Umieszczenie każdego pęczka w oddzielnym woreczku z gazy jest bardzo czasochłonne..

Przed nadejściem mrozu krzew należy usunąć ze wsporników, a pędy rozłożyć na ziemi, aby wygodnie je przykryć. Nie ma potrzeby grzebania winogron w ziemi, jak stare odmiany. W regionach o niezbyt silnych mrozach stosuje się świerkowe gałęzie drzew iglastych; w surowych klimatach można dodać włókniny lub kawałki pokrycia dachowego. W przypadku solidnego schronienia konieczne jest rozsypanie pod nim preparatów do zwalczania gryzoni..

Na zimę winogrona należy przykryć

Zalety i wady odmiany w porównaniu z podobnymi

Libia to cenna odmiana winogron, którą można porównać przede wszystkim z jej rodzicami: Flamingo i Arcadią. Pomimo tego, że Arcadia pewnie zalicza się do najlepszych światowych odmian stołowych, potomstwo jej nie zawstydziło: wziął od niej wszystko, co najlepsze, i dodał brakujące od drugiego rodzica. Niewątpliwe atuty Libii to:

• bardzo wczesne dojrzewanie;
• doskonała prezentacja;
• wspaniały smak gałki muszkatołowej;
• stabilna i wysoka wydajność;
• brak grochu: wyrównanie jagód w pęczku;
• długi okres trwałości dla wczesnej odmiany;
• dobra odporność na mączniaka prawdziwego;
• łatwość pielęgnacji;
• możliwość rozmnażania przez sadzonki lub szczepienie;
• obecność zarówno kwiatów żeńskich, jak i męskich: nie wymaga zapylaczy.

Jednak eksperci zwracają uwagę na kilka bardzo poważnych niedociągnięć, na przykład:

• nierównomierne zabarwienie jagód w pęczkach;
• słaba odporność na szarą zgniliznę;
• podatność na osy;
• niezbyt wysoka, jak na nowoczesne standardy, mrozoodporność.

Ale zauważone wady tej odmiany wcale nie umniejszają zalet, ponieważ większość z nich można łatwo zwalczyć przy pewnym wysiłku..

Różne recenzje

Wideo: przegląd hodowców odmiany Libii

Winogrona libijskie są godnym przedstawicielem bardzo wczesnych winogron stołowych. Nie nadaje się do uprawy w regionach północnych, ale w regionach południowych i centralnej strefie Rosji pielęgnacja nie stwarza żadnych szczególnych problemów. Ze względu na swoje walory handlowe i doskonały smak Libia zyskała szacunek zarówno wśród specjalistów, jak i wśród amatorów winiarzy..