Wiciokrzew - jadalna odmiana kolcowoju

Wiciokrzew to roślina powszechnie występująca na półkuli północnej naszej planety. Prawie 190 jego odmian jest znanych współczesnej nauce, z których niektóre są trujące, podczas gdy inne są przyjemne w smaku i przydatne. W Rosji istnieje 14 odmian kultury. Jest dość bezpretensjonalny i dlatego jest szczególnie popularny zarówno wśród początkujących ogrodników, jak i profesjonalistów. Piękne kwiaty cieszą oko podczas kwitnienia, a jagody przyjemnie zaskakują smakiem.

Odmiany jadalne wiciokrzewu

Wiciokrzew jest popularnie nazywany „wolfberry” lub „bezwstydny”. Krzewy dzikiej rośliny często można znaleźć w centralnej Rosji. Warto pamiętać, że ich jagody nie są jadalne.. Mieszkańcy lata sadzą kolcowój jako ozdobną roślinę kwitnącą i ze względu na jej owoce. Istnieją odmiany kręcone, które doskonale ozdobią altany i tereny rekreacyjne. A od tych, które owocują, zbierają zwykle 3 kg pożytecznych jagód, które są następnie spożywane zarówno w postaci surowej, jak i przetworzonej..

Odmiany owocowe rośliny dojrzewają wcześniej niż inne jagody i owoce. Podczas gdy truskawki kwitną i wiązane w ogrodzie lub w ogrodzie, a na drzewach pojawiają się pierwsze zielone wiśnie, można delektować się smakiem bezpretensjonalnego wiciokrzewu.

Najpopularniejsze odmiany roślin jadalnych to:

• Amfora;
• Berel;
• Czarodziejka;
• Smakosz;
• Gigant Leningradu;
• Morena;
• Pavlovskaya;
• Syberyjski;
• Sikorki;
• Niebieski ptak.

Wybierając wiciokrzew jako krzew, który zakwitnie i przyniesie owoce w kraju należy pamiętać, że absolutnie wszystkie odmiany tej rośliny owocują dopiero w trzecim roku po posadzeniu. JESTEMlat słodko-kwaśny w smaku i dość duży. Wszystkie młode krzewy wiciokrzewu mają puszyste liście, które ostatecznie tracą krawędź. Wysokość rośliny, której owoce nadają się do jedzenia, rzadko sięga 3 metrów, co jest również bardzo wygodne do zbioru.

W celu uzyskania obfitych plonów zaleca się sadzenie wiciokrzewu w grupach kilku odmian. Roślina jest zapylana krzyżowo, dlatego niezbędni są dla niej zielone sąsiedzi jednego gatunku.

Amfora

Odmiana ta uważana jest za jedną z najlepszych do jedzenia i przygotowywania preparatów na zimę. Został wydany stosunkowo niedawno, 20 lat temu, przez specjalistów z północnej stolicy Rosji. A jego poprzednikiem jest wiciokrzew kamczacki. Mówiąc o cechach Amfory warto zauważyć, że ma dość duże owoce, które osiągają długość 2-3 cm. Zewnętrznie jagody przypominają kształtem starożytne greckie amfory, od których pochodzi nazwa odmiany. Owocuje od 20 lat, co też jest zdecydowanym plusem dla ogrodnika.

Owoce Amfory mają dość gęstą skórkę, co pozwala na bezproblemowe przetransportowanie ich we właściwe miejsce. Pierwsze jagody pojawiają się na tej odmianie na początku czerwca, a sam wiciokrzew owocuje do końca miesiąca. Zaleca się sadzenie go razem z Czarodziejką lub Moreną. W produktywnym roku z krzaka można zebrać do 2 kg ciemnoniebieskich jagód.

Opis amfory jest dość powszechny: roślina to zielony krzew o wysokości do 1,5 metra. Ciemnozielone liście wiciokrzewu tworzą półkolistą koronę, gałęzie są czerwono-brązowe. Owoce mocno osadzają się na gałęziach i rzadko się kruszą. Amfora jest również odporna na zimowe temperatury i normalnie znosi mróz..

Berel

Odmianę Berel można również znaleźć dość często na osobistych poletkach miłośników wiciokrzewu. Wysokość krzewu sięga 1,6 metra, gałęzie i jasnozielone liście tworzą półkolistą koronę. Jagody jagodowe mają długość 2–2,5 cm, kształtem przypominają małe gruszki i mają lekko cierpki słodko-kwaśny smak. Skórka owocu jest dość cienka, dlatego należy ją bardzo ostrożnie transportować lub przetwarzać w pobliżu miejsca zbioru.

Roślina różni się wysoką wczesną dojrzałością, ponieważ zaczyna owocować już w drugim roku po posadzeniu. Aby uzyskać dobre zbiory owalnych jagód (przy odpowiedniej pielęgnacji Berel może plonować do 2 kg), odmianę należy sadzić obok wiciokrzewu błękitnego lub wiciokrzewu kamczadałkowego.

Czarodziejka

Wiciokrzew Czarodziejki to niski krzew, który rzadko osiąga wysokość 1,6 metra. Liście rośliny nie mają zwykłej krawędzi wiciokrzewu, a jagody są średniej wielkości 2 cm, kształt owoców jest eliptyczny, a smakują słodko z ledwo dostrzegalną kwaskowatością bez lepkości i goryczy.

Pierwsze jagody dojrzewają u Czarodziejki w połowie czerwca. Aby wiciokrzew tej odmiany dobrze owocował, zaleca się posadzenie go długo owocami, rodzynkami i sineglazką. Owoce Czarodziejki spokojnie znoszą transport, a sama roślina jest odporna na mróz, choroby i suszę.

Smakosz

To odmiana, która rośnie dość wolno. Roślina osiąga wysokość 1,4 m dopiero w wieku 10 lat, aw wieku 3-4 lat wznosi się nad ziemią na odległość 70-80 cm.Krzewy tego gatunku są dość gęsto porośnięte jasnozielonymi liśćmi, a jagody mają kształt owalu. Owoce Gourmet mają średnio 2-3 cm długości, smakują słodko-kwaśno i są idealne dla osób lubiących wyraźną kwaskowatość.

Skórka jagód Gourmet jest dość gęsta, dzięki czemu plon można bezpiecznie transportować bez obawy, że straci swój wygląd lub po prostu wypuści sok i „wypłynie”. Zjadają zarówno surowe owoce, jak i konfitury z nich. Aby ta odmiana wiciokrzewu dawała wysoki plon, zaleca się sadzenie jej w sąsiedztwie Nymph, Morena i Bluebird. Możesz zebrać do 3 kg jagód. A z rośliny w wieku 6-7 lat mieszkańcy lata zbierają 3,5 - 5,5 kg. Dojrzewają pod koniec czerwca, począwszy od 16 dnia miesiąca kalendarzowego.

Gigant Leningradu

Z nazwy odmiany jasno wynika, że ​​jagody tej rośliny są dość duże, a sam wiciokrzew został wyhodowany w Petersburgu. Pracowali nad nim hodowcy z Pawłowskiego Instytutu Naukowego Rosji. Krzew jest wysoki, często osiąga wysokość 1,6-2,5 metra. Ogrodnicy uwielbiają go za bezpretensjonalność, wczesną dojrzałość i wysoką wydajność. Pierwsze owoce olbrzyma z Leningradu można zbierać, gdy kultura osiągnie wiek 2-3 lat.

Jagody są dość długie, osiągają zwykle 2,2-3,3 cm.Owoce mają przyjemny smak, słodko-kwaśny, bez goryczy i lepkości. Aby krzewy dobrze owocowały, należy je sadzić Malwiną, Moreną i Bluebirdem.. Ta odmiana wiciokrzewu wyróżnia się długim okresem owocowania, jagody dojrzewają na leningradzkim olbrzymie od połowy czerwca do połowy lipca. Odmiana nie boi się transportu i nie traci swojej prezentacji nawet przy długim przebywaniu w pudełkach.

Morena

Kolejny gatunek pozyskany przez specjalistów z Pawłowska z północnej stolicy. Roślina należy do odmian wcześnie dojrzewających, a pierwsze jagody pojawiają się na niej w połowie czerwca i zachwycają letnich mieszkańców aż do początku lipca. Na wysokości kultura dorosła osiąga 1,6-1,7 metra i często jest używana jako kultura dekoracyjna, ponieważ pięknie kwitnie i wygląda estetycznie.

Jagody moreny swoim kształtem przypominają ogon bajkowej syreny, dlatego nazywana jest także Małą Syrenką. Na zewnątrz owoce są ciemnoniebieskie, błyszczące i grudkowate. Długość zwykle osiąga 2,4-3 cm, smakuje przyjemnie kwaśno z wyraźną słodyczą. Odmiana ma wysoki plon - do 2,3-2,5 kg jagód na krzak. Morena polecana jest do sadzenia w stałym miejscu z takimi zielonymi sąsiadami jak Amfora, Kamczadalka i Blue Bird..

Pavlovskaya i Sibiryachka

Odmiana Pawłowska jest również uwielbiana przez letnich mieszkańców i ogrodników. Wysokość krzewu zwykle osiąga 1,4 metra i sam w sobie jest niskim przedstawicielem tego gatunku. Owoce w średniej wielkości jagodach, które zwykle osiągają nie więcej niż 2 cm długości Wiciokrzew Pawłowski charakteryzuje się niskim opadaniem i dobrze znosi transport do miejsca przeznaczenia. Smak standardowy, słodko-kwaśny, bez goryczy, charakterystyczny dla dzikich gatunków roślin.

Odmiana wiciokrzewu Sibiryachka doskonale nadaje się do uprawy w surowym klimacie północy. Toleruje nagłe zmiany temperatury nawet podczas kwitnienia. Wysokość dorosłego krzewu zwykle sięga 1,6 metra. Sibiryachka rodzi owoce z dużymi fioletowymi jagodami, których długość wynosi 2-2,6 cm, słodkie owoce kształtem przypominają wrzeciono. Krzew owocuje już w drugim roku po posadzeniu iz jednej rośliny można zebrać do 2 kg plonu, a 14-letnia roślina przynosi właścicielowi do 5 kg. Pożądani sąsiedzi dla Sibiryachki - wiciokrzew Narymskaja i Tomiczka.

Titmouse i Bluebird

Titmouse należy do odmian wcześnie dojrzewających. Dorosła roślina osiąga wysokość 2 metrów i zaczyna owocować w drugim roku po posadzeniu. Jagody mają charakterystyczny niebieski kolor, dlatego odmiana otrzymała swoją nazwę. W smaku bardziej słodki niż kwaśny owoc o długości 3 cm, owocuje obficie przez 30 lat. Owoce nie znoszą dobrze transportu i są przechowywane w lodówce nie dłużej niż 3 dni. Eksperci zalecają sadzenie sikorki obok Malwiny lub Kamczadałki.

Bluebird należy również do dość wysokich przedstawicieli wiciokrzewu. Dorosła roślina często osiąga wysokość 1,8 metra. Owoce na krzakach tej odmiany pojawiają się w czerwcu, mają 2 cm długości i kształtem przypominają beczki. Niebieski ptak ma dość cienką skórkę, co nie wpływa na integralność owocu podczas transportu. Idź do 3 kg, ale do tego musi mieć co najmniej 6 lat. Najlepszymi zapylaczami dla Bluebird są Morena i Titmouse.

Sadzenie i odejście

Aby wiciokrzew zaczął owocować wcześniej, eksperci zalecają sadzenie rośliny jesienią, kiedy natura zasypia. Wynika to z faktu, że jego krzewy dość wcześnie zaczynają wypychać sok wzdłuż gałęzi, a kultura budzi się na wiosnę. Wybrane krzewy sadzimy w dobrze oświetlonym miejscu, gdzie nie ma przeciągów..

Zanim korzenie wiciokrzewu dotkną gleby, zaleca się nawożenie gleby w tym miejscu.. W tym celu do dołu wprowadza się suchą trawę, kompost i sól potasową. Do sadzenia wykopuje się otwór o głębokości 40 cm i szerokości 50 cm, a na środku wylewa się kopiec. Sadzonka umieszczana jest na nasypie, jej korzenie są starannie prostowane, a następnie zasypywane ziemią i podlewane. Możesz także ściółkować glebę torfem.

Wiciokrzew nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wystarczy go podlać i usunąć wysuszone gałęzie z buszu. Odmiany, które nie tolerują mrozu, są osłonięte na zimę. Aby wyhodować roślinę, która ucieszy oko i przyniesie owoce, musisz wybrać odpowiednią odmianę i dokładnie przeczytać jej opis w adnotacjach.