Technologia siewu rzodkiewki jako nawozu zielono-nawozowego

Rośliny obornika zielonego to nawozy zielone, które sadzi się przed zasiewem innych upraw w celu ulepszenia gleby, wzbogacenia jej w pożyteczną materię organiczną i azot, a także w celu powstrzymania wzrostu chwastów. Jednym z najpopularniejszych przedstawicieli takich roślin jest rzodkiew oleista, która wyróżnia się między innymi bezpretensjonalnością, mrozoodpornością i łatwością uprawy..

Właściwości biologiczne rośliny

Rzodkiew oleista jest jednorocznym ziołem z rodziny krzyżowych. Jego okres wzrostu wynosi zaledwie 40-45 dni, podczas których zielony nawóz osiąga wysokość nawet dwóch metrów. Łodyga rośliny jest rozgałęziona, gęsto pokryta jasnozielonymi zębatymi liśćmi, a jej owoce to strąki z nasionami o długości 6-8 cm.

Kwiaty sideraty są żółte, małe. Ten rodzaj rzodkiewki nie daje jadalnych roślin okopowych, ale służy do produkcji oleju roślinnego, którego zawartość w nasionach zielonego obornika wynosi aż 50%.

Ten przedstawiciel flory jest wyjątkowo bezpretensjonalny i doskonale toleruje prawie każde warunki pogodowe. Ze względu na długi i rozgałęziony system korzeniowy głęboko zakorzenia się w ziemi, szybko rośnie, zwalcza chwasty, toleruje zimno, suszę lub nadmierną wilgoć, a także dostosowuje się do wszystkich rodzajów gleb, w tym gliniastych i gliniastych.

Ze względu na krótki okres wzrostu może być stosowany w płodozmianie 2-3 razy w roku..

Skuteczny jako nawóz

Jako zielony nawóz rzodkiew oleista wykazuje bardzo wysoką skuteczność, co czyni go praktycznie niezastąpionym w ogrodnictwie. Wpływa korzystnie na wiele właściwości gleby, a także pomaga w walce z chwastami i szkodnikami, stanowiącymiwszechstronny i skuteczny sposób na zwiększenie plonów i odnowienie zubożonej gleby.

Zalety rzodkiewki oleistej

Wśród innych nawozów zielonych rzodkiew oleista ma wiele zalet ze względu na wyjątkowe właściwości biologiczne tej rośliny.. Są to między innymi:

• szybkie wiązanie i odnawianie zielonej masy;
• stabilność upraw;
• odporność na zimno, dzięki której zielony nawóz może być stosowany w niskich temperaturach, nie do przyjęcia dla większości innych roślin;
• małe zapotrzebowanie na jakość gleby;
• szybki wzrost i dojrzewanie rośliny;
• łatwość uprawy, pielęgnacji i uprawy roślin.

Wzbogacenie gleby

Podobnie jak inne nawozy zielone, używana jest rzodkiew oleista do nasycania gleby pożytecznymi minerałami i azotem wysokiej jakości. Pomaga w tym rozbudowany system korzeniowy, wnikający w głębokie warstwy gleby oraz ogromna ilość organicznej zielonej masy, która po skoszeniu rośliny zamienia się w próchnicę. Ta kultura charakteryzuje się użytecznymi właściwościami:

• spulchnienie i strukturyzacja gleby, jej ochrona przed erozją;
• nasycenie górnych warstw ziemi pożytecznymi minerałami - wapniem, fosforem, magnezem i innymi - które roślina wchłania z głębi;
• utrzymanie wentylacji gleby, ochrona przed wysychaniem;
• oczyszczanie wód gruntowych z azotanów;
• nasycenie gleby użytecznymi substancjami organicznymi i mikroelementami po zbiorze rośliny;
• wiązanie azotu;
• przyciąganie owadów zapylających do innych roślin podczas kwitnienia;
• zapobieganie zamarzaniu i zaleganiu śniegu podczas siewu zimowego.

W ten sposób po uprawie rzodkiewki uzyskuje się żyzną i żyzną glebę, na której inne uprawy dają większe plony. Jedynymi wyjątkami są inne rośliny krzyżowe, zwłaszcza kapusta, daikon i inne rodzaje rzodkiewki - tego siderata nie można do nich użyć..

Zwalczanie szkodników

Oprócz wzbogacenia gleby, rzodkiew oleista odznacza się również walorami fitosanitarnymi, czyli oczyszcza ogród ze szkodników. Tę właściwość nadają mu olejki eteryczne zawarte w nasionach.. Ogrodnicy podkreślają ochronne właściwości rośliny:

• zapobieganie chorobom grzybiczym, takim jak parch ziemniaka i choroba rizoktonii;
• odstraszanie szkodników, takich jak drutowce, mszyce i nicienie;
• zahamowanie wzrostu chwastów na skutek ciemnienia gleby - ze względu na tempo rozwoju rzodkiew oleista nie dopuszcza do rozwoju szkodników - trawy pszenicznej i ambrozji.

Ponadto sprzyja rozwojowi pożytecznych bakterii i wzrostowi populacji dżdżownic, co podnosi jakość gleby i produktywność innych roślin..

Siew i uprawa

Technologia siewu, uprawy i zbioru zielonego nawozu nie jest skomplikowana, niemniej jednak należy w nich przestrzegać pewnych zasad. Rzodkiew oleistą sadzi się najczęściej po zimowych mroźnych liściach i kontynuuje sadzenie do pierwszych dni jesieni.

Istnieją również odmiany kwietne i podzimne. Zazwyczaj sadzenie odbywa się po zebraniu pierwszych warzyw, natychmiast po rozkopaniu strony. Nasiona wbija się w ziemię o 2-4 cm, po wymieszaniu z suchą ziemią lub piaskiem w stosunku 1: 2, a następnie posypuje ziemią.

W przypadku sadzenia w rzędach szybkość siewu rzodkiewki wynosi 300-400 g na 100 m2. m. Jeśli roślina jest używana jako zielony nawóz lub roślina pastewna, odległość między nasadzeniami powinna wynosić około 15 cm, ale gdy jest rośliną miodową lub jest uprawiana w celu zbierania oleju, należy ją zwiększyć do 40 cm. Przy późnych siewach ilość nasion na metr kwadratowy. wzrost m, ponieważ plony stają się mniejsze.

Pierwsze pędy zielonego obornika wznoszą się 4 dni po siewie. Po kolejnych 40 dniach roślina kwitnie, ale w przypadku stosowania kultury jako nawozu zaleca się zebranie jej przed rozpoczęciem tego procesu, aby zapobiec późniejszemu samosiewowi. Można to zrobić, ścinając rośliny, miażdżąc je łopatą lub wykopując ziemię..

Jeśli po zabiegu pozostało zbyt dużo zielonej masy, można z niej zrobić kompost. To samo warto zrobić z zarośniętymi okazami o zbyt grubych łodygach. Po zebraniu rzodkiewki działka będzie gotowa do siewu za 3-4 tygodnie.

Rzodkiew naleśnikowa nie znosi bardzo dobrze kwaśnej gleby - warto karmić na niej kulturę nawozami, na przykład mąką dolomitową. Zwykle nie wymaga innej pielęgnacji, ale można użyć dowolnych preparatów organicznych, aby uzyskać bogatsze plony. Ponadto warto się nad tym zastanowić cięta roślina służy jako pełnowartościowy nawóz tylko na dobrze nawilżonej glebie.

Technologia sadzenia rzodkiewki oleistej również różni się w zależności od pory roku. Podczas siewu jesienią należy go usunąć na 2 tygodnie przed nadejściem przymrozków, po wykopaniu terenu i pokrojeniu dużych roślin. Jeśli kultura nie zdążyła zakwitnąć, może w ogóle nie zostać usunięta - zimą zielony nawóz doskonale zatrzyma wilgoć i zapobiegnie zamarzaniu gleby, a także posłuży jako doskonały nawóz po roztopach śniegu.

Do upraw ozimych rzodkiewkę należy sadzić tak, aby koszenie nastąpiło za 3 tygodnie do siewu. Latem można ją uprawiać w dowolnym momencie - roślina jest odporna na suszę, więc sadzenie to jest praktycznie pozbawione zagrożeń. W przypadku późnego sadzenia nie zaleca się stosowania tej rośliny jako zielonego nawozu, ale można ją uprawiać do innych celów..

Inne zastosowania

Oprócz stosowania jako nawóz, rzodkiew oleista jest również stosowana jako pasza dla roślinożerców i jako roślina miododajna. Wykorzystywane są jej cenne olejki eteryczne w kuchni, farmacji, kosmetologii, a nawet przemyśle - do smarowania części metalowych i produkcji oleju napędowego.

Rzodkiew oleista jako roślina pastewna ma zalety szybkiego dojrzewania, wartości odżywczej iniezmiennie wysoka wydajność: średnio 300-400 kg na hektar ziemi, ale przy odpowiedniej uprawie i stosowaniu nawozów można osiągnąć wynik 700 kg. Często jest uprawiany w mieszance ze zbożami, a także słonecznikami i roślinami strączkowymi. Oprócz karmienia zwierząt w czystej postaci z tej trawy przygotowuje się kiszonkę, sianokiszonkę, brykiety i mączkę z trawy. Ponadto roślina jest uprawiana na pastwiskach, gdzie nadal rośnie i służy jako pożyteczna pasza do późnej jesieni ze względu na wyjątkową odporność na zimno: dojrzałe rośliny mogą wytrzymać mrozy do -7 ° C.

Jako roślina miododajna ten typ rzodkiewki jest ceniony przez długi - do 30-40 dni - okres kwitnienia, a także za uwalnianie nektaru nawet po nadejściu chłodów.

Zbiór miodu z niego odbywa się wczesną wiosną lub w połowie lata, kiedy inne rośliny już wyblakły i zaczęły owocować.. Miód otrzymywany z kwiatów tego zioła ma wybitne właściwości lecznicze., ze względu na wysoką zawartość olejków eterycznych, a także przyjemny aromatyczny aromat. Warto jednak pamiętać, że łatwo się krystalizuje, dlatego należy go zebrać przed nadejściem zimy - będąc w ulu po nadejściu chłodów miód z rzodkiewki tworzy na plastrach skórkę.

W gotowaniu roślina służy do robienia sałatek i zup, w którym składnikiem są jego warzywa. Zawiera dużą ilość kwasu askorbinowego i innych dobroczynnych witamin, a także podnosi wartość odżywczą potrawy. Z kultury pozyskuje się również białko, które służy do przygotowania dietetycznego odżywiania sportowców. Z nasion rzodkiewki wytwarza się olej, dzięki któremu otrzymała swoją nazwę..

Olejek eteryczny tego przedstawiciela flory jest używany jako podstawa leków, a liście są używane do przygotowywania leczniczych herbat ziołowych i ziołowych, które uspokajają nerwy, łagodzą stres i pomagają przy bólach głowy. Nie ominęła go również kosmetologia - podobnie jak wiele olejków roślinnych eter rzodkiewki jest stosowany jako składnik szamponów, balsamów do włosów i olejków do masażu..

W ten sposób rzodkiew oleista stała się popularna wśród letnich mieszkańców ze względu na swoją wszechstronność. Ważną rolę odegrała również jego prostota i łatwość obsługi. Dziś roślina ta jest szeroko stosowana zarówno na prywatnych działkach, jak i na skalę przemysłową iz każdym dniem staje się coraz bardziej popularna..