Brzoza schmidt lub ironwood: cechy drewna

Nie jest tajemnicą, że jednym z głównych symboli naszego kraju są brzozy. Ludzie są przyzwyczajeni do oglądania cienkich białych pni i małych liści. Jednak parametry te nie dotyczą brzozy żelaznej Schmidt. Charakterystyka drewna tego drzewa znacznie różni się od standardowego gatunku tej rośliny. Nie wszyscy wiedzą, że istnieje ponad sto gatunków roślin należących do rodzaju Brzoza.

ogólna charakterystyka

Brzoza koreańska Schmidt nosi tę nazwę z dwóch powodów. Schmidt był znanym botanikiem, który badał różne rodzaje roślin.

To on jako pierwszy odkrył, opisał i odkrył omawiany gatunek. Taką brzozę można nazwać koreańską, ponieważ można ją znaleźć na terytorium Półwyspu Koreańskiego..

Dziś gatunek uważany jest za chroniony w Czerwonej Księdze.. Brzoza Schmidt uważana jest za niezwykle rzadki gatunek rośliny. Można go znaleźć tylko w niektórych częściach planety i w niewielkich ilościach. Obejmują one:

• Daleki Wschód.
• Primorye.
• Chiny.
• Japonia.
• Półwysep Koreański.

Jeśli chodzi o główne cechy omawianej brzozy, jest to słabo rozgałęzione drzewo liściaste. Średnia wysokość może sięgać 20 metrów. Niektóre okazy dorastają do 30 metrów. Pień drewna jest pokryty pęknięciami, aw niektórych miejscach kora łuszczy się i łuszczy się z pnia. Ma w tym miejscu brązowo-szary, a także kremowy odcień.

Gałęzie rośliny mają gładką korę, która ma ciemny wiśniowy kolor. Niektóre okazy mają czarne lub brązowe gałęzie. Występuje tu wiele żywicznych gruczołów, które zwykle nazywane są „przetchlinkami”..

Jeśli chodzi o liście brzozy żelaznej, jest to gatunek krótkowłosy. Jest eliptyczny lub jajowaty. Maksymalny rozmiar liści sięga 8-10 centymetrów. W dolnej części widać obniżone żyły, a na górnej jest całkowicie gładka i błyszcząca.

Metoda hodowli

W okresie kwitnienia brzoza Schmidta pokryta jest długimi, lekko zakrzywionymi kolczykami. Długość jednego takiego kolczyka to około 3-4 centymetry. Na początku jesieni zaczynają dojrzewać z nich owoce o wielkości do 2 mm. Mają nasiona, które promują rozmnażanie.

Żelazna brzoza ma maksymalną żywotność 350 lat. W tym czasie jest w stanie rozrzucić ogromną ilość nasion. Oczywiście nie wszystkie z nich wyrosną na drzewo. Działa to tylko z niektórymi okazami..

Istnieje również dodatkowa możliwość przeprowadzenia rozmnażania za pomocą pędów pneumatycznych. Ta metoda dotyczy drzew, których wiek nie osiągnął jeszcze 100-120 lat..

Cechy drewna

Dziś żelazna brzoza jest uznawana za najtrwalsze na świecie. Jego gęstość wynosi około 1100 kilogramów na metr sześcienny. Tylko serce drzewa gwajakowego może się równać z tym wskaźnikiem..

Dzięki temu materiał ten stał się praktycznie niezbędny w gospodarce narodowej. Przed umieszczeniem w Czerwonej Księdze drzewo to było używane do produkcji różnych narzędzi domowych. Było to szczególnie popularne w czasach, gdy narzędzia metalowe nie były dostępne dla wszystkich.. Został użyty do stworzenia:

• moździerz;
• rolki toczne;
• bijaki do obróbki zboża;
• osie wózków.

Ponadto do tkania często używano drewna z omawianych gatunków roślin. Został użyty do stworzenia czółenka obrabiarki, który wyróżniał się maksymalną wytrzymałością i nie zużywał się przez długi okres użytkowania..

Logicznie rzecz biorąc, ze względu na swoją wysoką wytrzymałość brzoza Schmidt powinna była być stosowana w żegludze, ale ominęła tę branżę. Wynika to z jego wysokiego ciężaru właściwego, dzięki czemu tonie w wodzie. Dlatego nie można używać tego rodzaju drewna na statku.. Jednak niektóre małe części były nadal produkowane.

Dodatkowe informacje

Kilka wieków temu siła brzozy żelaznej została udowodniona w dość zabawny sposób. W pień drzewa wystrzelono prawdziwą broń, po czym naboje odbiły się od drewna, nie uszkadzając jego powierzchni. W ten sposób eksperci doszli do wniosku o najwyższej wytrzymałości zakładu Schmidt.

Kolejnym dowodem na dużą wytrzymałość drzewa jest naturalne zjawisko, gdy po różnych burzach i huraganach brzoza spadła na ziemię. Potem jego pień mógł bez problemu leżeć na ziemi przez kilka dziesięcioleci. W tym przypadku gniją tylko górne warstwy kory, a samo drewno jest w idealnym porządku.

W 1932 roku przeprowadzono dodatkowy eksperyment. Obsługiwali go specjaliści z radzieckiej floty handlowej. W łodziach do silnika parowego łożyska były wykonane z drewna. Części te służyły tylko kilka razy mniej niż ich metalowe odpowiedniki..

Jak wspomniano wcześniej, dziś żelazna brzoza Schmidta jest na skraju wyginięcia, dlatego jest wymieniona w Czerwonej Księdze. Wynikało to ze zwiększonego zainteresowania drewnem, które miało atrakcyjne cechy. Dlatego wycinanie tej rośliny miało miejsce wszędzie. Dziś próbują przywrócić dużą populację brzozy Schmidt, ale zajmuje to dużo czasu. Wycinanie żelaznych drzew jest całkowicie zabronione i podlega karze.