Niewymiarowa brzoza karłowata

Słowo „brzoza” jest najczęściej rozumiane jako drzewo o białej korze, z którego wiosną zbiera się sok, a zimą na drewno opałowe. Brzoza karłowata jest znana ludziom z lekcji geografii, ponieważ jest typowym przedstawicielem flory strefy tundry. Jednocześnie niewiele osób to widziało, a jeśli tak, to prawie nie domyślali się, co to za roślina. Mówiąc o karłowatości, z jakiegoś powodu zawsze mają na myśli coś w rodzaju bansai lub innych małych drzewek w doniczkach. Ale w rzeczywistości opisany gatunek jest skarłowaciałym krzewem.

Opis botaniczny

Brzozowy krasnal - tak ten krzew nazywali rosyjscy chłopi mieszkający w pasie leśnym. Stąd możemy stwierdzić: rośnie nie tylko w tundrze. Ponadto bagna porośnięte brzozą karłowatą nazywano też brzozą karłowatą.

Zwykle ten krzew nie jest wysoki: rzadko rośnie powyżej 1,2 m. W tundrze i na terenach podmokłych jego konary mogą być niewidoczne, a roślina rozprzestrzenia się po ziemi. Stąd, nawiasem mówiąc, jego drugie imię to łupek.

Krzew na bagnach można rozpoznać po następujących cechach:

• wiele gałęzi;
• młode pędy są silnie owłosione, a stare obszary są nagie, z brązową korą;
• liście są na bardzo krótkich ogonkach - są prawie niewidoczne;
• kształt liścia jest prawie okrągły, kolor przedniej strony jest ciemniejszy niż tyłu;
• kolczyki nie wiszą, ale stoją, a ich rozmiar jest mniejszy niż w przypadku innych brzóz;
• pierwiosnek - kwitnienie następuje przed wegetacją.

Gatunek ten rozmnaża się zarówno przez nasiona, jak i wegetatywnie. Wszystko zależy od warunków wzrostu i letniej pogody. System korzeniowy brzozy karłowatej jest włóknisty, rośnie wszerz, a nie w głąb.

Ekologiczna nisza i osadnictwo

Roślina doskonale przystosowana do życia w trudnych warunkach północnych. Wieczna zmarzlina praktycznie jej nie dotyka, ponieważ nie ma głębokich korzeni. Ale obfitość gałęzi jest doskonałą alternatywą dla rozmnażania nasion. W chłodne dni krzew rozprzestrzenia się po ziemi, wypuszczając korzenie wtórne. Zajmuje pastwisko, które zostało szybko zjedzone przez jelenia, wolniej zastępuje inną roślinność, ale tak się dzieje.

Charakterystyczne jest, że wzrost pędów brzozy karłowatej w tundrze następuje nawet pod śniegiem, chociaż na północy proces ten jest powolny. W warunkach, w których nasiona nie dojrzewają co roku to duży plus. Jedna roślina, rozmnażająca się wyłącznie wegetatywnie, może żyć do 100 lat i dopiero wtedy pierwotny korzeń wysycha - pozostaje wzrost, który kiedyś dał pędy.

W strefie leśnej łupek brzozowy rośnie na bagnach, gdzie może sobie pozwolić na pełnoprawny krzew, puszysty i obszerny. Czasami zdarzają się całe zarośla brzozy karłowatej, porośnięte polanami i bagnami. Trudno jest poruszać się po takich obszarach: w każdym razie nie można po prostu chodzić po takich miejscach. W górach rosną krzewy - maksymalna wysokość na której może rosnąć to 2200 m n.p.m..

Ten rodzaj brzozy występuje na całej półkuli północnej. Są to tundra i strefa leśna Rosji, Kanady, Półwyspu Skandynawskiego, Islandii, a także regiony górskie. W okresie jesiennym liści pokrywa się wszystkimi odcieniami żółci i czerwieni, tworząc niepowtarzalny smak jesiennej tundry.

Dekoracja ogrodu

W miejscach, gdzie rośnie brzoza karłowata, jest często używany jako paliwo. Ale dla ludzi z dala od północy krzew ten może wydawać się doskonałą opcją do dekoracji ogrodów i ogrodów skalnych. W tym celu wyhodowano nawet uprawną odmianę Yernik, odmianę Golden Treasure.

Yernik prezentuje się bardzo dobrze w różnych kombinacjach. W tym przypadku można wykorzystać wszystkie jego formy - zarówno dziki łupek, jak i odmianę, czyli okrągły krzew o wysokości do 80 cm. Wśród kompozycji, w których ta roślina idealnie pasuje, są:

• łupek wśród kamieni połączony z mchami i porostami;
• skaliste zbocza z wrzosami;
• wilgotne niziny, na których łupki brzozowe przylegają do paproci i żurawiny;
• krzew tworzy się w pobliżu zbiornika ze skalistym brzegiem;
• żywopłot.

Ostatnia opcja jest bardzo praktyczna. Gałęzie krzewu są splecione, tworząc gęstą ścianę. Jeśli jest uzupełniony wyższymi krzewami, nie można postawić ogrodzenia. Ogromną zaletą zastosowania brzozy karłowatej będzie jej wygląd jesienią: kiedy wszystkie kwiaty już wyblakły, jesienne liście zachwycą oko. Tak jak brzoza karłowata wygląda jesienią, żaden inny krzew nie wygląda.

Sadzenie i odejście

Wybierając miejsce do sadzenia łupków lub krzewów odmianowych, należy wziąć pod uwagę dwa warunki wstępne - miejsce musi być dobrze oświetlone i dostępne dla wody. Yernik ma szczególny stosunek do wody: wiosną potrzebuje jej więcej, więc gromadzenie się stopionej wody jest dużym plusem. Ale latem nadmierna wilgoć może prowadzić do gnicia, dlatego należy unikać gleb gliniastych. W ogrodach skalnych problem ten rozwiązuje się sadząc krzew z góry, a na nizinach należy zapewnić dobry drenaż.

Niekwestionowaną zaletą yernika jest zamiłowanie do kwaśnych gleb. Zwykle rośliny ogrodnicze, a nawet więcej roślin spożywczych, bardzo słabo tolerują kwasowość, która zwiększa się z każdym zbiorami. Wapnowanie jest bardzo powszechną procedurą w rolnictwie. Ale brzoza karłowata tego nie potrzebuje, jest przyzwyczajona do uprawy w takich miejscach..

Możesz wyhodować sadzonkę z nasion lub gałęzi, obie są dobre. Konieczne jest umieszczenie torfu w doniczce, a także w otworze, w którym sadzonka zostanie przesadzona. Otwór na sadzonkę powinien być głęboki, około metra, ponieważ poniżej będzie drenaż. Gleba dla rośliny to mieszanka wierzchniej warstwy żyznej, torfu, piasku i nawozów mineralnych. W takim przypadku musisz upewnić się, że korzenie mają kontakt z torfem, a nie z azofosem lub warstwą żyzną..

Po posadzeniu krzew należy lekko ubić, a powierzchnię w pobliżu podstawy ściółkować. Konieczne jest podlewanie yernika, a jeśli sadzonka była sucha, korzenie należy trzymać w wodzie przez kilka godzin.

Wiosną krzew należy karmić rozcieńczonym nawozem organicznym. Intensywność podlewania zależy od ilości wody w okolicy. Na nizinach, gdzie dostępna jest woda, podlewanie nie jest potrzebne, ale zawsze należy zapewnić wystarczającą wilgotność. Yernik w ogrodach skalnych należy regularnie podlewać, a im bardziej, tym suchsze lato. Opatrunek górny należy przeprowadzać corocznie: jesienią z nawozami mineralnymi. a wiosną - ekologiczne.

Brzoza karłowata rośnie powoli, tylko forma uprawna rośnie o 10 cm rocznie. Ale chciałbym dać jedną radę tym, którzy chcą ułożyć koronę: ususzone gałęzie należy usunąć przed rozpoczęciem przepływu soków i nadać kształt, gdy gałęzie wyrosną - w sierpniu.

Pomimo tego, że ten krzew jest bezpretensjonalny, szkodniki nadal go uszkadzają. Mogą to być owady i grzyby, więc traktowanie rośliny środkami owadobójczymi i fungicydami jest możliwe i konieczne. To nie zaszkodzi Yernikowi.