Hymenokallis w domu: opieka i zdjęcia

Hymenokallis (łac. Hymenocallis)

- rodzaj z rodziny Amaryllis, którego przedstawiciele występują powszechnie w tropikach i subtropikach Ameryki Południowej, Indii Zachodnich i Antyli. W kulturze są uprawiane jako rośliny domowe lub szklarniowe. W literaturze Hymenokallis jest czasami nazywany „ismena” („ismene”) lub „pancratium”, ale w rzeczywistości rośliny te należą do różnych rodzajów, połączonych jedną rodziną. Rodzaj Hymenokallis był mało zbadany, ponieważ wielu jego najciekawszych przedstawicieli rośnie w trudno dostępnych miejscach. To również wyjaśnia zamieszanie w kategoriach i stale zmieniającą się taksonomię rodzaju.

Kwiat Hymenokallis - opis

Hymenokallis to bulwiasta roślina o liściach w kształcie pasa ze spiczastą górną krawędzią. Wzdłuż środkowej żyły miękkiej płytki liściowej biegnie rowek. Duże, pachnące kwiaty hymenocallis, zebrane w tarcze po 7-15 sztuk, mają wysoką wartość dekoracyjną. Hymenokallis różni się od pokrewnych ismen brakiem fałszywej łodygi, która pojawia się u ismen w wyniku obumierania liści: ismen, w przeciwieństwie do hymenokallis, są roślinami liściastymi. Ci bliscy krewni różnią się również kształtem i kierunkiem kwiatów: wdzięczne rzeźbione dzwony ismen znajdują się pod kątem, a powój z hymenokallis patrzy w górę. Ismen i Hymenokallis mają inne, mniej oczywiste różnice..

Opieka nad Hymenokallis w domu

Uprawa hymenokallis w mieszkaniu

Podczas uprawy wiecznie zielonych hymenokallis w kulturze doniczkowej należy przestrzegać pewnych zasad. Ta kochająca światło roślina nie boi się bezpośredniego światła słonecznego, więc możesz ją umieścić na parapetach południowych, południowo-wschodnich i południowo-zachodnich: hymenokallis nie zakwitnie na północnym oknie. Latem roślina kwitnie na balkonie lub w ogrodzie..

Zimą, w okresie, gdy dzień staje się krótki, należy zapewnić hymenokallis roślinom wewnętrznym dodatkowe oświetlenie, ponieważ potrzebuje co najmniej dziesięciu godzin światła dziennego.

W okresie wiosenno-letnim hymenokallis świetnie czuje się w zwykłej temperaturze w salonie. Zimą, jeśli nie masz możliwości zapewnienia roślinie niezbędnego oświetlenia, postaraj się utrzymać ją w chłodniejszych warunkach - 14-18 ˚C: przysuń doniczkę bliżej szyby i odgrodź ciepłe powietrze unoszące się z grzejnika folią, pianką lub plastikiem. Jeśli zainstalujesz fitolamp lub inną odpowiednią lampę nad hymenokallis, nie będziesz musiał obniżać temperatury: hymenokallis nie przejdzie na emeryturę, ale będzie nadal aktywnie rosnąć.

Podlewanie i karmienie hymenokallis

Opracowanie optymalnego reżimu nawadniania dla hymenokallis jest jedną z głównych trudności w uprawie rośliny. W naturze hymenokallis żyje w strefach przybrzeżnych, mokradłach i jest przyzwyczajona do obfitości wody, dlatego w okresie aktywnego wzrostu i kwitnienia jej podłoże powinno być cały czas lekko wilgotne.

Jednak nawet krótkotrwałe podlewanie nie powinno być dozwolone, w przeciwnym razie żarówka może zacząć gnić..

Od października do listopada liczba podlewań jest zmniejszana, przygotowując roślinę do zimowego odpoczynku, który zwykle trwa około 3 miesięcy. Liście rośliny powiedzą ci, kiedy podlewać hymenokallis: z pragnienia tracą turgor i wiszą. Jeśli hymenokallis spędza okres odpoczynku w chłodzie, nie ma potrzeby podlewania go do końca lutego, ale wtedy nawadnianie jest wznawiane i stopniowo powraca do zwykłego reżimu nawilżania. Do nawadniania hymenokallis stosuje się filtrowaną lub osiadłą wodę o temperaturze pokojowej.

Hymenokallis nie wymaga specjalnych środków w celu zwiększenia wilgotności powietrza, ale od czasu do czasu spłukuj liście rośliny z kurzu pod ciepłym prysznicem, robiąc to, aby woda nie dostała się na kwiaty i pąki.

Płynne kompleksy mineralne do bulwiastych lub kwitnących roślin doniczkowych są stosowane jako nawozy do hymenocalis.

Nie stosuj preparatów o dużej zawartości azotu, gdyż powodują one intensywny wzrost zieleni i jednocześnie hamują powstawanie pąków kwiatowych.

Przygotuj pożywkę zgodnie z instrukcjami producenta. Nawozy nanosi się na wilgotne podłoże raz na 2-3 tygodnie w okresie aktywnego wzrostu. Zimą należy wykluczyć karmienie.

Przeszczepianie i rozmnażanie hymenokallis

Hymenokallis jest bolesny przy dotykaniu żarówki, dlatego wskazane jest, aby przeszkadzać mu przeszczepami jak najmniej - raz na 3-4 lata. Wskazane jest połączenie tego procesu z rozmnażaniem wegetatywnym hymenokallis - oddzielaniem i sadzeniem cebul potomnych.

Nawiasem mówiąc, dzieci rosną tylko w osobnikach, które osiągnęły wiek trzech lat. Ostrożnie oddziela się je od macierzystej cebuli i sadzi w doniczce z warstwą drenażową i podłożem składającym się z trzech części gleby liściastej z dodatkiem jednej części gruboziarnistego piasku rzecznego i takiej samej ilości gleby darniowej. Hymenokallis dobrze rośnie w podłożu z piasku, torfu, próchnicy, liści i darni w stosunku 1: 1: 2: 2: 2. Możliwe jest również przeszczepienie do gotowej gleby na rośliny bulwiaste zakupione w sklepie, ale wskazane jest dodanie do niej trochę posiekanego węgla drzewnego.

Wybrano pojemną doniczkę na hymenokallis; warstwa ekspandowanej gliny jest koniecznie umieszczona na dnie, aby zapobiec stagnacji wody w korzeniach rośliny. Cebulę sadzi się w taki sposób, aby wystawała jedną trzecią ponad powierzchnię podłoża..

Sadzenie i pielęgnacja hymenokallis w ogrodzie

Kiedy i jak sadzić hymenokallis w ziemi

Uprawiając hymenokallis na zewnątrz, przygotuj się na coroczne wykopywanie i przesadzanie cebul. Przed sadzeniem kiełkują: w połowie lutego sadzi się je w płytkich skrzynkach wypełnionych do połowy zwilżonymi trocinami lub torfem. Pudełka muszą mieć otwory drenażowe, które nie pozwolą na stagnację wody w podłożu. Aby zapobiec wysychaniu gleby, pojemniki umieszcza się w plastikowej torbie, którą należy od czasu do czasu wyjmować w celu wentylacji. Kiełkowanie odbywa się w temperaturze 10-15 ˚С.

Na początku maja cebulki sadzi się w ogrodzie kwiatowym, nie czekając, aż pojawią się na nich liście. Miejsce dla rośliny jest wybrane jako słoneczne, a gleba jest lekka i oddychająca, wcześniej wykopana próchnicą. Żarówki są pogłębione tak, aby nad nimi była warstwa gleby o grubości co najmniej 5 cm. Podczas sadzenia zasada jest taka sama dla wszystkich bulwiastych: głębokość otworu powinna być równa trzem rozmiarom cebulki, a odległość między cebulkami w rzędzie wynosi 15-20 cm. Liście od ziemie pojawią się nie wcześniej niż 2 tygodnie później, a jeśli cierpią na powracające przymrozki, wystarczająco szybko się zregenerują.

Jak dbać o hymenokallis w ogrodzie

Uprawa hymenokallis w ogrodzie polega na podlewaniu i karmieniu rośliny. Podlewanie odbywa się nie u nasady, ale w rowkach specjalnie wykonanych w odległości 10-15 cm od roślin: podlewanie hymenokallis jest destrukcyjne, od nadmiaru wilgoci jego liście żółkną, wodnisty w okolicy szyjki korzeniowej, położyć się, a cebulka obumiera. Ponadto nadmierna wilgotność gleby w połączeniu z materią organiczną jest przyczyną pojawienia się na cebulach miękkie czerwone plamy. Jednak ze względu na szybki wzrost zielonej masy przez roślinę karmienie jest nadal konieczne. Złożone mineralne nawozy granulowane stosuje się do rowków nawadniających, miesza się z glebą, po czym przeprowadza się obfite podlewanie.

Hymenokallis jest szczególnie atrakcyjny jesienią, a jeśli nie pozwolisz mu przemarznąć podczas pierwszych silnych trzasków mrozu, zachwyci Twoje oczy jasnozielonymi liśćmi aż do późnej jesieni. Ale kiedy liście zamarzają, są odcinane, cebula jest wykopywana, starając się nie uszkodzić grubych, długich korzeni hymenokallis, myta, dobrze suszona, aby łuski zewnętrzne szeleściły i przechowywana w chłodnym, suchym pomieszczeniu, jak cebula stołowa: włóż do plastikowej kratki, nic owijanie i posypywanie niczym.

Szkodniki i choroby Hymenocallis

Choroby Hymenocallis i ich leczenie

Hymenokallis wyróżnia się godnym pozazdroszczenia zdrowiem, a jeśli stworzysz dla niego niezbędne warunki i dobrze się nim zaopiekujesz, nie będziesz musiał leczyć go z powodu chorób. Ale jeśli roślina jest obficie i często podlewana u nasady, a nawet w chłodne dni, szara zgnilizna może wpływać na cebulkę. Jako środek zapobiegawczy zalecamy dokładne zbadanie cebulek podczas wykopywania, a po znalezieniu dotkniętych obszarów wyciąć je ostrym, sterylnym narzędziem, chwytając zdrową tkankę. Sekcje są pokryte proszkiem węglowym. Jeśli ognisko infekcji obejmuje większość cebulki, jest mało prawdopodobne, aby zostało uratowane..

Hymenokallis uprawiane w kulturze pokojowej w warunkach wysokiej wilgotności czasami infekują antraknozę i staganosporozę lub czerwone oparzenia, które można również wyeliminować za pomocą fungicydów.

Szkodniki Hymenokallis i walka z nimi

Spośród szkodników przędziorki, wciornastki i mszyce mogą stanowić zagrożenie dla hymenocallis. Wszystkie z nich żywią się sokiem komórkowym rośliny poprzez ukąszenia dokonane w jej organach. Środki owadobójcze Actellik i Fitoverm są skuteczne przeciwko tym szkodnikom. Przy pierwszych oznakach zajęcia hymenokallis przez szkodniki potraktuj roślinę, starając się równomiernie zwilżyć jej liście roztworem leku po obu stronach.

Rodzaje i odmiany hymenokallis

Hymenocallis caribaea (Hymenocallis caribaea)

Zimozielona roślina pochodząca z Antyli, która nie potrzebuje okresu spoczynku. Jej liście są ciemnozielone, wąskie, lancetowate, osiągają 90 długości i 7 cm szerokości.Roślina kwitnie około 4 miesiące dużymi białymi kwiatami zebranymi w 3-5 sztuk w kwiatostan w kształcie parasola. Wąskie działki osiągają długość 7 cm.

Hymenocallis festalis (Hymenocallis festalis)

Lub wczesne hymenokallis, lub hymenokallis ładne w naturze, powszechne w Peru. Ma stosunkowo krótkie (od 40 do 60 cm) ciemnozielone błyszczące liście, podobne do pasów, a od połowy wiosny do połowy lata kwitnie białymi kwiatami o średnicy do 10 cm z zakrzywionymi działkami i szeroko otwartą koroną.

Hymenocallis narcissus (Hymenocallis amancaes)

Peruwiańska endemika z ciemnozielonymi liśćmi wyrostka mieczykowatego i żółtymi, białymi lub fioletowymi kwiatami z dużą i szeroką koroną, dzięki czemu widoczne są tylko pylniki pręcików. Działki są 1,5-2 razy dłuższe niż korona. Ta hymenokallis kwitnie od połowy lata do połowy jesieni..

Hymenocallis cordifolia (Hymenocallis cordifolia)

Różni się od innych gatunków długimi, petiolizowanymi liśćmi i wydłużoną płytką liściową w kształcie serca. Kwitnie białymi kwiatami z długimi, wąskimi, opadającymi działkami. Korona kwiatowa tego gatunku jest praktycznie nieobecna..

Hymenocallis rurkowaty (Hymenocallis tubiflora)

Rośnie naturalnie na Trynidadzie i na północnym wybrzeżu Ameryki Południowej. Liście szeroko lancetowate również znajdują się na długich ogonkach. A kwiaty tego gatunku są podobne do kwiatów hymenocallis cordifolia.

Hymenocallis przybrzeżne (Hymenocallis littoralis)

Osiąga wysokość od 75 do 90 cm, a jego cebula ma 10 cm średnicy, liście są pasiaste, zielone, do 90 cm długości i do 6,5 cm szerokości, białe, pachnące kwiaty podobne do narcyzów zbierane są w parasolce umieszczonej u góry szypułka prosta, zielona, ​​gładka. Hymenokallis przybrzeżne ma podgatunek wielobarwny z szerokimi szarawymi i białawymi paskami na liściach.

Hymenocallis liściaste (Hymenocallis latifolia)

Osiąga wysokość prawie metra. Ma szerokie liście o ciemnoszmaragdowym odcieniu i delikatne białe kwiaty..