Liliowy: cechy sadzenia i pielęgnacji, metody hodowli

Liliowy to szeroko rozpowszechniony rodzaj krzewów liściastych, należący do rodziny Olive. Rośliny z tego rodzaju charakteryzują się połączeniem wysoce dekoracyjnego i aromatycznego kwitnienia z bezpretensjonalnością i łatwością uprawy. W wieku dorosłym bzy prawie nie wymagają opieki. Ogrodnik musi tylko terminowo usuwać uszkodzone pędy, karmić i podlewać krzew w porze suchej. Uzbrojony w wiedzę i wykazujący wyobraźnię, za pomocą formacyjnego przycinania z korony bzu, możesz uzyskać prawdziwe arcydzieło designu.

Bzy są łatwe w rozmnażaniu wegetatywnym: przez szczepienie, z sadzonek lub pędów, liczne, rosnące co roku pędy korzeni, tak charakterystyczne dla krzewów tego gatunku.

Ogólne informacje o roślinie

Liliowiec pospolity to najpospolitszy gatunek z rodzaju Lilac, który jest krzewem wielopniowym, często przybierającym kształt drzewa. Ziemie Półwyspu Bałkańskiego uważane są za miejsce narodzin bzu.

Roślina posiada mocny system korzeniowy i wyprostowane, rozgałęzione pędy, osiągające wysokość od 2 do 8 m, łodygi pokryte szarością, z zielonkawym lub żółtawym odcieniem kory, na której wyraźnie widoczne są soczewica i podłużne wąskie pęknięcia.

Na pędach bzu, petiolate, proste, średniej wielkości (długość 4-12 cm, szerokość 3-8 cm) zielone liście o równej krawędzi znajdują się naprzeciwko. Mają podstawę w kształcie serca lub o prostym kroju i ostry wierzchołek..

Bzy zaczynają kwitnąć w wieku czterech lat. Wiosną na jego pędach rozwijają się sparowane piramidalne kwiatostany. Mogą być pionowe lub opadające.

Kwiatostany tworzą małe (6-10 × 5-8 mm) dzwonkowate lub lejkowate korony z 4 płatkami, pomalowane na liliowo-fioletowe lub niebieskie odcienie. Uprawiane i uzyskiwane przez hodowlę odmian bzu mają bardziej zróżnicowaną kolorystykę kwiatów, w tym odcienie różu, bieli i różne kombinacje ich odcieni. Każdy kwiat ma 2 pręciki przymocowane do rurki korony i słupek z dwuczęściowym piętnem.

Owoce bzu to suche torebki nasienne wypełnione małymi nasionami.

Bzu uprawiano od 1583 roku.

Popularne odmiany

Znanych jest około 30 gatunków bzu pospolitego. W drodze selekcji uzyskano ponad 2000 odmian różniących się:

• kształt krzewów;
• wysokość pędów;
• okresy kwitnienia: wczesne, średnie i późne kwitnienie;
• kształt korony: prosty i frotte;
• rozmiary kwiatostanów: duże, średnie i małe;
• kolor kwiatów.

Lilac Buffon

Powszechna i bardzo dekoracyjna odmiana z rozłożystą koroną utworzoną przez wysokie, cienkie zielonkawo-brązowe pędy. Liście wydłużone, jajowate, barwione na ciemnozielone. Kwiatostany duże (do 20 cm) i wielokątne tworzą duże (do 3 cm) korony z owalnymi jasnofioletowymi płatkami, które mają podniesione i wygięte w dół krawędzie.

Odmiana charakteryzuje się szybkim wzrostem, wczesnym i długim kwitnieniem.

Piękno Moskwy

Odmiana charakteryzuje się średnią wysokością (do 4 m) pędami i rozłożystą (do 3 m) koroną. Liście są duże, spiczaste. Kwiatostany są sparowane, pionowe, stożkowe. Kwiaty tworzą podwójna korona z 2-3 różowawymi płatkami z liliowym nalotem. Blaknięcie, płatki stają się białe.

Piękno Moskwy wyróżnia się średnimi okresami umiarkowanego kwitnienia i wysokiej zimotrwalości..

Flora 1953

Jedna z najlepszych odmian o białych kwiatach. Jest to wysoki krzew o szerokiej koronie z mocnych grubych pędów. Liście są duże, jasnozielone. Smukłe duże kwiatostany tworzą 1 lub 2 pary piramidalnych ażurowych wiech. Płatki kwiatów są szerokie i owalne, białe, z zielonym odcieniem, z lekko uniesionymi krawędziami i zakrzywionymi ostrymi końcami.

Lilac Aucubafolia

Nisko rosnący (do 3 m) krzew o różnorodnych liściach. Żółte plamy i paski silnie wyróżniają się na zielonym tle liści. Kwiaty półpełne, o delikatnym niebieskim odcieniu i przyjemnym zapachu.

Odmiana wyróżnia się obfitym kwitnieniem i upodobaniem do miejsc słonecznych..

Indyjski „liliowy”

Jest inny krzew, nazywany przez mieszkańców bzu indyjskiego i uważany za odmianę bzu pospolitego. Jego naukowa (botaniczna) nazwa to Lagerstremia. Ten krzew ozdobny należy do zupełnie innego rodzaju i rodziny, nie mając nic wspólnego, poza zewnętrznym podobieństwem, z roślinami z rodzaju Lilac.

Lagerstremia

Sadzenie bzów

Bzy mogą rosnąć w jednym miejscu nawet do 100 lat. Warto o tym pamiętać podczas sadzenia i ze szczególną starannością przy wyborze lokalizacji rośliny. Jest to również ważne z punktu widzenia dobrego rozwoju i obfitego kwitnienia..

Wybór miejsca

Krzew jest wrażliwy na światło, wiatr, skład gleby i wilgoć. Musisz przestrzegać następujących zaleceń:

• Liliowy dobrze rośnie na jasnych obszarach oraz w półcieniu. Przy braku światła słonecznego rozwija się powoli i charakteryzuje się słabymi pędami i słabym kwitnieniem.
• Krzew preferuje miejsca chronione przed przeciągami i silnymi wiatrami. W przeciwnym razie pąki kwiatowe mogą zamarznąć zimą..
• W przypadku bzów odpowiednie są równe obszary lub niewielkie wzniesienie z obojętną lub bliską im kwasowością, dobrze przepuszczalne gleby.

Bz nie rośnie na nizinach, w miejscach podmokłych lub zalanych, przy płytkim (do 1,5 m) przepływie wód gruntowych.

Czas

Krzewy bzu można sadzić wiosną i jesienią:

• Sadzenie wiosenne przeprowadza się przed przebudzeniem pąków w glebie przygotowanej jesienią.
• W umiarkowanych szerokościach geograficznych jesienią bzy sadzi się od 3 tygodnia sierpnia do końca września.

Sadzenie jesienne jest uważane za bardziej skuteczne: roślina ma czas na zapuszczenie korzeni przed pierwszymi przymrozkami.

Materiał do sadzenia

Szkółki i sklepy specjalistyczne oferują sadzonki bzu samodzielnie ukorzenione i szczepione:

• Sadzonki z własnymi korzeniami dobrze się zakorzeniają i rosną na otwartym terenie, różniąc się długowiecznością i zachowaniem cech odmianowych. Ich jedyną wadą jest długie (do 4 lat) oczekiwanie na kwitnienie i konieczność formowania korony..
• Zaletą sadzonek szczepionych jest wczesne (1-2 lata) kwitnienie. Wada - słaba odporność na niekorzystne czynniki środowiskowe: niskie temperatury, uszkodzenia przez szkodniki, choroby.

Do sadzenia bzów wybiera się 2-3-letnie sadzonki od 50 cm wysokości z zielonymi liśćmi. Sadzonki korzeni należy wykopać grudą ziemi. Przestrzeganie tych warunków zapewni dobre przetrwanie młodych roślin..

Schemat lądowania

Bzy sadzi się w przygotowanym wcześniej dołku. W przypadku sadzenia wiosennego przygotowuje się je jesienią, jesienią - na krótko przed planowanym terminem sadzenia..

Otwór do sadzenia wykopuje się w zboczu. Jego głębokość i szerokość zależy od wielkości systemu korzeniowego sadzonki i zależy od rodzaju gleby na stanowisku.

• Na żyznej glebie dół do sadzenia wykopuje się na głębokość odpowiadającą długości korzeni (około 30 cm).
• Na ubogich glebach do dołków dodaje się mieszaninę składników odżywczych, dzięki czemu kopią głębiej i szerzej, do 1 m.

Warstwa drenażowa (duże kamyki, połamana cegła) układana jest na dnie dołu do sadzenia. Na nim jest warstwa mieszanki składników odżywczych składająca się z gleby i próchnicy, z dodatkiem 200 g popiołu drzewnego i 30 g superfosfatu.

W środku dołu sadzenia umieszcza się korzenie sadzonki. Głębokość zakotwienia zależy od jego rodzaju:

• szczepione odmiany zakopuje się, pozostawiając szyjkę korzeni kilka centymetrów nad poziomem gleby. Takie umieszczenie zminimalizuje wzrost korzeni..
• Kołnierz korzeniowy sadzonek z własnym korzeniem jest zakopywany kilka centymetrów lub umieszczany równo z ziemią. To dopasowanie przyczynia się do tworzenia dodatkowych korzeni.

Wybór odległości między roślinami zależy od pomysłu projektowego ogrodnika:

• aby uzyskać żywopłot, krzewy sadzi się w odległości 1 m;
• podczas sadzenia alei - 1,5-2 m;
• w przypadku swobodnie rosnącego krzewu pozostaw 2-3 m z każdej strony.

Umieszczanie krzewów bzu podczas sadzenia alei

Zasady opieki

Pielęgnacja bzu jest dość prosta. Jego podstawowymi elementami są formowanie i karmienie korony..

Formacja korony

Bzy wymagają przycinania. Z jego pomocą krzew nabiera zgrabnego, eleganckiego, a czasem oryginalnego wyglądu. Bez regularnego przycinania korona wygląda na bezkształtną. Powodem tego jest szybki wzrost pędów, prowadzący do nadmiernego zgrubienia..

Korona rozpoczyna się, gdy roślina osiąga wiek 2 lub 3 lata.

• Pierwsze przycinanie przeprowadza się wiosną, przed pęcznieniem pąków i rozpoczęciem wiosennego przepływu soków.
• Drugi - po kwitnieniu, pozbycie się wyblakłych pąków.
• Podczas całego sezonu wegetacyjnego usuwane są uszkodzone i chore pędy.

W przypadku bzów przydatne jest cięcie gałęzi kwitnących (do 80%). Wydłuża to okres kwitnienia i sprzyja tworzeniu się nowych pąków kwiatowych..

Ozdobny kształt liliowej korony, utworzony przez cięcie formujące

Top dressing

Po posadzeniu na żyznej glebie z zastosowaniem mieszanki składników pokarmowych roślina nie jest karmiona przez pierwsze 2-3 lata.

W przyszłości nawozy stosuje się zgodnie z następującym schematem.

Późne zastosowanie azotu prowadzi do powstania mniejszej liczby pąków i aktywuje wzrost pędów, które nie mają czasu na wzmocnienie przed zimą.

Podlewanie bzów odbywa się tylko w pierwszym roku po posadzeniu. Dojrzałe krzewy nawilżają tylko w przypadku suszy.

Reprodukcja

Bzy można rozmnażać za pomocą nasion i wegetatywnie.

Rozmnażanie nasion jest pracochłonne, nie gwarantuje zachowania cech odmianowych, dlatego służy wyłącznie do selekcji. Ogrodnicy wolą sadzić bzy wegetatywnie:

• sadzonki;
• pędy korzeniowe;
• szczepienie ochronne.

Każda metoda ma swoje zalety i wady. Wybór zależy od doświadczenia i osobistych preferencji ogrodnika.

Sadzonki

Liliowiec jest rośliną trudną do ukorzeniania, chociaż można ją rozmnażać przez sadzonki łodygowe. Dla lepszego przetrwania przeprowadza się cięcie sadzonek:

• z młodych (do 6 lat) krzewów;
• podczas kwitnienia lub bezpośrednio po jego zakończeniu;
• ze środkowej części korony i młode, jeszcze nie zdrewniałe pędy.

Sadzonki tnie się na odcinki od 10 do 15 cm, każdy musi mieć 2-3 pąki.

Trening

Po wycięciu sadzonki są przygotowane do ukorzenienia:

1. 1. Usuń liście z dolnego węzła.
2. 2. Jak najbliżej węzła, bez pozostawiania konopi, wykonaj cięcie ukośne.
3. 3. Duże blaszki liściowe przecina się na pół.
4. 4. Po 14-17 godzinach sadzonki umieszcza się w roztworze dowolnego środka korzeniowego.

Sadzonki bzu gotowe do ukorzenienia

Korzenie

Ukorzenienie sadzonek bzu odbywa się w domu przy użyciu płytkich pojemników. Algorytm działań:

1. 1. Na dno pojemnika wylewa się niewielką warstwę drenażu.
2. 2. Na nim - mieszanina 2 części torfu i 1 części gruboziarnistego perlitu z warstwą ok. 10 cm.
3. 3. Warstwę (3 cm) gruboziarnistego piasku, najlepiej rzecznego, wysypuje się na mieszaninę gleby.
4. 4. Gleba jest dobrze nawilżona.
5. 5. Za pomocą cienkiego patyczka zrób małe (1 cm) wgłębienia na powierzchni piasku i umieść w nich nacięcie. Jego cięcie powinno być w piasku i nie docierać do mieszanki gleby. Sadzonki umieszcza się tak, aby nie stykały się liśćmi..

Pojemnik pokryty przezroczystym hermetycznym materiałem i umieszczony w półcieniu, w ciepłym (25-28 ° C) wilgotnym (85-95%) miejscu.

Pielęgnacja sadzonek

Ukorzenione sadzonki bzu

Po posadzeniu sadzonki są starannie pielęgnowane:

• Aby utrzymać wysoką wilgotność, codziennie spryskuje się je wodą o temperaturze pokojowej. Piasek w pojemniku musi być zawsze wilgotny..
• Aby zapobiec pojawieniu się pleśni, raz w tygodniu spryskaj ją jasnoróżowym roztworem nadmanganianu potasu. Nagromadzony kondensat jest usuwany z powierzchni materiału ochronnego.

Korzenie pojawią się za 1–1,5 miesiąca. Od tego czasu rośliny są codziennie wentylowane, stopniowo wydłużając czas trwania zabiegu..

Na początku września ukorzenione sadzonki sadzi się do uprawy w otwartym terenie. Umieszczono je w odległości 30 cm, wybierając dobrze oświetlone miejsce z żyzną neutralną glebą..

Rozmnażanie przez pędy korzeniowe

Każdej wiosny wokół głównych pędów rośliny tworzą się pędy korzeniowe. Może być stosowany do rozmnażania bzu, oddzielając się na początku czerwca, zanim łodygi młodych pędów brązowieją. Oddzielanie pędów korzeni najlepiej wykonywać w pochmurny dzień. Sekwencjonowanie:

1. 1. Przed oddzieleniem krzew jest dobrze nawilżony.
2. 2. Oddziel młode pędy ostrym przedmiotem, starając się zachować co najmniej 3-5 cm korzeni.
3. 3. Oddzielone pędy są ukorzenione w pojemnikach do zbioru wypełnionych mokrym piaskiem i torfem. Sadzonki są regularnie opryskiwane.
4. 4. Gdy tylko pojawią się nowe liście, sadzonki sadzi się w zimnej szklarni w odległości 5 cm W pierwszym tygodniu po posadzeniu sadzonki przykrywa się folią. Następnie usuwa się folię, pędy hoduje się w szklarni przez 2 okresy wzrostu.

Po wyhodowaniu młode rośliny sadzi się w stałym miejscu. Opieka nad nimi polega na utrzymaniu wilgotności gleby, ściółkowaniu pni i przerzedzaniu, które przeprowadza się w razie potrzeby..

Wadą tej metody jest długie (5-7 lat) oczekiwanie na pierwsze kwitnienie. Godność - długowieczność krzewów.

Zaszczepić

Bzy można rozmnażać przez szczepienie. Metoda pozwala zachować cechy odmianowe i w krótkim czasie uzyskać nową, zdolną do życia roślinę.

Szczepienie wykonuje się na 2 sposoby: kopulację i pączkowanie. Obie metody polegają na połączeniu 2 części: zrazu i podkładki.

• Jeśli łodyga lub gałąź jest używana jako potomek, jest to kopulacja.
• Inokulacja za pomocą oka (część pędu z pączkiem) nazywa się pączkiem.

Szczepienie przeprowadza się wczesną wiosną przed wypływem soków i obrzękiem pąków za pomocą specjalnego ostrego narzędzia: noża kopulacyjnego (pączkującego) lub sekatora ogrodowego.

Kopulacja

Istotą metody jest wybranie zrazu i podkładki o tej samej średnicy i połączenie ich skrawków, aż tkanki będą jak najbardziej pasować.

Zalety metody:

• Wygoda: nadaje się do szczepienia cienkich podkładek, na przykład gałęzi o średnicy do 1,5 cm, 1-2-letnich dzików;
• Łatwość wdrożenia;
• wysoki wskaźnik przeżywalności.

Ogrodnicy z powodzeniem praktykują 2 opcje kopulacji: prostą i ulepszoną.

Prosty schemat kopulacji

Simple zakłada kilka kolejnych procedur:

1. 1. Przygotowanie bulionu: na pniu lub gałęzi wyselekcjonowana jest gładka, wolna od wad i pąków. Wytrzyj wybrany obszar czystą wilgotną szmatką i wykonaj równomierne cięcie pod kątem 20-25 °. Jego długość powinna być 3-5 razy większa od średnicy podkładki.
2. 2. Przygotowanie zrazu: na sadzonkach wykonuje się cięcie podobne do cięcia na sadzonkach. Aby to zrobić, wybierz witrynę, która ma 2-4 nerki. Pierwsze cięcie wykonuje się pod takim samym kątem jak na podkładce, 1 cm poniżej pierwszego (dolnego) pąka. Drugi znajduje się nad górną (3 lub 4) nerką, odchodząc od niej około 2 mm pod kątem 45 ° (w kierunku nerki i nieco powyżej).
3. 3. Połączenie zrazu i podkładki w jeden pęd: przy prawidłowych cięciach powierzchnie pokrywają się w obszarze warstw kambium.
4. 4. Utrwalenie miejsca przeszczepu: wykonać wąską (5-10 mm) elastyczną folią, ściśle, z zachodzeniem na poprzednią warstwę, starając się nie przemieszczać powierzchni. Wskazane jest pozostawienie otwartej nerki w obszarze krętym.
5. 5. Zabezpieczenie przed szczepieniem: w celu ograniczenia parowania wody górna część cięcia pokryta plasteliną lub lakierem ogrodowym.

Jeśli kopulacja zostanie wykonana prawidłowo, pąki wzrosną w ciągu 2 tygodni..

Wadą tej metody jest niedogodność mocowania. Podczas mocowania trudno jest trzymać zraz i plasterki podkładki, aby się nie poruszały. Wadę tę można obejść wykonując ulepszoną kopulację. W swojej technologii jest podobny do prostego. Różnica polega na wykonaniu dodatkowych nacięć tkanek (rozszczepień języka) na ukośnych cięciach zrazu i podkładki.

Ulepszony schemat kopulacji

Procedura:

1. 1. Ozory tnące: sekcje zrazu i podkładki są mentalnie podzielone na 3 równe części. W drugiej tercji ostrym nożem wykonuje się podłużne nacięcie o głębokości 10-12 mm.
2. 2. Połączenie zrazu i kolby: realizowane przez włożenie jęzorów za pomocą „zamka”. Jeśli średnice zrazu i bulionu z języczkami nie pasują do siebie, dopasuj ich dopasowanie, aż co najmniej jedna strona warstwy kambium pokrywa się.
3. 3. Utrwalenie i ochrona miejsca szczepienia: przeprowadzane w taki sam sposób, jak zwykła kopulacja.

Dodatkowe nacięcia (wypustki) znacznie ułatwiają zabieg, umożliwiając:

• zwiększyć powierzchnię kontaktu między podkładką a zrazem;
• uzyskać dokładniejsze połączenie tkanek;
• nie bać się przesunięcia powierzchni podczas późniejszego mocowania przeszczepu.

Szczepiona roślina wymaga pielęgnacji: podlewania, spulchniania i ściółkowania gleby. Rosnące krzewy są przywiązane do kołków.

Wynik szczepienia bzu, wykonanego metodą kopulacji

Początkujący

Pączkowanie nadaje się do rozmnażania krzewów nie starszych niż 4 lata. Odbywa się latem, w chłodnych godzinach porannych lub wieczornych. Przy pochmurnej i deszczowej pogodzie lepiej odmówić tej procedury: wilgoć złapana na odcinkach może spowodować rozwój infekcji.

Pączkujący schemat liliowy

Algorytm działań:

1. 1. Przygotowanie zrazu (tarczka): 2 nacięcia kory w okolicy pąka. Jedna znajduje się 1-2 cm powyżej nerki, druga 1,5 cm poniżej. Osłonę przycina się tak głęboko, jak to możliwe, przesuwając ostrze ukośnie z jednego cięcia do drugiego.
2. 2. Przygotowanie podłoża: w miejscu szczepienia wykonuje się nacięcie w kształcie litery T.
3. 3. Utrwalenie: w nacięcie na podkładce wprowadza się płatek, mocno dociskając tkankę. Szczepionkę utrwala się gęstym materiałem.

Po pączkowaniu rośliny są zrzucane i po kilku dniach podlewane. Po 1,5-2 tygodniach sprawdza się przeżywalność oka. W przypadku prawidłowego pączkowania nerka wygląda zdrowo.

Dorosła nerka po prawidłowym pączkowaniu

Jak widać, sposobów hodowli bzów jest wiele. Każdy ogrodnik znajdzie dla siebie najbardziej odpowiednią opcję.