» » Opis perskiego bzu (syringa persica)

Opis perskiego bzu (syringa persica)

Od dawna wybieram rośliny do dekoracji mojego ogrodu. Przy wyborze oparła się na pięknym wyglądzie, kształcie krzewu i bezpretensjonalnej pielęgnacji. W rezultacie wybór padł na karłowatego bzu perskiego. To mała roślina, która czuje się komfortowo nawet w niesprzyjających klimatach. Kwitnie długo, nie ma ostrego zapachu charakterystycznego dla tej kultury. Krzew nadaje się zarówno do nasadzeń pojedynczych, jak i do formowania żywopłotu.

Wysokość krzewu w wieku dorosłym nie przekracza 3 m. Tworzy szarawe pędy o bardzo gęstej korze, spiczaste liście. Małe kwiaty liliowego odcienia są zebrane w obszerne wiechy o długości do 10 cm.W niektórych rodzajach bzu perskiego pąki są pomalowane na biało lub różowo. Tworzenie kwiatów następuje w pierwszej połowie lata, w przeciwieństwie do innych gatunków tej kultury.

Popularne odmiany

Bzy tego gatunku nie występują na wolności. Tradycyjna forma i odmiany są hodowane sztucznie. Na terytorium Rosji rośliny praktycznie nie ma, sadzonki można kupić tylko w prywatnych specjalistycznych szkółkach. Główne odmiany:

  • Alba. Najpopularniejszy rodzaj perskiego bzu. Charakterystyczną cechą tej odmiany są obfite białe kwiatostany. Podczas kwitnienia wydzielają przyjemny słodkawy aromat..
  • Laciniata. Na zewnątrz roślina przypomina płaczącą wierzbę. Różni się pięknymi ażurowymi liśćmi, które tworzą się w dużych ilościach na wszystkich pędach. Gałęzie zwisają. Bladofioletowe pąki.
  • Nibra. Drugie imię to czerwony perski liliowy. Tworzy duże fioletowo-różowe płatki. Podczas kwitnienia silnie kontrastują z zielonymi liśćmi..

Dekoracyjne kwiatostany bzu perskiego można wykorzystać do tworzenia sezonowych kompozycji bukietowych. W przeciwieństwie do innych gatunków tej kultury nie mają ostrego zapachu, nie powodują bólów głowy..

Wymagania dotyczące lądowania

Bz perski to roślina kochająca światło, która dobrze znosi zimno i suszę. Do sadzenia nadają się dobrze oświetlone miejsca, ochrona przed wiatrem nie jest wymagana. Tereny bagienne i podmokłe nie są odpowiednie - stojąca woda prowadzi do rozkładu młodych korzeni. Aby zwiększyć przepuszczalność powietrza i luźność podczas sadzenia, konieczne jest dodanie do otworu piasku, keramzytu lub kamyków..

Krzew jest bezpretensjonalny dla jakości gleby. Preferuje żyzne podłoża o dobrym drenażu i dużej zawartości próchnicy. Niedozwolona jest obecność pobliskich wód gruntowych, a także zwiększona reakcja kwaśna.

Technologia lądowania

Wskazane jest osadzanie wyhodowanych sadzonek w otwartym terenie od drugiej połowy czerwca do września. Jeśli prace są wykonywane wczesną wiosną lub jesienią, krzew powoli się zapuszcza, w pierwszym roku nie rośnie. Technologia lądowania:

  1. Wykop dołek 50x50x50 cm Odległość między roślinami - 2-3 m.
  2. Ułóż warstwę drenażową na dnie - kamyki lub złamaną cegłę.
  3. Wypełnij pożywką, taką jak mieszanina kompostu, próchnicy i torfu. Dodaj 200 g popiołu drzewnego, 20-30 g prostego superfosfatu.
  4. Odetnij korzenie sadzonki około 2 razy. Skróć długie pędy.
  5. Umieść w środku dołka. Przykryj żyzną glebą i ściółką z trocinami.

Natychmiast po posadzeniu wlej bzy ciepłą wodą w ilości 10 litrów na każdy kwadrat. m. Jeśli pracujesz jesienią, przykryj młodą roślinę agrofibrą lub innym materiałem nietkanym. Liliowiec perski szybko przystosowuje się do nowych warunków, po 1-2 tygodniach następuje aktywne ukorzenienie.

Zasady opieki

Liliowy charakteryzuje się bezpretensjonalną pielęgnacją i wysoką witalnością. Aby zachować dekoracyjność, ważne jest przestrzeganie prostych zasad pracy z krzewami. Podstawowe procedury:

  • w pierwszym roku po posadzeniu wymagane jest cotygodniowe podlewanie, następnie częstotliwość można zmniejszyć do jednego na 2-3 tygodnie. Po dodaniu wody zaleca się ściółkowanie gleby torfem w warstwie do 5 cm;
  • rozluźnienie przeprowadza się 3-4 razy w sezonie na głębokość 7 cm;
  • karmienie jest wymagane dopiero od drugiego roku wzrostu. Najlepiej użyć materii organicznej - 10 litrów roztworu dziewanny w ilości 1:10 na każdą roślinę. Dopuszczalne jest również stosowanie kompozycji mineralnych: 35 g podwójnego superfosfatu, 30 g azotanu potasu i 50 g mocznika;
  • przycinanie jest potrzebne tylko przez 3-4 lata aktywnego wzrostu. Zalecane godziny otwarcia to wczesna jesień. Wymagane jest pozostawienie 7-10 najbardziej dekoracyjnych pędów, resztę odciąć do podstawy.

Cechy opieki zależą od klimatu w regionie. Na terenach zimnych przed wystąpieniem przymrozków krzew należy ściółkować grubą warstwą torfu, gałęzi nie trzeba przykrywać. Liliowy dobrze znosi suszę, w czasie upałów nie można zwiększyć podlewania.

Reprodukcja

Podobnie jak inne gatunki, bzy perskie można rozmnażać na kilka sposobów. Podstawowe metody:

  • Wysiew nasion. Przeprowadza się go dopiero po rozwarstwieniu przez dwa miesiące w temperaturze 3-6 oC. Sadzenie odbywa się metodą sadzonkową. Dzięki tej metodzie zachowane są cechy odmianowe, ale wydłuża się czas do pierwszego kwitnienia..
  • Nakładanie warstw i szczepienie. Skuteczna metoda hodowli. Szczepienie można przeprowadzić metodą pączkowania i zapasów. Godziny otwarcia - wczesna wiosna przed aktywnym sezonem wegetacyjnym.
  • Sadzonki. Najczęściej stosowany w praktyce. Możesz użyć zarówno zdrewniałych, jak i zielonych sadzonek. Przed zatopieniem należy je obrobić w stymulatorze wzrostu, przechowywać wyłącznie w warunkach wysokiej wilgotności. Przeniesienie na stałe miejsce jest pożądane w drugiej połowie maja.

O wyborze konkretnej metody hodowli bzu perskiego decydują umiejętności ogrodnicze, wiek roślin i cechy klimatyczne.

Zastosowanie w projektowaniu krajobrazu

Bzy perskie są często używane w parkach krajobrazowych i terenach prywatnych. Krzew wygląda dekoracyjnie w pojedynczym nasadzeniu, w składzie grupowym. Nadaje się do formowania żywopłotu przy jednoczesnym zmniejszeniu odległości między dołkami do 1 m podczas sadzenia. Jest jedną z kluczowych roślin w ogrodzie w stylu japońskim.

wnioski

  • Liliowiec perski (Syringa persica) jest sztucznie wyhodowaną odmianą tej kultury. Charakteryzuje się dużymi pąkami, niewielkimi rozmiarami krzewów.
  • Popularne odmiany: Alba, Laciniata, Nibra. Rzadko spotykany w sprzedaży.
  • Do sadzenia należy przydzielić jasne miejsce luźną i żyzną glebą. Sadzonki można sadzić przez całe lato..
  • Dorosłą roślinę można rozmnażać przez nasiona, nawarstwianie, szczepienie i sadzonki.
  • Liliowy wygląda dekoracyjnie w sadzeniu grupowym i pojedynczym. Kwitnące pędy służą do tworzenia bukietów.

Opinie

Anna G. „Posadziłam perskiego bzu obok altany w ogrodzie. Aktywny wzrost rozpoczął się dopiero w drugim roku. Jak dotąd nie pojawiły się żadne problemy ”.

Vladimir D. „Do dekoracji mojej działki używam perskich bzów. Krzew rośnie komfortowo i rozwija się obok drzew owocowych. Praktycznie bez opieki ”.

Galina A. „Od dłuższego czasu szukałam odmiany Alba. Miałem szczęście, że dostałem kilka sadzonek w dużej szkółce w Jekaterynburgu. Sadzenie przeprowadzono bliżej jesieni, wiosną pojawiło się kilka nowych zielonych pędów ”.


Opinie: 138