Epifyllum: sadzenie i pielęgnacja, tajemnice obfitego kwitnienia

Epiphyllum (z łac. Epiphyllum) odnosi się do rodzaju epifitycznych kaktusów, które naturalnie rosną na gałęziach i pniach drzew tropikalnych w Ameryce Południowej i Środkowej. Roślina ma podobną budowę do Schlumbergera i Ripsalidopsis - jej mięsiste łodygi również powstają z oddzielnych płaskich lub trójkątnych segmentów, tylko ich rozmiar jest znacznie większy. Wielu hodowców błędnie nazywa liście epifyllum, chociaż w rzeczywistości są to łodygi w kształcie liścia..

W zależności od gatunku kaktusy leśne przybierają kształt opadający lub pełzający, aw ich otoczkach tworzą się lejkowate pachnące pąki. Najczęściej w kulturze wewnętrznej występują odmiany o czerwonych kwiatach, ale są hybrydy z białymi, kremowymi, różowymi, cytrynowymi i pomarańczowymi pąkami. W domu pędy kaktusów leśnych osiągają długość 0,7-1 m, a średnica wdzięcznych kwiatów waha się od 8 do 25 centymetrów, w zależności od odmiany.

Warunki do uprawy epifyllum

Najczęściej kaktusy epifityczne są hodowane w celu spektakularnego kwitnienia, które trwa średnio 2 miesiące. Jednak nie każdy właściciel musi obserwować to barwne zjawisko, a powodem tego jest niewłaściwa pielęgnacja naskórka. Aby filokaktus, jak nazywają go botanicy, czuł się dobrze i cieszył się obfitym i częstym kwitnieniem, należy stworzyć pewne warunki:

• Rozproszone światło słoneczne w ciągu dnia. Najlepiej nadają się okna wychodzące na zachód lub wschód. Na południowym parapecie będziesz musiał osłonić roślinę przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, w przeciwnym razie jej pędy będą marszczyć się i czerwienieją. Strona północna niezbyt nadaje się dla tropikalnego gościa - z powodu braku światła będzie rosła powoli i nie będzie mogła zakwitnąć.
• Temperatura powietrza podczas aktywnego wzrostu i kwitnienia (marzec-październik) powinna być utrzymywana na poziomie +20 ... + 25 ° С. W okresie odpoczynku (listopad-luty) konieczne jest obniżenie temperatury zawartości do +10 ... + 13 ° С.
• Warto często wietrzyć pomieszczenie, w którym stoi epifyllum, chroniąc je przed przeciągami i mroźnymi prądami powietrza w zimnych porach roku. Wiosną i latem zaleca się wyniesienie kwiatu na świeże powietrze..
• Podlewanie epifyllum powinno być ostrożne i uwzględniać jego stan biologiczny. Wiosną i latem kwiat podlewamy po lekkim wyschnięciu wierzchniej warstwy gleby, zimą - gdy gliniasta bryła w doniczce jest całkowicie sucha. W okresie spoczynku kaktus leśny nie potrzebuje dużo wilgoci, a jeśli jest często podlewany, korzenie gniją, a kwiat obumiera. Konieczne jest przejście na letni tryb podlewania po pojawieniu się pierwszych pąków kwiatowych. Do nawadniania zaleca się stosowanie osiadłej wody z kranu lub deszczówki, w każdym przypadku powinna mieć temperaturę pokojową.
• Wilgotność powietrza nie wpływa zauważalnie na stan filokaktusa. Warto jednak utrzymywać go na poziomie 50%. Aby to zrobić, spryskaj zielone pędy przegotowaną wodą schłodzoną do temperatury pokojowej. Jeszcze lepiej, do opryskiwania użyj przefiltrowanej wody, wtedy białe smugi nie pozostaną na liściastych łodygach, psując wygląd kwiatu. Po takiej „duszy” epifyllum wygląda na odświeżone i czyste.
• Top dressing należy rozpoczynać dopiero na początku tworzenia pąków i kończyć w październiku-listopadzie, kiedy kwiat wchodzi w stan spoczynku. Zaleca się stosowanie złożonych nawozów zawierających całe spektrum minerałów jako źródła dodatkowego pożywienia. Po kwitnieniu możesz przystąpić do karmienia kompozycjami na kaktusy i sukulenty..

Jednym z elementów pielęgnacji epifyllum jest przycinanie formacyjne. Odbywa się to tylko wtedy, gdy jest to konieczne: odcina się niedorozwinięte, uszkodzone i zakorkowane pędy. Usuwa się również najstarsze części łodyg, na których kwiaty już się rozwinęły, ponieważ pąki powstają tylko na młodych pędach. Przy pomocy przycinania epifyllum uzyskuje pożądany kształt - gałęzie rosnące wewnątrz buszu, zakrzywione i zbyt długie segmenty są usuwane.

Sadzenie i przesadzanie

Do sadzenia epifyllum używa się żyznej gleby, składającej się głównie z gleby liściastej. Dodaje się do niego sód, torf, piasek i kruszony węgiel. Jeśli nie można samodzielnie przygotować podłoża, w kwiaciarni można kupić gotową glebę na sukulenty. Opakowanie musi wskazywać wartość pH w zakresie 5,0-6,0.

Lepiej jest wziąć płytką doniczkę jako pojemnik, ponieważ system korzeniowy phyllocactus nie jest duży. W dużym pojemniku ziemia stanie się kwaśna, a kwiat może umrzeć z powodu zgnilizny. Ponadto kwitnienie soczystego zależy od wielkości doniczki - pąki pojawiają się tylko wtedy, gdy doniczka staje się ciasna. Konieczne jest ułożenie warstwy drenażowej z ekspandowanej gliny, kamyków rzecznych lub połamanych odłamków na dnie pojemnika. Pojemnik z kwiatkiem należy umieścić na tacy, z której nadmiar wody należy spuścić godzinę po każdym podlewaniu.

Epifyllum nie wymaga corocznego przesadzania. Dopiero gdy doniczka stanie się zauważalnie mała, roślinę można przenieść do nowego pojemnika o nieco większym rozmiarze. Po przesadzeniu kwiat umieszcza się na kilka dni w lekko zaciemnionym miejscu i nie podlewa przez 2-3 dni.

Reprodukcja

Rozmnażanie epifyllum odbywa się zarówno przez nasiona, jak i sadzonki. Wysiew nasion i pielęgnacja sadzonek to dość pracochłonna i długotrwała procedura, dlatego nie jest popularna wśród domowych miłośników roślin domowych. Rozmnażanie Phyllocactus w sposób wegetatywny jest znacznie szybsze i łatwiejsze:

• w kwietniu i maju sadzonki o długości 10-13 cm z krzewu macierzystego;
• wykonać nacięcie w kształcie klina na dole każdego cięcia;
• umieścić puste miejsca w pustej szklance lub słoiku na 2-3 dni, aby nadmiar soku wypłynął, a plasterki wyschły;
• mieszanka gleby składa się z 3 części ziemi liściastej i 1 części perlitu, sterylizowanych w łaźni wodnej;
• pogłębić wysuszone sadzonki o 1 cm w podłoże i wylać na wierzch warstwę piasku o grubości 2 cm;
• doniczki z przyszłymi filokaktusami umieszczaj w ciemnym miejscu, podlewaj rzadko i rzadko.

Stosowana jest również szybsza metoda rozmnażania - dzielenie buszu. Aby to zrobić, duże okazy po kwitnieniu dzieli się na części podczas następnego przeszczepu, sekcje posypuje się węglem drzewnym. Każdy kawałek sadzi się w osobnym pojemniku i umieszcza w słabo oświetlonym miejscu na kilka dni, a po adaptacji montuje się na oknie zachodnim lub wschodnim.

Jak rozkwitnąć epifyllum?

Wielu miłośników roślin domowych, którzy mają epifyllum w swoim domu, nie może osiągnąć kwitnienia. Aby zakwitnąć kaktus leśny, należy postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji zgodnie z porą roku:

Główny problem, z którym borykają się hodowcy: „Gdzie zimą znajdę jasne i chłodne miejsce na epifyllum?” W sezonie grzewczym w naszych domach jest wystarczająco ciepło, dlatego donicę należy postawić na parapecie i osłonić przed akumulatorem siatką ochronną, która powstrzyma przepływ ciepłego powietrza.

W celu aktywnego kwitnienia filokaktusa należy zwrócić uwagę na porady ekspertów:

• Wraz z początkiem tworzenia pąków nie można obrócić garnka względem punktów kardynalnych ani przestawić go w inne miejsce. Od lutego do samego końca kwitnienia nie przeszkadzaj soczystemu, w przeciwnym razie spadnie pąki.
• Epifyllum odnosi się do tych roślin, które kwitną, gdy ich korzenie stają się ciasne w doniczce. Dlatego, aby go wyhodować, używaj płytkich płaskich pojemników..
• Nie przesadzaj często kwiatu - po każdej zmianie doniczki zaczyna budować system korzeniowy ze szkodą dla aktywnego wzrostu łodyg i układania pąków.
• Każda otoczka kwitnie tylko raz. Dlatego należy usunąć stare pędy, na których pąki już się otworzyły. To pobudzi roślinę do tworzenia nowych liściastych łodyg i pąków na młodych pędach..
• Na trójkątnych pędach epifyllum nie powstają pąki. Należy je również usunąć, aby kwiat nie marnował swojej siły..

Młody epifyllum nie kwitnie nawet w sprzyjających warunkach. Pierwsze pąki pojawiają się nie wcześniej niż w wieku 3-4 lat. Dlatego należy uzbroić się w cierpliwość, aż roślina „dojrzeje” i dojrzeje do kwitnienia.

Choroby i szkodniki

Choroby Epifyllum rozwijają się z powodu niewłaściwej pielęgnacji. Większość z nich jest spowodowana częstym i obfitym podlewaniem, zwłaszcza przy niskich temperaturach powietrza. Jak każdy soczysty, filokaktus nie toleruje stojącej wilgoci. To ona wywołuje rozwój infekcji grzybiczych: czarnej zgnilizny, fusarium, rdzy, antraknozy. Chore części rośliny należy usunąć, kawałki posypać pokruszonym węglem, a kwiat potraktować dowolnym fungicydem. W ciężkich przypadkach, gdy procesy gnilne przybierają na dużą skalę, kwiat można uratować jedynie poprzez ponowne ukorzenienie zdrowych części łodygi.

W przypadku błędów w pielęgnacji lub utrzymywaniu na świeżym powietrzu latem na mięsistych pędach nasadki można znaleźć mszyce, łuskowce, wełnowce lub przędziorków. Najłatwiejszym sposobem pozbycia się szkodników jest użycie preparatów owadobójczych (Aktellik, Aktara, Biotlin, Konfidor, Fitoverm), rozcieńczonych zgodnie z instrukcją. Należy dwukrotnie spryskać dotknięty krzew, robiąc przerwę między zabiegami przez 10-14 dni.

Epifyllum podczas kwitnienia jest w stanie przekształcić każde pomieszczenie. Kwiat nie wymaga obfitego podlewania i wysokiej wilgotności. Wystarczy umieścić go na parapecie wschodnim lub zachodnim i postępować zgodnie z prostymi zaleceniami dotyczącymi pielęgnacji. 3-4 lata po posadzeniu Phyllocactus z pewnością zadowoli pierwsze pąki, aw sprzyjających warunkach będzie kwitł corocznie.