Uprawa, sadzenie i pielęgnacja acidantera na otwartym polu

Acidantera to kwiat, który jest krewnym mieczyk. Są to wieloletnie krzewy zielne, których korzeń występuje w postaci małych i kilku podłużnych bulw. Średnia średnica jednego wynosi 5 cm Biały rdzeń jest ukryty pod brązowymi łuskami siatki. Liście Acidantera są gładkie, z błyszczącą powierzchnią o ciemnozielonym odcieniu. Większość z nich znajduje się u samej podstawy łodygi, a tylko kilka z nich znajduje się na całej jego długości. Łodyga jest zielona, ​​gładka i równa, osiąga około 1-2 m wysokości. Kwiatostany - kolczaste, rosną na szczycie pędu.

Kwasanty zaczynają kwitnąć pod koniec sierpnia - na początku września, czas kwitnienia - przed pierwszymi przymrozkami. Po zakończeniu okresu zapylenia na kwasicy tworzą się małe torebki z dużą liczbą małych i lekko szorstkich nasion..

Główne rodzaje

Istnieje około 40 rodzajów środków zakwaszających. Ale nie wszystkie z nich są uprawiane w domu..

Najbardziej popularny:

1. 1. Gladiolus Muriel, czyli dwukolorowy acidander. Wysokość krzewu dochodzi do 100 cm, u podstawy rozeta z ciemnozielonych liści, każdy płatek ma długość od 40 do 50 cm, kwiatostany są kolczaste, z których każdy tworzy od 3 do 8 pąków. Ich główne odcienie są białe lub jasnoróżowe. W samym rdzeniu znajduje się mała plamka, która mocno przypomina czarno-czerwoną gwiazdę. Średnica jednego kwiatka może wynosić 12 cm.
2. 2. Tropikalny. Niesamowicie piękne śnieżnobiałe kwiaty do 130 cm wysokości. Na łodygach są prążkowane liście o ciemnozielonym kolorze. Kwiatostan jest dwustronny, każdy ma od 5 do 6 pąków o średnicy 10-12 cm, płatki są wszędzie pokryte plamami fioletowego lub bladego szkarłatu.
3. 3. Biały (biały). Mały krzew o prostej i gładkiej łodydze, obficie porośniętej liśćmi. Na samej górze pojawiają się ogromne białe kwiaty, które nie mają dodatkowych odcieni. Aromat acidantera White jest bardzo delikatny i pachnący..
4. 4. zboża. Gatunek ten różni się od reszty tym, że cieńsze i węższe liście są umieszczone na łodydze. Szypułki raczej opadające, ale kwiaty na nich, które mają biało-fioletowy odcień płatków, są bardzo piękne.

Prawidłowe dopasowanie

Uprawa i pielęgnacja acidantera wymaga szczególnej uwagi. Kwiat preferuje te miejsca, które mają dobre oświetlenie..

Należy pamiętać, że roślina jest ciepłolubna, a uprawiana na zewnątrz jest bardziej odpowiednia dla regionów południowych. Jeśli klimat jest chłodny, wskazane jest hodowanie takiej kultury w szklarniach lub w pomieszczeniach. W tym przypadku roślina jest spokojnie uprawiana nawet w regionie moskiewskim..

Gleba do sadzenia zakwaszaczy musi być żyzna. Gleby powinny zawierać niewielką ilość kwasu lub być obojętne. Dobry drenaż jest również niezbędny do wzrostu i sadzenia przyszłej rośliny. Przed przystąpieniem do sadzenia zaleca się dodanie do ziemi niewielkiej ilości torfu. Wiosną gotowe bulwy można łatwo umieścić w stałym miejscu na otwartym terenie, ale tylko w momencie, gdy podłoże jest dobrze rozgrzane po zimowym mrozie.

Proces sadzenia:

1. 1. Żarówkę zanurza się w przygotowanej glebie na głębokość 12 cm do samego dna.
2. 2. Konieczne jest zachowanie pewnej odległości między bulwami. Jeśli żarówki są małe, należy je posadzić w odległości co najmniej 12 cm od siebie. Jeśli żarówki są duże, odległość wzrasta do 20 cm.
3. 3. Sadzenie acidantera polega na dodaniu niewielkiej ilości piasku rzecznego do każdego dołka.
4. 4. Po wysadzeniu roślina wymaga obfitego podlewania.

Przed przystąpieniem do sadzenia materiału do sadzenia na otwartym terenie wymagane jest wstępne kiełkowanie cebul. W tym celu, wraz z nadejściem odwilży, a mianowicie na początku marca, należy wziąć zwykłą doniczkę i umieścić w niej cebulki, pogłębiając je w glebie tylko o 3-4 cm, a jeśli weźmiesz doniczkę o średnicy 15 cm, możesz łatwo ją położyć 6 bulw. Miejsce do kiełkowania przyszłej rośliny powinno być jak najbardziej ciepłe i dobrze oświetlone. Należy zawsze pamiętać o regularnym podlewaniu środków zakwaszających, ale nie należy dopuścić do podmoknięcia gleby. Kiełkowanie trwa do maja. Następnie bulwy można bezpiecznie sadzić w ogrodzie..

Dzięki tej metodzie rośliny stają się bardziej odporne i silniejsze na choroby, a ich cechą charakterystyczną jest długi okres kwitnienia..

Reprodukcja

Rozmnażanie acidantera odbywa się za pomocą cebul i nasion. W sezonie wokół cebulki matki może tworzyć się jednocześnie kilka dzieci. Jeśli zapewnisz im odpowiednią opiekę, to w takim przypadku mają czas na dojrzewanie i bez problemu mogą kontynuować samodzielny rozwój. Wraz z nadejściem wiosny wszystkie dzieci są oddzielane i niezależnie sadzone w otwartym terenie na głębokość od 6 do 8 cm. Jeśli chodzi o uprawę mieczyków za pomocą nasion, taki materiał sadzeniowy jest zbierany z rośliny jesienią lub kupowany w specjalistycznym sklepie. Wysiew na przyszłe sadzonki należy wykonać zimą - w połowie lutego.

Lądowanie wygląda następująco:

1. 1. W przygotowanym wcześniej pojemniku należy wziąć zwykłą ziemię ogrodową i dodać do niej niewielką ilość piasku i torfu. Aby całkowicie pozbyć się możliwych bakterii, gleba jest wstępnie podgrzewana w piekarniku.
2. 2. Istniejące nasiona należy rozłożyć na całej powierzchni gleby..
3. 3. Posyp na wierzchu lekką warstwą ziemi.
4. 4. Gotową powierzchnię z nasionami spryskuje się wodą za pomocą pistoletu natryskowego i na wierzch pokrywa folią. Ważne jest, aby gleba była stale lekko wilgotna..
5. 5. Doniczkę z sadzonkami należy przechowywać w temperaturze 20-25 stopni, a po 2-3 tygodniach zaczną aktywnie pojawiać się pędy acidantera.

Kiedy sadzonki trochę wzrosną i staną się silniejsze, można je zanurzyć w oddzielnych pojemnikach. Wzrost roślin tego rodzaju trwa 2-3 lata. Dopiero po pierwszym kwitnieniu cebulki kwiatowe nieco wzrosną i staną się w pełni silniejsze, aby można je było bezpiecznie sadzić na otwartym terenie.

Zimowe niuanse

Większość doświadczonych ogrodników twierdzi, że roślina ta dobrze znosi zimę na zewnątrz. Ale jeśli rośnie na środkowym pasie lub w regionach północnych, lepiej jest wykopać cebulki przed nadejściem chłodów. Po całkowitym zwiędnięciu kwiatów szypułki należy całkowicie odciąć. Jeśli chodzi o liście, powinny pozostać na łodydze do późnej jesieni. Będzie to miało korzystny wpływ na cebulki roślin, ponieważ w tym okresie przybiorą na wadze i będą w pełni przygotowane na mroźną zimę..

Wraz z nadejściem pierwszych mrozów bulwy są wykopywane z ziemi i przenoszone do oddzielnego pomieszczenia, w którym temperatura powietrza osiąga 18 stopni. W takim miejscu materiał do sadzenia jest dokładnie oczyszczany z ziemi i wysycha. Po 3-4 tygodniach cebulki zbiera się i składa w oddzielne torebki papierowe lub bibułkowe. Materiał jest przechowywany w temperaturze 10-15 stopni.

Jeśli chodzi o acidanterę doniczkową, taka roślina może bezpiecznie znieść zimę w ziemi. W takim przypadku podlewanie całkowicie się zatrzymuje, a roślina jest wysyłana do wystarczająco chłodnego i ciemnego miejsca..

Wraz z nadejściem wiosny wszystkie żarówki znajdujące się w torebkach należy wyjąć i dokładnie zbadać. Całkowicie wysuszone lub uszkodzone rośliny są usuwane; suche łuski należy usunąć. Następnie cebulki należy przechowywać w temperaturze pokojowej przez 2-3 dni. Na dzień przed planowanym sadzeniem należy je wytrawić w specjalnie przygotowanym roztworze nadmanganianu potasu. Następnie roślinę sadzi się natychmiast na stałe miejsce na otwartym terenie. Zabieg ten należy wykonać w ostatniej dekadzie maja. Aby roślina nie została zrujnowana przez ostre i nieoczekiwane zimne trzaski, materiał do sadzenia jest pogłębiony o 12 cm, cebulki należy umieścić ściśle pionowo. Odległość między nimi wynosi 15-20 cm.

Aby kwiat zakwitł znacznie wcześniej, zaleca się wymuszanie. W pierwszej dekadzie marca istniejące bulwy sadzi się w doniczce z luźną ziemią. Głębokość sadzenia nie powinna przekraczać 4 cm, ich kiełkowanie powinno odbywać się w odpowiednio ciepłym i jasnym pomieszczeniu, poza tym przyszłe rośliny w tym okresie wymagają obfitego podlewania. Już w maju roślina będzie wystarczająco silna i uformują się pędy.

Niezbędna opieka

Dla pomyślnego wzrostu rośliny ważnym czynnikiem jest właściwy wybór miejsca. Powinien być słoneczny i wolny od silnych wiatrów. Gleba jest żyzna, jej odczyn jest lekko kwaśny. Ważne jest, aby gleba, w której będzie rosnąć kwaskowiec, była luźna i dobrze napowietrzona. Jeśli gleba jest wystarczająco ciężka i gliniasta, należy ją zmieszać z piaskiem. Przed sadzeniem należy wykopać glebę i dodać do niej niezbędne nawozy mineralne i organiczne..

Aby powietrze mogło swobodnie przenikać do systemu korzeniowego rośliny, należy często kopać w pobliżu kwiatu. Nie mniej skuteczne jest ściółkowanie powierzchni gleby torfem i próchnicą..

Acidantera potrzebuje obfitego podlewania. Roślina dobrze toleruje również krótkotrwałą suszę. Nie należy dopuścić do stagnacji wody, ponieważ ten czynnik jest bardziej szkodliwy dla środków zakwaszających. Faktem jest, że przy takim stanie gleby cebulki mogą zacząć aktywnie gnić i nie będzie już można uratować rośliny. Od maja do września do wody do nawadniania należy dodawać specjalnie opracowany kompleks nawozów mineralnych do kwiatów. Jeśli lato okazało się raczej wilgotne i nie ma potrzeby podlewania rośliny, w tym przypadku konieczne jest wysypanie specjalnego proszku na powierzchnię gleby.

Pod koniec okresu kwitnienia acidantera, wszystkie szypułki na nim i część liści należy wyciąć z łodygi, w przeciwnym razie krzew nie będzie miał czasu na przygotowanie się na nadchodzące chłody, dlatego nie będzie w stanie znieść zimy.

Wniosek

Jeśli odpowiednio zadbasz o acidander, roślina zostanie oszczędzona przed wszelkiego rodzaju chorobami. Jeśli kwiat rośnie w wilgotnym i chłodnym miejscu, może zostać uszkodzony przez mączniaka prawdziwego, rdzę i zgniliznę korzeni. Nie zapominaj, że gdy gleba jest przesycona wodą, acidander może zostać zaatakowany przez ślimaki i ślimaki.

Roślina nie wymaga specjalnej pielęgnacji, ale konieczne jest przestrzeganie podstawowych zasad jej uprawy. W przeciwnym razie ogrodnik nie osiągnie pożądanego rezultatu..