Krokusy: sadzenie i pielęgnacja, rosnące w ogrodzie

Krokus (łac.Crocus)

, lub Szafran, tworzy rodzaj zielnych bulw z rodziny Iris. W naturze szafran krokusowy rośnie na stepach, lasach i łąkach Morza Śródziemnego, Europy Środkowej, Południowej i Północnej, Azji Mniejszej i Azji Środkowej oraz na Bliskim Wschodzie. Naukowcy opisali około 80 gatunków i 300 odmian krokusów. Nazwa „krokus” pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „nić, włókno”, a słowo „szafran” - od arabskiego słowa, które tłumaczy się jako „żółty” - dokładnie w kolorze piętna kwiatu krokusa. O krokusie wspominają egipskie papirusy - pisali o nim filozofowie i lekarze. Dla współczesnych hodowców kwiatów krokus jest interesujący, ponieważ jest jednym z najpiękniejszych pierwiosnków - wczesnych wiosennych kwiatów. Jednak nie wszyscy wiedzą, że jesienią kwitną wiele krokusów..

Rosnące krokusy - cechy

Krokus jest krótki, osiąga wysokość ok. 10 cm, spłaszczone lub zaokrąglone bulwy krokusa osiągają średnicę 3 cm, są ubrane w łuski i mają pęczek włóknistych korzeni. Krokusy nie rozwijają łodygi. Wąskie, liniowe, u podstawy liście, które pojawiają się podczas lub po kwitnieniu, zbiera się w pęczki i przykrywa łuskami. Krokusy pojedyncze kielichowe o średnicy od 2 do 5 cm w kolorze białym, kremowym, niebieskim, liliowym, fioletowym, żółtym lub pomarańczowym, kwitnące na krótkiej bezlistnej szypułce, otoczonej błoniastymi łuskami. Istnieją odmiany krokusów z cętkowanym lub dwukolorowym ubarwieniem. Masowe kwitnienie krokusów trwa od dwóch do trzech tygodni. Rodzaje i odmiany krokusów są podzielone na 15 grup.

Sadzenie krokusów w otwartym terenie

Kiedy sadzić krokusy

Krokusy wiosenne sadzi się w ziemi jesienią, a kwitnące jesienią latem, działkę wybiera się słonecznie, choć krokusy dobrze rosną w półcieniu, a nawet w cieniu. Gleba do uprawy krokusów jest najlepiej lekka, sucha, luźna i pożywna. Przygotowując działkę pod krokusy wskazane jest umieszczenie w drenażu drobnego żwiru lub gruboziarnistego piasku rzecznego. Jako dodatek organiczny do gleby dodaje się kompost, zgniły obornik lub torf z wapnem w celu kopania, ponieważ krokusy nie lubią kwaśnych gleb. Popiół jest wprowadzany do gleby gliniastej. Dla gatunków, które nie tolerują mokrych gleb, układają wysokie łóżka z tłuczniem lub żwirem jako warstwą drenażową. Materiał nasadzeniowy musi być wolny od wad i uszkodzeń.

Sadzenie krokusów jesienią

Aby zobaczyć kwitnące wiosną krokusy, ich cebulki sadzi się we wrześniu na otwartym terenie. Sadzenie krokusów w luźnej glebie polega na sadzeniu cebulki na głębokości dwukrotnie większej niż ta. Jeśli gleba jest ciężka, wystarczy jeden rozmiar. Średnia odległość między cebulami wynosi od 7 do 10 cm, a po posadzeniu obszar jest podlewany.

Nie zagęszczaj nasadzeń, bo krokusy rosną w jednym miejscu od 3 do 5 lat, aw tym czasie jedna żarówka rośnie nad całą kolonią dzieci, a teren z krokusami zamienia się w solidny dywan z kwiatów. Po upływie pięciu lat należy sadzić krokusy.

Sadzenie krokusów do forsowania

Wielu hodowców kwiatów tęskni zimą bez swoich ulubionych kwiatów ogrodowych, więc nawet zimą uprawiają je w swoim mieszkaniu. Bukiet najłatwiej wyhodować z cebul, w tym krokusów. Do forsowania najlepiej nadają się odmiany holenderskie o dużych kwiatach. Cebulki krokusa o mniej więcej tej samej wielkości sadzi się od pięciu do dziesięciu sztuk w płytkich, szerokich doniczkach, aby w wyznaczonym czasie uzyskać całą wiązkę pierwiosnków. Gleba pod krokusy sadzone na forsowanie powinna być obojętna, luźna, przepuszczalna dla powietrza i wody.

Procedurę i warunki forsowania krokusów opisaliśmy w osobnym artykule..

Cebulki krokusa nie są wyrzucane po kwitnieniu, nadal są podlewane, a nawet karmione słabym roztworem złożonych nawozów mineralnych dla roślin domowych. Kiedy liście zaczynają żółknąć, podlewanie jest stopniowo zmniejszane, aż całkowicie się zatrzyma. Po całkowitym wyschnięciu liści cebulki wyjmuje się z doniczki, oczyszcza z ziemi, zawija w serwetkę, umieszcza w tekturowym pudełku i przechowuje w ciemnym, suchym miejscu do czasu sadzenia na otwartym terenie jesienią.

Pielęgnacja krokusów na świeżym powietrzu

Jak dbać o krokusy w ogrodzie

Pielęgnacja krokusów jest prosta. Trzeba je podlewać tylko wtedy, gdy zima była bezśnieżna, a wiosna bez deszczu. Wysokość krokusów zależy od ilości otrzymanej wilgoci, ale generalnie są one dość odporne na suszę. Glebę na miejscu należy poluzować i uwolnić od chwastów. Podczas aktywnego wzrostu krokusy wymagają dodatkowego karmienia, a stosowanie świeżej materii organicznej jest niedopuszczalne. Ale krokusy uwielbiają nawozy mineralne, jednak w większym stopniu potrzebują fosforu i potasu, ale w nadmiarze nawożenie azotem w deszczową pogodę może wywołać choroby grzybowe. Pierwszy raz kompleksowymi nawozami mineralnymi w ilości 30-40 g / m² aplikuje się wczesną wiosną na śnieg, drugie karmienie zredukowaną dawką azotu w okresie kwitnienia.

Jak dbać o żonkile - sprawdzone wskazówki

Gdy liście na kwitnących wiosną krokusach żółkną, można o nich zapomnieć do jesieni, chyba że nadszedł czas na wykopanie ich cebulek z ziemi. Odmiany kwitnące jesienią przypomną Ci o sobie, gdy ich kwiaty otworzą się we wrześniu.

Przeszczep krokusów

Nie trzeba co roku wykopywać cebul krokusa na zimę, ale raz na trzy do czterech lat w środku lata, kiedy krokusy mają okres spoczynku, konieczne jest to zrobić, ponieważ przez tak długi czas bulwa macierzysta znacznie rośnie z powodu wielu cebulek córek, które każdego roku w w zależności od gatunku i odmiany rośnie od jednego do dziesięciu. Cebula zaczyna przeszkadzać sobie nawzajem i od tego krokusy stają się mniejsze.

Kiedy wykopać krokusy? Cebule sadzi się raz na trzy do pięciu lat, ale jeśli potrzebujesz materiału do sadzenia, możesz częściej wykopać, podzielić i przesadzić cebulki krokusa. Cebule krokusów kwitnących jesienią, ponownie, w zależności od gatunku i odmiany, wykopuje się od czerwca do sierpnia, cebulki kwitnących wiosną - od lipca do września. Wyciągnięte z ziemi cebulki są suszone, uszkodzone łuski są usuwane z nich martwe korzenie, chore cebule są odrzucane, a uszkodzenia mechaniczne są traktowane pokruszonym węglem lub popiołem. Przed wylądowaniem w ziemi są przechowywane w chłodnym i suchym miejscu..

Rozmnażanie krokusów

Rozmnażanie krokusów przez cebulki córek lub dzieci, które są oddzielane od cebulki matki podczas przeszczepu, właśnie opisaliśmy. Sadzenie krokusów w ziemi po podzieleniu żarówki odbywa się zgodnie z zasadami opisanymi w odpowiedniej sekcji. W zależności od odmiany lub gatunku, oddzielone i posadzone dziecko zakwitnie w trzecim lub czwartym roku. Wiosenne krokusy rozmnażają się również przez nasiona, ale krokusy z nasion kwitną dopiero w czwartym lub piątym roku, więc rozmnażanie nasion nie jest tak popularne jak rozmnażanie wegetatywne. Nasiona krokusów kwitnących jesienią nie mają czasu na dojrzewanie w naszych warunkach.

Kiedy sadzić tulipany - szczegółowe informacje

Szkodniki i choroby krokusów

Z zastrzeżeniem zasad techniki rolniczej, krokusy prawie nie są dotknięte chorobami ani szkodnikami ze świata owadów. Najgorszym wrogiem krokusów są gryzonie, myszy polne, które chętnie zjadają cebulki kwiatów, dlatego nie zostawiaj materiału sadzeniowego rozłożonego do wyschnięcia bez nadzoru. Bardzo wygodnie jest przechowywać je w kartonach z jajami, ułożonymi w komórkach.

Czasami w cebulkach krokusów znajdują się dziury zrobione przez drutówka - larwę chrząszcza. Jest żółty i twardy w dotyku. Jeśli na krokusach jest dużo szkodników, to pod koniec kwietnia lub na początku maja rozłóż na stanowisku pęczki zeszłorocznej niedojrzałej trawy, siana lub słomy, zwilż je i przykryj deskami - do tych pułapek chętnie dostaną się wirewormy, po czym pułapki z larwami zostaną spalone na stosie. W razie potrzeby tę nieprzyjemną procedurę należy powtórzyć. Czasami krokusy są uszkadzane przez ślimaki, które należy zbierać ręcznie..

Samosiew krokusów i ich kiełkowanie w najbardziej nieoczekiwanych miejscach może stać się problemem, w wyniku czego kultura odradza się w chwast..

Czasami w kwietniku z krokusami można znaleźć okaz o spłaszczonych kwiatach w szarych plamach na płatkach, które nie są w pełni otwarte. Jest to oznaka choroby wirusowej, którą mogą przenosić myszy, wciornastki i mszyce. Chore rośliny należy natychmiast wykopać i zniszczyć, zanim choroba rozprzestrzeni się na inne rośliny. Glebę, na której rosły kwiaty zakażone wirusem, dezynfekuje się silnym, gorącym roztworem nadmanganianu potasu.

Przy niewłaściwej lub niedostatecznej pielęgnacji krokusy w ogrodzie mogą być dotknięte chorobami grzybiczymi szarej, prącia lub zgnilizny twardzinowej, a także fusarium. Ciepła i wilgotna pogoda zwiększa ryzyko zachorowań. Aby uniknąć tego problemu, przy zakupie dokładnie zbadaj materiał do sadzenia, staraj się nie uszkodzić cebul podczas kopania, a jeśli przypadkowo porysujesz lub przecinasz cebulę, posyp ranę popiołem i wysusz w temperaturze pokojowej.

Przed sadzeniem wytraw materiał do sadzenia w roztworze fungicydu.

Krokusy po kwitnieniu

Krokusy wyblakły - co robić

Jak dbać o krokusy po ich wyblaknięciu? Kiedy kwiaty więdną, łodygi można odciąć, ale zielone krzewy krokusów będą ozdabiać Twój ogród przez długi czas, aż liście żółkną i blakną. Gdy liście wyschną w naturalny sposób, cebulki kwitnące wiosną można wykopać i wysuszyć w celu ponownego sadzenia we wrześniu..

Jednak, jak już wspomniano, nie jest konieczne coroczne wykopywanie cebul krokusa..

Jeśli posadziłeś je nie wcześniej niż trzy lata temu, a gleba jest nadal widoczna między krzakami krokusów, po prostu ściółkuj obszar krokusa na zimę grubą warstwą torfu lub suchych liści. To wszystko, co można powiedzieć o pielęgnacji krokusów po kwitnieniu..

Wykopywanie krokusów (kiedy kopać)

Kiedy wykopać krokusy po kwitnieniu? Roczny cykl kwitnienia krokusów wiosną rozpoczyna się od ponownego wzrostu liści późną zimą lub wczesną wiosną. Okres odpoczynku zaczyna się bliżej połowy czerwca. Jesienią krokusy ponownie stają się aktywne, zaczynają zapuszczać korzenie i gromadzić pożywienie. W tym samym czasie kończy się tworzenie pąka odnowy. Dlatego bardzo ważne jest, aby w okresie spoczynku pozostawić nienaruszone liście krokusa. Kopanie wiosennych roślin kwitnących, podobnie jak ich sadzenie, odbywa się w okresie spoczynku, czyli od połowy czerwca do końca lata.

Jak prawidłowo przechowywać cebulki kwiatowe przed sadzeniem

Cykl kwitnienia jesiennego krokusa rozpoczyna się zwykle w sierpniu wraz z kwitnieniem, podczas którego wyrastają liście i tworzy się cebulka zastępcza. A ich okres uśpienia rozpoczyna się miesiąc wcześniej niż okres kwitnienia wiosennego. Dlatego jeśli potrzeba jest dojrzała, należy wykopać cebulki krokusów kwitnących jesienią, od początku czerwca do połowy sierpnia..

Przechowywanie cebul krokusów

Po usunięciu z gleby cebulki krokusa suszy się w cieniu, oczyszcza z ziemi, martwych korzeni i łusek, układa w jednej warstwie w pudełku lub pudełku. Najmniejsze cebule można ułożyć w pudełkach cukierków. Do sierpnia temperatura przechowywania powinna wynosić co najmniej 22 ºC, ponieważ niższa temperatura zapobiegnie tworzeniu się pąków. W sierpniu temperatura spada do 20 ºC, a tydzień później do 15 ºC. Ale są to idealne warunki przechowywania, które powstają tylko w wyspecjalizowanych gospodarstwach. W domu cebulki krokusa są przechowywane w ciemnym, suchym miejscu w temperaturze pokojowej i dobrej wentylacji przed sadzeniem..

Rodzaje i odmiany krokusów

Wszystkie odmiany krokusów są podzielone na 15 grup. Pierwsza grupa obejmuje krokusy kwitnące jesienią, a pozostałe 14 grup to gatunki kwitnące wiosną i odmiany krokusów. Krokus wiosenny był podstawą wielu odmian i mieszańców, z których większość należy do hodowców holenderskich. Najpopularniejsze odmiany handlowe to hybrydy holenderskie. Inną popularną grupą odmian handlowych w kulturze jest Chrysanthus, który został utworzony przez hybrydy między złotymi, dwukwiatowymi krokusami i ich hybrydami. Oferujemy krótkie wprowadzenie do tych grup i ich najlepszych odmian.

Wiosenne gatunki krokusów:

Krokus wiosenny (Crocus vernus)

Dorasta do 17 cm wysokości. Bulwa jest spłaszczona, pokryta siatkowymi łuskami, liście wąskie, liniowe, ciemnozielone z podłużnym srebrzystobiałym paskiem. Kwiaty fioletowe lub białe z długą rurką, lejkowate w ilości jednej lub dwóch, rozwijają się z jednej cebulki i kwitną wiosną około trzech tygodni. W kulturze od 1561 roku.

Krokus o dwóch kwiatach (Crocus biflorus)

Występuje w naturze od Włoch po Iran, a także na Kaukazie i Krymie. Ma różnorodne naturalne formy: kwiaty białe, liliowo-niebieskie z brązowymi plamkami na zewnętrznej stronie płatków, białe z fioletowo-brązowymi paskami, białe wewnątrz i fioletowo-brązowe na zewnątrz. Gardło kwiatów jest białe lub żółte.

Krokus złoty (Crocus chrysanthus)

Rośnie na skalistych zboczach Bałkanów i Azji Mniejszej. Osiąga wysokość 20 cm, bulwy są kuliste, ale spłaszczone, liście są bardzo wąskie, kwiaty złocistożółte z wygiętymi do tyłu okwiatami, błyszczącymi z zewnątrz. Niektóre formy mają brązowe smugi lub brązowe ślady na zewnętrznej stronie płatków. Pylniki pomarańczowe, czerwonawe kolumny. Kwitnie w kwietniu przez trzy tygodnie. W kulturze od 1841 roku. Następujące odmiany są powszechne w uprawie kwiatów:

• Blue Bonnet - kwiaty do 3 cm długości z jasnoniebieskim okwiatem i żółtymi kranikami;
• Nanette - odmiana o dużych żółtokremowych kwiatach z fioletowymi paskami na zewnątrz;
• I. Ojej. Wnętrzności - krokusy z bardzo dużymi, jasnożółtymi kwiatami wewnątrz i szarobrązowymi na zewnątrz.

Crocus tommasinianus

W warunkach naturalnych rośnie w lasach liściastych oraz na zboczach Węgier i krajów byłej Jugosławii. Ma różowo-liliowe liście okwiatu, czasami z białą obwódką wokół krawędzi. Otwarte kwiaty mają kształt gwiazdy z białą szyjką. Rurka kwiatowa jest biała. Z jednej bulwy wyrastają do trzech kwiatów o wysokości do 6 cm, który kwitnie w kwietniu przez trzy tygodnie. Krokus Tomasini w kulturze, jeden z najpopularniejszych gatunków, od 1847 roku. Najbardziej znane odmiany:

• Laylek Beauty - szeroko otwarte, prawie płaskie kwiaty do 3 cm średnicy z żółtymi pylnikami i wąskimi, owalnymi, wąskimi płatkami liliowego koloru na zewnątrz i jaśniejszym odcieniem od wewnątrz;
• Whitwell Purple - duże, szeroko otwarte, prawie płaskie fioletowo-fioletowe kwiaty do 4 cm średnicy z wąskimi, wydłużonymi płatami. Biała rurka o długości do 3,5 cm.

Oprócz tych opisanych w kulturze znane są takie wiosenne krokusy: wąskolistne, siatkowe, krymskie, korolkova, imperate, sieber, żółte, geufel, ankiryjskie, alatajewskie, adamskie, korsykańskie, dalmatyńskie, etruskie, fleischer, malia i najmniejsze.

Krokusy kwitnące jesienią:

Piękny krokus (Crocus speciosus)

Rośnie na obrzeżach lasów w górzystych rejonach Krymu, Bałkanów i Azji Mniejszej. Jej liście osiągają długość 30 cm, liliowo-fioletowe kwiaty z podłużnymi fioletowymi żyłkami do 7 cm średnicy kwitną wczesną jesienią. W kulturze od 1800 roku. Formy ogrodowe tego gatunku znane są z ciemnoniebieskich, białych, jasnoniebieskich, liliowych i jasnofioletowych kwiatów.. Najlepsze odmiany:

• Albus - odmiana o białych kwiatach z kremową tubą;
• Artabir - kwiaty błękitnego koloru z wypustkami pokrytymi ciemnymi żyłkami;
• Oksinan - kwiaty są fioletowoniebieskie z szerokim ciemnym okwiatem i ostrymi, rysowanymi liśćmi.

Słodki krokus (Crocus pulchellus)

Bardzo piękna roślina o jasnofioletowych kwiatach w ciemne paski o średnicy od 6 do 8 cm i wysokości od 7 do 10 cm Na każdej roślinie we wrześniu lub październiku otwiera się 5-10 kwiatów. Śliczny krokus nie boi się lekkiego mrozu.

Krokus banat (Crocus banaticus)

Rośnie w Karpatach, Rumunii i na Bałkanach. Nazwę nadano na cześć historycznego regionu Banat, położonego w Rumunii. Posiada liniowe, srebrzystoszare liście o długości do 15 cm. Pełne wdzięku, jasnoliliowe kwiaty z żółtymi pylnikami wznoszą się ponad powierzchnię gleby na wysokość 12-14 cm, zewnętrzne działki mają do 4,5 cm długości, wewnętrzne są węższe i dwukrotnie krótsze. Uprawiany od 1629 roku.

W kulturze pięknie rosną również kwitnące jesienią krokusy, Pallas, Kholmovoy, Sharoyana, Gulimi, holokwiatowe, Kardukhor, średnie, Cartwright, Kochi, kratowe, średnie, żółto-białe i późne.

Mieszańce holenderskie lub krokusy wielkokwiatowe to bezpretensjonalne i żyzne rośliny kwitnące wiosną, których kwiaty są średnio dwa razy większe niż u pierwotnego gatunku. Pierwsze odmiany mieszańców holenderskich pojawiły się w 1897 roku. Teraz jest ich ponad 50 i są podzielone na grupy według koloru kwiatów. Pierwsza grupa obejmuje odmiany o czysto białych kwiatach lub białych z plamą innego koloru u podstawy każdego płata przylistków. Druga grupa łączy odmiany o kolorach fioletowym, liliowym i liliowym. Trzecia reprezentuje odmiany o siatkowatym lub prążkowanym kolorze kwiatów z plamką lub bez plamki u podstawy płatków. Hybrydy kwitną w maju, kwitnienie trwa od 10 do 17 dni. Polecamy kilka odmian, które dobrze rosną w naszym klimacie:

• Albion - kwiaty kielichowe białe o średnicy do 4 cm z zaokrąglonymi płatkami, z rurką o długości do 5 cm w rzadką smugę bzu;
• Awangarda - Kwiaty w kształcie miseczki, otwarte, niebieskawo-liliowe, o średnicy do 4 cm, z wydłużonymi owalnymi płatkami z małymi ciemniejszymi plamkami u podstawy, z niebieskawo-liliową rurką o długości do 4,5 cm;
• Jubileusz - kwiaty kielichowoniebieskie z ledwo zauważalnym fioletowo-fioletowym odcieniem i wyraźną jasnofioletową plamką u podstawy płatków, a także wąską jasną obwódką wzdłuż krawędzi. Rurka jest jasnofioletowa, do 5,5 cm długości;
• Sztandar Snajpera - kwiaty kielichowe o średnicy do 4 cm z owalnymi płatkami w kolorze siateczki - odcień jasnoszaro-liliowy na zewnątrz i gęsto liliową siateczkę od wewnątrz. Płatki wewnętrznego koła są jaśniejsze niż zewnętrzne. U podstawy płatków znajduje się mała, ale bardzo wyraźna ciemnoliliowa plamka. Rurka do 4 cm długości, ciemny liliowy;
• Kathleen Parlow - białe kwiaty złożone do 4 cm średnicy z krótką liliową smugą u nasady wewnętrznych płatów i białą rurką o długości do 5 cm.

Chrysanthus

Hybrydy kwitnące wiosną, w których powstawaniu uczestniczyły złote krokusy, naturalne formy krokusów dwukwiatowych i ich hybrydy. Kwiaty z tej grupy nie są tak duże jak kwiaty odmiany "holenderskiej", ale wśród chryzantusa występuje wiele odmian o kwiatach żółtych i niebieskawych. Najbardziej znane odmiany:

• Cyganka - szeroko otwarte kwiaty do 3,5 cm średnicy, jasnożółte wewnątrz z ciemnożółtym rozgałęzieniem, żółtawo-kremowe na zewnątrz. Mała brązowa plamka na wewnętrznej stronie płatków. Kremowa tuba o długości do 3 cm z zakurzonymi liliowymi smugami;
• Marietta - szeroko otwarte, prawie płaskie kwiaty o średnicy do 3,5 cm z owalnymi wąskimi, ciemnokremowymi płatkami z żółtym podgardlem, na zewnątrz u nasady płatków zewnętrznego kręgu, pokryte gęstymi ciemnoliliowymi paskami, zielonkawo-brązowa plamka. Rurka o długości do 3 cm w jasnoszarozielonym odcieniu;
• Lady Keeler - Miseczkowate, prawie płaskie kwiaty o średnicy do 3 cm z wydłużonymi owalnymi płatkami białego koloru od wewnątrz, płaty wewnętrznego koła są białe na zewnątrz, a zewnętrzne ciemnofioletowe z białą obwódką i małą ciemnoszarą plamką u podstawy. Fioletowy pączek, rurka do 3 cm długości, ciemny fioletowo-fioletowy odcień;
• Saturnus - szeroko otwarte, płaskie kwiaty do 3,5 cm średnicy z lekko wydłużonymi wierzchołkami płatków zewnętrznego kręgu. Kolor jest żółtawo-kremowy z jasnożółtym gardłem. Na zewnątrz u podstawy zielonkawo-brązowa plama, na płatkach zewnętrznego koła widoczne są gęste liliowe kreski. Rurka jest szaro-zielona, ​​do 2,5 cm długości.

Z ostatnich osiągnięć hodowców w sprzedaży są następujące odmiany chryzantusa: I Catcher, Miss Wayne, Parkinson`s, Skyline, Zvanenburg Bronze i inne.