Cechy stosowania nawozu siarczanowego potasu

Każda, nawet najbardziej żyzna gleba, z czasem ulega wyczerpaniu. Aby rośliny nie cierpiały z powodu braku składników odżywczych, należy je okresowo karmić. Z pomocą rolnikom przychodzi siarczan potasu (siarczan potasu) - skuteczny bezchlorowy nawóz mineralny. Z powodzeniem stosowany jest w szklarniach i na otwartym terenie, przed siewem iw okresie wegetacji, pozwala roślinom w pełni rozwinąć się i gwarantuje wysokie plony..

Skład i metody otrzymywania

Siarczan potasu to związek nieorganiczny, sól potasowa kwasu siarkowego, która zasłynęła na początku XIV wieku. Ma wzór chemiczny K2SO4 i względną masę cząsteczkową 174,24. W pracach naukowych niemieckiego chemika Glaubera i angielskiego fizyka Boyle`a wspomina się o właściwościach siarczanu potasu i składzie: 50% potasu, 18% siarki, 3% magnezu, a także wapń, sód i żelazo..

Substancja jest proszkiem o białych lub bezbarwnych kryształach o gorzko-słonym smaku, które nie sklejają się podczas długotrwałego przechowywania, łatwo i bez rozkładu rozpuszczają się w wodzie. W warunkach naturalnych nie występuje w stanie wolnym, ale występuje w składzie mineralnym złóż podwójnych soli potasowych oraz w wodzie słonych jezior. W przemyśle jest izolowany w dostatecznie zanieczyszczonej postaci podczas reakcji wymiany chlorku potasu z siarczanami magnezu, sodu, wapnia lub żelaza.

Aby uzyskać wyższe wskaźniki czystości produktu końcowego, kryształy chlorku potasu poddaje się działaniu stężonego kwasu siarkowego lub kalcynuje na węglu chenitowym lub langbeinitowym, minerałach naturalnych zawierających mieszaninę siarczanów potasu i magnezu. W warunkach laboratoryjnych substancję otrzymuje się w wyniku interakcji kwasu siarkowego z tlenkami i wodorotlenkami potasu lub jego solami słabych kwasów. Praktykuje się również termiczne utlenianie siarczku potasu lub rozkład jego siarczynu.

Obszary zastosowania produktu

Głównym konsumentem jest rolnictwo, dla którego nawozem jest siarczan potasu. Ma wszechstronne zastosowanie: do gruntów wewnętrznych i zewnętrznych, do wielu upraw, na wszystkich typach gleb, a także do uprawy roślin ozdobnych w warunkach balkonowych i wewnętrznych. Zróżnicowane są również metody aplikacji: podczas kopania gleby wiosną i przed zimą, z zaprawami korzeniowymi i dolistnymi w okresie wegetacji. Pozwala to na zwiększenie zawartości cukrów i witamin w roślinach, a jesienne nawożenie zapewnia drzewom i krzewom korzystne warunki zimowania.

Na gleby bielicowe i torfowe siarczan potasu - najbardziej niezbędny suplement, który nie zawiera chloru. W strefie czarnoziemu jest szeroko stosowany do upraw owoców i warzyw, które wymagają dużych zapasów sodu i potasu, a także do słonecznika i buraków cukrowych. W złożonym zastosowaniu ze składnikami azotu i fosforu wydajność znacznie wzrasta, a na glebach kwaśnych przyczyniają się do tego również dodatki wapienne.

Obecny w mieszance jon siarczanowy ma korzystny wpływ na plonowanie roślin strączkowych, które w okresie wegetacji zużywają dużo siarki. Prawie wszystkie nawozy potasowe zawierają chlor, który jest szkodliwy dla wzrostu i rozwoju roślin krzyżowych. Skład siarczanu potasu zamiast chloru zawiera tlenek siarki, dzięki czemu agrochemik sprawdził się doskonale w żywieniu rzepy, kapusty i rzodkiewki.

Brak związków zawierających chlor umożliwia również pielęgnację ziemniaków, tytoniu, winogron i upraw cytrusowych.

Inne obszary zastosowania substancji to produkcja szkła, dezodorantu ałunu (sole podwójne z amoniakiem i aluminium). W metalurgii służy jako składnik topników dodawanych do rudy w celu obniżenia temperatury topnienia i poprawy oddzielania metali od skały płonnej. Dodatek do żywności E515 jest stosowany jako substytut soli, emulgator i regulator kwasowości.

Korzyści na potrzeby rolnictwa

Aby kompetentnie stosować nawozy mineralne na miejscu, musisz zrozumieć ich właściwości i rolę w życiu terenów zielonych. Możesz również zrekompensować brak odżywiania za pomocą materii organicznej - torfu, kompostu lub obornika. Ale takie dodatki działają powoli, a obornik również potrzebuje czasu, aby przekształcić się w próchnicę, dlatego wielu rolników stosuje nawozy chemiczne. Preparaty potasowe nie tylko pomagają szybko roślinom, ale także zmieniają skład gleby, co jest szczególnie polecane na kwaśne podłoża.

Trudno przecenić rolę i znaczenie siarczanu potasu w życiu roślin. Wśród głównych zalet:

• ukorzenienie i szybki wzrost sadzonek;
• roślinność - aktywne życie i rozwój;
• obieg wody, a zatem przyswajanie pożywienia;
• odporność na choroby i klęski żywiołowe (jesienne nawożenie siarczanem potasu pomaga dobrze znosić surową zimę);
• poprawienie wyglądu plonu i zwiększenie w nim zawartości witamin i składników odżywczych.

Do nasycenia gleby potasem używano wcześniej popiołu drzewnego - odpadów z pieców opalanych drewnem, które zawierały wiele użytecznych substancji, ale nie rozpuszczały się dobrze w wodzie. Dziś popiół stopniowo opuszcza obieg, ponieważ łatwiej jest kupić gotowy produkt, na przykład siarczan potasu. Sprzedawane są w wyspecjalizowanych sklepach, w formie opakowań - woreczki foliowe, opakowania od 500 g do 5 kg.

Wygodne opakowanie i ekonomiczna cena determinują zainteresowanie tym mineralnym nawozem upraw ogrodniczych i ogrodniczych. A jego popularność wśród rolników rośnie, gdy dowiadują się, że nie zawiera chloru. Nawóz jest stosowany podczas głównego wykopywania gleby w okresie wiosennym lub jesiennym, lub rośliny są karmione w okresie wegetacji, istnieją na to trzy sposoby:

• suchy proszek jest dodawany podczas kopania ziemi;
• w postaci roztworu wodnego wprowadza się podczas podlewania pod korzeniami roślin;
• ta sama kompozycja jest rozpylana na owoce i liście.

Środek agrochemiczny jest bardzo ważny w sadach i ogrodach warzywnych w okresie wzrostu i owocowania, a także do dalszego przechowywania plonu. Nawóz pomaga roślinom tolerować wahania wilgotności gleby, zwiększa odporność na różne szkodniki i choroby, w tym na pleśń i szarą zgniliznę. Co ciekawe, nie da się przekarmić roślin, ale nadmiar spowolni wchłanianie innych pierwiastków śladowych z gleby..

Bezpieczeństwo w pracy

Przestrzeganie środków ostrożności nie będzie zbędne, ten związek chemiczny należy do substancji średnio niebezpiecznych, zaliczany jest do III klasy zagrożenia, a MPC (maksymalne dopuszczalne stężenie) w 1 metrze sześciennym powietrza wynosi 10 mg. Przed rozpoczęciem nawożenia wskazane jest założenie okularów i rękawiczek, respiratora lub bandaża z gazy bawełnianej. Po zakończeniu pracy zużyte ubrania są myte, a odsłonięte części ciała mydłem i wodą.

Kiedy cząsteczki proszku wejdą w kontakt z błonami śluzowymi oczu, nosogardzieli i skórą, może wystąpić mechaniczne podrażnienie. Przypadkowe połknięcie dużej ilości substancji chemicznej prowadzi do zapalenia przewodu pokarmowego, aw rzadkich przypadkach długotrwałego stosowania dochodzi do zatrucia. Jeśli roztwór dostanie się do oczu, przepłucz je obficie wodą, aw przypadku silnego podrażnienia skonsultuj się z lekarzem.

Połączenie nie jest wybuchowe, palne i nie wymaga specjalnych warunków obsługi. Można go przewozić dowolnym środkiem transportu zgodnie z obowiązującymi przepisami, a magazyny kryte przystosowane są do przechowywania zapasów w oryginalnych opakowaniach. Jednocześnie głównym zaleceniem jest ochrona przed bezpośrednim działaniem wody i wysoką wilgotnością otaczającego powietrza. Gwarantowany okres przechowywania suchej masy wynosi trzy lata od daty produkcji w temperaturze nieprzekraczającej 20 ° C.

Wskazane jest natychmiastowe stosowanie rozcieńczonych roztworów i nie poddawanie ich długotrwałemu przechowywaniu, nawet w szczelnie zamkniętych pojemnikach..

Określenie potrzeby karmienia

Potas to ważny pierwiastek śladowy, który przyczynia się do pełnego rozwoju wszystkich roślin. Jego brak prowadzi do naruszenia metabolizmu węglowodanów, co nie tylko zmniejsza plony upraw rolnych, ale także wpływa na ich cechy konsumenckie: zmniejsza się zawartość skrobi i cukru w ​​owocach. Odporność roślin zależy również od jakości fotosyntezy, stają się mniej odporne na choroby, nie są w stanie wytrzymać ataków owadów. Dotyczy to zwłaszcza pól kukurydzy, gryki i ziemniaków..

Początkującemu ogrodnikowi lub ogrodnikowi może być trudno określić na czas brak pierwiastka śladowego w glebie. Ale w wyniku wieloletniego doświadczenia w obserwowaniu stanu roślin rozwinęły się następujące główne objawy wymagające interwencji chirurgicznej:

• pogorszenie akumulacji zielonej masy;
• niespójność rozmiarów międzywęźli pędów z wartościami standardowymi;
• spowolnienie rozwoju liści i zmiana ich kształtu;
• kruchość i nieprawidłowe zmniejszenie grubości łodygi;
• pojawienie się nadmiernej liczby pasierbów;
• występowanie brzeżnej martwicy liści w postaci kropek i biało-brązowych plam;
• zmniejszenie tempa wzrostu pąków i śmierć tych, które już się pojawiły, które nie miały czasu na otwarcie;
• zmniejszenie odporności roślin na zimno;
• zmiana smaku owoców;
• skrócenie czasu przechowywania zebranych plonów.

Terminowe karmienie siarczanem potasu pomaga uratować sytuację. Możliwe jest połączenie z innymi nawozami, ale kategorycznie przeciwwskazane jest połączenie z dodatkiem węglanu wapnia (kredy) i mocznika (mocznika). Gleby o różnym składzie różnie reagują na interferencję: ciężkie gleby gliniaste nie pozwalają nawozom pogłębiać się w dolne warstwy, dlatego nawozy aplikuje się na odpowiednią głębokość przed kopaniem jesiennym - bliżej korzeni.

Lekka gleba piaszczysta przyczynia się do szybkiego przyswajania składników odżywczych, a karmienie dociera do celu bez przeszkód.

Podstawowe zasady użytkowania

Aby wprowadzenie agrochemikaliów nie zaszkodziło nasadzeniom, należy uważnie przeczytać instrukcje użytkowania, które są dostarczane z każdym opakowaniem. Istnieje lista upraw ogrodniczych i ogrodniczych, dla których zalecane jest nawożenie oraz wymagana dawka:

• ogórki i pomidory - 20 g / mkw. metr;
• rośliny okopowe: ziemniaki, marchew, buraki - 30 g / mkw. metr;
• kapusta i sałatki - od 25 do 30 g / mkw. metr;
• jagody: truskawki, truskawki - od 15 do 20 g / mkw. metr;
• krzewy jagodowe: maliny, porzeczki, agrest - 20 g / mkw. metr;
• drzewa owocowe - od 200 do 250 g / szt.

Podczas karmienia ważne jest, aby postępować zgodnie z poradami dotyczącymi metody dodawania do gleby i czasu przetwarzania. Nawóz aplikuje się bezpośrednio pod każdą roślinę lub we wspólnej bruździe położonej w pewnej odległości od nasadzeń. W zależności od wielkości i rodzaju upraw ogrodniczych usuwa się 10 do 30 cm wierzchniej warstwy ziemi, aby zapewnić pełny dostęp potasu do korzeni. Drzewa owocowe łatwiej zniosą silne mrozy, jeśli przed posadzeniem w dołku lub zagłębieniu wykopanym w kręgu pnia dodany zostanie siarczan potasu. Karmienie warzyw ogrodowych zwiększy plony i sprzyja akumulacji witamin.

Coroczne nawożenie krzewów jagodowych i winogron przed kwitnieniem bardzo dobrze wpływa na smak zbiorów. W przypadku dokarmiania dolistnego słabo stężony roztwór rozpyla się w powietrzu w pobliżu roślin w dowolny dogodny sposób. Ostatni czas aplikacji to co najmniej dwa tygodnie przed rozpoczęciem zbioru, w przeciwnym razie stężenie w owocach będzie maksymalne, co jest niekorzystne dla zdrowia człowieka.

Nawozy potasowe są przydatne do kwiatów, na przykład w przypadku róż w okresie pączkowania za najlepszy opatrunek uważa się 30 g siarczanu potasu rozcieńczonego w 10 litrach wody. Inne kwitnące rośliny ozdobne, takie jak hortensje, anturium, gerbery, również dobrze na to reagują.. Nawóz pomaga zatrzymać wodę: w upale liście nie więdną, daje obfite kwitnienie i wpływa na nasycenie kolorów.

Siarczan potasu dobrze łączy się z większością innych opatrunków, często wchodzi w skład złożonych agrochemikaliów i pozwala osiągnąć maksymalne plony przy zrównoważonym i kompetentnym podejściu.