Zasady nawożenia siarczanem potasu

Siarczan potasu to nawóz, którego zastosowanie jest bardzo szerokie. Brak chloru pozwala na stosowanie tego środka agrochemicznego do różnych upraw. Dzięki zastosowaniu K₂SO₄ poprawia się smak owoców, zwiększa się ilość witamin. Nawożenie pomaga również zwiększyć odporność roślin na choroby..

Zastosowanie agrochemiczne

Siarczan potasu służy do zapewnienia bezpiecznego zimowania bylin. Jesienne nawożenie siarczanowe drzew i krzewów zapewnia roślinom przetrwanie nawet najsilniejszych mrozów przy minimalnych stratach. Stosowanie nawozu latem zwiększa odporność nasadzeń na krótkotrwałe susze.

K₂SO₄ zapewnia szybszą cyrkulację wody w roślinach, co skutkuje intensywnym rozwojem systemu korzeniowego. Aby owoce po zbiorze nie były pokryte pleśnią i grzybem wystarczy przetworzyć je roztworem tego środka agrochemicznego w okresie dojrzewania.

Najbardziej zauważalny wpływ na rośliny z rodziny Cruciferous ma nawóz. Negatywnie na nie wpływa chlor, który jest zawarty w prawie wszystkich nawozach. Dlatego siarczan potasu, którego formuła zawiera dodatkowo tylko tlenek siarki, nadaje się do karmienia kapusty, rzodkiewki i rzepy..

Siarczan potasu jest preferowany do gleby kwaśnej, ponieważ pH roztworu tego środka agrochemicznego wynosi 5,5-8. Nawóz będzie nieskuteczny na glinach, ponieważ nie może być równomiernie rozprowadzony w glebie. Gleby wapienne wymagają obfitego żywienia K₂SO₄, ponieważ bogaty w nie wapń zapobiega wchłanianiu potasu przez rośliny. Ten nawóz można zrezygnować tylko z lizawek solnych, ponieważ sam ten rodzaj gleby jest bogaty w sole..

Przed karmieniem drzew konieczne jest usunięcie wierzchniej warstwy gleby (do 30 cm). Więc siarczan potasu będzie dostępny dla korzeni. Zabieg najlepiej wykonać jesienią..

Dorosłą roślinę karmi się w następujący sposób:

1. Przygotować wodny roztwór siarczanu potasu w proporcjach odpowiednich dla danej kultury.
2. Wykonaj kilka wąskich otworów wokół lufy pod kątem 45 °.
3. Do dołów wlewa się nawóz.
4. Wgłębienia są pokryte ziemią.

Podczas sadzenia drzew agrochemikalia nakłada się bezpośrednio na dno dołka.

Zalecane dawki nawozu podczas wiosennych wykopów przed sadzeniem są następujące:

• pomidory - 20 g / m²-
• ogórki - 15 g / m²-
• kapusta, rzodkiewka - 25 g / m²-
• ziemniaki - 30-35 g / m²-
• jagody - 20 g / m².

Do następnego opatrunku górnego (koniec czerwca-lipca) użyj roztworu siarczanu potasu. W tej formie nawóz szybciej dotrze do korzeni. Na glebie piaszczystej wystarczy podlać rośliny u podstawy pnia, na ciężkich glinach konieczne jest żywienie liśćmi.

Roztwór przygotowuje się w ilości 35-40 g środka agrochemicznego na 10 litrów wody. Taka objętość wystarczy na 3-4 m². Nie zaleca się przechowywania mieszanki, za każdym razem należy używać świeżej.

W przypadku dressingów letnich dozwolone jest stosowanie suchej frakcji. Między rzędami roślin wykonuje się bruzdy, do których wsypuje się proszek K₂SO₄.

Warunki korzystania

Aby wynik karmienia uzasadniał się, należy przestrzegać następujących zaleceń dotyczących stosowania nawozu:

1. Przy stosowaniu siarczanu potasu nie należy używać mocznika i kredy.
2. Przed aplikacją do gleby należy przygotować mieszaninę nawozów siarczanowych i azotowych.
3. Na glebach kwaśnych zaleca się dodanie do nawozu wapna. Zwiększy to efekt karmienia..
4. K₂SO₄ jest idealny do gleb węglanowych, na których planuje się uprawiać winogrona.
5. Praca z tym środkiem agrochemicznym wymaga użycia rękawiczek i respiratora.
6. Rośliny owocowe nie mogą być karmione później niż 2 tygodnie przed dojrzewaniem..

Ważne jest, aby nie przekraczać dopuszczalnego wskaźnika nawożenia, ponieważ może to prowadzić do obumarcia liści i końców korzeni. Oznaki braku K₂SO₄ w roślinie są następujące:

• liście drzew zmieniają kształt-
• wzrost spowalnia lub całkowicie się zatrzymuje-
• owoce dojrzewają nierównomiernie, a ich liczba jest zmniejszona-
• plony są trudne do przechowywania-
• pąki więdną, zanim się otworzą-
• na liściach pojawiają się brązowe plamy i kropki.

Siarczan potasu jest szeroko stosowany zarówno w przemyśle, jak iw gospodarstwach domowych. Jest wygodny w transporcie i przechowywaniu, jedynym wymaganiem jest ochrona agrochemikaliów przed wilgocią.