Od teorii do działania: wzór chemiczny siarczanu amonu i praktyczne zastosowanie

Siarczan amonu o wzorze (NH4) 2SO4 jest związkiem nieorganicznym w postaci bezbarwnych krystalicznych granulek lub białego proszku. Normą są jasne odcienie szarości, żółci i różu. Substancja chemiczna zawiera 24% siarki, 21% azotu amonowego, 8% sodu, 0,2% wody, 0,03% kwasu siarkowego. Na skalę przemysłową produkowany jest od 1982 roku.

Korzyści z substancji

1. Kryształy substancji chemicznej nie zbrylają się. Ponieważ proszek zachowuje sypkość przez długi czas, wygodnie jest go używać podczas przygotowywania gleby do sadzenia, pogłębiając granulki o 20-30 cm Siarczan amonu szybko wchodzi w reakcję chemiczną z glebą, umożliwiając równomierne rozprowadzenie azotu i siarki na powierzchni.
2. Natychmiast rozpuszcza się w wodzie. Umożliwia to stosowanie substancji w postaci płynnej, co jest bardzo wygodne w przypadku wszystkich rodzajów opatrunków korzeniowych..
3. Absolutnie nieszkodliwe. Nie wydziela toksycznych substancji, znacznie ułatwiając pracę rolnikom. Odzież ochronna jest opcjonalna..
4. Wchodząc do kompleksu glebowego, jony amonowe tracą zdolność do chaotycznego ruchu. Dzięki temu możliwe jest długotrwałe przebywanie w glebie bez wymywania przez strumienie deszczu i nie ulatniające się w postaci gazowych oparów. Dzięki tej właściwości rośliny czerpią maksymalne korzyści z substancji chemicznej..
5. Łatwo przyswajalny, nawet jeśli dawka jest naruszona. Nie kumuluje się w produktach rolnych, dzięki czemu są one całkowicie bezpieczne dla zdrowia ludzi.
6. Bezwonny.
7. Jest łączony z prawie wszystkimi złożonymi nawozami. Wyjątkami są popiół i wapno. Neutralizują działanie azotu.
8. Ma przystępny koszt w porównaniu z innymi agrochemikaliami.

Wartość praktyczna

Każdego roku ogromne zapotrzebowanie na tę substancję tworzy:

• sektor rolniczy (wykorzystanie w uprawie roślin, warzywnictwie, uprawie zbóż)-
• sektor przemysłu spożywczego (jako dozwolony dodatek do żywności E517)-
• produkcja skór i obuwia oraz tekstyliów (do wyprawiania skór, do produkcji włókien wiskozowych)-
• przemysł wydobywczy (stosowany w celu zmniejszenia palności i zapobiegania samozapaleniu się skał)-
• budowa maszyn (jako ogniotrwała impregnacja powierzchniowa)-
• przemysł elektryczny-
• produkcja chemiczna.

Siarczan amonu jest aktywnie wykorzystywany do oczyszczania wody pitnej. Wprowadzenie substancji chemicznej zapewnia ochronę przed pojawieniem się związków chemicznych szkodliwych dla organizmu człowieka. Rury są mniej podatne na korozję.

Zastosowanie w rolnictwie

Najbardziej rozpowszechnione zastosowanie siarczanu amonu występuje w rolnictwie. Ze wzoru siarczanu amonu wynika, że ​​głównymi składnikami substancji chemicznej są azot i siarka, natomiast azot występuje w postaci amonowej. To sprzyja lepszej asymilacji przez rośliny. Pod względem swojej roli fizjologicznej jest liderem wśród wszystkich związków mineralnych. Siarka jest równie ważnym składnikiem odżywczym dla upraw rolnych - podobnie jak azot jest częścią białek i aminokwasów.

Top dressing wiosną daje impuls do rozwoju, pobudza wzrost, wzmacnia roślinę, czyni ją bardziej chronioną przed agresywnymi czynnikami środowiska przez cały cykl życia. Przetworzone rośliny nie są uszkadzane przez zgniliznę serca, nie chorują na parch.

Udowodniono, że dodatek siarczanu amonu na dotychczas nieuprawianych gruntach umożliwia uzyskanie bogatych plonów w krótkim czasie. Stosowanie nawozu na wcześniej uprawianych obszarach daje mniej wyraźny efekt.

Siarczan amonu jest jednym z agrochemikaliów zakwaszających glebę. W związku z tym siarczan amonu najlepiej stosować na gruntach o odczynie zasadowym i normalnym, ale na glebach kwaśnych zaleca się wstępnie wykonanie procedury wapnowania.

W rolnictwie siarczan amonu jest aktywnie wykorzystywany do usuwania słomy w celu dalszego przekształcenia jej w nawóz. Pogłębianie się granulek na składowiskach prowadzi do przyspieszonego rozkładu celulozy. W ten sposób rolnicy rozwiązują jednocześnie kilka problemów - gleba otrzymuje dodatkowe nawożenie, słoma jest przetwarzana bez szkody dla środowiska.

Korzyści dla upraw prywatnych

Siarczan amonu to wysoce skuteczny nawóz azotowy dla wielu upraw uprawianych w naszym kraju. Rzepak, kapusta, kasza gryczana, pszenica potrzebują siarki. Buraki cukrowe, ziemniaki, żyto, owies, jęczmień, soja, łubin i inne rośliny pastewne wolą azot w formie amonowej niż azotan. Uprawy takie jak rzodkiewka, marchew, pomidory, pikantne warzywa, rzepa, cukinia, rzodkiewka lepiej rozwijają się w zakwaszonej glebie. Nawożenie siarczanem amonu przyniesie korzyści tym roślinom. Z reguły wprowadzenie jest wskazane w okresie przedsiewnym, pozwoli to na najbardziej równomierne rozprowadzenie substancji w glebie. Opatrunek górny na różnych etapach cyklu życiowego rośliny jest również bardzo skuteczny..

Siarczan amonu nie jest nawozem uniwersalnym. Aby osiągnąć wyższe wskaźniki ilościowe i jakościowe, rolnicy zalecają stosowanie siarczanu amonu w połączeniu z innymi kompleksami organicznymi i mineralnymi..

Należy pamiętać, że siarczan amonu jest niekompatybilny z popiołem i wapnem gaszonym.

Normy, terminy wprowadzenia do upraw

1. Kapusta. Wskazane jest stosowanie nawozu bezpośrednio przed sadzeniem w otwartym terenie. Nawożenie pogłówne w późniejszym terminie zwiększa ryzyko całkowitej utraty plonu, ponieważ nadmiar azotu natychmiast wywołuje szybki wzrost zieleni ze szkodą dla tworzenia się główki kapusty. Optymalna ilość to 30 g na 1 m2. gleba.
2. Burak cukrowy. Aby uzyskać bogate zbiory, zaleca się wprowadzenie siarczanu amonu w ilości 40-45 g na 1 m2. tuż przed siewem. Dodatkowe zastosowanie kompleksu nawozów organicznych wzmocni pozytywny efekt. Kolejne karmienie można wykonać na etapie pojawienia się pierwszych liści..
3. Ziemniaki. Nawożenie odbywa się przed sadzeniem w ilości 30-40 g na 1 m2. Jednocześnie eliminowany jest niedobór azotu i siarki w żywieniu roślin okopowych..
4. Przyprawy. Azot do zieleni to niezbędny eliksir. Nawożenie siarczanem amonu wywołuje energiczny wzrost. Jeśli plon jest zbierany wiele razy, karmienie można przeprowadzać kilka razy w sezonie przez cały cykl życia rośliny w ilości 20-30 g na 1 m2. wylądować.
5. Marchewka. Nawożenie należy wykonać bezpośrednio przed siewem oraz podczas pierwszego trzebieży. Zalecana dawka to 35-40 g na 1 mkw. gleba. Nawożone rośliny okopowe są słodsze, mają atrakcyjny wygląd, są dłużej przechowywane.
6. Drzewa i krzewy owocowe. Doświadczeni rolnicy zalecają stosowanie suchego siarczanu amonu, pogłębiając nawóz 20-30 cm wokół pnia. Norma - 30 g na roślinę.
7. Uprawy kwiatowe. Siarczan amonu jest stosowany zarówno jako samodzielny nawóz, jak iw połączeniu z innymi kompleksami mineralnymi przez cały sezon wegetacyjny. Norma to 20-30 g na 1 mkw. gleba.

Zakres zastosowań siarczanu amonu jest bardzo szeroki. W rolnictwie jest uważany za niezbędny jako nawóz, ponieważ azot i siarka są niezbędne do uzyskania obfitych i wysokiej jakości zbiorów..