Bromeliad w domu: opieka i zdjęcia

Bilbergia (łaciński Billbergia)

- rodzaj wiecznie zielonych epifitów zielnych z rodziny Bromeliad, które występują głównie w Brazylii, ale występują również w Meksyku, Argentynie, Boliwii i innych krajach Ameryki Południowej i Środkowej. Rodzaj został nazwany w 1821 roku przez Karla Thunberga na cześć szwedzkiego prawnika, zoologa i botanika Gustava Bilberga. W sumie w rodzaju jest ponad 60 gatunków, a niektóre z nich są bardzo popularne w kulturze pokojowej, ponieważ w porównaniu z innymi bromeliadami nie są tak kapryśne i kapryśne w opiece..

Kwiat bromeli - opis

Domowa bromeliada to wieloletnie zioło o dobrze rozwiniętym systemie korzeniowym, który niezawodnie utrzymuje kwiat w ziemi, zwykle ze skróconą łodygą, ozdobnymi, często kolczastymi i pstrokatymi, matowozielonymi skórzastymi liśćmi o długości do 50 cm, tworzącymi lejek i wysoką szypułką, która wieńczy jasny kwiatostan żółty lub czerwony kolcowaty, racemose, wiechowaty lub główkowaty. Duże przylistki nadają kwiatostanowi jasności. Po zakończeniu kwitnienia na roślinie tworzą się torebki nasienne lub soczyste jagody, które u niektórych gatunków wyrastają razem w nasiona. Obecnie około 35 gatunków bromeli jest uprawianych w kulturze pokojowej.

Dbanie o bromeliady w domu

Jak dbać o bromelie w domu

Domowy kwiat bromeli wymaga specjalnych warunków. Potrzebuje dużo rozproszonego światła i czystego powietrza: często konieczne jest przewietrzenie pomieszczenia, w którym znajduje się bromeliad, ale w żadnym wypadku roślina nie powinna stać w przeciągu, w pobliżu wentylatora lub klimatyzatora. Jeśli trzymasz bromelie w bezpośrednim świetle słonecznym, chroń je przed nimi przynajmniej od południa do 15-16 godzin: palące słońce może pozostawić oparzenia na pięknych liściach kwiatu. Optymalnym miejscem na bromeliady są parapety okien wychodzących na wschód. Zimą, gdy godziny dzienne stają się krótkie, konieczne jest zainstalowanie dodatkowego sztucznego oświetlenia rośliny, a źródło światła powinno być skierowane nie na bromelie, ale na sufit.

Komfortowa temperatura dla bromeli latem to 20-25 ˚C, a zimą 15-18 ˚C. Dolny próg to 12 ˚C, ale nie można utrzymywać rośliny w tej temperaturze zbyt długo.

Podlewanie i karmienie bromeli

Bromeliady w domu wymagają częstego podlewania, aw czasie upałów - codziennie. Wielu hodowców wlewa wodę do lejka utworzonego przez liście bromeli, ponieważ to przez liście roślina wchłania większość składników odżywczych. Aby jednak nawodnić roślinę w ten sposób, trzeba mieć doświadczenie i zręczność. Początkującym radzimy zwilżyć podłoże w doniczce. Aby uniknąć rozwoju procesów gnilnych, należy pozostawić wierzchnią warstwę gleby do wyschnięcia między podlewaniami, ale na patelni zawsze powinna znajdować się woda. Zimą podlewanie odbywa się raz w tygodniu..

Bliski krewny bromeli - nidularium

Bromelie wymagają dużej wilgotności powietrza: musi wynosić co najmniej 70%. Utrzymuj ten poziom opryskując liście, umieszczając pojemniki z wodą lub akwarium w pobliżu rośliny. Możesz użyć domowego nawilżacza elektrycznego lub umieścić garnek bromeliad na palecie z mokrymi kamykami. Zarówno do opryskiwania liści, jak i do podlewania rośliny, potrzebna jest przegotowana woda, wcześniej oddzielona od chloru na dwa dni.

Ponieważ bromelie otrzymują tlen przez liście, zawsze powinny być czyste: co najmniej raz w tygodniu wytrzyj je z kurzu wilgotną gąbką.

Bromeliady są karmione roztworem nawozów mineralnych do kwitnienia roślin domowych. W ciepłym sezonie opatrunek należy robić raz na 2-3 tygodnie, a zimą wystarczy raz na półtora miesiąca. Opatrunkiem górnym może być korzeń (podlewanie wstępnie zwilżonego podłoża roztworem nawozu) lub dolistny, czyli opryskiwanie bromelii roztworem pierwiastków śladowych na liściach.

Kwitnące bromele

Bromeliady kwitną zwykle latem. Jeśli chcesz przyspieszyć kwitnienie, umieść kilka jabłek wokół doniczki i przykryj kwiat i owoce plastikową torbą na 10 dni: etylen uwalniany przez jabłka stymuluje kwitnienie rośliny. Jak kwitnie bromeliad? Kwiaty tej rośliny są niepozorne, ale przylistki są jasne, chwytliwe i przyciągające wzrok. W zależności od gatunku kwitnienie może trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy..

Nie spiesz się, aby usunąć szypułkę bromeli, poczekaj, aż całkowicie wyschnie i dopiero wtedy ostrożnie odetnij strzałę kwiatową. Należy pamiętać, że wyblakła rozeta bromeli nie zakwitnie ponownie: po kwitnieniu obumiera, ale pozostawia dzieci, które rozwijają się w niezależne dorosłe rośliny.

Przeszczep Bromeliad

Bromelie przesadza się dopiero wtedy, gdy jego korzenie wypełnią całą doniczkę i zaczną zwisać z otworów drenażowych lub odstać od podłoża. Zwykle robi się to raz na 2-3 lata i lepiej jest przeszczepiać na początku aktywnego wzrostu..

Roślinę uprawia się w ceramicznym lub drewnianym pojemniku, a każda kolejna doniczka powinna być o 2-3 cm większa od poprzedniej średnicy. Jak przeszczepić bromelie? Na dnie nowego pojemnika ułożyć warstwę materiału drenażowego, a następnie napełnić pojemnik wilgotnym i lekkim, przepuszczalnym dla wody i powietrza podłożem, które musi zawierać gruboziarnisty piasek i torf, pośrodku wykonać otwór i wypełnić go wodą. Usuń bromeliadę ze starej doniczki, ostrożnie uwolnij jej korzenie z podłoża, umieść system korzeni rośliny w dołku i wypełnij pozostałą przestrzeń doniczki podłożem, dobrze w nim mocując korzenie.

Jak uprawiać bilbergię - porady doświadczonych kwiaciarni

Hodowla bromeli

Bromeliady rozmnaża się po zakończeniu kwitnienia, od lutego do kwietnia. U podstawy wyblakłej rośliny pojawiają się pędy - kopnięcia. Pozwalamy rosnąć i rosnąć silniej przez 2-3 miesiące, a następnie kroić ostrym sterylnym nożem, posypać skrawki proszkiem węglowym i pozostawić do wyschnięcia. Ponieważ pędy mają już korzenie, sadzi się je w doniczkach z wilgotną mieszanką torfu i piasku, utrwala i ukorzenia w temperaturze 20 ˚C. Zdeponowane kiki zakwitną za półtora do dwóch lat.

Szkodniki i choroby Bromeliad

Choroby bromelii i ich leczenie

W rzadkich przypadkach na bromelie mogą wpływać choroby grzybowe, takie jak mączniak prawdziwy i rdza, z którymi można sobie poradzić poprzez kilkakrotne traktowanie rośliny i podłoża preparatami grzybobójczymi zawierającymi miedź..

Bezpośrednie światło słoneczne może wypalić brązowe plamy na liściach bromeli, więc po południu zasłoń okno lekką szmatką.

Z powodu chronicznego podlewania, zwłaszcza gdy temperatura w pomieszczeniu jest zbyt niska, liście bromeli mogą tracić turgor i żółknąć, a brązowe końcówki liści wskazują, że roślina cierpi na suche powietrze i niewystarczające podlewanie.

Jak widać, wszystkie dolegliwości bromelii wiążą się z naruszeniem warunków przetrzymywania i złą opieką. Postępuj zgodnie z naszymi zaleceniami, a Twoja bromeliada zawsze będzie zdrowa.

Szkodniki Bromeliad i kontrola

Przy niewłaściwej lub niewystarczającej opiece wełnowce lub owady łuskowate mogą pasożytować na bromeliach. Zbierz je ręcznie i przetrzyj liście gąbką lub wacikiem zamoczonym w wodzie z mydłem, a po chwili spłucz mydło czystą wodą, przykrywając podłoże w doniczce folią. Jeśli nie można w ten sposób zniszczyć wszystkich szkodników, potraktuj bromeliadę środkiem owadobójczym - Fitoverm, Aktara, Aktellik, ale upewnij się, że roztwór nie wpadnie do lejka. Jeśli nie chcesz używać chemikaliów, spróbuj użyć roztworu tytoniu do zabijania owadów..

Gatunki i odmiany bromeli

Tylko z gatunku rodzaju Bromelia pingwin bromeliady (Bromelia pinguin), który naturalnie występuje w Meksyku, Ekwadorze, Wenezueli i Kostaryce. Gatunek ten, zawierający biologicznie aktywny enzym pingwinów, w naturze tworzy duży owocostan z podłużnych owoców.

Jednak wśród miłośników kwiatów zwyczajowo nazywane są bromeliady nie tylko przedstawicielami rodzaju o tej samej nazwie, ale także roślinami należącymi do innych rodzajów z rodziny Bromeliads..

Guzmania lub guzmania

Jest to rodzaj epifitycznych roślin bez łodyg pochodzących z Brazylii, południowej Florydy, Indii Zachodnich, Ekwadoru i Kolumbii i jest szeroko reprezentowany w kulturze wewnętrznej. Skórzane, pasiaste liście gusmanias tworzą kielichową rozetę, w której gromadzi się poranna rosa lub woda deszczowa, a kwiatostan znajdujący się na liściastej strzale składa się z nieokreślonych kwiatów i jasnych wypustek w kolorze żółtym, pomarańczowym, czerwonym, a nawet fioletowym. W domu najczęściej uprawia się następujące typy i odmiany Gusmania:

• gusmania trzcina - duża roślina z gęstą rozetą o jasnozielonych liściach, osiągająca długość do 50 cm, z tyłu liści występują brązowe paski. Na krótkiej szypułce znajduje się kwiatostan małych białych kwiatów, które są prawie niewidoczne dzięki pomarańczowym lub czerwonym liściom wierzchołkowym. Odmiany: Minor, Tempo;
• Guzmania Nikaraguan - roślina średniej wielkości, idealna do uprawy w kulturze wewnętrznej. Ma wyprostowany kwiatostan z cytrynowożółtymi kwiatami i szkarłatnymi wypustkami oraz gęstą, zwartą rozetę z 10-15 językowo jasnozielonymi gładkimi liśćmi o szerokości do 2,5 cm i długości do 5 cm, pokrytych od góry małymi łuskami, a od dołu brązowy lub karmazynowy.

Oprócz opisanych gatunków, w domu uprawia się również mozaikę, trójkolorową, krwistoczerwoną, ostara, jednokolcową, Donnell-Smith i iglaste..

Zasady opieki nad guzmania w domu

Vriesea

Rodzaj południowoamerykańskich roślin tropikalnych z dużymi, jasnymi kwiatostanami w kształcie wiechowatych lub kolców oraz ozdobnymi rozetami o soczystych, gęstych, długich liściach. Wśród nich są zarówno epifity, jak i formy ziemskie. Najbardziej znane gatunki w kulturze pokojowej:

• Vriezia Sanders - roślina z rozetą do 60 cm średnicy i do 40 cm wysokości z gładkich skórzastych liści szaro-zielonych, często z fioletowym odcieniem, barwa wyraźnie widoczna na spodniej stronie blaszki liściowej. Opadająca lub prosta szypułka zwieńczona jest kwiatostanem pędzli w kształcie kolców, składających się z żółtych kwiatów i przylistków w tym samym odcieniu;
• piękna vriezia, lub świecący - mieszkaniec tropikalnych lasów deszczowych z rozetą o szerokich lancetowatych, pstrokatych, jakby pokrytych ciemnymi poprzecznymi pociągnięciami liści o długości do 40 cm, prążki mogą być ciemnozielone lub fioletowe. Na wyprostowanej szypułce tworzy się szeroki, lancetowaty kłos żółtych kwiatów i jasnoczerwonych wypustek.

Oprócz opisanych gatunków, w domu uprawia się również stępione, królewskie, perforowane, hieroglificzne, a nawet gigantyczne vriezia..

Warunki uprawy Vriezia w mieszkaniu

Ehmea (Aechmea)

Jest to rodzaj roślin epifitycznych powszechnych w Ameryce Południowej i Środkowej o postrzępionych liściach, tworzących lejkowate rozety i jasne kwiatostany na długiej, grubej szypułce. Najpopularniejsze gatunki hodowane w domu to:

• ehmeya matowa czerwień - roślina z gęstą lejkowatą rozetą językową, jasnozieloną u góry i liliową u dołu, o długości do 50 cm, z drobno ząbkowanymi krawędziami i łuskami umieszczonymi wzdłuż blaszki liściowej. Kwiatostan składa się z bladoniebieskich kwiatów i jaskrawoczerwonych wypustek;
• musujące ehmeya - roślina z luźną rozetą bladozielonych liści w kształcie pasa z niebieskawym nalotem do 40 cm długości i do 6 cm szerokości, z ząbkowaną krawędzią i zaokrąglonym wierzchołkiem. Na szypułce tworzy się kwiatostan koralowoczerwonych kwiatów z niebieskim wierzchołkiem i jasnoróżowymi wypustkami.

W kulturze pokojowej można również znaleźć echmei holosteel, tailed (brodaty), pręgowany, kudłaty, zakrzywiony, dwurzędowy, Weilbach i inne.

Jak nie zrujnować ehmeya na parapecie

Tillandsia

Jest to roślina zielna, licząca około 500 gatunków, pochodząca z Ameryki Południowej i Północnej. Większość tych roślin to epifity, ale są też litofity i gatunki lądowe rosnące na kamieniach z rodzaju. Niektóre rodzaje muchówek są popularnymi roślinami doniczkowymi:

• tillandsia "głowa meduzy" - najsłynniejszy typ o nietypowym kształcie, przypominający żarówkę z zamkniętymi nasadami liści, wyginający się na bok tylko u góry. Rozeta liści jest zwykle odwrócona, kwiaty jasnofioletowe osiągają długość 32 mm, a kwiatostany są liniowe lub w kształcie palca;
• tillandsia niebieski - gatunek o wąskich, zakrzywionych liściach o długości do 30 cm Podstawa blaszki liściowej, pokryta drobnymi łuskami, jest czerwono-brązowa. Roślina kwitnie gęstym eliptycznym kwiatostanem w kształcie kolca z małymi niebieskimi lub fioletowymi kwiatami i liliowymi lub różowymi wypustkami.

Popularne są również Tillandsia Duer, Linden, Sitnikovaya, Srebrzyste, Gardnera, Fioletowe i inne..

Profesjonalne wskazówki dotyczące uprawy pleśni

Neoregelia

Jest to wieloletnia roślina zielna pochodząca z Peru, Kolumbii, Brazylii i Ekwadoru o gładkich, błyszczących, pasiastych, szerokoliniowych, kłujących liściach wzdłuż krawędzi. W środku rozety liście są często białawe lub jasnofioletowe, a podczas kwitnienia stają się czerwone od końców lub całkowicie. Kwiatostan racemozowy wyłania się ze środka wylotu. Najbardziej znane gatunki z rodzaju:

• neoregelia z Karoliny - roślina z szeroko rozłożoną rozetą w kształcie lejka o średnicy do 50 cm z jasnozielonych błyszczących liści w kształcie języka z gęstymi cierniami wzdłuż krawędzi. Na początku kwitnienia górne liście rozety stają się czerwone. Prosty kwiatostan główkowaty tworzy się w głębi rozety i składa się z bladych kwiatów bzu o długości do 4 cm i mlecznozielonych wypustek. Gatunek ten ma odmiany z różowymi, zielonymi lub białymi podłużnymi paskami wzdłuż liści;
• neoregelia tiger - epifit z gęstą okrągłą rozetą liści językowych ze spiczastym wierzchołkiem i brązowymi cierniami wzdłuż krawędzi. Blaszkę liściową zdobią nieregularne brązowe paski, a u podstawy liść pokryty jest małymi łuskami. Kwiatostan tego gatunku jest prosty, wielokwiatowy, składa się z czerwonawych na wierzchołku, asymetrycznych łopatkowatych wypustek i bladofioletowych kwiatów.

W domu uprawiane są inne rodzaje neoregelii: niebieska, musująca, potomna, mało kwitnąca, piękna (elegancka), ponura, marmurowa i inne.