Metody kontroli chorób ziemniaka
Niektórzy ogrodnicy, aby uniknąć strat plonów ziemniaka choroby, zasadzone korzenie o innowacyjnych technologiach w beczkach, workach i pod sianem. Szybko jednak przekonują się, że nie chroni to bulw przed bakteriami, grzybami i wirusami, które wywołują różne dolegliwości. Bezlitośnie atakują zdrowe rośliny i ich owoce na zewnątrz., szklarnia a nawet w piwnicy. Często są nosicielami patogenów szkodniki inny owady. Przyjrzyjmy się bliżej, czym są choroby ziemniaków i sposobami ich zwalczania.
Zadowolony
Choroby bakteryjne ziemniaka
Choroby bakteryjne ziemniaków są wywoływane przez różnego rodzaju drobnoustroje, które stopniowo rozprzestrzeniają się z bulw wzdłuż łodyg, infekując wszystko roślina. Niezwykle trudno jest sobie z nimi poradzić, ponieważ gleba, w której rośnie roślina okopowa, również wymaga dezynfekcji.
Aby poradzić sobie z takim zadaniem, wymagana jest terminowa i kompetentna zmiana wysiewu. Czasami może to zająć lata, przy naprzemiennym wysiewie na zakażonym obszarze upraw odpornych na mikroorganizmy, takich jak pszenica, kukurydza, jęczmień, rzodkiewka, buraczany, kapusta, tytoń, rośliny strączkowe.
Brązowa zgnilizna bakteryjna
Choroba występuje z powodu żywotnej aktywności mikroorganizmów Ralstonia solanacearum na ziemniakach. Jego pierwsze objawy są zauważalne w okresie kwitnienia kultury, kiedy zaczynają tworzyć się rośliny okopowe. W tym czasie obserwuje się żółknięcie i więdnięcie liści, staje się pomarszczone i pozbawione życia, a łodygi opadają i brązowieją z czasem.
Jeśli chodzi o rozmnażanie się bakterii chorobotwórczych, procesy zmiękczania i gnicia obserwuje się w dolnej części korzeniowej łodygi. Wzdłuż kiełków wyraźnie widać pękanie, a zakażone żyły przybierają brązowy, zgniły kolor.
Jeśli odetniesz łodygę chorej rośliny, na przeciętym pierścieniu widać ciemnobrązowe włókna. Podczas wyciskania takiego kiełka uwolni się z niego szaro-biały mętny śluz..
Botanicy kwalifikują brunatną zgniliznę na dolegliwości naczyniowe ziemniaków i zauważają obumieranie krzewów w wyniku zatkania żył ksylemu gęstą gumowatą masą. Zdarzają się przypadki, gdy choroba objawia się tylko więdnięciem pionu i zgnilizną pierścieniową, w których nie ma pękających pędów i obserwuje się wydzielanie śluzu. 
Choroba bulw ziemniaki Wyraża się to zmiękczonym pierścieniem naczyniowym i pojawieniem się na rdzeniu brązowych gnilnych elementów. Często procesy rozpadu rozpoczynają się już w magazynach. Towarzyszą im wydzieliny śluzowe i nieprzyjemny zapach. Takie ziemniaki infekują wszystkie sąsiednie bulwy i całkowicie gniją..
Oznacza to, że roślinę należy chronić przez cały okres wegetacyjny różnymi metodami, w tym nasiennymi oraz niuansami organizacyjnymi i ekonomicznymi, a także zasadami łączenia upraw.
Kiedy pojawia się brązowa zgnilizna, w walce z nią kluczowe znaczenie ma płodozmian i wprowadzanie optymalnych nawozów. Na zarażonych łóżko ogrodowe sadzenie ziemniaków będzie możliwe dopiero po 5 latach. Bulwy nasienne należy starannie posortować i podgrzać przez 20 - 30 dni. Pomoże to dokładnie wykryć nieużywalny materiał. Wskazuje na to również 0,002% roztwór kwasu bursztynowego, którym owoce traktuje się przez pół godziny.
Jeśli podczas sadzenia konieczne będzie odcięcie korzeni, nóż należy bezbłędnie zdezynfekować formaliną lub nadmanganianem potasu. sadzeniaki, w celach profilaktycznych przed sadzeniem wytrawia się je preparatami chemicznymi takimi jak: "TMTD", "Rizoplan", "Baktofit", "Polikarbocyna", powtarzając zabieg na pędach dwukrotnie przed pączkowaniem.
Odmiany o zwiększonej odporności mikrobiologicznej są dobrze uprawiane: „Resource”, „Uljanowskij”, „Luck”, „VolzhankaZwalczanie chorób bakteryjnych ziemniaka obejmuje regularne kontrole wątek i usuwanie chorych roślin.
Eksperci radzą, aby pierwsze czyszczenie przeprowadzić po osiągnięciu przez łodygi 25 cm wysokości, drugie - w okresie kwitnienia, a trzecie - kilka tygodni przed zbiorem. W tym okresie ważne jest, aby całkowicie skosić wierzchołki gleba udało się wyschnąć przed zbiorem owoców. Cały plon powinien być dobrze wysuszony przed ułożeniem w piwnicy. Konieczne są również prace przygotowawcze w magazynie.
W tym celu usuń wszystkie pozostałe z ostatniego roku warzywa i owoce, dezynfekcja 2% roztworem wodnym siarczan miedzi i przetworzyć ściany z wygaszonym Limonka. Przy wejściu do pomieszczenia umieszcza się matę nasączoną 5% roztworem siarczanu miedzi.
Zgnilizna pierścienia
Oznaki bakteriozy pierścieniowej są dość widoczne na bulwach i biomasie ziemniaka. Pojawiają się po kwitnieniu w postaci żółknięcia cienkich pędów i skręcenia liści. Zaatakowane próbki są trudne do usunięcia, nawet przy ogólnej śmierci komórki. Dzieje się tak z powodu zniszczenia struktury ścięgnistej roślin okopowych i pędów.
Choroba zaczyna się od korzeni, ale pierwsze objawy na owocach można zauważyć dopiero po cięciu. Żółte lub brązowe pierścienie na krawędziach rdzenia wskazują na dalszy rozwój procesów gnilnych, które ostatecznie zniszczą cały owoc. Po naciśnięciu z dotkniętych obszarów wypływa szaro-żółty śluz.
Jeśli podczas badania nasion nie zauważyłeś oznak zgnilizny i posadziłeś taką roślinę okopową, wyrosną z niej karłowate, słabo rozwinięte, rafinowane pędy z małymi zdeformowanymi liśćmi. Nie oczekuj dużych zbiorów z takich krzewów..
W większości przypadków choroby bakteryjne ziemniaki występują z powodu złej jakości materiału nasadzeniowego lub z powodu uszkodzeń mechanicznych podczas zbioru roślin okopowych, transportu bulw w zakażonych pojemnikach, a także z naruszeniem przepisów dotyczących przechowywania.Dziś nie ma specjalnych pestycydów na choroby gnilne roślin psiankowatych.
Zwalczane są metodami kwarantannowymi, które oprócz kompetentnego przygotowania materiału sadzeniowego i zbioru obejmują zmianę siewu na 3 lata, selekcję odmian odpornych., nawóz pola ziemniaczane preparatami potasowymi i systematyczne usuwanie chorych roślin przy pierwszych oznakach zgnilizny.
Mokra zgnilizna
Choroba zaczyna się od rdzenia bulwy i często jest trudna do określenia na początkowych etapach rozwoju. Jego pierwotną przyczyną są bakterie lub patogeny grzybowe, które dostają się do roślin okopowych z powodu uszkodzeń mechanicznych lub są przenoszone przez szkodniki. Na podstawie tych czynników staje się jasne, dlaczego ziemniaki szybko gniją od wewnątrz..
Proces ten wyraża się w zmiękczeniu bulw i rozprzestrzenianiu się silnego smrodu. Zgniłe tkaniny są początkowo białe, ale później brązowieją, przybierając ciemne odcienie. Nawiasem mówiąc, skóra jest dotknięta, gdy wnętrze całkowicie gnije. Zdarza się, że powierzchnia roślin okopowych pokryta jest ciemnymi wgnieceniami, z których po ściśnięciu wypływa biaława substancja skrobiowa.
Jeśli roślina okopowa jest wystawiona na działanie niskich temperatur, jej powieki obumierają i rozpoczyna się proces rozkładu. Dlatego takich bulw nie należy chronić, lepiej je natychmiast użyć, w przeciwnym razie zrujnują całą uprawę. Rolnicy zwracają uwagę, że bardzo często ziemniaki są dotknięte tą chorobą w piwnicy, zwłaszcza gdy produkt zamarza lub, przeciwnie, jest układany w komorze w stosie i przechowywany w temperaturze powyżej + 4 ° C.
Pojawieniu się mokrej zgnilizny towarzyszy również wysoka wilgotność w pomieszczeniu i słaba wentylacja. Wynika to z braku tlenu, co pociąga za sobą obniżenie odporności owoców ziemniaka. Możesz ponownie pozbyć się problemu, stosując złożone środki. Aby to zrobić, ważne jest, aby gleba, w której rośnie kultura, nie była podmokła i dobrze rozluźniona. Przechowując, wybierz zdrowe bulwy i dokładnie je wysusz.
Zaleca się zaprawienie sadzeniaków środkiem chemicznym „Maxim” przed umieszczeniem ich w piwnicy. A także chroń plony przed wszelkiego rodzaju otarciami i skaleczeniami, podejmij środki w celu zwalczania szkodników na czas. Na zimę warzywa korzeniowe, niezależnie od przeznaczenia, umieszczaj w pudełkach lub siatkach warzywnych. W przypadkach, gdy znajdziesz ogniska gnilne, usuń wszystkie bulwy z zakażonego obszaru i postaraj się je jak najszybciej wykorzystać. Ponadto ściśle przestrzegaj zasad przechowywania ziemniaków (wspomnieliśmy o nich powyżej).
Mieszana zgnilizna wewnętrzna
Ta choroba bulw ziemniaka, podobnie jak poprzednie typy bakteriozy, występuje, gdy rośliny okopowe nie są odpowiednio zimowane oraz w wyniku mechanicznych otarć, uderzeń i skaleczeń. Objawy zależą od rodzaju patogenów uwięzionych w błonach tkankowych bulw. Można zaobserwować opisane już przez nas oznaki zgnilizny mokrej lub pierścieniowej, a także suchej zgnilizny. Na dotkniętych obszarach pojawi się szara, różowa lub brązowa śliska powłoka..
Metody radzenia sobie z tymi drobnoustrojami nie różnią się od wymienionych powyżej. Twoim głównym zadaniem jest ochrona plonu przed uszkodzeniami mechanicznymi, zapewnienie odpowiednich warunków do jej konserwacji. Ważne jest, aby zdezynfekować materiał siewny przed sadzeniem za pomocą jakichkolwiek środków przeciwbakteryjnych i przeciwgrzybiczych. Doświadczeni mieszkańcy lata zalecają preparaty „Fludioxonil” i „Maxim”.
Szuler
Choroba rozwija się w wyniku namnażania się drobnoustrojów z rodzaju Pectobacterium, które mogą osadzać się na wielu chwastach i czuć się komfortowo w temperaturach od + 2 ° C do + 32 ° C. Musimy oddać hołd wytrzymałości pasożytów, ponieważ dostając się do gleby, są tam przechowywane przez ponad dwa lata. Na pierwszy rzut oka bulwy są zdrowe, w wyniku czego okazują się zakażone. Na początkowych etapach nie można określić wizualnie..
Choroba zaczyna się objawiać, gdy tylko nadejdą sprzyjające warunki: zwiększona wilgoć lub przedłużająca się parna pogoda. W przypadku suszy przebieg choroby jest powolny i staje się przewlekły. Czarna noga jest zauważalna zarówno na podziemnych, jak i nadziemnych częściach ziemniaka: łodyga robi się czarna poniżej, liście żółkną, krzew stopniowo więdnie, a korzenie zaczynają gnić.
W upale, po tygodniu, w strefie korzeniowej, zacznie się mięknięcie pędów, które zwykle odpadają pod własnym ciężarem. Zainfekowane okazy łatwo się wyłamują, na odcinkach łodygi widoczna jest wydzielina śluzowa. Bulwy gniją z obszarów rozłogowych, pokrywając się ciemnymi plamami. Pewnym objawem choroby są gnilne plamy na ziemniaku, przyciemniona skórka, pęknięcia, z których uwalnia się śmierdzący płyn. Takie korzenie są bardzo lekkie, co świadczy o całkowitym zniszczeniu ich wnętrza przez bakterie..
Możliwe jest pokonanie czarnej nogi, ściśle przestrzegając zasad techniki rolniczej przy uprawie ziemniaków, ich zbieraniu i przechowywaniu. W tym aspekcie ważne są płodozmian, wysiew nasion wysokiej jakości, terminowe spulchnianie gleby, fitooczyszczanie i eliminacja chwastów, dezynfekcja sprzętu roboczego. Przed sadzeniem wskazane jest marynowanie bulw lekami typu: "Maxim", "Prestige", "TMTD".
Choroby grzybowe ziemniaków
Botanicy określają tę grupę chorób ziemniaka jako najpoważniejszą i najbardziej niebezpieczną. Pojawienie się różnych grzybów na krzakach lub w korzeniach ziemniaków nieuchronnie pociąga za sobą choroby.
Często przenoszone są przez szkodliwe owady lub powodują niewłaściwe warunki uprawy roślin okopowych. Rozważ krótki opis najczęstszych dolegliwości grzybiczych i metod radzenia sobie z nimi.
Parch zwykły
Choroba pojawia się w wyniku działania promienistych grzybów z rodzaju Streptomycetes. Prekursory ich występowania są na niskim poziomie technologia rolnicza, podłoża wapienne, piaszczyste, gliniaste i piaszczyste oraz upały. Patogen przenika do bulw przez całą noc. Zainfekowane owoce tracą smak i wygląd. Na ziemniakach pojawiają się małe brązowe, asymetryczne plamki, które z czasem ulegną „zakorkowaniu”.
W zakresie rozwoju parch owrzodzenia zlewają się ze sobą, a płytka nazębna jest ledwo zauważalna na świeżo wykopanych owocach grzybnia. Szybko wysycha na słońcu i traci swój ślad. Rdzeń takich roślin okopowych, pomimo powstałej wrzodziejącej skorupy na zewnątrz, nie zmienia się. W zakresie działań profilaktycznych i terapeutycznych kandydat nauk biologicznych, profesor NUBiP Ukrainy Ivan Markov zaleca przestrzeganie płodozmianu i zasad żywienia ziemniaków.
Według naukowca świeże obornik ze słomy, kompost, przedawkować substancje organiczne i nawozy azotowe promować rozwój patogenów. Dlatego ważne jest, aby wprowadzić fizjologicznie kwaśne substancje w przeliczeniu na 60 kg na 1 ha, którymi są siarczan manganu i siarczan amonu. Pożądane są również stabilizatory azotu.
Przy prawidłowej dawce znacznie zmniejsza się szkodliwość parcha sole potasu, chlorek wapnia, mangan, bor, miedź, kobalt. Możliwe jest obliczenie wymaganej ilości wymienionych chemikaliów dla określonego pola na podstawie jego badania agrochemicznego, które może wykonać tylko specjalista.
Jeśli badania laboratoryjne nie są dostępne lub fundusze są niedostępne, możesz użyć najtańszego sposobu zwalczania parcha, koncentrując się na ziemniakach odpornych na choroby. Nie bój się chorób grzybiczych „Bozhedar”, „Kosen 95”, „Czernigowska 98”, „Ługowska”, „Borodyanskaja róż”, „Westa”, „Symfonia”, „Wodograi”, „Wieloksi”, „Gatczyńska”, „Wołowiecka” „,„ Zarevo ”,„ Lybid ”,„ Drevlyanka ”,„ Serpanok ”,„ Poran ”,„ Rosara ”i inne odmiany o cienkiej skórce o czerwonawym odcieniu.
O stan powinien zadbać również każdy właściciel działki gleba. Aby wzbogacić go o przydatne elementy, warto zorganizować orkę zielonego obornika: łubinu, koniczyny lub lucerna. Wysokiej jakości rośliny okopowe wybrane do sadzenia są traktowane preparatami „Maxim”, „Prestiż„I regulator wzrostu„ Agat-25K ”. Po tym, jak na sadzonkach zaczną tworzyć się pąki, glebę należy nawadniać przez 4 tygodnie, utrzymując zawartość wilgoci na poziomie 75%.
Parch prószysty
Czynnikiem sprawczym parcha prószystego jest plasmodiomycete Spongospora subterranea, popularnie nazywany śluzowcem lub pseudogrzybem. Jest to maleńka grudka ameboidalna, która może się poruszać i prowadzi pasożytniczą egzystencję kosztem komórek roślinnych. W niesprzyjających warunkach kryje się w warstwie ochronnej i zamienia w uśpioną cystę, która może przetrwać do 4 lat.
W wilgoci zewnętrzna skorupa zostaje pokryta śluzem, umożliwiając pasożytowi poruszanie się. W ten sposób trafia do korzeni i bulw ziemniaków. Chore okazy stają się podatne na bakteriozę i bakterie gnilne, a także na niebezpieczne wirusy. Parch sproszkowany objawia się infekcją systemu korzeniowego, co powoduje więdnięcie i śmierć łodyg. 
Na skórze występują również białe galasy korzeni i brodawkowate krosty. Z biegiem czasu wrzody na bulwach pękają, tworząc relief, a następnie wypełniają się masą proszku z zarodników pasożytniczego grzyba i pozostałości błon tkankowych. Fragmenty skóry nadają krostom kształt gwiazdy. Na glebach wilgotnych i ciężkich, przy pochmurnej pogodzie choroba rozwija się intensywniej.
Możesz uratować ziemniaki przed śluzem poprzez regularną zmianę siewu, sadząc nasiona wysokiej jakości, które należy wstępnie zaprawić fungicydami („Maxim”). Zbiór roślin okopowych należy organizować przy suchej i ciepłej pogodzie, przestrzegając powyższych zasad dotyczących zbioru i przechowywania bulw. Na obszarach silnie porażonych rekultywacja rośliny możliwa jest dopiero po 7 latach.
Srebrzysty strup
Choroba jest spowodowana pojawieniem się grzyba Helminthosporium solani, który atakuje tylko skórkę bulw. W początkowych stadiach pasożyty są niewidoczne, a wraz z rozprzestrzenianiem się grzybni skóra staje się ciemnobrązowa. Takie rośliny okopowe są przede wszystkim narażone na wtórne choroby zakaźne i wirusowe. Jeśli zainfekowany owoc dostanie się do materiału sadzeniowego, wyrosną z niego słabe pozbawione życia pędy..
Po okresie wegetacji możliwy jest z nich również zbiór, ale parch będzie jeszcze bardziej dotknięty przez parch Aby zrozumieć, że pasożytnicze grzyby żyją w uprawie okopowej, można od razu przy zbiorach, uważnie przyglądając się wadom ziemniaka. Po oczyszczeniu go z ziemi można zobaczyć różnej wielkości jasnobrązowe plamki.
Wiosną będą wykazywać wyraźne wgniecenia i srebrzysty połysk, który jest wynikiem złożonych procesów złuszczania tkanek i dostępu tlenu do powstałych ubytków. W przypadku infekcji masowej górne skorupy owocu są silnie zdeformowane, tracąc wilgoć.
Wilgoć podczas przechowywania i zbyt wysoka temperatura są uważane za komfortowe warunki do rozwoju srebrzystego parcha na ziemniakach. Na przykład 1 godzina w +15 ° C wystarczy do powstania patogennych zarodników. W +3 ° C nie powstają grzyby.
Metody postępowania z parchem srebrzystym są tradycyjne, podobnie jak w poprzednich przypadkach chorób bakteryjnych i grzybiczych. Różnią się jedynie środkami do dezynfekcji sadzeniaków. Agronomowie zalecają używanie narkotyków: „Vivatak 200”, „Fundazol„,„ Maxim ”,„ Bontan ”,„ Titusim ”,„ Nitrafen ”,„ Tecto 45 ”. Opatrunek należy przeprowadzić bezpośrednio po zbiorze roślin okopowych..
Parch czarny (Rhizoctonia)
W porównaniu ze srebrem i parchem pospolitym choroba Rhizoctonia dotyka nie tylko bulwy, ale całą roślinę. Choroba pojawia się na podłożach zakażonych patogenami, szczególnie w zimnych porach roku. Pod tym względem parch czarny różni się od innych gatunków i stanowi duże zagrożenie dla bulw sadzonych w zimnym gruncie..
Młode pędy chorych kultur są bardzo rzadkie i uciskane. Rośliny okopowe mają czarne, brodawkowate kropki, które łatwo odklejają się i mogą się łączyć.
Na łodygach choroba objawia się brązowymi owrzodzeniami, które w części korzeniowej pokryte są białawym nalotem, a na korzeniach - szorstką plamą. Masowe rozprzestrzenianie się zarodników grzybów może znacznie zmniejszyć plon i całkowicie go zniszczyć w piwnicy.
Do jej rozwoju przyczynia się zimno i wilgoć. Dlatego w celu zapobiegania nie spiesz się, aby sadzić ziemniaki, pozwól glebie się nagrzać i stracić nadmiar wilgoci. Sprawdź dobrze korzenie nasion, odrzucając zainfekowane próbki.
Przed sadzeniem ważne jest, aby zdrowe bulwy marynować za pomocą Fundazolu, Prestige lub Maxim. Ważna jest również terminowa przemiana upraw w grządce ogrodowej, eliminacja wierzchołków przed zbiorem i resztek roślinnych po nim, nawożenie gleby skrajnie zgniłą materią organiczną.
Ważne jest również, aby kiełkować bulwy nasienne na słońcu, ponieważ kiełki pojawiające się w ciemności są w pierwszej kolejności dotknięte czarnym parchem. Chore krzaki agrochemi radzą leczyć silnymi lekami: "Ditan M-45", "Kolfugo", "Mancozeb", "Fenoram Super".
Alternaria (sucha plama)
Ziemniak Alternaria jest wywoływany przez grzyby z rodzaju Alternaria, które są aktywne podczas suchej i upalnej pogody. Można zauważyć ślady ich żywotnej aktywności począwszy od okresu kwitnienia rośliny. Objawy są wyraźne aż do samego zbioru roślin okopowych. Choroba objawia się na liściach, kiełkach, rzadko grzyby infekują bulwy. Powinieneś zostać zaalarmowany brązowymi plamami o okrągłym lub trójkątnym kształcie, które pojawiają się na liściach lub łodygach.
Grzyby są łatwo przenoszone przez wiatr, infekując nowe obszary ogrodu. To jest niebezpieczeństwo choroby liści Alternaria u ziemniaków. Fakt ogniskowej dyspersji zarodników staje się jasny. Ich powstawaniu sprzyja częsta zmiana pogody mokrej i suchej, brak wilgoci, niekorzystne warunki glebowe, brak potasu i azotu, nadmiar fosforu.
Młode owoce zakażają się grzybem w kontakcie z glebą podczas kopania, a dojrzałe - w przypadku otarć i innych uszkodzeń mechanicznych. Aby zniszczyć grzyby wywołujące suche plamienie, pierwszym krokiem jest wyeliminowanie pierwotnych źródeł w glebie. Odbywa się to za pomocą orki jesienno-jesiennej. W przyszłości łóżka z ziemniakami należy umieszczać jak najdalej od pomidorów, ponieważ Alternaria jest niebezpieczna dla wszystkich psiankowatych.
Bulwy nasienne należy dokładnie zbadać, odrzucając okazy o czarnej lub brązowej powierzchni i lekko wklęsłych plamkach o nierównych, ale wyraźnych krawędziach. Ważne jest terminowe nawożenie wyhodowanych sadzonek. Gdy tylko zauważysz pierwsze oznaki choroby, natychmiast spryskaj sadzonki dowolnym fungicydem. Ponowne przetwarzanie jest wskazane w zależności od stopnia zakażenia i długotrwałego działania zastosowanego leku.
Dezynfekcję najlepiej wykonywać w chłodne i wilgotne lub deszczowe dni. Procent zaoszczędzonych zbiorów zależy od przestrzegania zasad zbierania i przechowywania ich w piwnicy. Jak to zrobić poprawnie, wspomnieliśmy już powyżej.
Niektórzy mieszkańcy lata dzielą się swoimi doświadczeniami z sadzeniem odmian odpornych na Alternarię. Na przykład: „Lina”, „Newskaja”, „Zwycięstwo”, „Bajka”, „Rezerwat”, „Łubawa”, „Skoroplodnaja”, „Wołżanka”, „Mistrz”.
Rak ziemniaka
Jest to grzybicza choroba kwarantannowa wywoływana przez drobnoustroje, których działanie powoduje, że uszkodzonych bulw nie można transportować z miejsc ich wzrostu. Drobnoustroje chorobotwórcze rozprzestrzeniają się na rośliny okopowe i system korzeniowy rośliny. Rak objawia się naroślami o falistej strukturze przypominającej kalafior. 
Z biegiem czasu te formacje rosną, zmieniają kolory, przesuwają się do strefy korzeni łodyg i łodyg. W końcowej fazie rozwoju czernieją ze śliską gnilną powierzchnią, a zarodniki łatwo przenoszą się na zdrowe owoce, zwłaszcza przy dużej wilgotności gleby. Wpadają na ziemię przy pomocy sprzętu roboczego, zwierząt i obornika, zachowują żywotność przez 4 lata.
Aby pozbyć się problemu, zainfekowane owoce i wierzchy zalej naftą, wybielaczem lub formaliną i zakop je na głębokości co najmniej 1 metra. Alternatywnie, niektórzy ogrodnicy sugerują spalenie wszystkich dotkniętych roślin, chociaż ziemniaki, które przeżyły, nie nadają się na nasiona, ponieważ są potencjalnym nośnikiem patogenów. Te bulwy najlepiej nadają się do celów spożywczych..
W celu zapobieżenia masowemu rozprzestrzenianiu się pasożytów na całym polu zaleca się dezynfekcję gleby wybielaczem i obsianie na niej zboża lub pozostawienie pod parą wodną w miejscu zauważenia ogniska. W ciągu 5 lat raka ziemniaka można pokonać odpornymi odmianami, takimi jak: Pavlinka, Lvovskaya Belaya, Baranovskiy, Iskra, Zorka, Early Yellow, Smachniy, Ogonyok, Temp , „Viliya”.
Oczywiście zakup nasion odbywa się wyłącznie w wyspecjalizowanych ośrodkach. Przed sadzeniem należy sprawdzić bulwy - zarodniki raka mogą chować się pod ziemią przylegając do ich powierzchni. Nawozy organiczne i mineralne pomagają uwolnić glebę od drobnoustrojów zakaźnych. Ale jednocześnie ważne jest, aby upewnić się, że obornik jest odpowiednio perekul. Chemiczne metody zwalczania raka są dostępne tylko pod nadzorem Inspektoratu Kwarantanny Roślinnej.
Sucha zgnilizna (fusarium)
Przyczyną pojawienia się suchej zgnilizny na ziemniakach są rażące błędy w technice rolniczej i niekorzystne gleby, a także uszkodzenia mechaniczne i niewłaściwa konserwacja bulw zimą. Symptomatologia choroby jest wyraźnie widoczna na bulwach w postaci ciemnych, bagienno-brązowych plam, które z czasem przekształcają się w płytkie wgniecenia. Skóra na dotkniętych obszarach jest pomarszczona, widoczna jest płytka owłosiona. Podobny obraz wewnątrz płodu.
Wraz z rozwojem fusarium krzewy rośliny zaczynają więdnąć, opuszczają łodygi i tracą witalność. Jeśli odetniesz chore kiełki, w miejscu, w którym przechodzi ostrze, zobaczysz ciemny pierścień..
W celu zniszczenia chorobotwórczych grzybów suchej zgnilizny zaleca się ścisłe przestrzeganie zasad techniki rolniczej i przechowywania zebranego plonu, sadzenie wyłącznie materiału wysokiej jakości, zabezpieczanie ziemniaków przed uderzeniami i skaleczeniami w czasie zbioru, coroczne zabiegi przedsiewne bulw preparatami grzybobójczymi (np. „Maxim”, „Prestige”).
Zaraza późna
Taka grzybicza choroba ziemniaka, jak zaraza późna, jest uważana za najbardziej podstępną z całej listy dolegliwości. Wpływa na całą roślinę, ale objawia się przede wszystkim na liściach podczas pączkowania krzewów. O pojawieniu się zarazy późnej można dowiedzieć się dzięki brązowym filcowym plamom, które tworzą się na spodniej stronie liści, a rosnące przykryć roślinę solidnym brązowym dywanem z jasnobiałym nalotem. Na łodygach choroba jest podawana długimi pasami ciemnego koloru. Taka roślina nie jest w stanie w pełni się rozwinąć, rozpoczynają się w niej procesy gnicia.
Sprzyjające warunki dla zarazy to duża wilgotność po długich deszczach, ciepła pogoda i brak dobrej wentylacji. Kiedy pogoda się poprawia, a gleba wysycha, grzyby przestają działać. Ale to nie oznacza zwycięstwa nad chorobą, ponieważ po pierwszym deszczu choroba zacznie się rozwijać.. 
Aby wyleczyć kulturę, oprócz tradycyjnych metod, właściwej uprawy i przechowywania roślin okopowych, należy spryskać krzaki mieszanką boru „Oxyhom” lub „Polychom” przy pierwszych oznakach zarazy. Niektórzy mieszkańcy lata do zapobiegania stosują ludowe technologie, sześciokrotnie traktując liście nalewką czosnkową. Proces ten rozpoczyna się na początku kwitnienia i powtarza co 14 dni..
Ważne jest również przygotowanie nasion. Oprócz kiełkowania i odrzucenia wszystkich niezdatnych do użytku bulw należy traktować „Fitosprorin”, kwasem borowym lub siarczanem miedzi. Gleba na zakażonych obszarach wiosną i jesienią jest również leczona powyższymi lekami..
Fomoz ziemniaków
Czynniki wywołujące phomosis wnikają w rośliny okopowe łodyg i łodyg ziemniaków, wywierając na nich szkodliwy wpływ. Ból pojawia się jako wydłużone, bezkształtne plamy pokryte brązowymi kropkami.
W miarę rozwoju zarodniki grzybów otaczają pędy i zapobiegają rozwojowi kultury. Zaatakowane krzewy różnią się od zdrowych utratą nasycenia koloru liści i martwicą. Jeśli nie podejmiesz żadnych działań, roślina umrze. Na bulwach objawy phomosis wyrażają się w postaci wrzodów, które zlewają się do 6 cm. Z czasem w dotkniętych obszarach pojawiają się głębokie ubytki. Takie okazy przechowywane w piwnicy przyczyniają się do rozmnażania grzybni. Towarzyszą im także pozostałości pożniwne i chwasty porzucone w ogrodzie..
Nie można już uratować zarażonych ziemniaków, ale warto walczyć z pasożytami w polu i nasionach. W tym celu ważna jest kompetentna zmiana siewu z późniejszym powrotem ziemniaków dopiero po 3 latach, skrupulatny dobór zdrowych bulw do sadzenia i kiełkowania na słońcu, a także traktowanie przed sadzeniem Fundazolem.
Wirusowe choroby ziemniaka
Niebezpieczne patogeny chorób wirusowych ziemniaków powodują stopniowe niszczenie plonów, przypominając bombę zegarową. W pierwszych latach ich żywotna aktywność jest prawie niewidoczna, ale w przyszłości niszczą nawet 50% owoców. Nosicielami takich chorób są stonki, mszyce, cykady i inne szkodniki. A także infekcja nie jest wykluczona podczas przetwarzania roślin okopowych. Zastanówmy się nad najczęstszymi dolegliwościami ziemniaka wywoływanymi przez wirusy.
Zwykła mozaika
Prowokuje go jednocześnie kilka wirusów. W tym celu sprzyjającymi warunkami jest obróbka mechaniczna i obecność szkodliwych owadów w ogrodzie. Pojawia się na młodych liściach z ledwo zauważalnymi jasnozielonymi kropkami o asymetrycznym kształcie. Z biegiem czasu to cętkowanie ciemnieje i rozprzestrzenia się na cały krzew..
Pomarszczona mozaika
Po zakażeniu tkanki liści rośliny znacznie puchną, tworząc osobliwe fałdy. Powstają w wyniku słabego odpływu asymilowanych produktów. 3 lata po uprawie porażonych ziemniaków zauważysz, jak rośliny odradzają się w rośliny karłowate z falistymi, słabo rozwiniętymi liśćmi i bardzo delikatnymi łodygami. Taki krzew nie jest w stanie zawiązać pąków i przynieść owoców. Jego wegetacja skończy miesiąc wcześniej niż zdrowe okazy.
Mozaika w paski
Dla banded mozaiki charakterystyczną cechą jest mozaikowa plamka, która pojawia się przede wszystkim na blaszkach dolnych i środkowych liści. Później na dotkniętych obszarach pojawiają się czarne smugi i plamienie na żyłach. Liście łatwo łamią się, szybko obumierają, często zwisają bez życia, odsłaniając łodygę przed rozpoczęciem pączkowania. Czynnik wywołujący chorobę hibernuje w korzeniach.
Gotyckie bulwy ziemniaka
Choroba pojawia się poprzez wniknięcie wirusa wertenoidu (VVKK), w związku z którym nazywana jest również „wertenoidem”. Szkodliwy drobnoustrój objawia się deformacją bulw, pogorszeniem ich smaku i wyglądu. Liście chorych krzewów są zbyt wydłużone, bardzo małe, nieprawidłowo się rozwijają. Na krawędziach takie liście mają odcień antocyjanowy. Chore rośliny słabo rosną, opóźniają się w rozwoju, a bulwy odmian o czerwonej skórce tracą kolor. W tym przypadku korzenie rosną małe i mają kształt wrzecionowaty..
Martwica bulw ziemniaka
Rozwój nekrozy ziemniaków rozpoczyna się po przedostaniu się do gleby i bulw wirusa grzechotki tytoniowej (wirusa grzechotki tytoniowej), który zmniejsza zawartość skrobi i prowadzi do martwicy owoców. Za charakterystyczne cechy choroby uważa się małe, jasne plamki pokrywające liście, deformację kwiatostanów, ciemne nekrotyczne plamy na korzeniach, które często tworzą dziwaczne paski, łuki lub pierścienie.
Częstość występowania tego wirusa jest bardzo wysoka na obszarach piaszczystych i bagnistych. Jak dotąd nie ma leku na wirusowe choroby ziemniaka, który natychmiast rozwiązałby problem. Aby jednak nie stracić całej uprawy, jeśli zostaną wykryte objawy którejkolwiek z wymienionych infekcji wirusowych, natychmiast zorganizuj fitooczyszczanie, okresowo powtarzając je, aż wszystkie dotknięte rośliny zostaną usunięte.
Upewnij się, że nie ma chwasty i pasożyty owadów. Pomóż pozbyć się szkodników insektycydy ("Aktara","Actellic","Bi-58 nowy”). Wskazane jest również stosowanie wysokiej jakości materiału do sadzenia, odrzucając bulwy z nitkowatymi kiełkami..
