Najważniejsze w trzymaniu gęsi tula w domu
Spośród wielu ras drobiu każdy właściciel chce wybrać dla siebie najbardziej opłacalną opcję, a dotyczy to zarówno jakości mięsa, jak i uzyskania wystarczającej liczby jaj. Kurczaki, kaczki, indyki i gęsi w każdym razie wymagają uwagi samych siebie, ale aby uzyskać dobry dochód przy minimalnych kosztach, nie możesz popełnić błędu w swoim wyborze. W tym artykule rozważymy niezwykłą rasę gęsi, które, choć hodowane na mięso, były hodowane w zupełnie innym celu. Co warto wiedzieć o gęsiach tułskich, jak je zachować i czy w ogóle warto je kupić - wymyślmy.
Zadowolony
Historia pochodzenia
Obecnie nie ma wiarygodnych danych na temat pochodzenia rasy, chociaż wielu badaczy lub po prostu koneserów tych silnych ptaków uważa je za pierwotnie rosyjskie ptaki, wyhodowane w celu rozrywki kupców w walkach ptaków..
Przypuszczalnie gęsi tuła pojawiły się w XVII wieku w wyniku selekcji i dalszej hodowli najbardziej zagorzałych wojowników o złym, absurdalnym charakterze. Czy tak jest naprawdę, dziś trudno odpowiedzieć, ale faktu, że ptaki są dobre w takich zawodach, nie sposób zaprzeczyć.
Opis i cechy rasy
Jak zawsze przy wyborze drobiu należy zwrócić uwagę na kilka głównych czynników: wygląd, charakter, produktywność i szybkość dojrzewania, która odgrywa ważną rolę w przypadku bojowników Tula.
Dane zewnętrzne i kolor
Główną cechą wyróżniającą rasy jest niezwykle zakrzywiony dziób, choć gęsi można rozpoznać po mocnych skrzydłach..
Kształt nosa pozwala warunkowo podzielić ptaki na kilka typów: z prostym nosem (praktycznie bez garbu), stromy nos (głowa i dziób są w jednej linii) i fałszywy nos (wklęsła górna część dzioba), ale w każdym przypadku nacięcia i garby na nosie powstają na poziomie układu kostnego i bezpośrednio wpływają na walkę.
Reszta gęsi walczących z Tula jest podobna do wielu ich krewnych średniej wielkości (waga - 5,5-6 kg): mają gęsty i szeroki szkielet, zaokrąglone łapy, szeroki i płaski grzbiet, pełną i zaokrągloną klatkę piersiową. Skrzydła, które nie krzyżują się na końcach, są dobrze rozwinięte, z silnymi mięśniami ramion.
Głowa - prawie okrągłe, z szerokim czołem i wyraźnymi policzkami.
Oczy - dość duże, może być brązowe lub niebieskie. Głowa podtrzymywana jest przez mocną i stosunkowo krótką szyję, lekko zakrzywioną u góry.
Dopasowane do ciała upierzenie ma kilka różnych odcieni.: na głowie, klatce piersiowej i szyi ma kolor jasnobrązowy, dolna część tułowia i brzuch są białe, łopatki, plecy i skrzydła są brązowe, ale mogą być ciemniejsze lub jaśniejsze, ale bez plam. Zabarwiona tylko górna część piór ogonowych.
Możliwy jest również kolor bardziej szary, przypominający kolor upierzenia dzikich gęsi. W większości przypadków mieni się czarno-niebieskim odcieniem, na którym cienka biała obwódka jest ledwo zauważalna (szczególnie na ogonie).
Upierzenie na brzuchu i ogonie - biały. Młodzi przedstawiciele rasy wyróżniają się brązowo-szarym odcieniem..
Postać
„Walczące” pochodzenie tych gęsi wpływa bezpośrednio na ich charakter. Są to ptaki niezwykle aktywne i ruchliwe, charakteryzujące się nieprzyjemnym usposobieniem (szczególnie dla samców).
Najczęściej są trzymane w małych rodzinach, ale nawet w tym przypadku dorośli nieustannie układają relacje z bliskimi. Samice są spokojniejsze, ale mogą też brać udział w walkach, szczególnie chroniąc swoje potomstwo.
Nie dogadują się dobrze z innymi ptakami domowymi, dlatego lepiej trzymać je osobno.
Wczesna dojrzałość
Rasa ta charakteryzuje się bardzo powolnym wzrostem ptaków, więc jeśli nie jesteś jej koneserem, lepiej jest znaleźć inną opcję hodowli.
Ci „wojownicy” są w pełni uformowani w wieku dwóch lat, chociaż już w wieku 60 dni masa jednego przedstawiciela może osiągnąć 4 kg. Czasami w pełni uformowane osobniki mogą ważyć 6-8 kg.
Produkcja jaj
Nikt nie rodzi gęsi walczących z Tula w celu uzyskania jaj, ponieważ są one wyjątkowo mało wydajne pod tym względem..
Jedna samica przez rok składa tylko do 25 jaj, jednak ich masa jest imponująca - do 150 g każda.
Instynkt macierzyński
Samice gęsi bojowych Tula bardzo dbają o swoje potomstwo.
Są dobrymi matkami i wspaniałymi kurami, więc właścicielka nie będzie miała problemów z wychowaniem potomstwa: jeśli wystarczy pożywienia, w wieku dwóch miesięcy młode waży około czterech kilogramów.
O co musisz zadbać, aby hodować z sukcesem
Gęsi walczące z Tula nie są kapryśnymi stworzeniami i łatwo przystosowują się do prawie każdych warunków przetrzymywania.
Jednak im lepiej zorganizowany proces, tym lepszy będzie efekt końcowy hodowli, dlatego warto rozważyć niektóre wymagania dotyczące urządzania domu dla ptaków, ich spacerów i żywienia.
Wymagania dotyczące pokoju
Jeśli zamierzasz hodować gęsi zarówno latem, jak i zimą, będziesz musiał zadbać o zbudowanie dobrego kurnika. „Bojownicy Tula” nie boją się mrozu, ale nie tolerują przeciągów, więc szopa musi być odpowiednia. Nie ma znaczenia, z jakiego materiału go zbudujesz, najważniejsze jest uszczelnienie wszystkich pęknięć.
Dobrze, jeśli podłoga w pomieszczeniu jest drewniana i podniesiona ponad poziom gruntu o 0,2 m, a ściany otynkowane i bielone, co przyczyni się do dodatkowego zachowania ciepła zimą.
W rogach stodoły można rozrzucić siano, bo gęsi lubią się w nim roi. Dach domu powinien być spadzisty, opadający w kierunku tylnej części budynku i pokryty papą.
Jeśli chodzi o konkretne wymiary pomieszczenia, są one obliczane z uwzględnieniem szacowanej liczby ptaków: na 1 gęś musi być co najmniej 1 m2. m podłogi. Okna w budynku mogą być na dowolnej wysokości, najważniejsze jest to, aby wnętrze pokoju było dobrze oświetlone promieniami słonecznymi.
W celu dodatkowej izolacji konstrukcji w okresie zimowym można rozprowadzić torf, słomę, pozostałości po obróbce słonecznika lub prosa. Materiały te mogą pomóc zmniejszyć wilgoć w domu i zachować zdrowie zwierząt..
To prawda, że przed ułożeniem warstwy ściółki (jej grubość może osiągnąć 4-5 cm), podłogę należy potraktować wapnem puszystym w ilości 1 kg na 1 m2. m. W miarę brudzenia się stary miot wymieniany jest na nowy: mniej więcej raz na 9-10 dni.
Pieszy
Przestrzeń do swobodnego chodzenia dla piskląt i dorosłych gęsi jest ważnym elementem ich dobrego wzrostu i rozwoju, więc jeśli nie masz możliwości wypuścić ich na spacer w pobliżu domu, to warto wcześniej odgrodzić oddzielną część terenu siatką, umieszczając w niej niecki z wodą do pływania i karmienia..
Wybierając odpowiednie miejsce, należy zwrócić uwagę na opcje gęsto obsiane trawami wieloletnimi, aby gęsi mogły się samodzielnie wypasać.
Wielkość takiego miejsca dobiera się na podstawie liczby ptaków i ich wieku: dla młodych osobników wystarczy 1-5 metrów kwadratowych. m na 1 gęś, a dla starszych ptaków będziesz potrzebować około 10 mkw. m wolnej przestrzeni dla jednego ptaka.
Z jednej strony ogrodzenie można przykryć baldachimem, aby ptaki mogły ukryć się przed deszczem lub gradem.
Jak znoszą zimno
Gęsi walczące z tułami należą do ras, które z powodzeniem przeżywają zimę nawet przy silnych mrozach, zwłaszcza jeśli mają do tego odpowiednie warunki w postaci ciepłego kurnika i regularnego karmienia.
Zaleca się również wypuścić je na spacer, aby mogły rozprostować nogi i skrzydła..
Jak karmić dorosłe ptaki
Nie ma znaczenia, w jakim celu hodujesz gęsi (na zawody lub na mięso), w każdym razie ptak musi przygotować kompletną dietę z obecnością wystarczającej ilości białek, witamin i pierwiastków śladowych.
Żywienie „sportowe” różni się od karmy „tuczącej” tym, że nie powinno powodować nadmiernej otyłości, dlatego należy bardzo starannie dobierać wszystkie składniki odżywcze, kierując się porą roku..
Wiosna lato
Wraz z nadejściem lata kwestia zaopatrzenia gęsi we wszystkie potrzebne im witaminy nie jest już tak istotna jak wcześniej, ponieważ na wolnym wybiegu na pastwisku ptaki mogą samodzielnie znaleźć wiele przydatnych dla siebie ziół..
Oprócz uprawy zieleni właściciel musi karmić swoje zwierzęta zbożem w formie kukurydza i owies.
Lepiej nie podawać żyta i wyka, a pszenica powinna stanowić tylko niewielką część diety, ponieważ gęsi szybko gromadzą z niego nadmiar tłuszczu..
Ptaki, które nie mogą wypasać się na pastwisku, muszą czasami dodawać rybę lub mączkę kostną do mokrego zacieru, a także świeże, drobno posiekane ryby i inne pokarmy bogate w białko zwierzęce.
Jedna średnia gęś (ok. 5-6 kg) powinna otrzymać co najmniej 200-300 g ziarna.
Jesień zima
W tym okresie, nawet przy normalnej diecie z suchą i mokrą karmą, w diecie ptaków często brakuje witamin i innych mikroelementów, dlatego przy przygotowywaniu zacieru tak ważne jest, aby je wcierać marchewka, buraki, liście kapusty i inne warzywa sezonowe.
Ponadto w pobliżu ptaków zawsze powinna być czysta woda, aw razie potrzeby można dodać do niej specjalne preparaty witaminowe, które są sprzedawane w aptekach weterynaryjnych..
Pisklęta hodowlane
Jak wspomnieliśmy wcześniej, gęsi walczące z Tula to doskonałe kury, które nawet po pojawieniu się piskląt bardzo dbają o swoje potomstwo. Właściciel wymaga jedynie zapewnienia młodym odpowiednich warunków i odpowiedniego odżywiania piskląt..
Rozważmy dokładniej wszystkie wymagania dotyczące opieki.
Okres wylęgania
Starsze ptaki zaczynają składać jaja pod koniec lutego, a młodsi przedstawiciele gęsi walczących z Tula opóźniają ten proces do początku lub połowy marca.
Gniazda dla ptaków przygotowuje się z wyprzedzeniem, około 1,5 miesiąca przed spodziewanym zniesieniem, tak aby samice miały czas na przyzwyczajenie się do skrzynek i ich umieszczenia w oborze. Około 2-3 gęsi powinno mieć jedno gniazdo, do którego można zastosować wiklinowe kosze lub skrzynki wykonane ze sklejki o parametrach 0,5 x 0,65 x 0,65 m.
Wewnątrz można umieścić wiklinową tacę, dzięki której o wiele wygodniej jest zdobyć jajka.
Jeśli chodzi o te drugie, w tym przypadku wszystkie są białe i ważą około 150 g. W jednym gnieździe może znajdować się do 18 jaj, ale aby proces był produktywny, wystarczy ich tylko 12, w przeciwnym razie gęś może zmiażdżyć dodatkowe lub zaszkodzić wyklutym pisklętom.
Dopóki pisklęta nie wyschną, nie są odbierane matce..
Pielęgnacja młodego wzrostu
Jeśli sama gęś wyhodowała potomstwo, to w większości przypadków pisklęta zostają z nią, a czasami dodaje się do nich osobniki inkubatora. Doświadczona „mamusia” może wyprowadzić około 20 dzieci, podczas gdy młode osoby nie powinny zostawiać więcej niż 12 młodych głów.
Właściciel jest zobowiązany do regularnego czyszczenia terenu, prawidłowego karmienia i utrzymywania optymalnej temperatury w kurniku na poziomie + 22 ... + 25 ° C (idealne dla piskląt tygodniowych).
W pierwszych dniach po pojawieniu się piskląt mogą zamarznąć, dlatego w razie potrzeby budkę należy dodatkowo ogrzać, aby termometr nie spadł poniżej +28 ° C.
Oprócz warunków temperaturowych równie ważne jest zapewnienie dobrej wentylacji i odpowiedniego oświetlenia w pomieszczeniu, w którym trzymane są młode..
W pierwszym tygodniu życia światło musi docierać do domu przez całą dobę (stosowane są sztuczne źródła światła), a następnie godziny dzienne zostają zredukowane do 17 godzin.
Zaczynają wypuszczać pisklęta na spacer lub pastwisko od tygodnia życia i stopniowo zwiększają czas chodzenia (zaleca się zaczynać od 30 minut dziennie). Od drugiego tygodnia życia młode ptaki można zostawić na cały dzień.
Karmienie
Karmienie piskląt można rozpocząć od dnia ich narodzin. W ciągu pierwszych siedmiu dni jedzenie podaje się do 7 razy dziennie, a czasem nawet co trzy godziny.
W każdym razie dieta młodych gęsi wojennych Tula powinna zawierać mieszankę paszową lub mieszankę zmiażdżonych ziaren pszenicy, gryki, grochu i wszelkich innych zbóż, do których warto dodać pokruszony twarożek i jajka na twardo.
Jeśli to możliwe, dodaj posiekaną pokrzywę i koniczynę w stosunku 1: 1 do reszty paszy..
Możesz także urozmaicić menu za pomocą owadów, robaków i gotowanych żab, chociaż w przypadku tych drugich jest mało prawdopodobne, aby ktokolwiek chciał to zrobić..
Kilka dni po wykluciu, oprócz wymienionych produktów, można stopniowo wprowadzać do diety wytłoki i gotowane warzywa, a do osobnego podajnika wlewać małe muszelki i kredę jako przydatne dodatki. Zmiana wody w kurniku powinna być wykonywana codziennie..
Nie zapominaj, że wszystkie gęsi już od najmłodszych lat potrzebują wystarczającej aktywności fizycznej, dlatego po przyjęciu głównego pokarmu, począwszy od drugiego tygodnia życia, warto wypuszczać pisklęta na pastwisko, pozostawiając je w domu tylko przy złej pogodzie.
Zalety i wady
Mimo całej swojej siły i piękna gęsi walczące z Tula nie są pozbawione pewnych wad, które odziedziczyły genetycznie.
Dlatego, aby naprawdę ocenić możliwość wyhodowania tych ptaków na swoim podwórku, konieczne jest porównanie wszystkich za i przeciw wyboru tej konkretnej rasy..
Zalety obejmują:
- wyjątkowość rasy, która pozwala prawdziwym koneserom cieszyć się konkursami gęsi, które w porównaniu z walkami kogutów wyglądają całkiem nieszkodliwie;
- wytrzymała i silna odporność na ptaki;
- rozwinięte mięśnie ciała;
- niskie wymagania dotyczące warunków życia i żywienia;
- smaczne i delikatne mięso z optymalną zawartością tłuszczu.
Wśród wad hodowli takich „wojowników” są:- powolny wzrost, gdyż ptaki osiągają pełną dojrzałość dopiero w wieku dwóch lat, dlatego hodowanie ich „na mięso” jest nieopłacalne;
- średnia waga gęsi walczących w Tula wynosi zaledwie 5-6 kg, co daje im równy wielu innym rasom;
- wyjątkowo niska produkcja jaj (nie więcej niż 25 sztuk od jednego osobnika);
- złożona natura, utrudniająca trzymanie ich razem z innymi gatunkami ptaków.
Oczywiście, jeśli hodujesz drób tylko ze względu na jajka lub mięso, to gęsi walczące z Tula zdecydowanie nie są dla Ciebie. Jednak dla tych, którzy lubili te starożytne i potężne ptaki, wszystko inne nie jest już ważne, zwłaszcza że ilość mięsa, które można z nich uzyskać, wystarczy na własny użytek..
