Echinopsis: opieka domowa

Echinopsis (łac. Echinopsis)

- rodzaj roślin z rodziny Cactus, z których wiele jest uprawianych w kulturze wewnętrznej. Nazwa rodzaju, wywodząca się z języka greckiego i oznaczająca „jak jeż”, została zaproponowana przez Karla Linneusza w 1737 r. Na podobieństwo przedstawicieli rodzaju do zwiniętego w kulkę kolczastego zwierzęcia. Echinopsis jest powszechny w Ameryce Południowej i występuje na terytorium od południowej Argentyny do północnej Boliwii, a także w południowej Brazylii, Urugwaju, u podnóża i dolin Andów.

Echinopsis, jak żadne inne kaktusy, są powszechne w uprawie kwiatów w pomieszczeniach. W Europie uprawiane są od 1837 roku. Przeprowadzono poważne prace hodowlane z tymi roślinami, a dziś rodzaj jest reprezentowany w kulturze pokojowej nie tylko przez wiele gatunków, z których jest ponad 130, ale także przez dużą liczbę odmian hybrydowych o różnych kolorach..

Kaktus Echinopsis - opis

U młodych Echinopsis ma kształt kulisty, ale z biegiem lat rozciągają się i stają się kolumnowe. Łodyga roślin jest symetryczna, gładka, błyszcząca, ostro żebrowana, barwiona w odcieniach zieleni od jasnej do ciemnej. Korzenie Echinopsis są mocne, ale płytkie i poziome. Areole w równej odległości od siebie mają sztywne kolce, które w zależności od gatunku mogą być krótkie lub osiągać kilka centymetrów długości. Echinopsis kwitnie w kształcie lejkowatych kwiatów do 30 cm długości i do 15 cm średnicy z owłosioną rurką i siedmioma rzędami płatków. Kwiaty są utworzone z otoczek na środku łodygi. Korony kwiatów można pomalować na kolory od białego do różowo-fioletowego. Liczba kwiatów zależy od wieku rośliny i stanu jej zdrowia: stary echinopsis kaktusa może uformować do 25 kwiatów jednocześnie. Ale każdy kwiat żyje, w zależności od temperatury powietrza w pomieszczeniu, tylko od jednego do trzech dni. Owoce Enchinopsis, w których dojrzewają czarne, gładkie, błyszczące nasiona, są jajowate.

Opieka nad echinopsami w domu

Rosnące echinopsy w domu

Pielęgnacja echinopsis nie jest trudniejsza niż pielęgnacja każdego innego kaktusa. Ta roślina wyróżnia się bezpretensjonalnością i znośnym charakterem. A jednak musisz wiedzieć, jak dbać o kaktusa echinopsis. Te rośliny wymagają jasnego światła przez cały rok, więc parapet południowy wystarczy. Latem roślinę można postawić na balkonie lub tarasie, a nawet wynieść do ogrodu. Jednak niepożądana jest zmiana lokalizacji Echinopsis w czasie, gdy tworzy on zieloną masę. Nawiasem mówiąc, echinopsis kwitnący lub tworzący pąki również lepiej nie poruszać się ani nie zmieniać swojego położenia względem źródła światła.

Należy zadbać o to, aby w lecie temperatura w pomieszczeniach nie spadła poniżej 20 ºC, ale od połowy jesieni, kiedy echinopsis wejdzie w okres uśpienia, należy stopniowo obniżać temperaturę, aż spadnie do 9-10 ºC, przy czym oświetlenie powinno być - pozostają jasne. Chroń roślinę przed przeciągami, ale regularnie wietrz pomieszczenie, w którym żyje Echinopsis.

Podlewanie echinopsis

W okresie wegetacyjnym, czyli od wiosny do połowy jesieni, podłoże w doniczce z echinopsą podlewa się dopiero wtedy, gdy wyschnie do połowy głębokości. Glebę bada się cienkim drewnianym patyczkiem, a wilgotność podłoża określa przylegający do niego grunt. Do nawadniania użyj osiadłej lub przefiltrowanej wody wodociągowej o temperaturze pokojowej. Od połowy jesieni do wiosny podlewanie powinno stać się symboliczne, a niektórzy hodowcy w ogóle nie podlewają Echinopsis zimą. Te kaktusy nie wymagają spryskiwania, aby zwiększyć wilgotność w pomieszczeniu, ale od czasu do czasu warto umyć je pod prysznicem miękką szczoteczką, aby pozbyć się kurzu, chroniąc podłoże w doniczce przed wodą przed zabiegami wodnymi.

Zapłodnienie Echinopsis

Od marca, kiedy roślina zaczyna aktywnie rosnąć, a przed rozpoczęciem jesiennego odpoczynku Echinopsis należy karmić raz w miesiącu roztworem kompleksu mineralnego dla kaktusów i sukulentów w stężeniu określonym w instrukcji. Od połowy jesieni do marca zapłodnienie zostaje wstrzymane.

Przeszczep echinopsis

Przeszczepy są przeszczepiane rzadko: raz na dwa lub trzy lata, kiedy ich korzenie całkowicie opanowują przestrzeń doniczki. Młode rośliny są przesadzane częściej, ale nie zaleca się przeszkadzania przeszczepowi starej echinopsji, lepiej co roku zmieniać w doniczce warstwę podłoża o grubości 5 cm.

Echinopsis jest uprawiany na podłożu o neutralnym pH (pH 6,0). Glebę można zakupić w specjalistycznej kwiaciarni lub samodzielnie przygotować z dwóch części darni, mieszając do nich jedną część gruboziarnistego piasku i ziemi liściastej oraz dodając pół części drobnego żwiru w celu zwiększenia właściwości drenażowych podłoża. Aby chronić korzenie rośliny przed procesami gnilnymi, do podłoża należy dodać trochę węgla drzewnego. Lepiej jest używać szerokiego i płytkiego pojemnika, ponieważ system korzeniowy Echinopsis cacti jest powierzchowny i rośnie poziomo.

Na dnie doniczki kładzie się przyzwoitą warstwę keramzytu, po czym kaktus ostrożnie przenosi się ze starej doniczki do nowej z glinianą grudką, a pozostałą przestrzeń wypełnia się podłożem, mocno dociska i podlewa, aby wokół korzeni nie było pustek. Po raz pierwszy po przesadzeniu spróbuj chronić kaktusa przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych..

Kwitną echinopsy

Jeśli stworzyłeś niezbędne warunki do echinopsji i przestrzegasz prostych zasad opieki nad tym kaktusem, w nagrodę otrzymasz kwiaty o niesamowitej urodzie, które wydzielają przyjemny aromat. Piękne są nie tylko kwiaty, ale także pąki Echinopsis. Niestety kwitnienie nie trwa zbyt długo. Czasami echinopsy nie kwitną przez długi czas, a jeśli tak się stanie z twoją rośliną, przeanalizuj, czy robisz wszystko dobrze. Echinopsis wymaga chłodnego zimowania w temperaturze nie niższej niż 5 ° C i nie wyższej niż 10 ° C oraz dużej ilości rozproszonego światła przez cały rok. Ponadto konieczne jest usunięcie z niej kaktusów potomnych, które odbierają roślinie matecznej odżywianie i siłę, którą mogłaby wydać na kwitnienie.

Reprodukcja echinopsis

Echinopsis rozmnaża się zarówno przez nasiona, jak i metodą wegetatywną. W celu rozmnażania generatywnego nasiona moczy się w ciepłej wodzie w celu spęcznienia, po czym wysiewa się w dobrze zwilżonej mieszaninie gleby z równych części liści, węgla drzewnego i piasku rzecznego. Uprawy przykrywa się szkłem lub folią i kiełkuje w temperaturze 19-20 ºC w świetle, pamiętając o codziennej wentylacji, zwilżaniu wysychającego podłoża iw razie potrzeby usuwaniu kondensatu z powłoki. Kiedy pojawiają się pędy, szkło jest usuwane, a sadzonki rosną i gdy tylko staną się silniejsze, sadza się je w małych oddzielnych filiżankach.

Echinopsis rozmnaża się wegetatywnie przez dzieci, które rosną na roślinie matecznej, podobnie jak brodawki. Czasami jest ich dużo. Dzieci są odseparowane, lekko wysuszone i posadzone. Należy jednak mieć świadomość, że rośliny pozyskane w wyniku wegetacji rzadziej kwitną..

Zaleca się odmłodzenie starej rośliny, łącząc ten proces z wegetatywnym rozmnażaniem Echinopsis. Wierzchołek kaktusa jest ostrożnie odcinany i suszony przez około dwa tygodnie, po czym jest zakorzeniony w mokrym piasku. Na przyciętym kaktusie zaczynają rosnąć młode pędy.

Szkodniki i choroby Echinopsis

Choroby Echinopsis i ich leczenie

Echinopsis są niezwykle odporne na wszelkie choroby i szkodniki. Najpoważniejszym dla nich problemem jest podmoknięcie podłoża, z którego na kaktusach rozwija się gnicie. Wytnij rozkładające się obszary ostrym, sterylnym narzędziem i potraktuj rany roztworem grzybobójczym. Ale najważniejszą rzeczą, którą należy zrobić, aby kaktusy nie zachorowały, jest obserwowanie skąpego reżimu podlewania w okresie wegetacji i zapomnienie o podlewaniu na czas spoczynku rośliny.

Szkodniki Echinopsis i walka z nimi

Często echinopsy wodne - roślina gnije, rzadko ją podlewa - może się na niej osiedlić przędziorek, który woli żyć w środowisku o niskiej wilgotności. Przędziorki żywią się sokiem komórkowym roślin, powodując przebicia w swoich tkankach. Możesz odgadnąć obecność kleszczy na roślinie po cienkich pajęczynach. Możesz pozbyć się niewielkiej ilości szkodników, myjąc kaktusa wodą z mydłem, ale przed zabiegiem należy zabezpieczyć podłoże przed dostaniem się do niego mydła. Jeśli ten środek nie zadziała, będziesz musiał potraktować roślinę akarycydami, na przykład Aktellik lub Fitoverm. Jeśli masz wybór, wybierz mniej toksyczny produkt i rozpylaj na zewnątrz..

Rodzaje i odmiany echinopsy

Dziś na naszych parapetach uprawia się głównie bąblowce hybrydowe, jednak w kulturze pokojowej można je spotkać również. Przedstawimy najbardziej popularne gatunki, odmiany i hybrydy Echinopsis w domowej kwiaciarstwie..

Echinopsis ostro zakończone (Echinopsis oxigona)

- kulista zielona roślina z 8-14 zaokrąglonymi żebrami, osiągająca średnicę od 5 do 25 cm, otoczki tej rośliny są absolutnie białe, środkowe kolce w kształcie igieł, których może być od 3 do 15 sztuk są również lekkie. Kwiaty są różowe lub czerwono-różowe, do 22 cm długości, zielone owoce osiągają 2 cm średnicy i 4 cm długości.

Echinopsis eyriesii

ma żebrowaną łodygę w kolorze ciemnozielonym. Na żebrach znajdują się otoczki z puszystymi, lekkimi kulkami, z których wyrastają krótkie szydełkowe kolce. Kwiaty tego gatunku są długie, do 25 cm, białe lub jasnoróżowe, czasem z ciemnoróżowym paskiem na środku płatków. Gatunek ma zdolność wychowywania wielu dzieci.

Echinopsis tubiflora (Echinopsis tubiflora)

- roślina o zaokrąglonej łodydze w młodym wieku, która stopniowo wydłuża się do cylindrycznej. Ma 11-12 wyraźnych żeber z głębokimi rowkami i otoczkami, pomalowanymi na biało, szaro lub nawet na czarno. Bladożółte kolce mają ciemne końcówki. Centralne kolce, które mogą być 3-4 w jednej otoczce, osiągają długość 3,5 cm, a promieniowe igły w ilości do 20 sztuk rosną do 2,5 cm Kwiaty tego kaktusa są białe, w kształcie lejka, do 10 cm średnicy i do 25 cm długości.

Echinopsis haczykowaty (Echinopsis ancistrophora)

ma kształt spłaszczonej kuli o średnicy do 8 cm z dobrze widocznymi guzkami na żebrach. Areole tego gatunku są lekkie, od 3 do 10 jasnych lub białych, wychodzą z nich rozłożyste i wygięte do tyłu promieniowe kolce, osiągające długość półtora centymetra. Centralny kręgosłup jest zwykle jeden: do 2 cm długości, jasnobrązowy z haczykowatą końcówką. Po bokach łodygi bezwonne kwiaty do 15 cm długości, białe lub w różnych odcieniach różu do czerwieni, otwarte w ciągu dnia. Owoce liliowe lub liliowo-zielone, do 1,5 długości i do 1 cm średnicy.

Echinopsis golden (Echinopsis aurea)

w młodym wieku ma kulistą łodygę, która z czasem rozciąga się do 10 cm wysokości i średnicy od 4 do 6 cm i staje się cylindryczna. Łodyga jest ciemnozielona, ​​z 14-15 wysokimi żebrami, na których znajdują się otoczki z brązowym pokwitaniem. Z otoczek wyłania się do 10 kolców bocznych o długości do 1 cm i do 4 kolców środkowych o długości do 3 cm, który tworzy wiele pędów nasadowych. Latem na dole lub w środku łodygi tworzą się dzwonkowate kwiaty o średnicy do 8 cm z krótką rurką, szczeciniastym okwiatu i żółto-pomarańczowymi płatkami ze spiczastymi końcami. Owoce roślin tego gatunku są wycięte, owalne.

Echinopsis huascha (Echinopsis huascha)

- kaktus hybrydowy z prostymi lub zakrzywionymi ciemnozielonymi pędami o wysokości od 50 do 90 cm i średnicy 5-8 cm, silnie rozgałęziającymi się u nasady Pędy oddzielone są 12-18 żebrami z białawo-brązowymi otoczkami owłosienia, z których rozwija się 9-11 bocznych kolców o długości do 4 cm i 1-2 centralnych kolców o długości do 6 cm.Lejkowate kwiaty o długości od 7 do 10 cm otwierają się tylko w ciągu dnia. Kolor kwiatów waha się od jasnożółtego do głębokiej czerwieni. Owoce są również żółte lub czerwone, do 3 cm średnicy.

Echinopsis o białych kwiatach (Echinopsis leucantha)

- roślina o szaro-zielonej zaokrąglonej lub krótko cylindrycznej łodydze do 35 cm wysokości i do 12 cm średnicy. Na łodydze znajduje się 12 do 14 lekko bulwiastych tępych żeber. Z podłużnych białawo-żółtych otoczek rośnie 8-10 żółto-brązowych promieniowych kolców o długości do 2,5 cm i jednej centralnej, zakrzywionej do góry igły o długości od 5 do 10 cm, a na wierzchołkach łodyg otwarte są śnieżnobiałe kwiaty o długości do 20 cm. okrągłe, mięsiste, ciemnoczerwone.

Echinopsis mamillosa (Echinopsis mamillosa)

ma ciemnozieloną spłaszczoną łodygę o wysokości do 13 cm, oddzieloną 13-17 ostrymi żebrami z głębokimi rowkami i widocznymi guzkami. Z otoczek okrągłych jest 8 do 10 szydełkowatych promieniowych kolców o długości do 1 cm i od 1 do 4 środkowych kolców tej samej długości, żółtych z brązowymi końcówkami. Kwiaty są lejkowate, lekko zakrzywione, ze śnieżnobiałymi płatkami i różowawymi końcami, do 15 cm długości i do 8 cm średnicy. Owoce tego gatunku są kuliste.

Multipleks Echinopsis

osiągając wysokość 15 cm, posiada również kulistą łodygę z 12-15 rozszerzającymi się w dół żebrami. Areole z białym brzegiem pozostawiają od 5 do 15 promieniście żółtawych kolców o długości do 2 cm i od 2 do 5 centralnych igieł do 4 cm długości Kwiaty są różowawo-białe, pachnące, lejkowate, do 15 cm średnicy.

Echinopsis subdenudata (Echinopsis subdenudata)

lub echinopsis półnaga lub echinopsis prawie naga - mały kaktus, który nadaje się do tworzenia fitokompozycji. Na jego łodydze prawie nie ma cierni. Kwiaty duże, białe.

Echinopsis grusonii (Echinopsis grusonii)

pochodzi z Meksyku. Ma kulistą, błyszczącą ciemnozieloną łodygę, która z czasem nabiera beczkowatego kształtu. Wysokość i szerokość kaktusa może osiągnąć 1 m. W komfortowych warunkach nie tworzy dzieci i nie krzyczy. Dorosły osobnik ma do 40 ostrych żeber z gęsto osadzonymi otoczkami owłosienia, które na wierzchołku zlewają się w żółtawe czapki. Każda otoczka dorasta do 10 złotych promieniowych kolców o długości do 4 cm i do 4 centralnych, osiągających długość 5 cm. Ze względu na kontrast między ciemnozielonym kolorem łodygi a złotymi kolcami, hodowcy kwiatów nazywają ten typ „złotą beczką” lub „złotą kulą” ... Późną wiosną lub wczesnym latem, na szczycie łodygi Echinopsis Gruzoni, która osiągnęła wiek dwudziestu lat i osiągnęła średnicę do 40 cm, pojedyncze żółte kwiaty do 7 cm długości i do 5 cm średnicy otwarte z owłosioną rurką owłosioną i wieloma lancetowatymi płatkami z wydłużonym żółtym brązowe końcówki.