Gdzie zwykle rośnie kaktus?

Kaktus to pospolita roślina domowa, która na pierwszy rzut oka często nie jest niczym niezwykłym. Jednak zapominamy, gdzie rośnie kaktus - na pustyniach, w górach i innych miejscach, które wydają się zupełnie nieodpowiednie do życia. Ten przedstawiciel flory jest niezwykle bezpretensjonalny i zaskakująco odporny, aw pewnych okresach swojego cyklu życia jest również bardzo piękny..

Wiele można powiedzieć o kaktusach. Występują w wielu różnych kształtach i rozmiarach, a liczba i długość ich kolców jest również bardzo różna. Niektóre z nich są spożywane, inne są używane w medycynie. Niemal cała rodzina kaktusów po prostu zdobi domy ludzi na całym świecie, ale są też tacy, którzy znają dobroczynne właściwości tej niesamowitej rośliny i ją wykorzystują..

Skąd oni przyszli?

Kaktusy rosną na naszej Ziemi od około 30-35 milionów lat. To imponujące liczby jak na roślinność, która gęsto osiadała na naszej planecie od bardzo dawna, na przykład pierwsi ludzie pojawili się zaledwie 2,5 miliona lat temu. W tym czasie liczba kaktusów wzrosła o około 5 tysięcy gatunków i obecnie rosną na wszystkich kontynentach tam, gdzie pozwalają na to warunki: większość prac związanych z zasiedleniem tych roślin wszędzie wykonywał człowiek (ze względu na walory dekoracyjne).

Ojczyzna kaktusa jest tradycyjnie uważana za kontynent amerykański, głównie jego południową część. Nawet jeśli te rośliny nie są równomiernie rozmieszczone na całym terytorium, to ich łączna liczba uzasadnia to przypuszczenie: Argentyna, Boliwia, Chile, a zwłaszcza Meksyk (gdzie roślina była dumnie noszona na herbie kraju) - wszystkie te kraje mogą pochwalić się ogromną obfitością i różnorodnością gatunków kaktusów.

Wynika to głównie ze specyfiki terenu: Ameryka Południowa ma absolutnie idealne warunki dla kaktusa, gdzie ta niesamowita roślina ujawnia swój pełny potencjał jako prawdziwy „wojownik” i mistrz przetrwania wśród flory. Jednak w całej Afryce panują takie same, a czasem znacznie surowsze warunki. Dlatego istnieje teoria, że ​​to właśnie tam powstał kaktus, a przynajmniej wydarzyło się to jednocześnie (zarówno w Ameryce Południowej, jak iw Afryce). Do innych najważniejszych siedlisk kaktusów należą wyspy Madagaskar i Sri Lanka..

Na przykład na Madagaskarze od prawie wieku trwa prawdziwa wojna „kaktusów” między gatunkami, które początkowo występowały we florze wyspy, to znaczy pojawiły się tam w taki sam sposób, jak w Ameryce i być może w Afryce, a przedstawicielami rodzaju Opuntia wprowadzonego przez człowieka. ... Problem w tym, że „obcy” znacząco uciskają rodzime gatunki kaktusów, podejmując z nimi walkę o zasoby, a nawet ludzką uwagę: aby zasadzić jakąś opuncję (w celu sprzedaży lub pożywienia), lokalni mieszkańcy wycinali zarośla istniejących na całym Madagaskarze.

Jeśli chodzi o Sri Lankę, przypadek jest wyjątkowy tylko dlatego, że według naukowców kaktusy pojawiły się tam tylko przy pomocy ptaków wędrownych - to oni, zgodnie z tą teorią, przynieśli na wyspę pierwsze nasiona.

Jak inaczej?

Przede wszystkim warto zrozumieć, że wszystkie kaktusy bez wyjątku należą do sukulentów (roślin, w których ze względu na wzrost w suchych regionach wyewoluował mechanizm gromadzenia się wody w specjalnych tkankach).

Roślina tak nieatrakcyjna w oczach niektórych ludzi, jak już się przekonaliśmy, ma wiele odmian - większość z nas nie zdaje sobie sprawy z całej różnorodności. Mówiąc najprościej, kaktusy można z grubsza podzielić na 4 grupy:

1. Kaktus. Bezpośrednio ta grupa, o której myślą ludzie wymawiając nazwę gatunku. Obejmuje prawie wszystkie rodzaje prawdziwych kaktusów, których wygląd jest stereotypowo przypisywany roślinie - okrągły lub cylindryczny kształt, duże jasne kwiaty na rodzaju „tuby”. Ta podrodzina w ogóle nie ma liści. Istnieje powszechne błędne przekonanie, że ciernie, których kaktus często ma ogromną różnorodność, są tylko zmodyfikowane (jak w przypadku igieł w drzewach iglastych). Ale w przypadku kaktusa wszystko jest inne - tam ciernie są zmodyfikowanymi łuskami nerkowymi.
   To właśnie ta podrodzina słynie z doskonałego kwitnienia, ale kaktusy rzadko kwitną - raz w roku, może 2. Wszystko zależy oczywiście od gatunku, ale każda kaktusowa roślina może zwykle kwitnąć przez stres lub zaimprowizowaną „suszę” - kaktus spieszy się z rozmnażaniem w odpowiedzi na niekorzystne warunki i ostatecznie kwitnie.
   Ta podrodzina obejmuje również rodzaj kaktusów, który trudno sobie wyobrazić - Rhipsalis pochodzi z Brazylii, jest kaktusem bezkolcowym. Rodzaj należy do kaktusów leśnych, liczy ponad 60 gatunków i jest bardzo popularny ze względu na doskonałe kwitnienie i „pełzanie”..
2. Opuntia. Jest również bardzo pospolity - służy do jedzenia i dekoracji. Został przywieziony przez człowieka na wszystkie kontynenty i jest gęsto osadzony w życiu człowieka. Ma zredukowane liście i specjalne kolce z małymi postrzępionymi haczykami, które łatwo wbijają się w ludzkie palce lub sierść zwierząt (tak rozmnaża się kaktus - zwierzę nosi na sobie części). Ciernie można łatwo oderwać od reszty kaktusa, aby ułatwić zadanie.

Kaktusy „na granicy”

1. Pereskievye. Niesamowite kaktusy z liśćmi, rodzaj przejściowego połączenia między kaktusem a innymi roślinami. Pomimo zielonych, a czasem fioletowych liści, mają też kolce - w kątach. Zwykle w pęczkach, czasami jeden po drugim są potrzebne pereskivom, aby przylgnąć do drzew - ich naturalnego środowiska.
2. Mauhyeny. Te urocze małe kaktusy są uważane za bardzo rzadkie i tworzą pędy o małych liściach. Nie jest łatwo wyhodować takie w niewoli, ale są mrozoodporne i spokojnie rosną na świeżym powietrzu przez kilka lat..

Łatwo zrozumieć, dlaczego ludzie są tak zainteresowani tymi bylinami: są zaskakująco różnorodne i nadają się do uprawy w prawie każdych warunkach, w szklarni lub w domu..

Czego jeszcze potrzebują?

Kaktusy wcale nie są zależne od jałowości, jak mogłoby się wydawać. Jeśli twój kaktus rośnie powoli, wszystko jest z nim w porządku - powolny wzrost wynika po prostu z faktu, że roślina nie jest w stanie jednocześnie wchłonąć wielu składników odżywczych z otoczenia, ale zajmuje trochę czasu, nie marnując swojej energii. Ponadto kaktusy rosną okresowo, tak jak powinno być w przypadku określonych gatunków. Jest mało prawdopodobne, aby proces ten można było przyspieszyć lub zmienić..

Kaktusy mają taką koncepcję jak hibernacja - w tym okresie nie potrzebują światła, w przeciwieństwie do reszty czasu, kiedy roślina, wręcz przeciwnie, wymaga dużo oświetlenia. To z powodu tej złożoności właściciele roślin mają trudności z uprawą kaktusów na wolnym powietrzu, gdzie nie jest łatwo kontrolować współczynnik światła i inne warunki. Jednak zwykłe kaktusy rzadko wymagają takiej staranności, a roślina nie umrze z powodu niewystarczającego oświetlenia, a jedynie przestanie rosnąć.

W przypadku gleby wszystko jest trochę bardziej skomplikowane: obszar dystrybucji kaktusa jest duży, a wiele gatunków żyje na radykalnie innej glebie. Z typowych znaków można wyróżnić niewielką luźność ziemi (podobną do piasku), a także nieprzepuszczalność dla wody i powietrza. Trudności mogą pojawić się przy lekko kwaśnym odczynie gleby, czego czasami wymagają kaktusy..

Podlewanie to miejsce, w którym kaktusy pokazują swoją legendarną wytrzymałość. Rośliny warto podlewać od wiosny do jesieni, a na zimę całkowicie zaprzestać podlewania. Roślina nie tylko nie zniknie z tego powodu, ale zakwitnie znacznie szybciej i wydajniej. Sekret tego zjawiska tkwi ponownie w swego rodzaju hibernacji, podczas której kaktus praktycznie nic nie potrzebuje: ani światła, ani wody, ani gorącej temperatury. Wszystko, czego potrzebuje, czerpie z zasobów zgromadzonych w korzystnym okresie..

W tym samym czasie, być może dla zwykłej osoby, kaktus jest bezpretensjonalny, ale dla niektórych kwiaciarni, którzy chcą osiągnąć wynik, nagle zamienia się w dość kapryśną roślinę z własnymi bardzo specyficznymi cechami.

Kolczasty i smaczny

Wielu będzie zaskoczonych, jak popularna jest ta ciernista roślina w kuchni. Większość rodziny jest bez smaku dla ludzi i przypomina pastwiska w swoim zielnym smaku, ale młode pędy na przykład opuncji są dość szeroko stosowane do różnych sałatek i specjalnych, czasem nawet gorących dań..

Sok wyciskany jest z kaktusów (niezastąpiony napój w surowych warunkach pustynnej części Ameryki Południowej), az łodyg robi się nawet słodycze, na przykład owoce kandyzowane.

Ale to nie wszystko, co może nam dać kaktus. Jest jeszcze jedna ciekawa informacja o kaktusie: owoce - jagody kaktusa - są przeważnie przyjemne w smaku, aw niektórych krajach po cichu siedzą na ladach obok owoców i mają własne plantacje. Jagody je się na surowo, gotowane, smażone, używane jako surowiec do dżemów i wszelkiego rodzaju dżemów - wystarczy je obrać z kolców.

Kaktusy to uznany przysmak nie tylko wśród rdzennej ludności, ale także w kuchni światowej..

Właściwości lecznicze

Jakby kaktusowi nie wystarczyło tego wszystkiego, co już może zaskoczyć: ten mieszkaniec pustyni ma również znaczną liczbę swoich właściwości leczniczych..

Informacja, że ​​kaktus jest bardzo popularny wśród homeopatów, nie jest już aktualna. „Magiczna” zdolność kaktusów do pochłaniania szkodliwego promieniowania z telewizorów, komputerów, kuchenek mikrofalowych i innego sprzętu jest znana wielu z nas od dzieciństwa, choć budzi ona wątpliwości wśród sceptyków..

Z prawdziwych osiągnięć kaktusa można wyróżnić jego diuretyki, pomoc przy kacu i ogólnie w oczyszczaniu organizmu - roślina ma wybitne właściwości antybakteryjne. Sok z kaktusa łagodzi zmęczenie, poprawia ogólny wygląd ciała, ożywia i przyspiesza metabolizm.

Może też obniżać poziom cukru we krwi (z tego powodu jest polecany diabetykom), pomaga przy schorzeniach układu sercowo-naczyniowego, nerwowego, przewodu pokarmowego.

W rezultacie możemy zrozumieć, że nie bez powodu kaktus tak pewnie osiadł obok nas w naszych domach: ta niesamowita roślina jest prawdziwym przykładem przystosowania się nawet do najcięższych warunków. Cieszy nas swoim wyglądem, czasem pięknymi kwiatami (z rzadkości tego zjawiska staje się tylko piękniejszy), kaktusy również nam się przydały.

Pozostaje tylko radować się i podziękować odkrywcom odległych krain Nowego Świata, którzy przywieźli nam niesamowitego i tak teraz ukochanego obcego z pustyni.