Opis świerka i odmian roślin iglastych

Jedna z głównych dekoracji i symbol świąt noworocznych, której sosnowy zapach wraz z zapachem mandarynek stał się zwiastunem zbliżającego się święta i cudów, źródłem leczniczych substancji i materiałów budowlanych, symbolem wiecznej młodości, owijanej aureolą mistycyzmu i legend - to wszystko świerk.

Ogólny opis zakładu

W języku staro-cerkiewno-słowiańskim nazwa tego drzewa (jedlъ) oznacza „kłujący”, „cierń”. Pierwsza udokumentowana wzmianka i opis świerka nawiązuje do XI wieku. Naukowa nazwa po łacinie (Picea) oznacza „żywicę”.

Rodzaj Spruce należy do rodziny Pine i obejmuje od 40 do 50 gatunków. Ta różnica wynika z faktu, że niektóre odmiany są kontrowersyjnie klasyfikowane jako gatunki lub podgatunki. Rośnie w Europie Północnej, Azji Środkowej, większości Ameryki Północnej i innych regionach. Najczęściej lasy świerkowe rosną na podgardlach i glinach. Lubi świerkowe miejsca wilgotne, czasem podmokłe. Choinka to bardzo bezpretensjonalna i odporna roślina, ale jednocześnie wiosenne przymrozki mogą jej bardzo zaszkodzić.

To drzewo iglaste jest klasyfikowane jako pionowe drzewo wiecznie zielone., kształt korony jest stożkowy, sama korona jest gęsta, zakrywająca pień. W młodym drzewie jest węższy w porównaniu z koronami drzew dojrzałych. Szyszki na choinkach mają spiczasty cylindryczny kształt, osiągają 4 centymetry średnicy i 16 długości. Kora jest gładka, brązowa lub szara, u dorosłych roślin staje się ciemniejsza i cieńsza.

Długość igieł zastępujących liście świerkiem dochodzi do 3 cm Pień prosty, zaokrąglony. Drewno jest lekko żywiczne i jednorodne.

Na początku rozwoju korzeń ma kształt pręta, następnie przekształca się i zajmuje tylko wierzchnie warstwy gleby. Średnia wysokość drzewa to 30-35 metrów, ale są też gatunki ozdobne o niewielkim wzroście i prawdziwe olbrzymie drzewa, których wysokość przekracza 90 metrów. Najwyższy przedstawiciel tego gatunki drzew - świerk Sitkinskaya, którego wysokość wynosi 96 metrów.

Choinka jest drzewem długowiecznym: średnio w sprzyjających warunkach drzewo żyje do 300 lat, ale zdarzają się okazy, których wiek sięga 600 lat lub więcej. Na początku rozwoju świerk może rosnąć powoli - kilka centymetrów rocznie, od 10 do 100-120 lat szybciej, po czym wzrost ponownie spowalnia.

Właściwości i zastosowania świerka

Drewno świerkowe jest od dawna wykorzystywane w wielu gałęziach przemysłu. Drewno świerkowe jest szeroko stosowane w budownictwie i papiernictwie. Jego drewno jest częścią materiałów budowlanych, używanych do produkcji instrumentów muzycznych. Na bazie składników wytwarzany jest sztuczny jedwab, substancje do obróbki wyrobów skórzanych itp..

Zastosowanie medyczne

Tradycyjna medycyna wykorzystuje właściwości szyszek świerkowych, igieł sosnowych, żywicy i kory. Iglastą „herbatę” używano do leczenia szkorbutu i chorób wirusowych, kilka gałęzi w domu oczyszcza powietrze i zwalcza bakterie.

Oficjalna medycyna szeroko wykorzystuje również antyseptyczne właściwości świerków. W farmakologii na bazie jej składników powstają syropy, wywary i maści zwalczające choroby wirusowe.

Skład chemiczny

Kora świerka, jego igły i szyszki są bogate w różne przydatne substancje. Ich lista jest zróżnicowana, podobnie jak zakres.

• olejki eteryczne;
• delikatność;
• fitoncydy;
• witamina C;
• pierwiastki śladowe;
• minerały;
• garbniki.

Powszeche typy

Wśród wszystkich typów jest kilka, które są bardziej powszechne., a także mają atrakcyjny wygląd:

• Świerk pospolity (Picea abies) - średnia wysokość od 30 do 50 metrów, ma lekko spłaszczone czworościenne igły. Występuje w większości Europy i Ameryki Północnej, występuje w syberyjskiej tajdze, Alpach i Karpatach.
• Świerk kłujący (Picea pungens) - rozpowszechniony ze względu na przyjemny kolor igieł i odporność na zanieczyszczoną atmosferę. Wysokość korony od 25 do 45. Pień drzewa - do 1,5 m obwodu.
• Świerk Glen (Picea glehnii) - wysokość do 30 m, średnica pnia 0,6-0,8 m, igły czterostronne. Gatunek ten występuje w Japonii, południowym Sachalinie i na Wyspach Kurylskich.
• Syberyjski (Picea obovata) - nieco mniejszy niż europejski, do 30 m wysokości, igły są nieco krótsze i ostrzejsze. Szeroko rozpowszechniony w Mongolii, regionie Magadanu, Chinach i północnej Europie.
• Kanadyjski (Picea glauca) - gatunek znany jako świerk biały. Dorasta do 20 metrów. Ojczyzna zakładu Ameryka Północna i Alaska.
• Koreański (Picea koraiensis) - wysokość korony 30-40 m, średnica pnia do 0,8 m. Ma tępe igły z naturalnym nalotem. Rośnie w Chinach, regionie Amur, Korei Północnej i na Dalekim Wschodzie.
• Dwarf Push to roślina ozdobna o wysokości do 1 metra z małymi stożkami o czerwonych odcieniach.
• Ayanskaya (Picea jezoensis), zwana także Hokkaido i drobnoziarnista. Dorasta do 45-50 m, rośnie w Japonii, Chinach, Kurylach, Sachalinie i innych sąsiednich regionach..
• Świerk czerwony (Picea rubens) - maksymalna wysokość tego drzewa to 35-45 m. Pień 0,5-1 m. Rośnie w Anglii, Szkocji, Kanadzie.
• Wschodnia (Picea orientalis) Wysokość tego gatunku 35-55 metrów, igły są spłaszczone, na końcu zaokrąglone. Rośnie głównie na Kaukazie i północnej Azji.
• Tien Shan - Średnica pnia wynosi około 2 metry, a wysokość korony 60 metrów lub więcej. Igły tego gatunku mają kształt rombu. Rozwinięte korzenie pozwalają jej rosnąć na górskich zboczach i skalistych półkach. Występuje w Kazachstanie, Kirgistanie, Tien Shan i innych regionach Azji Środkowej.

Legenda o świerku

Zielona dekoracja, niezależna od pory roku, sprawiła, że ​​jodła stała się symbolem czegoś wiecznego, co stało się przyczyną powstania wielu legend.

Według jednego z nich, w starożytności, gdy wszystkie drzewa były zielone przez cały rok, jeden z ptaków lecących na południe złamał skrzydło i poprosił drzewa o pomoc. Ale większość drzew była czymś zajęta i odmawiała pomocy. I tylko jodła dała jej schronienie w gałęziach i uratowała ptaka. Duchy leśne, wściekłe na drzewa, postanowiły je ukarać i zabrały liście wiatrem i mrozem. Od tamtej pory każdej jesieni wszystko się powtarza. I tylko piękna choinka pozostaje zawsze zielona.

Świerk i jego rodzaje