Cierniowaty świerk niebieski: opis gatunku, odmian, cech uprawnych

Słynny świerk kłujący ma również naukową nazwę - kłujący świerk. To drzewo należy do wiecznie zielonych drzew iglastych. Na terytorium Rosji zapuścił korzenie wyjątkowo dobrze, ale został sprowadzony ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, a mianowicie z Nowego Meksyku, Arizony, Idaho, Kolorado i Utah. Ponadto drzewo to jest symbolem dwóch ostatnich stanów..

Opis i główne cechy

W swoim naturalnym środowisku drzewo to rośnie na obszarach wysokogórskich. Dzięki temu charakteryzuje się dobrą odpornością na niskie temperatury i silne wiatry. Na naszych szerokościach geograficznych taka roślina jest popularna jako roślina ozdobna: sadzi się ją na ulicach, w parkach i na działkach osobistych..

Świerk kłujący niebieski występuje w wielu odmianach, w zależności od których jego wysokość może wahać się od 80 cm do 25 m. Dość często w przyrodzie świerki te osiągają wysokość około 40 m. Korona kłującego świerka niebieskiego może być:

• piramidalny;
• w kształcie stożka.

Warto zauważyć, że przytłaczająca większość tych świerków ma bardzo twarde igły, dlatego nadano mu podobną nazwę - kłujący świerk. Opis tej rośliny składa się z następujących charakterystycznych cech: ma wysokie walory dekoracyjne, a także bezpretensjonalną pielęgnację. Pewne trudności w pielęgnacji mogą pojawić się dopiero w pierwszym roku po posadzeniu. W późniejszym okresie praktycznie nie trzeba podejmować żadnego wysiłku, ponieważ wzmocnione drzewo jest w stanie zapewnić sobie normalną aktywność życiową.

Główną gwarancją udanej uprawy tego typu drzew jest przede wszystkim wybór miejsca ich sadzenia. Wiele gatunków tej rośliny nie lubi zacienionych obszarów..

Niektóre odmiany świerka kłującego preferują luźną czarną ziemię, podczas gdy inne świetnie czują się nawet na kamieniach.

Odmiany świerku

Ostatnio wyhodowano wiele odmian tego drzewa. Do swojej osobistej działki masz możliwość wyboru najbardziej odpowiedniej rośliny pod względem wysokości i wyglądu. W naszym kraju najpopularniejsze są następujące typy:

• Glauca mglisty niebieski.
• Waldburn.
• Montgomery.
• Białobok.

Pierwszy rodzaj świerku - Glauka Misty Blue, charakteryzuje się regularnym stożkowatym kształtem korony i wielopoziomowym układem gałęzi. Jego wysokość może wynosić około dwudziestu metrów, jego wzrost jest raczej powolny. Ma bardzo grube niebieskie igły ze stalowym odcieniem, szyszki są jasnobrązowe. Wygląd tego drzewa jest dość estetyczny, dlatego jest tak popularny..

A także powinieneś zwrócić uwagę na jego kształt. Glauka Golubaya to bardzo piękna roślina o piramidalnej koronie. W Nowym Roku to właśnie te świerki są jego symbolem.

W warunkach naturalnych drzewo to rośnie bardzo wysoko. Jednak odmiany wyhodowane przez hodowców mogą być bardzo zwarte. Oto cechy tej odmiany Waldburn. Drzewa te nie osiągają wysokości powyżej 80 cm. Mają jednak takie pozytywne cechy jak mrozoodporność i dobra adaptowalność (mogą dobrze rosnąć nawet na dość kamienistym terenie).

Ta odmiana jest najbardziej odpowiednia do ogrodów skalnych. Korona tego gatunku drzewa ma kulisty kształt i osiąga obwód 1 m. Jedną z zalet świerka waldburn jest jego bezpretensjonalność w stosunku do gleby.

Świerk Kolorado zwany Montgomery ma stożkową i raczej bujną koronę. Ponadto podobna odmiana może dorastać do 1,8 m wysokości. Wszystkie rodzaje mixbordów krzewów są doskonałym miejscem dla tej odmiany. Takie drzewo ma szczególną wartość, ponieważ z czasem kolor jego igieł zmienia kolor na niebieski..

Odmiana kolczastego świerka Białobok może dorastać do dwóch metrów. Uwielbia żyzne gleby, idealnie nadaje się na mixborders i dobrze prezentuje się na tle krzewów karłowatych. Klimat centralnej Rosji jest dla niego idealny. Niemniej jednak po pierwszych trzech latach od posadzenia drzewa należy zasłonić na zimę..

Sadzenie i odejście

Istnieje kilka metod uprawy tych drzew iglastych. Mogą być rozmnażane zarówno przez nasiona i sadzonki, jak i przez sadzonki. Ta procedura nie jest szczególnie trudna, ale drzewa wspaniale rosną. Nie można jednak zrezygnować z niektórych technologii..

Nasiona jako materiał do sadzenia

Jeśli używasz tej techniki sadzenia, szyszki z określonego rodzaju świerka należy pobierać zimą. Nasiona można sadzić odmianami świerka kłującego, takimi jak Misty Blue, Waldburn, Bialobok i wieloma innymi..

Zebrane szyszki należy przechowywać w ciepłym miejscu do momentu otwarcia, po czym wyjąć z nich nasiona, które zakopać w mokrym piasku i przechowywać w tym stanie w lodówce do wiosny.

Przed sadzeniem materiał należy potraktować słabym roztworem nadmanganianu potasu i umieścić we wcześniej przygotowanej glebie składającej się z ziemi i torfu. Głębokość sadzenia nie powinna przekraczać 1-1,5 cm, w ciągu najbliższych 3 tygodni ziemię należy regularnie podlewać. Po wykiełkowaniu sadzonek należy je przerzedzić.

W miejscu przyszłego sadzenia drzew należy wykopać płytkie dołki, zachowując między nimi odległość około 25 cm, drenaż należy umieścić na dnie. Sadzonki należy umieścić na środku dołka i posypać ziemią zakwaszoną azotanem amonu. Za drugim razem należy je sadzić w trzecim roku po posadzeniu, zachowując odległość 1 m między nimi.

Sadzenie sadzonek

Te odmiany świerków można wyhodować z gałązek. Technika sadzenia jest znacznie prostsza niż użycie nasion. Aby to zrobić, musisz wyciąć gałązkę ze szczytu dorosłej rośliny około połowy wiosny. Takie sadzonki należy oczyścić z dna igieł, a także namoczyć w roztworze manganu.. Następnie procedurę powtarza się:

• Wykopano dziurę.
• Dren jest umieszczony na dole.
• Posyp gałąź ziemią wyjętą spod drzewa iglastego.
• Wypełniony piaskiem od góry.
• Dobrze podlewane.
• Na gałęzi kładzie się folię i płótno.

Do czasu zakorzenienia się rośliny należy ją podlewać około cztery razy dziennie. Przed nadejściem chłodów gałązkę należy przykryć trocinami.

Sadzenie sadzonek

W podobny sposób można sadzić każdy rodzaj świerku. Na przykład świerk Glauca jest uprawiany przez sadzonki. Dość często, przed świętami noworocznymi, drzewo to można znaleźć na półkach sklepowych, posadzone w doniczce. Ten materiał do sadzenia umożliwia wyhodowanie pięknego i silnego drzewa w dość krótkim czasie..

Sadzonkę z doniczki przesadza się również do dołu z przygotowanym systemem drenażowym i zakwaszoną glebą. Przesadzanie należy przeprowadzić w taki sposób, aby kołnierz korzeniowy rośliny znajdował się dokładnie na tym samym poziomie, co w wannie. Nie warto go nadmiernie pogłębiać: może rozpocząć się proces rozkładu. Jeśli przeciwnie, zostanie umieszczony zbyt blisko powierzchni, może bardzo szybko wyschnąć..

Zaraz po posadzeniu i przez jakiś czas po tym roślina musi stworzyć cień. Oczywiście to drzewo będzie następnie wymagało opieki: podlewania, nawożenia, przycinania.

Podlewanie świerka kłującego

Na samym początku po posadzeniu należy być przygotowanym na to, że pielęgnacja rośliny zajmie dość dużo czasu. Do momentu, gdy roślina zmieni rok od momentu posadzenia w ziemi, będzie musiała być podlewana kilka razy dziennie. Równie ważnym zabiegiem jest spryskanie korony. Nie zapominaj, że świerk kłujący bardzo kocha wilgoć. Najlepiej podlewać rano i wieczorem. Ponadto należy przestrzegać technologii nawadniania: nie wlewać wody pod sam korzeń, ale spryskać ją, tworząc efekt deszczu.

Bardzo powszechna metoda sadzenia świerka kłującego na trawnikach. Dzięki temu można zapewnić nieskomplikowane podlewanie zarówno trawy, jak i drzewa. Nie zapominaj, że woda do nawadniania świerka musi być ciepła..

Metody nawożenia

Do nawożenia tego typu roślin przeciwwskazane jest stosowanie nawozów organicznych, a nawet bardziej świeżego obornika. Nie toleruje świerka i nadmiernego nawożenia. Świerk, który jest zbyt nawożony latem, zimą łatwo może przemarznąć. W ciągu pierwszych 5 lat życia rośliny należy karmić nawozami mineralnymi. W tym celu istnieją specjalnie opracowane środki do nawożenia drzew iglastych, wśród których można wyróżnić takie środki jak „Kemira-Universal”.

Opatrunek wierzchni należy nałożyć na glebę natychmiast po stopieniu się śniegu.

Takie narzędzie powinno być rozrzucone w kole tułowia, lekko pogłębiając jego podłoże za pomocą grabi. Po osiągnięciu przez świerk wieku pięciu lat nawozy nie są wymagane..

Procedura przycinania

Dbanie o świerk kłujący nie jest trudne, zwłaszcza na naszych szerokościach geograficznych. To drzewo ma symetryczną koronę. Niemniej jednak procedura przycinania jest dla niej nadal ważna i najlepiej wykonywać ją wiosną. Złamane i uszkodzone gałęzie należy usunąć z drzewa.

Ta procedura jest obowiązkowa w przypadku korzystania z drzew jako żywopłotu. W takim przypadku przycinanie odbywa się latem, kiedy pędy już przestały rosnąć. Po raz pierwszy zdarzenie to ma miejsce krótko po zejściu na ląd.

Ważne jest, aby formować koronę, dopóki drzewo nie osiągnie wieku siedmiu lat. Jesień nie jest odpowiednim czasem na tę procedurę, ponieważ ścięte gałęzie mogą łatwo zamarznąć zimą. Jednak to przycinanie nie jest konieczne dla wszystkich rodzajów świerków. Jednak obróbka kawałków z boiskiem ogrodowym jest również opcjonalna w przypadku kolczastego świerka. Może wydobyć z plastrów dużo żywicy, która ma właściwości lecznicze..

Przygotowanie świerka do zimowania

Zdecydowana większość kolczastych odmian świerków jest mrozoodporna. W związku z tym konieczne jest przygotowanie do zimowania tylko młodych, a także niewymiarowych okazów. Takie świerki muszą przywiązywać gałęzie do pnia, aby nie pękały pod ciężarem śniegu..

Znając wszystkie zawiłości związane z pielęgnacją tego wspaniałego drzewa, możemy powiedzieć, że jest bardzo bezpretensjonalne, doskonale dostosowuje się do różnych warunków środowiskowych, ma doskonałe właściwości dekoracyjne i lecznicze. Dzięki temu kłujący niebieski świerk jest tak popularny wśród ogrodników..