Cechy rosnącej surmii i zasady jej pielęgnacji

Nazwa drzewa „surmia” nie jest znana każdemu, ale wielu mieszkańcom miast znane jest najbardziej atrakcyjne przedstawicielstwo flory, ponieważ znalazło ono szerokie zastosowanie w tworzeniu kompozycji krajobrazowych i nasadzeniach w parkach i na placach. Na wybrzeżu Morza Czarnego często można znaleźć dumne drzewo, które zachwyca wczasowiczów bujnym kwitnieniem. Dzięki osiągnięciom nowoczesnej hodowli stało się możliwe uprawianie niektórych odmian surmii na środkowym pasie..

Opis i odmiany

Piękne drzewo ozdobne zaczął rosnąć w Rosji w XIX wieku, od tego czasu jest kochany przez ogrodników i projektantów krajobrazu. Jest przedstawicielem rodziny bignonium. Możesz znaleźć kilka wariantów nazwy: makaron, słoń, drzewo szczęścia, orchidea, fajka, małpa. Drzewo surmia w swojej historycznej ojczyźnie - Ameryce Północnej - może dorastać do 30 metrów. W Europie i Rosji rzadko osiąga takie rozmiary, występują również odmiany niewymiarowe i krzewiaste..

Cechy wyróżniające roślinę to:

1. Smukły szary kufer.
2. Zgrabna zaokrąglona korona.
3. Dekoracyjne piękne liście o lekko wydłużonym kształcie serca. Długość - 20 cm, grubość - 20-30 cm Górna strona talerza jest jasnozielona, ​​dolna matowa, pokryta delikatnym puchem.
4. Dopuszczalne są również kwiatostany w kształcie wiechy, długości około 8 cm, mlecznobiałe, kremowo-liliowe. Kwiat składa się z kielicha i korony z 5 pręcikami. Środek ma jasny kolor, tworząc niesamowity kontrast. Każdy kwiat ma kształt małego mieczyk.
5. Owocem jest skrzynka z dużą ilością nasion, wydłużona i w kształcie strąka fasoli lub sopla o długości do 40 cm, które pozostają na gałęziach prawie przez cały rok, dzięki czemu drzewo wygląda elegancko i malowniczo.

Okres kwitnienia przypada na połowę czerwca, zwykle nie wcześniej niż w piątym roku po posadzeniu. Liście nie żółkną, ale jesienią w niskich temperaturach opadają. Przy odpowiedniej pielęgnacji żywotność drzewa może wynosić 100 lat..

Istnieje 10 gatunków roślin, ale nie wszystkie mogą rosnąć na środkowym pasie. Niektóre gatunki surmii występują wyłącznie w gorących szerokościach geograficznych. Ale są takie, które mogą być uprawiane w Rosji:

1. Bignoniform. Wysokość pnia dochodzi do 10 m, korona asymetryczna, liście do 20 cm. Historyczną ojczyzną jest Ameryka Północna, gdzie drzewo preferuje kwaśne i dobrze nawilżone gleby. Odmiana Nana może być uprawiana w rejonie Moskwy, osiąga 6 metrów, kształt korony jest kulisty, kora jest jasnobrązowa, liście są miękko zielone. Druga odmiana gatunku - Aurea (lub złota surmia) - ma piękne, jasnożółte liście. Odmiana Purpurea jest rozpoznawalna dzięki szkarłatno-brązowemu kolorowi..
2. Tybetański. Najczęściej reprezentowany jest przez krzew rosnący w lasach górskich, może to być też małe drzewo. Liście poniżej owłosione, jajowate. Kwiatostany wiechowate duże, kwiaty w nich do 5 cm długości, żółtawe, z fioletowymi plamkami.
3. Catalpa jest wspaniała (Catalpa speciosa). Pień jest prosty, dorasta do 10 metrów, korona w kształcie kuli, liście duże, lekko wydłużone. W drugiej połowie lipca kwitnie kremowymi lub białymi kwiatami, ozdobionymi paskami i kropkami, ich aromat bardzo przypomina jabłka. Po kwitnieniu powstają strąki owoców.
4. Hybrydowy. Średnia wysokość pnia wynosi 20 metrów, korona jest zaokrąglona, ​​ale raczej szeroka, liście są bogato zielone, kwiatostany są białe.
5. Ovate. Roślina znana jest z tego, że od dawna rośnie obok buddyjskich świątyń Chin, do Europy trafiła dopiero w 1849 roku. Jest to duże drzewo (do 15 m wysokości) o zwartej koronie, gałęzie ozdobione są jajowatymi liśćmi. Żółte kwiaty są małe, co na ogół jest rzadkością w przypadku katalików. Czas kwitnienia - miesiąc.
6. Sferyczna surówka. Korona, jak sama nazwa wskazuje, to prawie zwykła kula. Ze względu na specyficzne liście-serca zasłużył sobie na miano drzewa miłości. Odnosi się do gatunków mrozoodpornych, dzięki czemu bez problemów przetrwa ostrą rosyjską zimę.

Są to główne odmiany drzew o dużych liściach i długich strąkach. Charakteryzują się niesamowitą atrakcyjnością i wspaniałymi właściwościami dekoracyjnymi. Ponadto w Chinach można zobaczyć surmię Fargeza, wysokość takiej rośliny dochodzi do 20 metrów, blaszki liściowe przypominają liście bzu, siedzą na długim ogonku (10 cm), pomalowanym na zielono. Kwiaty są różowe lub fioletowe, co nadaje drzewu wysokie właściwości dekoracyjne.

Lądowanie

Przede wszystkim powinieneś wybrać odpowiednie miejsce dla rodaka z kontynentu północnoamerykańskiego. Powinien być dobrze oświetlony i chroniony przed przeciągami. Gleba lepiej nie kwaśna, roślina nie toleruje bliskiego sąsiedztwa wód gruntowych, wymaga umiarkowanej wilgoci.

Zasady sadzenia surmii są następujące:

1. Optymalny czas to wczesna wiosna, ale dopuszczalne jest również sadzenie jesienią..
2. Głębokość dołu wynosi 1-1,2 metra. Szerokość - 70 cm.
3. Wymagana jest warstwa drenażowa.
4. Odległość między sąsiednimi otworami powinna wynosić 3 metry lub więcej.
5. Najlepszą glebę łatwo przygotować z mieszanki piasku rzecznego, torfu, próchnicy i gleby liściastej w stosunku 2: 1: 3: 2.
6. Do przygotowanego otworu należy dodać popiół drzewny, a także mąkę fosforową - pomoże to roślinie dobrze się rozwijać. Sadzonkę należy obficie podlać wodą i ściółkować.

Podczas sadzenia ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że szyjka korzeniowa nie powinna być zakopana w ziemi, powinna znajdować się na poziomie gleby. Jeśli zostanie wybrana metoda sadzenia nasion, to jesienią odbywa się siew w specjalnych skrzyniach, w ziemi, w której umieszczane jest ziarno, wykonuje się rowki, a następnie glebę należy przykryć folią, aby uzyskać efekt szklarni. W przypadku roślin należy utrzymywać reżim temperaturowy +20 - + 25 ° С, regularnie podlewać i zdejmować folię do wietrzenia.

Kiedy sadzonki kiełkują, przesadza się je na otwarty teren. Należy to zrobić wiosną, kiedy ustąpiły przymrozki (najczęściej koniec maja lub początek czerwca).

Zasady opieki

Catalpa należy do bezpretensjonalnych przedstawicieli flory, ale należy się nią opiekować. Podlewanie odbywa się raz w tygodniu, szczególnie ważne jest nawilżenie gleby młodych roślin (do 2 lat). Po zabiegach wodnych zaleca się poluzowanie gleby, aby ułatwić dostęp tlenu do korzeni..

W przypadku zwykłej surówki konieczne jest wykonanie górnego opatrunku, robią to dwa razy w sezonie:

1. Wiosną, gdy sezon wegetacyjny dopiero się zaczyna. Pod każde drzewo umieszcza się 5 litrów gnojowicy (nawóz rozcieńcza się wodą w stosunku 1:10).
2. W okresie kwitnienia (druga połowa lata) przeprowadza się karmienie mineralne.

Przygotowanie do zimowania to ważny proces, zwłaszcza jeśli chodzi o młodą roślinę. Pnie owinięte są w stare worki, a korzenie pokryte opadłymi liśćmi lub świerkowymi gałęziami. Wiosną usuwany jest materiał izolacyjny, surówka jest dezynfekowana, co oznacza usuwanie martwych i martwych, chorych gałęzi. Dodatkowo możesz jednocześnie korygować koronę, nadając jej pożądany kształt..

Choroby i szkodniki

Surmia to rasa odporna na choroby i szkodniki, ale nadal wymaga szybkich środków zapobiegawczych, a jeśli nie można uniknąć problemu, to leczenie. Najczęstszym owadem, który może zaszkodzić roślinie, jest mucha hiszpańska, gdy się pojawi, pień i gałęzie należy leczyć Karbofosem lub Decisem.

Na pniu mogą osadzać się szerszenie, owady błonkoskrzydłe, przypominające wyglądem szerszenie. Samice składają jaja w drewnie, a wylęgające się larwy zaczynają gryźć dziury i przejścia, powodując poważne uszkodzenia drzewa. Nie można pozbyć się szkodników, dlatego ważne jest, aby podlewać i karmić roślinę - owady nie są straszne dla zdrowej surmii.

Jeśli popełniono błędy podczas sadzenia i kilka roślin było zbyt blisko siebie, istnieje ryzyko wystąpienia grzyba Verticillus (więdnięcie), co prowadzi do wysuszenia i śmierci surmii. Możesz rozpoznać problem po pojawieniu się żółtych, zwiędłych liści, które bardzo szybko zaczynają odpadać. Jeśli zaczniesz leczenie na czas, drzewo można zapisać. Aby to zrobić, należy przeprowadzić leczenie fungicydami (Topsin-M lub Fundazol).

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Catalpa to drzewo, które wygląda bardzo oryginalnie, nic więc dziwnego, że znalazło szerokie zastosowanie w tworzeniu oryginalnych kompozycji w projektowaniu krajobrazu. Wygląda szlachetnie w jednym nasadzeniu, a skupiska drzew rozstawione wzdłuż ścieżki parkowej lub ogrodowej stworzą wygląd „bajkowego” szlaku. Ponadto surówka posadzona wzdłuż krawężnika lub na brzegu sztucznego zbiornika wygląda spektakularnie..

Dekorując kwadraty, słonia najczęściej łączy się z potężnymi dębami, wykwintnymi stokrotkami i różnymi rodzajami krzewów, na przykład głogiem. Ponadto drzewo to jest doskonałą rośliną miododajną, a z jego nasion wytwarza się przemysłowy olej, który wysycha w rekordowym czasie..

Surmia to bardzo piękna roślina, która pochodzi z ciepłych szerokości geograficznych, ale nauczyła się przystosowywać do surowych rosyjskich zim. Pomoże dodać egzotyczny akcent do każdej kompozycji krajobrazowej, wygląda bardzo oryginalnie i świeżo, bezpretensjonalnie w pielęgnacji i praktycznie nie choruje. Dlatego te słonie stają się coraz bardziej powszechne..