Ceropegia w domu: opieka i zdjęcie

Ceropegia (łac. Ceropegia)

- rodzaj roślin kwiatowych z rodziny Kutrovye (lub Lastovnevye), powszechnych w regionach o klimacie tropikalnym w Azji i Afryce. Nazwa rodzaju pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „kandelabr” i nawiązującego do niezwykłego kształtu kwiatów tych winorośli. Obecnie znanych jest ponad 180 gatunków ceropegii, a niektóre z nich są uprawiane w kulturze wewnętrznej..

Kwiat Ceropegia - opis

Ceropegia to wzniesiona lub pnąca bylina zielna z bulwiastym lub zagęszczonym kłączem wrzecionowatym, w którym roślina gromadzi rezerwę wilgoci. Łodygi przedstawicieli rodzaju są pełzające, mięsiste, liście są małe, pogrubione, jajowate, liniowe lub lancetowate, położone naprzeciwko. Liście i łodygi większości gatunków są soczyste. Sok z ceropegii zwykle nie jest mleczny, ale przezroczysty. Duże pięcioczłonowe kwiaty pachowe, zebrane w pędzle lub parasole, mają rozszerzoną rurową koronę u podstawy. Pręciki kwiatów rosną razem w rurkę. Owoce Ceropegia - listki cylindryczne, wrzecionowate lub liniowe.

Domowa opieka nad ceropegią

Uprawa ceropegii w domu

Opieka nad ceropegią w domu jest prosta. Każda roślina potrzebuje jasnego oświetlenia. Tolerowane są sukulenty i bezpośrednie działanie promieni słonecznych, niemniej jednak ceropegia powinna być osłonięta kurtyną świetlną, gdy w południe znajduje się na parapecie południowym.

Jeśli kwiatowi brakuje światła, jego liście stają się małe i nieliczne, a kwitnienie może się nie pojawić.

W okresie aktywnego wzrostu roślina najlepiej czuje się w temperaturze 20-25 ˚C. Jesienią temperatura jest stopniowo obniżana do 16 ˚C, aby przygotować roślinę do spoczynku. Zimą ceropegia utrzymuje się w temperaturze 14-16 ˚C. Dolna granica temperatury to 11 ˚C, ale utrzymywanie rośliny w tej temperaturze przez długi czas może doprowadzić do jej śmierci.

Ostry spadek temperatur między dniem a nocą dobrze znosi ceropegię.

Podlewanie ceropegia

Od wiosny do połowy jesieni ceropegię podlewa się, gdy górna warstwa podłoża wysycha w doniczce. Wodę spuszczoną do garnka należy wylać. Jesienią podlewanie jest stopniowo zmniejszane. Zimą podłoże jest nawilżane dopiero po 2-3 dniach od wyschnięcia wierzchniej warstwy podłoża, jednak cała ziemska śpiączka nie powinna wyschnąć nawet w okresie spoczynku, ponieważ może to doprowadzić do obumarcia systemu korzeniowego rośliny. Podlewanie odbywa się za pomocą osiadłej lub przefiltrowanej wody z kranu w temperaturze pokojowej.

Suche powietrze nie odstrasza ceropegii, więc nie trzeba opryskiwać rośliny.

Nawóz ceropegii

Młode ceropegia nie potrzebują nawozów: mają wystarczającą ilość składników odżywczych w glebie. Dorosłe rośliny karmi się 1-2 razy w miesiącu nawozami mineralnymi dla sukulentów lub storczyków, ale tylko od wiosny do połowy jesieni i wydając tylko połowę dawki wskazanej w instrukcji. Jesienią i zimą ceropegia nie jest karmiona.

Przeszczep ceropegii

Wystarczy przesadzić tylko młode rośliny, którymi każdej wiosny zmienia się doniczkę i podłoże, oraz silnie zarośnięte dorosłe ceropegia, których korzenie stały się ciasne. Roślinę przesadza się metodą przeładunkową, tylko nieznacznie strząsając starą ziemię z korzeni. Jako podłoże używa się gleby kaktusowej do przechowywania, dodając do niej trochę węgla drzewnego.

Możesz samodzielnie stworzyć podłoże, mieszając równe części darni, próchnicy, liściastej ziemi i piasku oraz dodając węgiel drzewny.

Lepiej jest przyjmować naczynia na ceropegię płytkie i szerokie, kładąc na dnie warstwę materiału drenażowego i dopiero wtedy przenosząc do niej roślinę. Po przeniesieniu pozostałą przestrzeń doniczki wypełnia się podłożem..

Kwitnąca ceropegia

Ceropegia kwitnie prawie przez cały rok i zwykle nie ma problemów z jej kwitnieniem. Jednak nie każdy gatunek roślin ma kwiaty, które wyglądają atrakcyjnie; niektóre ceropegia są uprawiane tylko dla ich liści. Jeśli nie lubisz kwiatów, po prostu je uszczypnij..

Rozmnażanie ceropegii

Ceropegia rozmnaża się przez nasiona i wegetatywnie - przez sadzonki i podział kłącza.

Nasiona Ceropegia wysiewać na lekkim podłożu, zamknąć cienką warstwą gleby, przykryć pojemnik folią lub szkłem, utrzymywać w temperaturze 20-25 ˚C, utrzymując glebę w stanie lekko wilgotnym w oczekiwaniu na sadzonki. Nasiona kiełkują dość szybko, a gdy sadzonki stają się silniejsze, sadzi się je w oddzielnych pojemnikach i pielęgnuje jak w przypadku dorosłych ceropegii.

Cięcie ceropegii wczesną wiosną, przed sezonem wegetacyjnym. Sadzonki wycięte z pędów rośliny są suszone, po czym sadzone 2-3 sztuki w doniczkach o średnicy 7 cm i ukorzenione umiarkowanym podlewaniem, w temperaturze 18-20 ˚C i jasnym, ale rozproszonym świetle.

Niektóre gatunki, takie jak ceropegia Wooda, rozmnażają się bulwy powietrzne. Jak wykorzenić ceropegię Wooda? Pęd rośliny tnie się na kawałki, tak aby każda sekcja zawierała guzki i co najmniej kilka liści. Sadzonki sadzi się w piasku, a gdy są ukorzenione, sadzi się je w doniczkach, po kilka sztuk w każdym.

Dzieląc kłącze Najwygodniej jest rozmnażać roślinę podczas przesadzania. Ceropegia usunięta z doniczki jest podzielona na w przybliżeniu równe części, które są umieszczane we wcześniej przygotowanych pojemnikach z warstwą drenażową i świeżym podłożem.

Szkodniki i choroby ceropegii

Choroby ceropegii i ich leczenie

Ceropegia cierpi na choroby grzybicze - głównie zgniliznę, która rozwija się z powodu złej lub niewłaściwej pielęgnacji. Unikaj podlewania rośliny i stagnacji wody w jej korzeniach. Jeśli dojdzie do zgnilizny, usuń ceropegię z doniczki, zbadaj jej korzenie, usuń wszystkie gnijące obszary i przytrzymaj system korzeniowy przez pół godziny w roztworze preparatu grzybobójczego, następnie pozwól korzeniom wyschnąć i posadź roślinę na świeżym podłożu.

W złych warunkach ceropegia może poparzyć liście, a z powodu braku światła jej łodygi boleśnie się rozciągają.

Szkodniki ceropegii i walka z nimi

W domu wełnowce, mszyce i przędziorki mogą drażnić ceropegię. Wszystkie te szkodniki ssą: przegryzają soczyste liście i łodygi ceropegii i żywią się sokiem komórkowym, co powoduje, że roślina jest słaba, staje się letargiczna, jej liście żółkną i przedwcześnie więdną, a pędy i kwiaty są zdeformowane. Ponadto szkodniki ssące przenoszą niebezpieczne wirusy, przed którymi nie można uratować rośliny. Jeśli już na samym początku okupacji stwierdzisz zagrożenie, wystarczy umyć ceropegię pod ciepłym prysznicem, ale jeśli szkodniki się namnożyły, wynieś kwiat na świeże powietrze i spryskaj liście roztworem Actellik lub Fitoverma.

Rodzaje i odmiany ceropegii

W kulturze pokojowej najczęściej uprawia się cztery rodzaje ceropegii.

Afrykańska Ceropegia (Ceropegia africana)

Bylina zielna o mięsistych, pełzających pędach, małych, gładkich, zagęszczonych, jajowatych lub liniowych liściach i małych ciemnofioletowych lub zielonych kwiatach z rurką corolla do 2 cm długości i zbieżnymi płatkami.

Ceropegia barklyi

Również wieloletnia roślina zielna o zaokrąglonym, lekko rozgałęzionym kłączu bulwiastym, mięsistych, zwykle nagich, ale czasami owłosionych pędach i jasnozielonych, jajowato-lancetowatych liściach z białawymi żyłkami, o długości 2,5 do 5 cm, osadzonych na krótkich ogonkach. Kwiaty tej ceropegii, zielone na zewnątrz i fioletowe wewnątrz, osiągają długość 5 cm i są zebrane w parasolki. Ich włókniste, trójkątne płatki u podstawy są skierowane w stronę wierzchołka..

Jak wyhodować kolejną piękną winorośl - hoya

Drewno Ceropegia (Ceropegia woodii)

Ma szare bulwiaste kłącze i pełzające fioletowe pędy, na których znajdują się jajowate, lancetowate lub trójkątne mięsiste liście o długości do 2 cm i szerokości do 1,5 cm, na górze z marmurowym wzorem na ciemnozielonym tle, a fioletowym lub jasnozielonym poniżej. W okresie aktywnego wzrostu w węzłach pędów tworzą się jasnożółte grudki powietrza, które w warunkach wysokiej wilgotności rozwijają korzenie i służą do rozmnażania roślin. W kątach liści tworzą się małe kwiaty z bladą koroną i ciemnobrązowymi płatkami, owłosione od wewnątrz z jasnym stosem.

W dobrych warunkach roślina jest w stanie obficie kwitnąć przez cały rok, a pielęgnacja ceropegii Wooda nie jest trudniejsza niż w przypadku innych roślin z tego rodzaju.

Ceropegia sandersonii

Jest to również bylina o cienkich pędach pełzających, liściach mięsisto-jajowatych, tępych lub krótko ostro zakończonych na wierzchołku do 5 cm długości i do 4 cm szerokości, w których środkowa żyła wyróżnia się od spodu. Kwiatostan tego typu ceropegii jest krótki i mało kwitnący. Zielona korona osiągająca długość 7 cm w okolicy gardła jest jaśniejsza. Rurka corolla ma od góry kształt lejka i jest lekko spuchnięta u podstawy. Pięć szydełkowatych, rozszerzających się płatków tworzy baldachim w postaci spadochronu, a wzdłuż ich krawędzi wyrastają białawe włoski.

Stapeliiformis ceropegia (Ceropegia stapeliiformis)

Jest to roślina pełzająca z grubymi, zaokrąglonymi pędami o grubości do 2 cm u dołu, które stają się trójżebrowe w górę. Małe listki z dwoma przylistkami, w liczbie trzech, są owinięte na każdym zwężonym węźle. W górnej części liście stają się cienkie i zawijają się wokół podpory. Kwiaty są zebrane w kwiatostan o małych kwiatach. Ich korona ma 5-7 cm długości, rurka corolla jest w górnej części lejkowata, spuchnięta u podstawy. Kwiaty mają pięć płatków, mają łukowaty kształt i są pomalowane na zewnątrz na biało z ciemnobrązowymi plamkami.

Oprócz opisanych gatunków uprawia się w domu pstrą ceropegię - odmianę hybrydową podobną do gatunku produkującego, ale nadal bardzo od niej różną. Eksperymenty z hodowlą nowych form i mieszańców ceropegii trwają obecnie.