Bilbergia w domu: opieka i zdjęcie

Bilbergia (łaciński Billbergia)

- rodzaj wiecznie zielonych epifitów zielnych z rodziny Bromeliad, które występują głównie w Brazylii, ale występują również w Meksyku, Argentynie, Boliwii i innych krajach Ameryki Południowej i Środkowej. Rodzaj został nazwany w 1821 roku przez Karla Thunberga na cześć szwedzkiego prawnika, zoologa i botanika Gustava Bilberga. W sumie w rodzaju jest ponad 60 gatunków, a niektóre z nich są bardzo popularne w kulturze pokojowej, ponieważ w porównaniu z innymi bromeliadami nie są tak kapryśne i kapryśne w opiece..

Bilbergia - opis

Bilbergia to epifity, czyli rośliny żyjące na drzewach. Mają szerokie, pasiaste liście, które tworzą rozetę, w której naturalnie gromadzi się woda. Szarawe kredowe plamy można zobaczyć na liściach niektórych bilbergii, podczas gdy blaszki liściowe innych gatunków stają się różowe w zbyt jasnym świetle. Ze środka rozety liści wyrastają strzały kwiatowe z opadającymi kwiatostanami, w których różowe lub czerwone wypustki przyciągają więcej uwagi niż nieokreślone kwiaty. Bilbergia kwitnie głównie zimą. Jasne przylistki zachowują swój dekoracyjny efekt przez kilka miesięcy.

Opieka domowa dla bilbergii

Jak uprawiać bilbergię

Bilbergia z łatwością dostosowuje się do niemal każdych warunków, ale jeśli chcesz zobaczyć ją w jak najlepszej formie, postaraj się stworzyć dla niej warunki zbliżone do naturalnych.

Kwiat bilbergii równie dobrze rozwija się zarówno na podświetlanych parapetach, jak i z tyłu pomieszczenia, dlatego często wykorzystuje się go do dekoracji wnętrz i tworzenia kompozycji kwiatowych. Jednak w jasnym świetle i półcieniu nadal kwitnie jaśniej..

Jeśli chodzi o temperaturę, wtedy roślina będzie się czuła komfortowo w warunkach znanych człowiekowi, o ile temperatura w pomieszczeniu nie przekroczy 12 ˚C. Ale w okresie kwitnienia pożądane jest obniżenie temperatury o 2-3 stopnie..

Jak wyhodować guzmania - popularnego krewnego Bilbergii

Roślina doniczkowa Bilbergia chętnie spędza ciepły sezon na świeżym powietrzu, dlatego gdy tylko nadejdzie ciepła pogoda i minie groźba mrozów powrotnych, roślinę można ułożyć w ogrodzie, na balkonie lub na tarasie, gdzie wkrótce zacznie rosnąć młode rozety.. Najważniejsze jest, aby chronić billberg pokoju przed przeciągami., ostre podmuchy wiatru, bezpośrednie południowe promienie i opady.

Bilbergia rozwija się, zastępując wyblakłe gniazda nowymi, więc stare gniazda trzeba ręcznie odciąć 4-5 tygodni po kwitnieniu, aby nie spowolniły rozwoju młodych obiecujących dzieci.

Podlewanie i karmienie bilbergii

Gleba w donicy Bilbergia powinna być lekko wilgotna, unikając zastoju wody w korzeniach. Pomiędzy dwoma podlewaniami podłoże w doniczce powinno wyschnąć na głębokość 2-3 cm, a Bilbergia jest nawilżana metodą stosowaną przy wszystkich bromeliach: wodę o temperaturze pokojowej, która została osadzona lub przefiltrowana przez filtr należy wlać na środek lejka do liści.

Trudność takiego podlewania polega na tym, że trzeba wtedy cały czas monitorować poziom wody w lejku i odprowadzać nadmiar w odpowiednim czasie. Ponadto, jeśli roślina jest przechowywana w chłodnych warunkach, nawilżanie tą metodą jest wykluczone i nie można wlewać wody do wylotu, gdy kwiat jest w stanie spoczynku. W takich przypadkach należy po prostu zwilżyć glebę w doniczce..

Zimą, gdy godziny dzienne są zmniejszone, a temperatura zawartości spada, podlewanie bilbergii przeprowadza się nie częściej niż raz w tygodniu.

Bilbergia w domu potrzebuje dużej wilgotności, dlatego z przyjemnością spryśnie liście zimną, osiadłą wodą, zwłaszcza gdy temperatura w pomieszczeniu przekracza 23 ˚C. Podczas kwitnienia bilbergia można umieścić na palecie z mokrymi kamykami, mokrym mchem lub keramzytem. Te środki zwiększające wilgotność powietrza są zwykle wystarczające..

Podłoże nawozić w doniczce Bilbergia nie tylko podczas aktywnego sezonu wegetacyjnego, ale także w okresie spoczynku, ponieważ roślina lubi stabilne warunki. Od początku sezonu wegetacyjnego do końca kwitnienia Bilbergia jest karmiona dwa razy w miesiącu specjalnymi kompleksami mineralnymi dla bromeli. W okresie odpoczynku wystarczy dodać nawożenie raz na 5-6 tygodni..

Może być stosowany do karmienia bilbergii i nawożenia kwitnących roślin domowych, jednak stężenie tego roztworu powinno być dwukrotnie słabsze niż wskazane w instrukcji.

Zbyt dużo azotu w podłożu może spowodować śmierć epifitu, dlatego kompleksy ze standardową zawartością pierwiastków nie mogą być używane do karmienia bilbergii.

Przeszczep i rozmnażanie bilbergii

Bilbergia jest przeszczepiana w razie potrzeby i jest łączona z rozmnażaniem rośliny przez rozety córki: aktywny wzrost kwiatu wymaga regularnego sadzenia dzieci. Gdy tylko młode rozety staną się zbyt ciasne w doniczce, a korzenie bilbergii zaczną wypełzać z otworów drenażowych, musisz oddzielić dzieci od rośliny matecznej i rośliny. Zrób to od marca do sierpnia.

Pojemniki na bilbergię powinny być wybierane jako większe, ponieważ roślina aktywnie rośnie: doniczki powinny być nie tyle głębokie, co szerokie. Nowa doniczka ma 2-3 cm większą średnicę niż stara. Podłoże Bilbergia wymaga raczej określonego składu: o szorstkiej teksturze, zawierającej tylko niewielką ilość darni i o pH bliskim 5,0 pH. Bilbergia dobrze rośnie w mieszaninie równych części gleby liściastej, mchu, próchnicy i torfu wysokiego.

Tillandsia w naszych apartamentach - cechy opieki

Podczas przesadzania nie jest konieczne całkowite oczyszczenie korzeni rośliny ze starego podłoża. Wystarczy je sprawdzić, a jeśli wyglądają zdrowo, przeszczep roślinę do nowej doniczki, wypełniając pozostałą przestrzeń świeżym podłożem.. Jeśli na korzeniach są zgniłe obszary, najpierw wytnij je ostrym sterylnym narzędziem, potraktuj skrawki proszkiem węglowym, a dopiero potem posadź kwiat w nowym naczyniu.

Szkodniki i choroby Bilbergia

Choroby bilbergii i ich leczenie

Ze stojącej wody w lejku liściowym lub w korzeniach bilbergia może gnić. Konieczne jest ciągłe monitorowanie poziomu wody w wylocie i spuszczanie jej nadmiaru, w przeciwnym razie roślina może umrzeć.

Czasami na liściach bilbergii rosnących na parapecie pod promieniami słońca pojawiają się brązowe plamy - oparzenia słoneczne. Konieczne jest natychmiastowe przestawienie kwiatu w bezpieczne miejsce lub osłonięcie go przed bezpośrednimi promieniami za pomocą kurtyny świetlnej lub gazy. Z powodu braku światła wylot bilbergii rozpada się. Brązowe końcówki liści powstają w wyniku podlewania epifitu twardą wodą lub stagnacji w lejku z wodą.

Jeśli po zakończeniu kwitnienia rozeta kwiatu gnije i obumiera, nie ma powodu do niepokoju: jest to naturalny proces, który kończy cykl życia.

Szkodniki Bilbergia i zwalczanie

Spośród szkodników bilbergia może zostać zaatakowana przez przędziorków, wełnowców, owadów łuskowych i wciornastków. Aby zapobiec rozmnażaniu się szkodników i śmierci roślin z nich, należy regularnie sprawdzać liście bilbergii, zwłaszcza od dolnej strony, na której zwykle osiedlają się te ssące pasożyty.

W przypadku stwierdzenia szkodników roślinę traktuje się preparatami owadobójczymi, ale najpierw robaki i owady łuskowe należy usunąć z liści wacikiem zamoczonym w wodzie z mydłem lub alkoholu. Przędziorki są niszczone nie za pomocą środków owadobójczych, ale roztworów roztoczobójczych. Insektoakarydy Akarin, Aktara, Aktellik i Fitoverm sprawdziły się w walce z wszystkimi tymi pasożytami..

Rodzaje i odmiany bilbergii

Najczęściej w kulturze pokojowej uprawia się następujące rodzaje bilbergii:

Bilbergia opadająca (Billbergia nutans)

Lub „Łzy królowej” - roślina, która osiąga wysokość 35-40 cm i tworzy rozetę liści z opadającą strzałką kwiatową o wysokości do 80 cm, kwiatostan składa się z zielonkawo-fioletowych kwiatów i jasnoróżowych wypustek.

Bilbergia wspaniała (Billbergia magnifica)

To roślina pochodząca z południowo-wschodnich regionów Brazylii, tworząca rzadką wydłużoną rozetę o dużych, sztywnych, wąskich, kolczastych liściach o długości do 70 cm i szerokości około 8 cm ze spiczastym końcem. Liście są pomalowane na szaro-zielone i pokryte poprzecznymi jasnymi paskami. Opadająca szypułka tego gatunku, o wysokości około 30 cm, ma mięsisty kwiatostan o długości do 30 cm z kwiatów o spiralnych niebieskich płatkach pokrytych dużymi różowymi wypustkami.

Taśma Bilbergia (Billbergia vittata)

Różni się od innych gatunków barwnym kolorem liści w różnych odmianach od oliwkowego do brązowego. Od spodu liście pokryte są srebrzystymi paskami. Kwiaty tego gatunku są pomalowane na jasnoniebiesko, a przylistki są różowe.

Bilbergia o zielonych kwiatach (Billbergia viridiflora)

Jest to duży epifit, który rośnie w południowym Meksyku u stóp gór i w pobliżu leśnych rzek. Roślina ma gęstą rozetę ciemnozielonych liści o postrzępionych krawędziach. Liście, podobnie jak szypułka, pokryte są szarawymi łuskami. Kwiaty składają się z zielonych płatków o długości do 5 cm.

Bilbergia zebra (Billbergia zebrina)

Roślina o fioletowo-brązowych liściach w dużym poprzecznym pasku. Kwiaty tworzą luźne grono z jasnoróżowymi wypustkami.

Bilbergia saundersii

Jest to średniej wielkości roślina epifityczna z wąską rozetą liści pokrytych cierniami na brzegach, pomalowaną na zielono z brązowym odcieniem od góry, a poniżej liście są czerwone, pomalowane misternym wzorem plam, pasków i kropek o różowo-żółtym odcieniu. Kaskadowa szypułka pokryta szerokimi lancetowatymi liśćmi ma żółto-zielono-niebieski kwiatostan.

Bilbergia pyramidal (Billbergia pyramidalis)

Pochodzi z tropików i subtropików Wenezueli, Brazylii i Antyli. Liście o długości do 80 cm i szerokości do 6 cm tworzą wąską, lejkowatą rozetę o szerokich liniowych liściach spiczastych na końcu i piramidalnym kwiatostanie o długości do 15 cm z małymi stojącymi różowymi wypustkami skręconymi u podstawy i jasnoczerwonymi kwiatami pokrytymi lekko filcowym pokwitaniem. Gatunek ten kwitnie od połowy wiosny do połowy lata..