Gdzie rośnie rozmaryn w rosji?

Na przestrzeni dziejów ludzie nie tylko uprawiali rośliny, dbali o nie, ale także identyfikowali ich wzorce, dzięki czemu znaleźli efektywne zastosowanie w uprawach roślin. Ale trzeba pamiętać, że wśród roślin są też takie, które w stanie zaszkodzić zdrowiu. Dlatego nawet przed przyniesieniem kwiatów do domu należy dokładnie zapoznać się z ich cechami..

Wśród przedstawicieli świata roślin jest wiele kwiatów, które korzystnie różnią się od ich krewnych. Jednym z nich jest wiecznie zielony krzew znany jako rozmaryn bagienny. Podczas jego kwitnienia można poczuć bardzo silny aromat, który ma niezwykle negatywny wpływ na człowieka, wywołując u niego bóle głowy i zaburzenia nerwowe. Z dzikim rozmarynem wiąże się wiele legend. W tamtych czasach istniało nawet przekonanie, że roślina ta może pomóc w walce z problemami duchowymi i fizycznymi. Dlatego, aby wyjaśnić tę kwestię, nie zaszkodzi zapoznać się z dobroczynnymi właściwościami i przeciwwskazaniami do stosowania tego wiecznie zielonego krzewu..

Botaniczny opis dzikiego rozmarynu

Ten krzew obejmuje około 10 gatunków roślin z rodzaju wrzos. Tylko cztery są reprezentowane na terenie naszego kraju. Sama roślina znana jest pod kilkoma nazwami: rozmaryn, bagnom, gushatnik. Często można go znaleźć w domkach letniskowych, gdzie przypisuje się mu rolę rośliny ozdobnej. Ledum to średniej wielkości roślina dorastająca do 125 cm, podczas wzrostu tworzy rozgałęzione gałązki, które zdobią gęsto posadzone liście. W naturze jest często przedstawiany w postaci ogromnych plantacji.

Ledum jest wystarczająco inne długi sezon wegetacyjny, który trwa od czterech lat. W okresie kwitnienia zmienia się otaczający krajobraz, cały obszar nasyca przyjemnym aromatem. Na tym etapie gałęzie krzewu są ozdobione białymi lub jasnoróżowymi kwiatami, które mają zawinięte brzegi, które pokrywają aksamitnie brązowe włosy. Pąki zawierają wiele trujących olejków eterycznych, z których emanuje silny zapach.

W żadnym wypadku nie należy wprowadzać tego krzewu do domu. W naturze dziki rozmaryn rozmnażany jest przez nasiona. Jeśli chcesz go wyhodować na swojej stronie w regionie moskiewskim, zwykle stosuje się tutaj metodę szczepienia i dzielenia buszu. Musisz jednak od razu przygotować się na to, że będziesz musiał uzbroić się w cierpliwość, podczas gdy możliwe jest uzyskanie dorosłej rośliny od młodej sadzonki. Co więcej, nie mają na to wpływu warunki wzrostu. Zazwyczaj jeden krzew rozmarynu żyje około 30 lat. Jeśli jego uprawiane na bagnistych obszarach, wtedy jego oczekiwana długość życia maleje.

Gdzie rośnie rozmaryn bagienny?

Ta roślina jest mało wymagająca dla jakości gleby. Jednak najlepiej radzi sobie w wilgotnych miejscach. Ledum doskonale toleruje ujemne temperatury, ale jednocześnie wymaga szczególnej opieki i karmienia. Najczęściej można go spotkać na półkuli północnej: Dalekim Wschodzie, Ameryce, Grenlandii i Białorusi. Na ten krzak można się natknąć na wzgórzach, torfowiskach, bagnach, a ponadto na terenach leśnych i tundrowych.

Warunki zbioru i przechowywania

Jeśli ten krzew jest przeznaczony do produkcji leków, jego zbieranie rozpoczyna się już podczas aktywnego kwitnienia, wykorzystując do tego pędy z łodygami i gałęziami. Zwykle dobry czas na pracę występuje na początku lipca i sierpnia. Podczas zbierania rośliny należy być bardzo ostrożnym, w tym celu zaleca się użycie specjalnych nożyczek, rękawiczek i bandaża z gazy. Bardzo ważne jest, aby uniknąć uszkodzenia systemu korzeniowego.

Kiedy zbierane są pędy dzikiego rozmarynu, umieszcza się je do suszenia w pomieszczeniach niemieszkalnych, gdzie powinna być dobra wentylacja. Tam powinien leżeć około dwóch tygodni. Gdy surowiec osiągnie pożądany stan jest pakowany w worki tkaninowe lub papierowe. Możesz go przechowywać maksymalnie przez trzy lata, ale pamiętaj, aby oddzielić go od jedzenia..

Przychodzące komponenty

Ledum cenione jest przede wszystkim ze względu na obecność w swoim składzie olejku eterycznego, który obficie występuje w lądowych częściach krzewu, przede wszystkim w pędach, gałęziach, liściach, owocach i kwiatach. Ponadto w każdym przypadku ilość olejku eterycznego może być inna. Decydujące znaczenie ma tu miejsce, w którym rośnie krzew. Należy to powiedzieć olejek eteryczny zawiera lód, który jest wysoce trujący. Jego charakterystyczny kolor jest zielony, natomiast ma gęstą konsystencję i ostry smak..

Pomimo niebezpieczeństwa lodołamania może być korzystny, ponieważ ma działanie otulające i przeciwkaszlowe. Jednak wykazuje te właściwości lecznicze pod warunkiem, że jest spożywany w niewielkich ilościach. Substancja ta jest często zawarta w wielu lekach o działaniu bakteriobójczym i uspokajającym. Również ich lekarze zalecają przyjmowanie ich w celu ustabilizowania wysokiego ciśnienia krwi. Kwiaty Ledum są przydatne, ponieważ zawierają w dużych ilościach:

• kwas askorbinowy;
• kompleks niezbędnych pierwiastków śladowych;
• fitoncydy;
• flawonoidy.

Wizyta farmakologiczna

W medycynie ludowej dziki rozmaryn jest aktywnie wykorzystywany od wielu stuleci. Po raz pierwszy osoba w naszym kraju zapoznała się z dobroczynnymi właściwościami dzikiego rozmarynu już w XVII wieku. Istnieje specjalne dzieło ludowych uzdrowicieli, które jest lepiej znane jako „Wszystko o zaletach śmierdzącego wrzosu”, które zawiera skuteczne przepisy na leczenie różnych dolegliwości. Dziś nadal zwracają coraz większą uwagę na dziki rozmaryn i zgodnie z wynikami najnowszych badań klinicznych udało się ustalić obecność właściwości bakteriobójcze i przeciwzapalne.

Stosując wywar z naparami można złagodzić stan osób cierpiących na choroby oskrzelowo-płucne. Ma również działanie wykrztuśne, pozwala rozrzedzić flegmę, eliminuje stany zapalne. Ledum posiada wybitne właściwości lecznicze, dzięki którym z powodzeniem może konkurować z wieloma bardziej znanymi ziołami leczniczymi. Często zaleca się stosowanie go przy tak poważnych chorobach, jak:

• gruźlica;
• krztusiec;
• dna;
• patologia reumatoidalna.

Od wielu stuleci stosowano wywar z tego krzewu do leczenia niewydolności serca, choroby narządów wewnętrznych, przełom nadciśnieniowy. Odwar z dzikiego rozmarynu okazał się doskonały jako środek przeciwhistaminowy. Napar z tej rośliny jest bardzo skuteczny w leczeniu dzieci i dorosłych, u których zdiagnozowano inwazję robaków. Leki z dzikiego rozmarynu są szeroko stosowane w homeopatii, ponieważ zwiększają odporność, minimalizują ryzyko przeziębienia podczas epidemii.

Cennymi częściami rośliny są kwiaty, łodygi i pędy, które mają lekkie działanie uspokajające, odkażające, gojące rany i nasenne. Odwar na bazie liści ma właściwości lecznicze, które można stosować do mycia zatok, w postaci okładów na zmiany skórne. Również ten środek może przynieść ulgę przy odmrożeniach, obrzękach, chorobach dermatologicznych, a także pomóc przywrócić krążenie w kończynach..

Używane w innych dziedzinach?

Większość lekarzy weterynarii jest zaznajomiona o właściwościach rozmarynu rozmarynu, który jest często używany w ich pracy. Chociaż obecnie dostępnych jest wiele nowoczesnych leków, produkty oparte na tym surowcu są nadal używane do leczenia zwierząt gospodarskich podczas różnych chorób. Trzeba tu jednak bardzo uważać, bo bez wiedzy i doświadczenia w posługiwaniu się tą rośliną można skrzywdzić zwierzęta. Produkty z dzikiego rozmarynu pomagają chronić zwierzęta gospodarskie przed owadami. Ponadto wielu ogrodników zna dziki rozmaryn, którzy przygotowują z niego skuteczne napary do zwalczania szkodników.

Roślina może również pomóc w walce z ćmami: w tym celu należy wysuszyć zmielone części, zmielić na proszek i umieścić w szafce. Istnieją informacje o zastosowaniu tej rośliny w przemyśle tekstylnym i perfumeryjnym. Służy do obróbki skóry, produkcji mydła i wody toaletowej. Chociaż roślina ta ma wiele korzystnych właściwości, nadal należy się z nią obchodzić bardzo ostrożnie, ponieważ niewłaściwie stosowana może być szkodliwa..

Środki ostrożności

Przypomnijmy raz jeszcze, że w dzikim rozmarynie obecna jest trująca substancja. Stanowi największe zagrożenie podczas kwitnienia, ponieważ w tym stanie rozrzedza dużo olejków eterycznych. Jeśli wdychasz ten zapach przez długi czas, osoba może narzekać na zawroty głowy, nudności, wymioty, migrenę, a czasami może wystąpić paraliż kończyn. Biorąc pod uwagę to wszystko, ważne jest, aby bardzo ostrożnie przyjmować leki z rozmarynu, ściśle przestrzegając zalecanych dawek.

Jeśli przekroczysz dopuszczalną dawkę, przyjmowanie leku z dzikiego rozmarynu może prowadzić do poważnych zatruć, stanów spastycznych, które objawiają się paraliżem serca i układu oddechowego, a ponadto może to niekorzystnie wpływać na błonę śluzową przewodu pokarmowego. Należy natychmiast zaprzestać używania leków na bazie dzikiego rozmarynu dla osób, które cierpią na następujące choroby:

• niedociśnienie;
• zaburzenia wegetatywne;
• patologia nerek;
• zapalenie wątroby.

Krzewów kwitnących powinny unikać kobiety w ciąży i karmiące. Osoby, które nie podlegają powyższym przeciwwskazaniom, mogą stosować przepisy ludowe oparte na trawie bagiennej.

Pij na choroby oskrzelowo-płucne

To znaczy będziesz potrzebować pędów lub kwiatów rośliny, zebrane w bieżącym sezonie. Aby przygotować kilka porcji, weź dużą łyżkę suchych surowców, dodaj 500 ml gorącej przegotowanej wody, przykryj pojemnik pokrywką i pozostaw na 10-15 minut. Gotowy napar przyjmuje się w 1/2 szklanki 1 raz dziennie. Ten środek przyniesie korzyści osobom cierpiącym na zapalenie płuc, oskrzela. Napar jest ceniony za zdolność rozrzedzania flegmy i jej usuwania.

Wniosek

Nie wszyscy doświadczeni ogrodnicy potrafią odpowiedzieć na pytanie, gdzie rośnie dziki rozmaryn i jak można go wykorzystać. W rzeczywistości ta roślina jest wyjątkowa, ponieważ ma wiele przydatnych właściwości, że ludzie wiedzieli wiele wieków temu. Jednak pomimo tego, że ma wiele korzystnych właściwości, należy go stosować ostrożnie ze względu na to, że zawiera trującą substancję. W okresie kwitnienia należy trzymać się z dala od tego krzewu, ponieważ na tym etapie rozwoju stanowi największe zagrożenie dla zdrowia człowieka.