Perovskia lub rosyjska szałwia: sadzenie i pielęgnacja
Wystarczająco rzadka, ale niesamowita i niepowtarzalna dekoracja nowoczesnego ogrodu - perovskia
Zadowolony
Opis botaniczny
Klasyczny niebieski wieloletnia perowskia - to wysoka roślina zielna, krzew z rodziny jeziorowatych lub wargowych, zewnętrznie i zapachowo przypominający domowego przedstawiciela flory - szałwię.Jego rodzina obejmuje tylko 9 gatunków, z których większość rośnie na górskich zboczach Azji Środkowej, rozciągających się od terytorium Afganistanu i północnego Iranu do Republiki Pakistanu i północnych Indii. W regionach Azji Środkowej i Europy Południowej roślina ta osiąga poziom 170 cm, ale na obcym lądzie średnia wysokość Perovskii waha się od 50 do 70 cm.
Na łodygach matowobiałej szałwii rosyjskiej obok liliowo-srebrzystych liści znajdują się liliowe kwiaty z niebieskim odcieniem w postaci mioteł, które wyróżniają się silnym pachnącym i przyjemnym zapachem.
Taka roślina spodoba się przede wszystkim miłośnikom gór i niesamowicie pachnących ziół i kwiatów, takich jak np, szałwia, lawenda, Oregano (Oregano), Mennica, tymianek (tymianek), kocimiętka itp.
Okres kwitnienia rozpoczyna się w lipcu i trwa do października. Perovskia ma gładki zewnętrzny system korzeniowy z licznymi drzewiastymi łodygami na dole. Roczne organy wegetatywne rośliny - owłosione zielne i bruzdowane.W Anglii nazywana jest „rosyjską szałwią”, co oznacza „rosyjska szałwia”. I muszę powiedzieć, że jest to bardzo dziwne, ponieważ gdyby jego ojczyzną była Rosja, to byłoby go większość, ale w rzeczywistości praktycznie nie występuje w rosyjskim ogrodnictwie.
Rodzaje
Wszystkie rodzaje perovskii mają cel dekoracyjny, podczas gdy wśród najbardziej uprawianych tylko dwa można wymienić: piołun perovskaya (inna nazwa - pachnący lub leczniczy), i liście łabędzi (Inaczej - Pamir, zwany także na zachodzie lazurowa szałwia):
- Pierwszy najczęściej w systemach górskich Azji Środkowej i Południowej (Tien Shan, Turkmenistan, Iran, Afganistan, Tybet, Pakistan, Kaszmir) na suchych kamienistych, kamienistych i żwirowo pochyłych powierzchniach.Odmiana średniej wysokości (0,5 cm - 1 m) o szerokim pokroju o drobnych kwiatach bzu lub fioletu, zebranych w wiechy, które kwitną na początku czerwca i pozostają do sierpnia..
W Anglii występuje hybrydowy gatunek Perovskii officinalis, który nazywa się hybrydą. Gatunek rośliny odkryto w Kirgistanie: wyróżnia się niebieskawo-zielonymi liśćmi i ciemnym odcieniem fioletowego koloru kwiatów, które pojawiają się pod koniec lata.
- Drugi rodzaj perovskii rośnie na żwirowych zboczach i kamiennych skałach Afganistanu, Chin, Pakistanu, północnych Indii.Krzew ten jest wyższy od poprzedniego (0,9 - 1,5 m) i wyróżnia się kwiatami o delikatnej lawendowej barwie, które pojawiają się późnym latem i kwitną do późnej jesieni.
Później roślina zaczęła rosnąć w całym kraju, jednak najlepiej na obszarach o ciepłym i gorącym klimacie.
Wiele odmian tej odmiany Perovskia ma swoje unikalne cechy:
- Filigran: wysokość - do 90 cm, niebieskawe liście, fioletowe kwiaty, cechy charakterystyczne - stabilny pionowy wzrost i długie kwitnienie-
- „Błękitna Iglica”: wielkość wzniosu - do 120 cm, liście szare, kwiaty niebiesko-fioletowe, cechy charakterystyczne - giętkość łodyg, kwitnienie od drugiej połowy lipca do jesieni-
- "Niebieska mgła": kwiaty jasnoniebieskie, wczesne kwitnienie-
- „Lacey Blue”: wysokość - 45-50 cm, kwitnienie od lipca do jesieni, cechy charakterystyczne - kwiaty największe-
- "Długo": długość - 90-120 cm, pędy wzniesione, ulistnienie srebrzystozielone-
- „Superba”: wysokość - do 120 cm, szaro-zielone liście, liliowo-fioletowe kwiaty, odporność na zimno - do minus 15 stopni Celsjusza-
- "Tajga": wielkość wzniesienia - 40-50 cm, kwiaty jasnoniebieskie, kwitnienie - od późnego lata do października, wysoka mrozoodporność-
- „Srebrzysty niebieski”: wysokość - do 60 cm, liście szaro-srebrne, kwiaty niebieskie, kwitnie od późnego lata do wczesnej jesieni-
- „Mała Iglica”: długość - 45-75 cm, liście niebieskawo-liliowe, kwiaty bzu z delikatnym niebieskim odcieniem.
Reprodukcja
Wśród metod, które przyczyniają się do kontynuacji rodzaju Perovskii, są następujące:
- nasienny;
- sadzonki (z częściowo zdrewniałych części rośliny).
Sadzonki
Rozmnażanie wegetatywne występuje najczęściej w uprawie tego florystycznego przedstawiciela przyrody..
- W przypadku sadzonek na wiosnę pobiera się pojedyncze przycięte zdrewniałe łodygi, a do rozmnażania latem - części rośliny z kawałkiem kłącza lub wierzchołkiem.
- Do dalszego ukorzeniania przygotowuje się dobrze przepuszczalną glebę o regulowanej wilgotności (głównie w szklarni), a schronisko powinno być dobrze i regularnie wentylowane, aby uniknąć kondensacji i gnicia części roślin.
- Powstawanie korzeni następuje w ciągu pierwszych dwóch tygodni (około 10-14 dnia), a dopiero potem można regularnie karmić młodego przedstawiciela flory nawozami mineralnymi. Pełna penetracja korzenia następuje pod koniec miesiąca - w piątym tygodniu po przeszczepie.
- Sadzonki umieszcza się w osobnych dołkach wykopanych w odległości co najmniej 50 cm od siebie, przestrzegając standardowej głębokości sadzenia takich roślin.
Ziarna słonecznika
- Przed początkiem zimy lub wiosny nasiona rośliny wysiewa się na otwartym terenie (w drugim przypadku można to zrobić przez sadzonki).
- Wcześniej muszą znajdować się w warunkach zbliżonych do naturalnych warunków zimowych (plus 4-5 stopni Celsjusza). Ten proces przygotowawczy nazywa się rozwarstwieniem i ma na celu przyspieszenie wzrostu zarodków..
- Głębokość siewu - 2-3 cm przy rozstawie rzędów około 50-70 cm.
Pielęgnacja roślin
Główne warunki normalnego życia w środkowej strefie klimatycznej powinny znajdować się na słonecznym, dobrze przepuszczalnym obszarze o odczynie zasadowym (nie kwaśnym) gleba, a także obowiązkowe schronienie w okresie zimowym i odporność na stojącą wodę.
Podlewanie
Te rośliny są skromne w pielęgnacji: należy je podlewać tylko przy przedłużającej się suszy, raz w tym przypadku wystarczy. Podlewając jednak staraj się nie spaść na pędy rośliny..
Wilgotność
Ogólnie rzecz biorąc, każdy rodzaj tej rośliny jest przeznaczony do suchych i dobrze oświetlonych obszarów. Cień sprawia, że ich łodygi i gałęzie są mniej sprężyste i żywotne.
Jednym z wymagań stawianych glebie jest obojętny i zasadowy poziom kwasowości, a umiarkowanie zdrenowane wilgotne miejsca są kluczem do prawidłowej uprawy krzewu..
Top dressing
Opatrunek górny zależy od jakości gleby, jeśli jest żyzna lub średnio żyzna, można to zrobić bez karmienia. Do pełnego kwitnienia kwiatów na glebie o niskiej żyzności roślina potrzebuje kompleks nawozów mineralnych, na rozwój i kwitnienie najlepiej wpływa kompost lub mąka kostna.
Ściółkowanie
Proces ten przeprowadza się każdorazowo po przycięciu lub w celu uniknięcia podlewania gleby na skutek długotrwałych opadów w postaci deszczu lub śniegu. Najbardziej skuteczny przy stosowaniu zgniłego kompostu.
Przycinanie
Na początku wiosny konieczne jest przycięcie pędów do odnowienia na wysokość ok. 20 cm, natomiast ścięte części można wykorzystać w przypadku sadzonek. Zimą wręcz przeciwnie, nie są dotykane, dzięki czemu roślina może łatwiej znieść zimno..
Schronienie na zimę
Odmiana piołunu perovskia należy do roślin o 5. strefie mrozoodporności (do minus 28 stopni Celsjusza).Do zimowania jego część blisko korzenia jest walcowana z konsystencją piasku Popiół drzewny z obliczeniem jednej szklanki popiołu na wiadro piasku i przykryj suchym arkuszem.
Perovskii o liściach łabędzia znajduje się w 4. strefie zimotrwałości (toleruje mrozy do minus 34 stopni Celsjusza). Zimowa opieka nad nią ma podobny kierunek..
Przykłady zastosowań w projektowaniu krajobrazu
W ogrodnictwie Perovskii są używane zamiast lawendy i piołunu i często sadzi się je na żwirowych i krzemionkowych działkach ogrodowych, wysuszonych na południowych zboczach..
Ze względu na wysoki poziom tolerancji na suszę są one również znane ze stosowania kompozycji pojemników. Największą efektywność w wyglądzie można osiągnąć, sadząc je w dużych ilościach w odległości 60-70 cm od siebie. Taka aranżacja w ogrodzie tworzy efekt „błękitnego morza lub mgły”..
Ulubione szaro-srebrne obramowania z liści, ozdobione u góry jasnymi kwiatostanami, staną się prawdziwą ozdobą wnętrza ogrodu Twojej witryny. Ci florystyczni przedstawiciele przyrody są dobrym tłem dla innych odpornych na suszę bylin (echinacea, hizop, snakehead, kocimiętka, aster), a także dobrze pasują werbena, Koper włoski, rośliny kwitnące latem o zielonych liściach.Wyjątkowy aromat przyciąga motyle i owady zapylające, a wysuszone kwiatostany wykorzystywane są nie tylko w zimowych kompozycjach kwiatowych i bukietach, ale także do celów kosmetycznych i kulinarnych..
Z reguły ten krzew karłowaty jest wybierany przez miłośników, aby umieścić geometryczne akcenty na swojej działce ogrodowej („kropki”, „szachy”, inne odmiany kręcone), a także u stóp alpejskiej zjeżdżalni lub płaskiej skały..
Rosnące trudności
To z tą rośliną nie ma trudności w procesie uprawy i pielęgnacji jako takiej, ponieważ jest wyjątkowo dostosowana do wszelkich warunków, od suszy po silne mrozy. Dlatego zwykłe zasady dotyczące pielęgnacji, środków ostrożności i ochrony przed szkodnikami to podstawowe zasady, których należy przestrzegać przy wyborze Perovskii jako gościa w ogrodzie..
Choroby i szkodniki
Odporność na choroby i szkodniki, dobra wytrzymałość na zmiany temperatury i prądy powietrzne na naszej ziemi zapożyczona została od jej przodków rosnących na terenach górskich i pustynnych.
Dzięki olejkom eterycznym, które są zawarte w gruczołach rośliny i są przez nie okresowo wydzielane, szkodniki rzadko psują żywotną aktywność Perovskii. Szczególną ochroną objęci są także sąsiedni przedstawiciele roślinności zamieszkujący ogród..W rzadkich przypadkach mszyce mogą zaatakować zewnętrzną część rośliny, a system korzeniowy może zostać zaatakowany. pająk i mączlików.
Zarówno środki ludowe (napary z czosnku, liści pomidora lub wody mydlanej), jak i specjalne preparaty pomogą się ich pozbyć..
Ogólnie perowskia to wyjątkowa bezpretensjonalna roślina, która będzie doskonałą ozdobą Twojego ogrodu..