Cechy rosnącej aktynidii na syberii: pielęgnacja, formowanie, zbiory

Uprawa aktynidii na Syberii

Znanych jest około 75 gatunków aktynidii, z których najpopularniejsze w Rosji to arguta i kolomikta. Oba występują dziko na Dalekim Wschodzie. Arguta to największa liana z rodzaju, dorasta do 30 m. Jest jednak ciepłolubna i dobrze czuje się tylko w łagodnym klimacie wybrzeża morskiego, w suchych lasach, występuje w Japonii i Chinach. Kolomikta jest najbardziej odporną na zimę z aktynidii. Kultura w Rosji została oficjalnie uznana za owoc dopiero w 1999 roku. W rejestrze państwowym znajduje się ponad 30 odmian. Dopuszczone są do uprawy we wszystkich regionach Federacji Rosyjskiej, w tym północnych, gdzie okres z temperaturami powyżej zera trwa tylko 105-160 dni.

Wideo: actinidia kolomikta w Kuzbass

Wybór materiału do sadzenia

Kupując aktynidię, należy pamiętać, że tylko dwupienne odmiany zostały wyhodowane i zarejestrowane przez rosyjskich hodowców. Oznacza to, że istnieją rośliny męskie, które tylko kwitną i rośliny żeńskie, które kwitną i owocują. Na Syberii kultura nie jest rozpowszechniona, zwłaszcza oficjalne odmiany. Najczęściej sadzonki są przywożone z tajgi lub zabierane od sąsiadów. W tym samym czasie w sprzedaży i w ogrodach czasami można znaleźć samozapłodnienie colomicts. Chociaż naukowcy są skłonni wierzyć, że są to żeńskie krzewy, a pyłek dostaje się na nie z samców rosnących gdzieś w okolicy.

Kupując aktynidię, określ: jaki to rodzaj i odmiana, mężczyzna lub kobieta ta roślina

W większości przypadków Syberyjczycy znajdują sadzonki pod nazwami: „actinidia”, „kolomikta”, „actinidia zapylacz”, czyli bez podania odmiany. Ten sam problem pojawia się przy wyborze nasion. Chociaż w odniesieniu do nasion, brak nazwy odmiany jest prawdziwy. Sadzonki nie odtwarzają właściwości matki. To z nasion pochodzą różne odmiany, wybierając najbardziej produktywne i smaczne owoce..

Odmiany żeńskie Kolomikta testowane na Syberii: Compact, Nowosybirsk wczesny, Borisovskaya, Wielkoowocowy, Ananas. Męskie odmiany do zapylania: Snowball, Commander. Uwaga: różne rodzaje aktynidii nie zapylają się krzyżowo między sobą. Tak więc dla „dziewczyny” z Kołomikty „chłopiec” argumentu będzie bezużyteczny.

Uprawa Actinidia kolomikta z nasion

Na Syberii łatwiej jest kupić nasiona kolomikta niż znaleźć sadzonki. Ale rozmnażanie nasion ma kilka zalet, z których główne to niska cena worka nasion i możliwość wyhodowania od podstaw wyjątkowych odmian, a następnie samodzielnego doboru najlepszych. Nawiasem mówiąc, zarówno rośliny żeńskie, jak i męskie mogą wyrosnąć z sadzonek, doświadczeni twierdzą, że jest ich więcej lub od 50 do 50%.

Nasiona Actinidia kolomikta są sprzedawane przez cały rok, są niedrogie

Wśród wad uprawy z nasion:

• Sadzonki wchodzą w okres kwitnienia i owocowania w wieku 7-9 lat, a sadzonki uzyskane z sadzonek - w wieku 4-5 lat.
• Płeć pnącza nie może być określona do momentu kwitnienia, dlatego przez 9 lat będziesz w ciemności o wyniku swojego doświadczenia.
• Nasiona wymagają długiej i pracochłonnej stratyfikacji..
• Większość sadzonek umiera w pierwszych tygodniach życia. Z 10 nasion w woreczku można dostać tylko dwie zdolne do życia sadzonki nieznanej płci.

Wideo: owocująca kolomikta wyhodowana z nasion

Stratyfikacja według systemu gleboznawcy Titlyanova A.A .:

1. Na początku listopada nasiona należy napełniać wodą na 4-5 dni, najlepiej śniegiem. Warstwa wody w misce - 1–2 cm Codziennie zmieniaj wodę i spłucz nasiona.
2. Nasiona umieść w wilgotnym środowisku np. Piasek, torf, mech torfowiec, następnie zawiń w plastikową torebkę i przechowuj przez 2 miesiące w temperaturze pokojowej - ok. + 18 ... + 20 ⁰C.
3. Raz w tygodniu otwieraj opakowanie, wymieszaj i przewietrz nasiona, w razie potrzeby zwilż.
4. Przez następne 2 miesiące przechowuj nasiona na dolnej półce lodówki lub umieść w garnku, przykryj sklejką i zakop w ogrodzie, pod śniegiem na głębokość co najmniej 1 metra. Temperatura w tym okresie powinna wynosić + 4 ... +7 ⁰C.
5. Następnie przenieś nasiona do pomieszczenia o temperaturze + 10 ... +12 ⁰C, nie wyższej!
6. Ponownie, co tydzień wyjmuj nasiona i wietrz je, aż wyklują się początki korzeni.

Istnieje doświadczenie w uprawie bez rozwarstwienia, ale wymaga to świeżych nasion, tylko pobranych z owoców. Są również moczone przez kilka dni w wodzie, następnie rozprowadzane na wilgotnej szmatce lub między wacikami i czekają na kiełkowanie.

Jeśli wyrosły nasiona aktynidii, czas je zasiać

Nasiona, które zostały przybite gwoździami do skrzynek lub doniczek wypełnionych luźną glebą (1 część gleby i 2 części piasku rzecznego), należy wysiać w odległości 4–5 cm od siebie. Głębokość zatapiania - 0,5 cm Przykryć szkłem lub folią i umieścić w słonecznym i ciepłym miejscu. Gdy wyrosnie na nich pierwszy prawdziwy liść, przenieś wschodzące sadzonki do półcienia. W otwartym terenie można sadzić, gdy minie zagrożenie mrozem.

Rośliny o 5-6 liściach można przesadzać do ogrodu

Kołomikty, mimo mrozoodporności zimą, są wrażliwe na wiosenne przymrozki w okresie wegetacji. Przy -4 ⁰C liście i kwiaty obumierają, w -8 ⁰C - pędy.

Miejsce na aktynidię w ogrodzie, sadzenie sadzonki

W naturze kolomikta rośnie w dużych skupiskach w tajdze, na glebach próchnicznych i osuszonych, w cieniu cedrów i drzew liściastych. Warunki ogrodowe powinny być zbliżone do naturalnych. Wybierz miejsce tak, aby bezpośrednie promienie padały na winorośl tylko rano, aw ciągu dnia potrzebuje rozproszonego cienia. Palące słońce w południe spali liście i młode pędy. Jedną z opcji noclegowych jest wschodnia i południowo-wschodnia strona budynku lub wysokie ogrodzenie.

Wideo: zasady sadzenia aktynidii, krótko o wyjeździe

Nie sadzić kolomikta obok krzewów lub drzew owocowych. Liana bardzo szybko zdobywa sąsiednie terytorium. Rośnie jak krzew pnący, średnica pni wynosi 2–5 cm, wysokość do 15 m. Ponadto tworzy potężny włóknisty system korzeniowy, który znajduje się w górnej 30 cm gleby i wystaje poza koronę. Ta aktynidia ma i cechy uprawy:

• nie toleruje wapnowania;
• w pierwszym roku wymaga częstego podlewania;
• na zimę na Syberii będzie trzeba go położyć na ziemi wraz z kratownicą, co oznacza, że ​​w pobliżu powinno być wystarczająco dużo wolnego miejsca.

Aktinidia syberyjska jest mało wydajna, kup kilka sadzonek

Aktinidia nazywane są plonującymi, dając około 3 kg owoców na krzak. Z tego powodu zwykle sadzi się kilka sadzonek w tym samym ogrodzie. Do dobrego zapylenia potrzebny jest 1 samiec na 4-5 samic. Odległość w rzędzie 1,5–2 m, między rzędami 2–3 m. Okres sadzenia na Syberii to wiosna, kiedy winorośl ma przed sobą wystarczająco dużo ciepłych dni, aby dobrze ukorzenić się i przygotować na zimę. A jesień może się tutaj niespodziewanie skończyć. Zdarza się, że już pod koniec września - październik zaczynają się opady śniegu.

Etapy sadzenia kolomikty jednorocznej / dwuletniej sadzonki:

1. Wykop otwór o średnicy 60 cm i głębokości 40 cm.
2. Wlej wiadro próchnicy lub kompostu, 100 g superfosfatu i 30-40 g siarczanu potasu na dno. Dobrze wymieszaj, aby wszystkie granulki były równomiernie rozłożone w glebie.
3. Z powstałej mieszanki gleby uformuj kopiec w środku otworu. Jego wysokość powinna być taka, aby kołnierz korzeniowy sadzonki zainstalowanej na jej wierzchołku znajdował się na poziomie gleby. Nie można pogłębić aktynidii, należy ją sadzić na tej samej głębokości, na której rosła w szkółce.
4. Umieść sadzonkę na szczycie kopca i rozłóż jej korzenie wzdłuż zboczy. Jeśli kolomikta wyrosła w pojemniku i pokryła całą grudkę ziemi korzeniami, przesadź ją przeładunkiem: dobrze podlej sadzonkę, wyjmij ją z pojemnika grudką ziemi i umieść na środku dołka.
5. Wypełnij pozostałe puste przestrzenie ziemią wyjętą z dołu.
6. Zrobić dołek lub rów irygacyjny i dobrze podlać - co najmniej 1,5–2 wiadra wody.
7. Ściółka z torfem, kompostem lub skoszoną trawą.

Wideo: kolomikta natychmiast po posadzeniu

W wielu źródłach zaleca się układanie drenażu na dnie dołu do sadzenia. Jego celem jest wykluczenie stagnacji wody u korzeni, która może spowodować ich rozkład i śmierć całej rośliny. Dotyczy to jednak ciężkich gleb gliniastych, w głębi, do których woda nie przesiąka dobrze. Na Syberii przeważają gleby bielicowe i czarnoziemskie o dużej wilgotności tajgi..

Pielęgnacja sadzonek Actinidia kolomikta

Pamiętaj, aby ogrodzić młode rośliny siatką, ponieważ ich delikatne liście i pędy przyciągają koty, nie gorsze niż waleriana. Dorosłe liany o zdrewniałych pniach nie potrzebują takiej ochrony. Utrzymuj wilgotną glebę przez cały sezon po posadzeniu, ale nie zamieniaj jej w bagno. Kołomikta nie lubi stojącej wody. Przy suchej pogodzie nie tylko wodą, ale także dwa razy dziennie (rano i wieczorem) spryskać liście sadzonek czystą wodą.

Chroń aktynidię przed kotami, w przeciwnym razie te czworonożne gryzą mały krzew pod korzeniem

Nie ma potrzeby karmienia, formowania i wiązania kolomikta w pierwszym roku. Istnieją zalecenia dla odmian nisko rosnących, aby nie tworzyły pierwszych 5-6 lat, ale aby wykonać tylko podwiązkę i przycinanie sanitarne, to znaczy usunąć suche gałązki i wierzchołki. Jesienią, gdy temperatura w dzień wynosi około 0 ⁰C, posyp krzewy suchą ściółką, połóż na niej pędy i przykryj świerkowymi gałązkami, chrustem, płótnem i innymi oddychającymi materiałami.

Na zimę sadzonka jest dodatkowo przykryta słomą

Wiosną usuń schronienie w ujemnych temperaturach i wróć na miejsce, jeśli przewiduje się mróz. W tej chwili wygodniej jest już używać materiału pokrywającego.. Wiosenna ochrona przed mrozem powrotnym jest najważniejszym środkiem w pielęgnacji sadzonek kolomikty. Bez schronienia absolutnie wszystkie pędy mogą umrzeć, stracisz roślinę.

Powstawanie krzewu kolomikta

Kolejna ważna cecha, której nieznajomość może doprowadzić do śmierci aktynidii - wszystkie szczypanie i przycinanie wykonuj jesienią lub w czerwcu, kiedy liście zakwitły, zaczęły rosnąć pędy. Wiosną, na początku spływu soków, uszkodzone pędy silnie „płaczą”, tracą dużo soków i mogą całkowicie wyschnąć.

Zasada tworzenia jest dość prosta, jeśli zrozumiesz, jak działa krzew. Każda liana składa się z kilku głównych (szkieletowych) łodyg, które mają jeden wspólny korzeń. Możesz dostosować wysokość tych łodyg, jak chcesz: jeśli urosłeś do pożądanego limitu - uszczypnij. Na każdej rzęsie (łodydze) rosną pędy boczne, a na nich z kolei gałęzie drugiego i trzeciego rzędu tworzą razem połączenia owocowe, a każda łodyga szkieletowa z nimi jest ramieniem owocowym. Struktura krzewu jest podobna do winogron. Jednak rękawy kolomikta zachowują swoją produktywność przez 3-4 lata, aw winogronach należy je co roku wymieniać na młode.

Schemat warunkowy krzewu kolomikta, składający się z dwóch szkieletowych łodyg (ramion)

Każdy krzew powinien mieć 2-3 łodygi owocujące i taką samą liczbę młodych (przerośniętych) łodyg, które będą je zastępować.

Schemat powstawania aktynidii na Syberii:

1. W drugim roku po posadzeniu wybierz 2-3 najsilniejsze pędy z pędów, które wyrosły w ostatnim sezonie i zawiąż, resztę usuń.
2. W połowie lipca uszczypnij wierzchołki, aby rozgałęzić się na boki.
3. W trzecim roku uszczypnij wierzchołki pędów bocznych, gdy osiągną 50-70 cm długości.
4. W wieku 4 lat winorośle zaczynają przynosić owoce, aby zastąpić je z pędów, zgodnie z tą samą zasadą, zacznij uprawiać nowe.
5. Po 3-4 latach owocowania usuwaj pojedynczo stare rękawy.

Możesz przycinać męskie krzewy według własnego uznania, o ile rosną i kwitną.

Istnieje również wariant uprawy poziomej, w którym główne bicze są umieszczane wzdłuż powierzchni ziemi, a pędy boczne są wiązane pionowo. Jednak eksperci uważają, że ta metoda jest dobra dla mężczyzn, którzy mają tylko wartość dekoracyjną. Dla samic do dobrego owocowania potrzebne są warunki naturalne, jak w naturze, gdzie główne rzęsy unoszą się pionowo, a pędy z nich rozłożone są na boki.

Wideo: ważne wskazówki dotyczące przycinania aktinidii

Przywiąż wszystkie rzęsy do kratek w formie wachlarza. Mocne konstrukcje w kształcie litery U nadają się jako kratki. Niższy gruby sznur do bielizny lub drut z górnego paska. Można używać drabin. Głównym warunkiem jest, aby projekt był taki, aby jesienią można było położyć wszystkie winorośle razem z linami lub podpórkami na ziemi.

Na Syberii pnącza kolomiktu są jesienią usuwane z krat i układane na ziemi, aby zimą były pod śniegiem

Jak dbać o dorosłe kolomikty

Podlewaj aktynidie, które weszły w okres owocowania tylko przy suchej pogodzie, wydając 2-3 wiadra na krzak. Korzenie kolomikta są powierzchowne, więc ostrożnie poluzuj ziemię pod nimi, nie głębiej niż 3-5 cm. Ściółka pomoże zmniejszyć podlewanie, utrzymać luźną glebę i obejść się bez nawożenia. Przykryj podstawę winorośli warstwą próchnicy, kompostu lub suchej trawy. Dodaj świeżą ściółkę, gdy się rozkłada. Mówią, że aktynidia ma dość własnych liści jako nawozu, które jesienią kruszą się i zamieniają w próchnicę w następnym sezonie..

Wideo: aktynidia w Nowosybirsku

Oprócz kształtowania wykonuj cięcie sanitarne i przerzedzające. Usuń wszystkie zamrożone pędy i wierzchołki, a także gałązki, które przeplatają się i cieniują. Jesienią, podobnie jak w przypadku sadzonek, rozłożyć suchą ściółkę, zdjąć krzewy z podpór i położyć je na ziemi. Dorosłe kolomikty nie potrzebują już dodatkowej ochrony w postaci gałęzi świerkowych, słomy i innych materiałów, wystarczy naturalne schronienie przed śniegiem. Wiosenne przymrozki mogą zniszczyć wzrost z ostatniego roku, ale zdrewniałe łodygi i uśpione pąki na nich przetrwają. Latem winorośl się odrodzi. Jednak podczas kwitnienia, jeśli mróz przenosi się w nocy, a chcesz uzyskać zbiory, to kolomikt musi być przykryty.

Zbiór Actinidia kolomikta na Syberii

Owoce odmian wczesnych dojrzewają na początku sierpnia, średnio dojrzewających - po 10 sierpnia, a późnych - pod koniec miesiąca. Kolomikta ma skłonność do linienia. Nie należy czekać na pełną dojrzałość kiwi syberyjskich, doskonale dojrzewają w domu. Dodatkowo nalewane jagody są bardzo kruche i soczyste, nie nadają się do transportu. Zaleca się rozpoczęcie zbioru, gdy tylko 10% plonu jest dojrzałe. Złożyć jeszcze gęste i zielone owoce do papierowych torebek i przechowywać w temperaturze pokojowej. Mini kiwi dojrzewają w ciągu 2–4 dni. Codziennie zbieraj dojrzałe owoce, używaj świeżych lub poddaj je recyklingowi.

Jagody Kolomikta nadają się do wszystkich rodzajów zbiorów

Istnieje zwyczaj pozostawiania zbiorów do późnej jesieni. Uważa się, że niedojrzałe owoce pod wpływem mrozu tracą cierpkość, stają się słodkie i miękkie. To prawda, ale mają one znacznie gorszy smak niż te, które dojrzewają w temperaturze pokojowej..

Jagody Actinidia kolomikta mają słodki smak, nie można jeść za jednym razem i nie trzeba, ponieważ mają działanie przeczyszczające. Pod względem składu jest to doskonały środek multiwitaminowy, a pod względem zawartości witaminy C kolomikta przewyższa porzeczki, cytrynę i jest zbliżona do dzikiej róży. Nadaje się do wszystkich zimowych przetworów: konfitur, dżemów, soków, galaretek. Owoce są mrożone, a nawet przerabiane na wino. Suszone o smaku przypominającym rodzynki.

Wideo: przepis na aktynidię, puree z cukrem

Actinidia nie jest uprawiana komercyjnie na Syberii, prawdopodobnie z powodu pracochłonnej ochrony przed mrozem. Na Dalekim Wschodzie, gdzie klimat jest łagodniejszy, liany są często spotykane w stanie dzikim i bardzo różnorodnym: z owocami w postaci beczki, serca, z ostrym i zakrzywionym końcem. Połowy aktynidii są tutaj bardziej odpowiednie. Na Syberii Zachodniej, a także na wielu terenach regionu, nawet mrozoodporna kołomikta pozostaje egzotyczna, jej owoce nie są sprzedawane na masową skalę. Ze względu na brak popytu wśród ludności sadzonki są również rzadkie, nie każda szkółka sadownicza je uprawia i sprzedaje.

Istnieją tylko dwie cechy rosnącej aktynidii na Syberii, ale są one znaczące. Po pierwsze, trudno jest znaleźć dobre sadzonki odmianowe, na ogół nie ma ich na peryferiach, z dala od ośrodków regionalnych i regionalnych. Po drugie, potrzebne są mocne kraty, podczas gdy winorośle muszą być usuwane z nich każdej jesieni i układane na ziemi i zawijane wiosną, chroniąc je przed mrozami powrotnymi.