Nawozy azotowe dla roślin - jak uzyskać wysoki plon

Aby uprawiać różne rośliny na swojej stronie na niektórych etapach sadzenia, musisz używać nawozów azotowych. Aby znaleźć niezbędny lek, musisz wiedzieć, jakiego rodzaju są karmy z tej klasy i jak działają. Przeczytaj instrukcję obsługi przed użyciem jakiegokolwiek produktu. Z zastrzeżeniem prawidłowego podejścia do obróbki łóżek, rzadko są atakowane przez szkodniki, sadzonki aktywnie rosną, zbiory są obfite.

Ogólna charakterystyka nawozów azotowych

Nawozy azotowe to wytworzona przez człowieka mieszanina związków organicznych i nieorganicznych. Stężenie zawartej w nich substancji czynnej odpowiada pewnemu wskaźnikowi liczbowemu. Są używane w domu praktycznie w całej Rosji w celu zwiększenia wydajności roślin i przyspieszenia ich rozwoju..

Całkowita wydajność nawozów azotowych przez rośliny wynosi nie więcej niż 50%. Przyczyny tego zjawiska można nazwać:

1. 1. Na nawozy azotowe istotny wpływ mają mikroorganizmy zasiedlające poziomy glebowe: do 3/4 mieszanki wprowadzonej do gleby jest konsumowane przez bakterie i grzyby w ciągu pierwszych 7 dni. Spożywane przez nie związki chemiczne będą dostępne do pożywienia dopiero po śmierci mikroorganizmów.
2. 2. Wysokie straty związku z podłoża spowodowane są wypłukiwaniem pierwiastków chemicznych z poziomu gleby, denitryfikacją (straty gazowe) i nitryfikacją (powstawanie azotanów i późniejsze ich usuwanie z gleby).

Klasyfikacja najlepszych opatrunków

W zależności od poziomu zawartości substancji czynnych i dodatkowych wyróżnia się 5 głównych typów:

1. 1. Azotany: ten typ obejmuje azotan sodu, wapnia i potasu.
2. 2. Amoniak: zawiera siarczan i chlorek amonu. Najczęstszymi przedstawicielami są mocznik i cyjanamid wapnia..
3. 3. Saletra amonowa: zawiera amon i azotany. Najbardziej znane to saletra amonowa i wapniowo-amonowa.
4. 4. Amid: mocznik jest powszechny wśród tego typu.
5. 5. Amoniak: kategoria ciekła, najpopularniejsze odmiany to woda amoniakalna i amoniak bezwodny. Ten typ obejmuje siarczan, siarczek i węglan amonu, chlorek amonu, amofos i diammofos..

W zależności od stanu agregacji przedstawiono dwie formy:

1. 1. Płyn - ekonomiczny i łatwy w użyciu.
2. 2. Ciało stałe - bardziej złożona aplikacja, większe zużycie nawozu.

Co dają nawozy azotowe

Pozytywnym wynikiem stosowania sztucznych źródeł azotu - nawozów azotowych - jest osiągnięcie następujących wskaźników:

1. 1. Przyspieszony wzrost łodyg, korzeni i liści.
2. 2. Wzmocnione odżywianie roślin aminokwasami w początkowych okresach wzrostu.
3. 3. Poprawa bilansu wodnego organizmu roślinnego.
4. 4. Przyspieszony proces mineralizacji innych nawozów stosowanych łącznie lub po zastosowaniu zawierających azot.
5. 5. Odporność organizmów roślinnych na niekorzystne warunki klimatyczne, meteorologiczne, antropogeniczne i uszkodzenia mechaniczne.
6. 6. Wzrost wskaźnika rentowności.

Najważniejszy dla procesów wzrostu, rozwoju i kwitnienia roślin jest azot, którego udział procentowy w warstwie gleby bezpośrednio wpływa na stan kultury. Rozmieszczenie substancji czynnej i jej ilość w glebie jest nierównomierna i zależy od rodzaju gleby, szerokości geograficznej i strefy naturalnej. Dlatego preparaty zawierające azot i ich prawidłowe stosowanie w wielu regionach jest warunkiem zdrowych, obfitych zbiorów..

Rodzaje gleb i zawartość w nich azotu

W zależności od strefy naturalnej i szerokości geograficznej regionu zawartość azotu w glebie jest różna. Jeśli wymienimy rodzaje gleb najbardziej rozpowszechnionych w Rosji, zgodnie ze stężeniem w nich pierwiastka chemicznego w kolejności malejącej, to na pierwszym miejscu będą czarnozemy (mocne i zwyczajne), na drugim - bielicowe, na trzecim - piaszczyste i piaszczyste gleby gliniaste.

Najwyższe stężenie azotu (do 5%) występuje w warstwie gleby próchnicznej. Ponieważ warstwa gleby zasilana jest próchnicą, zawartość związków azotu zależy bezpośrednio od jej stężenia w niej. Proces rozkładu pierwiastka chemicznego w próchnicy zachodzi powoli, w wyniku czego rośliny otrzymują nie więcej niż 1% całkowitego azotu zawartego w warstwie..

Asymilacja substancji aktywnych z gleby jest dokonywana przez rośliny dopiero po zakończeniu procesu mineralizacji, który następuje w wyniku kontaktu z mikroorganizmami. Czas rozpadu próchnicy zależy bezpośrednio od następujących czynników zewnętrznych określonych przez środowisko:

1. 1. Charakterystyka chemiczna warstwy gleby.
2. 2. Poziom wilgotności.
3. 3. Wskaźnik średniej temperatury powietrza w regionie.
4. 4. Poziom napowietrzenia.

Rola azotu w procesach wzrostu i życia roślin

Azot odgrywa ważną rolę w prawie wszystkich procesach funkcjonowania organizmów roślinnych:

• Tworzenie korzeni i łodygi rośliny - w tym procesie rola rozważanego pierwiastka chemicznego jest fundamentalna.
• Tworzenie liści i okres kwitnienia.
• Wzrost owoców i roślin.
• Powstawanie chlorofilu - pierwiastka niezbędnego do realizacji procesu fotosyntezy.
• Wzbogacenie owoców w proteiny i przydatne związki.

Pod warunkiem dostatecznej obecności pierwiastka chemicznego w glebie proces wzrostu roślin będzie szybki, a jakość plonów wysoka, m.in. w wyniku zwiększonej zawartości aminokwasów i białek..

Nadmiar azotu jest szkodliwy dla wielu upraw: następuje gwałtowny wzrost masy korzeni, łodyg i liści, a procesy kwitnienia i dojrzewania owoców są zahamowane. Poziom stężenia pierwiastka w przypadku stosowania sztucznych źródeł substancji chemicznej musi być kontrolowany.

Produkcja nawozów azotowych

Nawozy azotowe są sztucznie produkowane z amoniaku. Do ich produkcji wykorzystuje się dwa rodzaje gazów - wodór i azot. Proces sztucznej produkcji opatrunków zawierających azot na skalę przemysłową obejmuje następujące etapy:

1. 1. Odbiór środków ze spalania koksu odbywa się wewnątrz agregatu prądotwórczego.
2. 2. Ekstrakcja wodoru w wyniku spalania oleju lub koksu.
3. 3. Mieszanie dwóch powstałych pierwiastków chemicznych, w wyniku czego powstaje związek amoniaku.Wiele przedsiębiorstw przemysłowych produkuje złożone pasze, w których składnikiem aktywnym jest azot. Ale są też pomocnicze - fosfor i potas. Takie nawozy są dobre, ponieważ są doskonale wchłaniane przez podłoże, wszystkie składniki wzajemnie się uzupełniają i nasycają glebę niezbędnymi minerałami.

Nawożenie fosforem, potasem i azotem należy stosować ostrożnie, ponieważ ta grupa, chociaż uważa się ją za przydatną, zaszkodzi nasadzeniom, jeśli będzie stosowana nieumiejętnie.

Zakres i dawkowanie

Przed zakupem musisz przestudiować, którą grupę nawozów wybrać do karmienia różnych roślin ogrodniczych. Jeśli nie masz pewności co do wielu nazw, skonsultuj się ze specjalistą w sklepie ogrodniczym.

Nawozy azotowe można stosować w celu zwiększenia plonów wszystkich upraw w pomieszczeniach i rolniczych, z wyjątkiem roślin strączkowych, które nie wymagają dodatkowego żywienia..

Rekomendowana dawka:

• Do prac ogrodniczych - 600-900 gramów na 100 mkw. m.
• Do karmienia - 150-200 g na 100 mkw. m.
• Do opatrunku dolistnego - 25-50 g na 100 m2. m.

Wybraną dawkę rozpuszcza się w wodzie. Powstały roztwór nanosi się na nawożony obszar: ogniskowo lub na całym obszarze. Aby nie pomylić się we wszystkich typach, rozważ najpopularniejsze nawozy azotowe.

Mocznik

Środek ten należy do najbardziej skoncentrowanych (zawartość azotu do 46%) spośród wszystkich typów. Forma uwalniania - łatwo rozpuszczalne granulki. Istnieją dwa rodzaje:

• Typ A - stosowany do karmienia zwierząt gospodarskich.
• Typ B - stosowany w rolnictwie i ogrodnictwie. Oprócz głównego składnika zawiera specjalne dodatki zwiększające żyzność gleby.Jeśli do karmienia roślin wrażliwych na kwasy stosowany jest mocznik, najpierw wymagana jest neutralizacja. W tym celu stosuje się zwykłe mielone wapno zmieszane ze składnikiem aktywnym w stosunku 10: 8. Mocznik dobrze nadaje się do dokarmiania dolistnego, ponieważ nie przypala powierzchni organów roślinnych i jest szybko wchłaniany.

Azotan amonowy

Nawóz łatwo przyswajalny przez organizmy roślinne i dość rozpowszechniony w rolnictwie i ogrodnictwie, o stężeniu 35%. Forma uwalniania - granulowana substancja, łatwo rozpuszczalna w wodzie.

Charakteryzuje się dwoma wadami:

• Wrażliwy na wodę: azotan twardnieje po zamoczeniu.
• Zapłon po zmieszaniu ze związkami organicznymi lub po podgrzaniu.

Ten typ jest używany do głównego zastosowania i do wspomagania nawożenia..

Siarczan amonu

Typ nawozu azotowego, który jest najbardziej odpowiedni do karmienia i karmienia roślin domowych. Zawartość podstawowego pierwiastka wynosi 21%. Forma uwalniania - proszek lub granulki, łatwo rozpuszczalne w wodzie.

Jako brak siarczanu amonu można nazwać silne zakwaszenie warstw gleby. W celu zmniejszenia kwasowości należy użyć wapna. W tym celu niedopuszczalne jest stosowanie wapna gaszonego i popiołu: całkowicie neutralizują one dobroczynne właściwości związku.

Azotan wapnia

W składzie wapń 19%, a azot 13%. Jeden z rodzajów nawozów azotowych, optymalny do ciągłego stosowania na glebach kwaśnych. Jest stosowany na każdym typie, ale największą wydajność można zobaczyć na glebie bielicowo-sodowej. Azotan wapnia dobrze współgra z kwaśnymi glebami, ale nadmierne stosowanie powoduje, że podłoże jest alkaliczne.

Właściwości robocze są dobre. Poziom koncentracji wynosi 17,5%. Forma uwalniania - granulowany proszek, którego podczas długotrwałego przechowywania należy unikać wysokiej wilgotności. Używany głównie przez ogrodników na prywatnych działkach przydomowych.

Azotan wapnia jest azotanem, dlatego przestrzegając warunków przechowywania, stosowania i ostrożności podczas pracy z nawozami tej klasy, nie jest uważany za niebezpieczny dla ludzi. Przy regularnym stosowaniu do karmienia upraw ogrodniczych azotan poprawia ich wzrost, rozwój, jest w stanie usunąć nadmiar manganu i metalu z gleby. Właściwość ta pozytywnie wpływa na okres wegetacji roślin, nasadzenia aktywnie się rozwijają i pobierają wszystkie składniki odżywcze z gleby..

Bezwodny amoniak

Jest to bezbarwna ciecz. Dobrze przyswajalny przez podłoże, odpowiedni dla wszystkich roślin. Nie zmywa się przy wilgotności powyżej 50% i ulewnych deszczach. Jeden z najbardziej skoncentrowanych nawozów azotowych (do 80% zawartości azotu). Nakłada się na glebę w okresie jesiennym lub wiosennym z głębokim osadzeniem.

Po dodaniu bezwodny amoniak zamienia się w gaz, który jest aktywnie absorbowany przez koloidy, wilgoć, tworząc wodorotlenek amonu. W interakcji z roztworem glebowym amon pozostawia różne sole i przydatne substancje. Najpierw po nawożeniu podłoża bezwodnym amoniakiem gleba jest alkalizowana, reakcja się zmienia. Gleba jest utleniana 2 tygodnie po aplikacji. Aby zneutralizować 1 litr bezwodnego amoniaku, potrzeba 1,5 litra węglanu wapnia.

Podczas gdy bezwodny amoniak znajduje się w glebie, gleba jest sterylizowana. Środek ten pozwala na zawieszenie procesów gnicia, rozmnażania drobnoustrojów i szkodników. Po 10-15 dniach liczba mikroorganizmów zostaje przywrócona i wznawia się nitryfikację. Jeśli ściśle przestrzegasz zasad i dawkowania substancji czynnej, pełna nitryfikacja kończy się za 4 tygodnie.

Bezwodny amoniak charakteryzuje się ostrym zapachem i jest niebezpieczny, co wymaga większej ostrożności i dokładności podczas jego stosowania.

Wodny amoniak

Rodzaj nawozu azotowego o składzie zbliżonym do bezwodnego amoniaku, ale mniej skoncentrowany w głównym składniku. W wyniku rozpuszczenia w wodzie sugeruje zwiększoną ostrożność podczas stosowania. Jest to przezroczysty płyn, może mieć żółty odcień.

Służy do przetwarzania upraw i nakładany na różne podłoża. Po przeoraniu do celów przemysłowych przestrzeń korytarza jest również traktowana wodnym roztworem amoniaku. Gęstość roztworu wynosi 18,5-25% - 0,930-0,910 g / s.

Wodny amoniak lub woda amoniakalna zawiera - do 30% substancji aktywnej (azotu) i 70% wody. W przypadku nieprawidłowego przechowywania wyparowuje. Produkowanych jest kilka odmian do użytku w różnych gałęziach przemysłu.

• A - dla przemysłu.
• B - dla rolnictwa jako nawóz azotowy. Do chwili obecnej istnieją niezweryfikowane informacje, że ze względu na klasę aktywnego zagrożenia środek nie może być stosowany jako opatrunek wierzchni.

Wodny amoniak nadaje się do orki jesiennej, aw kwietniu - do uprawy przedsiewnej. Uprawy są dobrze karmione przed sezonem wegetacyjnym. Po nałożeniu jest aktywnie absorbowany przez koloidy, dzięki czemu ruch w podłożu jest prawie niezauważalny. Po chwili migruje wraz z roztworem glebowym, uzyskuje mobilność.

Na początkowych etapach nawożenia ciekły amoniak jest w stanie zniszczyć nawet dżdżownice. Po 2 miesiącach przekształca się w azotany. W tym czasie poprawia się aktywność w glebie, odbudowują się mikroorganizmy. Aby zneutralizować 1 centymetr wody amoniakalnej, potrzeba 0,3-0,4 centa węglanu wapnia.

Płynny amoniak

Jest to najwyżej skoncentrowany ze wszystkich nawozów azotowych, który jest klarownym płynem o trwałym zapachu amoniaku (stężenie azotu powyżej 90%). Forma uwalniania - płyn, należy rozcieńczyć wodą. W okresie wiosennym lub jesiennym do podłoża dodaje się amoniak. Głównie do celów przemysłowych.

Po umieszczeniu w ziemi jest wchłaniany przez roztwór glebowy, wchłaniany przez koloidy i nie jest wymywany. Doskonały na gleby ciężkie i gliniaste o wilgotności nie większej niż 50-60%. Mieszanki super piaszczyste zawierają 1600 kg, gliniaste - 2700 kg płynnej substancji czynnej na 1 ha.

Organiczne nawozy azotowe

Oprócz sztucznych źródeł glebę można wzbogacić substancjami organicznymi zawierającymi naturalny azot. Główne substancje, których użycie jest możliwe jako naturalne analogi nawozów azotowych, to:

• wszystkie rodzaje obornika (zawartość azotu 0,5-1%);
• odchody ptaków (stężenie do 2,5%, najwyższa zawartość w odchodach kaczek, kur i gołębi);
• pryzmy kompostu, zwłaszcza na podłożu torfowym (zawiera do 1,5% składnika podstawowego);
• kompost składający się z odpadów domowych;
• kompostowana masa zielona (zwłaszcza jaskry, koniczyna, wyka i koniczyna) - zawartość substancji czynnej do 0,7%;
• muł rzeczny i jeziorny (do 2,5% zawartości azotu).

Podczas korzystania ze źródeł organicznych należy zachować ostrożność: ze względu na zmienność składu i obecność dużej ilości zanieczyszczeń, nadmierne stosowanie tych substancji organicznych prowadzi do pogorszenia jakości gleby, na przykład jej zakwaszenia.

Racjonalną opcją zastosowania jest połączenie minerału, sztucznie uzyskanego i organicznego, powstającego w wyniku naturalnych procesów, nawozów azotowych w odpowiedniej proporcji i stężeniu w zależności od rodzaju gleby.

Duży wybór rodzajów nawozów azotowych pozwala na wybór najlepszej opcji dla każdego rodzaju gleby: najbardziej skoncentrowane preparaty są stosowane do żywienia podłoży ubogich w składniki mineralne i azot. Mniej skoncentrowane mieszanki są używane do karmienia roślin i zwiększania ich plonów.

Wskaźniki niedoboru azotu w glebie

Głównymi wskaźnikami braku pierwiastka chemicznego w warstwie gleby są:

1. 1. Spowolnienie wzrostu i rozwoju organizmu roślinnego.
2. 2. Zmiana koloru liści lub pojawienie się na nim żółtych plam.
3. 3. Tworzenie się czerwonej obwódki na liściach (typowe dla truskawek).
4. 4. Słabe kwitnienie i rozwój niewielkiej liczby pędów i owoców (w kwiatach wewnętrznych i ozdobnych).
5. 5. Zmniejszenie wielkości blaszki liściowej, odpadanie pędów i zawiązywanie owoców (w pomidorach).
6. 6. Zmniejszenie wielkości i jasności liści, zaczerwienienie kory, negatywna reakcja na niekorzystne warunki atmosferyczne (w drzewiastych formach roślin).

Stosowanie wszelkich nawozów sztucznych oznacza przestrzeganie zasad i wymagań dotyczących ich stosowania: wymaganej dawki, częstotliwości stosowania, niezbędnych dodatkowych warunków. Informacje te zawarte są na opakowaniu oraz w instrukcji zakupionej mieszanki. Ponieważ znaczenie i rola pierwiastka chemicznego dla roślin jest ogromna, prawidłowe i dokładne stosowanie nawozów azotowych jest ważnym warunkiem uzyskania dobrych plonów..