Uprawiamy i używamy makhorka w gospodarstwie domowym

„Makhorka jest wiernym przyjacielem, koi nerwy” - tak żołnierze mówili kiedyś o paleniu tytoniu, który był wytwarzany z rośliny o tej samej nazwie z rodziny Solanaceae, zawierającej nikotynę. A jeśli wcześniej makhorka była prawie niezmiennym atrybutem większości męskiej populacji Słowian, dziś ta roślina jest uważana za prawie egzotyczną. Czym jest makhorka, jak można ją wykorzystać w życiu codziennym i jak prawidłowo ją wyhodować w domu - bardziej szczegółowo opowiem poniżej.

Co to jest makhorka

Makhorka nazywana jest zarówno rośliną zielną z rodzaju Tytoń (zawierającą substancje nikotynowe), jak i niskogatunkowym tytoniem do palenia wytwarzanym z tej rośliny. W przeciwieństwie do innych roślin z rodzaju Tabak, makhorka jest znacznie mniej kapryśna dla warunków wzrostu i bardziej odporna na zmiany klimatyczne. Obszar dystrybucji makhorka jest dość rozległy: można go znaleźć na prawie wszystkich kontynentach, ale przede wszystkim preferuje regiony północne o klimacie umiarkowanym..Dane zewnętrzne rośliny nie są wyjątkowe: jest to raczej brzydka roślina jednoroczna o małych żółtych kwiatach i dużych, szorstkich, żywicznych liściach. Absolutnie wszystkie części rośliny zawierają nikotynę, ale nie koliduje to z wykorzystaniem tej uprawy do innych celów gospodarczych i przemysłowych - na przykład do produkcji kwasu cytrynowego lub trucizn do zwalczania szkodników roślin.

Tytoń wytwarzany z makhorki był uważany za mniej szkodliwy niż np. Tytoń Virginia i był produkowany w 2 rodzajach: tabaka i palenie. O ile wcześniej na terenie byłego ZSRR uprawa i produkcja tej rośliny była prowadzona na skalę przemysłową, to dziś roślina ta jest uprawiana tylko przez pojedyncze przedsiębiorstwa..

Gdzie i jak rośnie makhorka

Większość prywatnych gospodarstw rolnych zajmujących się uprawą tej rośliny znajduje się obecnie w Tatarstanie i zachodniej Syberii, gdzie łączna powierzchnia upraw tej rośliny wynosi około 10 000 hektarów. Najbardziej zaaklimatyzowanymi odmianami makhorka, które można uprawiać na otwartym polu, są odmiany Pekhlets local i Durman 4. Najlepszą glebą dla takiej rośliny jest gleba gliniasta (w szczególności gliniasty czarnoziem), a temperatura jest umiarkowana, do 22 ° С.Aby zapewnić obfitość pędów, pole jest wstępnie obsiane kukurydzą lub zbożem ozimym - po tych roślinach gleba staje się bardziej odpowiednia do uprawy tytoniu. Ale ziemniaki i słonecznik są złymi poprzednikami, ponieważ mają nie tylko powszechne szkodniki wspomnianej uprawy, ale także podobne choroby. Podczas uprawy makhorki jakość gleby jest bardzo dokładnie monitorowana: jest okresowo nawożona ściśle zweryfikowaną ilością fosforu i potasu, a także zapewnia wystarczające napowietrzenie i wilgoć.

Przydatne właściwości kudła

Największą zaletą tytoniu, jak również szkodliwością, jest zawartość nikotyny w tej roślinie - substancji używanej nie tylko w produkcji tytoniu, ale także w medycynie. Z liści izolowany jest kwas nikotynowy, który skutecznie leczy niektóre choroby skóry i dolegliwości sercowo-naczyniowe - na przykład ekstrakt z liści tej kultury jest częścią niektórych leków w oficjalnej medycynie Ameryki Łacińskiej.

Pewna dawka nikotyny pobudza też aktywność intelektualną i zapobiega chorobom takim jak schizofrenia czy choroba Parkinsona, co jest uważane za pozytywną właściwość tej kultury. Roślina ta pomaga również przy przekrwieniu nosa i objawach ARVI: wystarczy wdychać zapach pokruszonych suchych liści 5-6 razy dziennie, a enzymy aromatyczne w swoim składzie normalizują stan błony śluzowej i łagodzą stany zapalne.

Ponadto nalewka z kudły może wyleczyć tak nieprzyjemną chorobę skóry, jak świerzb..

Będzie to wymagało:

• woda - 5 l;
• sól - 1 łyżka. łyżka;
• suszone liście tytoniu - 800 g.

Przygotowanie:

1. Zagotuj wodę, dodaj sól i dodaj suche liście.
2. Gotuj nalewkę przez 2 minuty, zdejmij z ognia.
3. Przykryj patelnię pokrywką, zawiń w ręcznik i pozostaw na co najmniej 2-3 godziny.

Po infuzji leku należy go wcierać w problematyczne obszary skóry co najmniej 3 razy dziennie. Po 2 dniach stosowania takiego środka aktywność roztoczy skóry wyraźnie się zmniejszy, a swędzenie zacznie ustępować. Pełne wyzdrowienie następuje w ciągu 7-12 dni (zapobiegawczo można kontynuować nacieranie nalewki przez kolejne 2-3 dni po całkowitym wyzdrowieniu).Pył tytoniowy.Ponadto odpady z papierosów tytoniowych są doskonałym narzędziem do zwalczania szkodników upraw rolnych: pył tytoniowy doskonale odstrasza muszki, owady i mszyce. A jeśli posadzisz kilka kudłatych krzewów między łóżkami, możesz nie tylko uratować rośliny przed inwazją pasożytów, ale także zapobiec pojawieniu się prawie wszystkich znanych chorób.

Szkodliwe właściwości kudła

Wszystkie negatywne skutki makhorka na organizm są ponownie związane z nikotyną: mała dawka tej substancji to lek, a duża dawka to trucizna. Nikotyna w dużych ilościach prowadzi do destrukcyjnej pracy i znacznie pogarsza, a nawet zatrzymuje pracę najważniejszych narządów. Palenie makhorki czy innego tytoniu przede wszystkim negatywnie wpływa na drogi oddechowe i płuca - dym tytoniowy dosłownie „spala” delikatną tkankę tych narządów.

Ponadto kudły jest uzależniający, może obniżać potencję seksualną, wpływać na kolor włosów i skóry, a także znacznie obciążać wątrobę. Jednak szkodliwe działanie tej rośliny wiąże się głównie z jej nadmiernym spożyciem, dlatego aby czerpać korzyści z tytoniu, trzeba wiedzieć jak, w jakim celu iw jakiej ilości go używać..

Zastosowania przemysłowe

Głównym celem makhorki w warunkach przemysłowych jest uprawa na potrzeby techniczne. Tak więc z liści i łodyg tej rośliny powstaje bardzo silny alkaloid (nikotyna), który służy do przygotowywania zarówno leków, jak i trucizn. Kwas jabłkowy i cytrynowy są izolowane z fitomasy - znajdują zastosowanie w przemyśle tekstylnym (jako środek wybielający do tkanin poliestrowych) i spożywczym (słodzik do napojów bezalkoholowych, lodów i złożonych produktów przetworzonych, takich jak majonez czy wino).

Nasiona tej kultury są źródłem bardzo tłustego oleju, który służy do produkcji mydła, a także jest dodawany do składu niektórych farb. Rzadziej kudły są używane w przemyśle tytoniowym - tylko około 5% wszystkich wyrobów tytoniowych składa się obecnie z kudły.

Zastosowanie domowe

Jeśli w przemyśle makhorka przyda się w kilku dużych branżach, to w gospodarstwie domowym przyda się właśnie do walki z pasożytami i szkodnikami wytrącającymi uprawy rolne.

Podczas walki z owadami

Odwar lub zmiażdżone suche liście kudły bardzo skutecznie usuwają rośliny w twoim obszarze z małych szkodników i pasożytniczych owadów. Tak więc przeciwko muszce marchwiowej można użyć pyłu tytoniowego, który wystarczy rozsypać wzdłuż młodej zielonej marchwi. Na mączliki i mszyce skutecznym sposobem jest wywar z tytoniu. Aby go przygotować, będziesz potrzebować:

• makhorka - 200 g;
• woda - 10 l;
• mydło w płynie.

Przygotowanie:

1. Zagotuj wodę, dodaj świeże liście roślin.
2. Gotować przez 5 minut i dodać 1 łyżkę. łyżka mydła w płynie.
3. Fajnie, odcedź.

Opryski takim wywarkiem gwarantuje uwolnienie roślin nie tylko od mszyc, ale także od spadzi i ćmy jabłoniowej.Mucha kapuściana Aby pozbyć się sadzonek z much kapustnych i pcheł krzyżowych, pomoże specjalny proszek do zapylania (makhorka z popiołem w stosunku 1: 1), a następujący wywar jest uniwersalnym środkiem przeciwko wszystkim szkodliwym owadom pasożytniczym:

• makhorka - 20 g;
• czosnek - 200 g;
• skórka cebuli - 200 g;
• mydło w płynie.

Przygotowanie:

1. Obierz i posiekaj główki czosnku.
2. Połącz kudły, posiekany czosnek i łuski cebuli, zalej 10 litrami wody. Gotować.
3. Gotować przez 2 godziny na małym ogniu, ostudzić i przecedzić.
4. Dodaj 80 g mydła w płynie i dodaj do 10 litrów czystej wody (woda wyparowuje podczas gotowania).

W przeciwieństwie do chemicznych środków owadobójczych, wywar lub kurz z tytoniu jest naturalnym środkiem, który nadaje się zarówno do pielęgnacji dojrzałych roślin, jak i najmłodszych kiełków..

Rosnące kudły w domu

Uprawa tej rośliny w domu nie jest trudna ani kosztowna finansowo - poradzi sobie z tym nawet początkujący agronom.

Przygotowanie nasion

Ten etap jest bardzo ważny, ponieważ plon przyszłych sadzonek będzie zależał od tego, jak dobrze dokonano selekcji i przygotowania nasion. Przed sadzeniem nasiona należy wstępnie namoczyć. Aby to zrobić, potrzebujesz pojemnika z szerokim dnem, do którego wlewa się nasiona. Następnie nasiona wyrównuje się równomiernie na całej powierzchni naczynia (warstwa nie powinna być wyższa niż 3 cm) i napełnia ciepłą wodą. Jeśli pojawiły się jakiekolwiek nasiona, należy je wybrać i wyrzucić - nie nadają się do siewu.Następnie nasiona są przechowywane w wodzie do 6-8 godzin. Następnie wodę należy osuszyć, a same nasiona należy rozłożyć na specjalnej tkance do kiełkowania. Po 3 dniach możesz sprawdzić nasiona: do tego czasu zaczną już kiełkować. Gdy kiełki zaczną się wylęgać z nasion, nasiona należy oddzielić od siebie i wylać na czystą szmatkę w celu przewietrzenia i wysuszenia. Do przygotowania gleby można wykorzystać czas wietrzenia (do 24 godzin).

Cechy sadzenia w ziemi

Podczas siewu makhorka stosuje się 2 metody: sadzenie z sadzonkami i sadzenie bezpośrednio z nasionami. Każda z tych metod ma swoje zalety i wady..

Nasionko

Najczęściej stosowana metoda: jest wygodniejsza iz reguły daje wyższą wydajność. Jednak przy niewłaściwym wysiewie (jeśli nasiona są osadzone w glebie na więcej niż 3 cm), kiełki nie będą w stanie przebić się przez glebę i umrą. Prawidłowe sadzenie nasion wygląda następująco: przygotowany obszar jest podzielony na małe rowki w odstępie co najmniej 70 cm od siebie. Następnie wysuszone nasiona miesza się z niewielką ilością gruboziarnistego piasku i wysiewa w rowkach.Przesianą humus wprowadza się od góry (nie więcej niż 1–2 cm grubości), a następnie grunt dokładnie zwilża się wodą. Następnie nasiona przykrywa się folią (ważne jest, aby gleba pod folią nie wysychała i okresowo podlewała uprawy). Po wyrośnięciu sadzonek do 5 cm folię można usunąć - teraz roślina jest wystarczająco mocna, aby rosnąć w otwartym polu.

Sadzonki

Wadą tej metody jest to, że roślina początkowo nie rośnie w swojej rodzimej glebie, a po przesadzeniu do ostatecznej gleby nie rozwija odporności. W rezultacie roślina jest bardziej podatna na choroby. Sadzenie makhorki z sadzonkami wygląda następująco: najpierw przygotowuje się otwory - ich głębokość nie powinna przekraczać 10 cm Wewnątrz otworu wykonuje się małe zagłębienie, które jest obficie zwilżone wodą.

Na wierzchu rowka posyp wilgotną glebą, do której sadzi się sadzonkę - jej system korzeniowy należy dokładnie przykryć suchą glebą. Dzięki tej technologii system korzeniowy sadzonek lepiej się zakorzenia, a same korzenie nie tracą nadmiaru wilgoci. Gdy roślina osiągnie wysokość 10 cm, możliwe jest już ostateczne ukształtowanie gęstości siewu i w razie potrzeby przerzedzenie rzędów.

Jaką glebę sadzić i jak nawozić

Głównym wrogiem makhorki jest „ciężka” lub „zatkana” gleba. Roślina będzie dobrze rosła tylko w glebie mieszanej, dlatego przed sadzeniem wprowadza się do gleby niewielką ilość piasku, a następnie wykopuje się ją, aby równomiernie wymieszać tekstury. Przygotowanie miejsca do siewu makhorka rozpoczyna się nie wiosną, ale jesienią: przed jesiennymi przymrozkami do gleby wprowadzane są popiół i obornik, a wiosną - specjalne nawozy fosforowe, w ilości około 20 g nawozu na 1 mkw. m gleby.

Po wzbogaceniu gleby w fosfor glebę należy rozluźnić grabiami - teraz jest gotowa do sadzenia nasion lub sadzonek. Warto zauważyć, że nawozy można stosować nie tylko przed sadzeniem, ale także w trakcie wzrostu i dojrzewania rośliny (jeśli np. Były ulewne deszcze i część gleby została wypłukana spod rośliny). Należy pamiętać, że o plonie makhorki decyduje stopień żyzności gleby, dlatego nie należy lekceważyć nawozów: np. Do wyprodukowania 1 tony suchych liści rośliny potrzeba około 10 kg fosforu i 30 kg potasu.

Najlepiej stosować naturalne nawozy organiczne, takie jak obornik koński, torf, ptasie odchody i popiół drzewny. Zapewni to dobre zbiory rośliny, które swoją drogą to średnio 3-4 tony uprawianego produktu na 1 ha powierzchni.

Warunki temperaturowe

Przestrzegając reżimu temperaturowego, należy również zachować odpowiednią równowagę: na przykład, jeśli temperatura jest zbyt wysoka (powyżej 25 ° C), kudły będą się rozwijać szybciej, ale jego produktywność i wydajność znacznie spadną. A zbyt niska temperatura (poniżej 3 ° C) prowokuje roślinę do spowolnienia wszystkich procesów, co nawet grozi jej śmiercią. Optymalne warunki temperaturowe to amplituda 17-22 ° С - opóźnienie rozwoju przy tych wskaźnikach będzie minimalne, a wielkość liści i skład chemiczny samej rośliny zostaną uformowane we właściwy sposób.

Aby zapewnić sadzonkom odpowiednie warunki temperaturowe, należy upewnić się, że kiełki nie są narażone na palące światło słoneczne - w razie potrzeby użyj specjalnej mobilnej budki na sadzonki. W ten sam sposób chroń kiełki przed możliwą zimną pogodą: jeśli istnieje zagrożenie mrozem, przykryj sadzonki ciepłym kocem, a także dodaj dodatkową warstwę nawozu organicznego.

Zbiór i przechowywanie

Kultura ta dojrzewa, gdy na liściach pojawiają się żółtawe plamy (szczególnie na liściach dolnych) i charakterystyczny dla rośliny zapach nikotyny. Zbierane przez ścinanie ostrym toporem: każda łodyga jest ostrożnie ścinana, starając się nie uszkodzić liści. Ściętą roślinę układa się w stosy i przenosi do suchego miejsca pod baldachimem (dobrze nadaje się do tego strych). Układa się go na drewnianej podłodze i pozostawia do wyschnięcia na 24 godziny. Po tym czasie w zebranym przedmiocie nastąpi częściowa fermentacja („zabarwienie”).

Roślina jest teraz gotowa do dalszego suszenia.. Każdą łodygę tytoniu należy przeciąć wzdłuż za pomocą ostrego noża (górna i korzeniowa część łodygi powinna pozostać nieobcięta). Ten proces (spłaszczanie) może znacznie skrócić czas schnięcia. Następnie obrabiane elementy są nawleczone na cienkie żerdzie lub pręty. Słupy wiesza się do wyschnięcia w cieniu, ale w miejscu wolnym od przeciągów (na przykład na strychu lub szopie). Teraz zaczyna się sam proces suszenia - może trwać od 10 do 24 dni w zależności od rodzaju produktu, warunków atmosferycznych, wilgotności powietrza itp..Po całkowitym wyschnięciu rośliny liście należy ostrożnie usunąć z łodyg i złożyć do czystej, suchej torby lub szklanego słoika. Ważne jest, aby wybrać miejsce przechowywania, które nie dostanie wilgoci (na przykład szafka kuchenna). Suszony kudły, który jest przechowywany w słoiku, musi być wentylowany, w przeciwnym razie suszenie po prostu zgnije i zepsuje się. Suszone łodygi rośliny są wiązane w pęczki i przechowywane w zawieszeniu w suchym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu (do tego idealnie nadaje się strych lub balkon).

Dzisiejsza makhorka nie jest najbardziej powszechną, ale wszechstronną uprawą tytoniu, która ma zastosowanie i jest przydatna w branżach takich jak przetwórstwo żywności, mydlarstwo, tekstylia i farmaceutyki. Znajomość zasad i technologii siewu, pielęgnacji i odpowiedniego zbioru rośliny pozwoli nawet niedoświadczonemu agronomowi na wyhodowanie tej rośliny i wykorzystanie jej do różnych potrzeb technicznych..