Odmiany gruszek dla regionu moskiewskiego

Gruszkę można słusznie uznać za „królową” naszych ogrodów, ponieważ występuje na prawie każdej działce przydomowej. Jest znana dzieciom z ich ulubionych cukierków karmelowych - księżnej. Ta nazwa pochodzi od nazwy najsłodszej i najsmaczniejszej odmiany gruszki.

Owocowa „królowa” nie wywołuje reakcji alergicznych w organizmie człowieka, przez co jest nieszkodliwa dla osób wrażliwych na określone pokarmy. Jego witaminy i pierwiastki śladowe będą wspierać i dostarczać dzienną dawkę składników odżywczych.

Poniżej porozmawiamy o odmianach najlepiej uprawianych w regionie moskiewskim. W końcu naturalna ulga i strefa klimatyczna dostosowują się do działań ogrodników. Na początek rozważ krótką biologiczną informację o gruszce.

Charakterystyka botaniczna mini

Rodzaj gruszki należy do rodziny Rosaceae. Nazwa rodziny pochodzi od charakterystycznej barwy kwiatów drzewa, którymi jest pokryta w okresie kwiecień-maj. Łacińska nazwa pochodzi od dwóch słów: drzewo (pirus) i owoc (piru).

Kwiaty tego drzewa są biseksualne. Co to znaczy? W kwiatach biseksualnych zarówno słupek, jak i pręcik są obecne w strukturze, co umożliwia ich zapylanie przez owady, a także samozapylenie. Pozwala również na wykorzystanie gruszek jako zapylaczy dla innych gatunków drzew owocowych..

Gruszkę można nazwać prawdziwą długą wątrobą ziemi, ponieważ w sprzyjających warunkach może żyć nawet 300 lat. Pod względem warunków „królowa ogrodu” jest dość bezpretensjonalna, odporna na suszę, tolerancyjna na sól, jednak nie lubi stagnacji wilgoci w glebie.

Dorosła roślina dorasta do 25-30 metrów wysokości, ma piramidalną koronę, a średnica pnia może sięgać od 30 do 80 cm, korzenie znajdują się na poziomie 1-2 metrów, ale przede wszystkim rozwijają się na szerokość, dlatego przy sadzeniu innych drzew w pobliżu należy wziąć pod uwagę ten czynnik.

Ma kilka kształtów liści, w zależności od odmiany: pełnokrawędziowe, nie owłosione i jajowate. Ogromną przewagą gruszki nad innymi drzewami owocowymi jest plon. To owocuje corocznie, w przeciwieństwie do jabłoni, która może nie owocować każdego roku.

Aby zwiększyć plon gruszek, konieczne jest sadzić kilka odmian obok siebie, tak, że następuje zapylenie krzyżowe. W takim przypadku owoce będą bardziej odporne na infekcje grzybicze. Wyhodowano ponad 200 odmian gruszek, ale poniżej opisujemy tylko te, które najlepiej rosną w regionie moskiewskim.

Ogólnie odmiany gruszek można podzielić na kilka grup: letnią, jesienną i zimową. Ich separacja oparta jest na czasie dojrzewania owoców.

Opiszemy teraz główne cechy tych letnich odmian..

Opisy odmian letnich

Odmiana gruszki "Lada"

Jest to jedna z najwcześniejszych odmian letnich, bardzo dobrze znosząca zimę i odporna na suszę oraz infekcje grzybicze. Drzewo średniej wielkości o piramidalnej koronie.

Owoce osiągają do 100-150 gr. waga, mają żółtawy kolor z rozmytym czerwonawym rumieńcem. Słodko-kwaśny smak doskonale łączy się z twardą strukturą miąższu, który jest bogaty w fruktozę i P-aktywne składniki. Gruszka zaczyna owocować 3-4 lata po posadzeniu. Produkuje stabilne zbiory każdego roku i jest odporny na uszkodzenia parcha.

O gruszce „Widnaja”

Odmiana późno letnia, których owoce dojrzewają bliżej początku września. Jest również odporny na zimę i wysoce odporny na infekcje grzybicze. Owoce mają zielonkawo-żółtawy odcień, a gdy są w pełni dojrzałe pojawiają się pomarańczowe smugi.

Powierzchnia gruszki jest nierówna i szorstka, stąd jej inna nazwa - wyboista. Drzewo zaczyna owocować około piątego roku, ale należy zauważyć, że owoce nie dojrzewają w tym samym czasie. Dlatego najlepiej zbierać plony w kilku etapach..

Bezpieczniej jest przechowywać dojrzałe gruszki na drzewie, ponieważ praktycznie się nie kruszą. Jeśli je zebrałeś, lepiej je od razu poddać recyklingowi, ponieważ są słabo transportowane.

Odmiana gruszki "Chizhovskaya"

Również jeden z odmiany późnym latem, cechuje odporność na silny mróz i niektóre choroby. Drzewo jest niskie, do 3 metrów wysokości, z rozłożystą koroną. Zaczyna owocować po 3 latach i daje bardzo duże zbiory.

Owoce mają zielonkawo-żółty kolor, jednak na ponad 50% powierzchni występuje w nich różowy odcień.. Smak słodko-kwaśny połączona z żółtawo-białym miąższem o luźnej strukturze. Ta odmiana jest samozapłodna, więc do zbiorów królewskich konieczne jest sadzenie obok niej innych odmian gruszek, na przykład Lada.

Odmiana gruszki "Kruchość"

Wspaniała odmiana, której owoce można przechowywać przez długi czas w zerowej temperaturze. Został wyhodowany przez skrzyżowanie dwóch innych odmian: Tema i Klapp`s Favorite.

Drzewo jest wystarczająco wysokie, owoc Na nim dojrzewające bliżej września. Podczas zbioru gruszki mają zielonkawy kolor z jaskrawoczerwonym kolorem gdzieś na trzeciej części powierzchni owocu.

Warto również zauważyć, że pomimo wczesnego okresu owocowania przez 3-4 lata owoce są dość duże, do 200 gr, i słodko-kwaśny smak. Plon "Kruchości" jest bardzo wysoki i jest odporny na niskie temperatury, co pozwala mu wytrzymać nasze zimy.

Opis odmiany "Cathedral"

Jedna z najpopularniejszych odmian w połowie lata do uprawy w regionie moskiewskim. Jego owoce średniej wielkości o wadze do 100 g, dojrzewają na początku sierpnia i charakteryzują się zielonkawo-żółtawym kolorem z lekko oleistą powierzchnią. Ta sama oleistość jest nieodłączna dla miąższu gruszki, który ma wspaniały kwaśny smak ze słodkimi nutami..

Zalety tej odmiany są takie odporny na mróz, szybko dojrzewa, jest dobrze przechowywany, plonuje corocznie i można go transportować na duże odległości. Odporność na infekcje grzybicze sprawia, że ​​jest bardzo wygodna do uprawy w przydomowych ogrodach.

Nie można zapominać o odmianach jesienno-zimowych w interesującej nas strefie klimatycznej..

Wśród odmian jesiennych, które są opłacalne w uprawie na terenie regionu moskiewskiego, są 3 główne: Moskwiczka, Lyubimica Jakowlewa i Skazochnaya.

Ogromną zaletą jesiennych odmian gruszek jest to owoce można przechowywać dłużej dojrzewają do połowy i drugiej połowy września. Jeśli gruszki zostaną przesunięte słomą lub papierem, będą leżeć w chłodnym miejscu przez ponad miesiąc..

Opisy odmian jesiennych

Odmiana gruszki "Moskvichka"

Jest to odmiana wczesnojesienna dobrze utrzymany, transportowany i nie osypuje się z drzewa przy dużych zbiorach. Samo drzewo jest małe, ale ma potężne gałęzie szkieletowe.

Owoce mają jasnożółty odcień z zieloną plamą, a dojrzałe nierównomierne pomarańczowe plamy. Miąższ jest soczysty, lekko tłusty o wyraźnym aromacie. Główne zalety to dość szybkie dojrzewanie owoców i ich przydatność do sprzedaży hurtowej.

Odmiana „Lyubimitsa Yakovleva”

Odmiana została nazwana na cześć hodowcy Jakowlewa P.N., który wyhodował ją empirycznie na podstawie Instytutu. Michurina.

Zaczynają się drzewa owocują przez 5-6 lat iz każdym rokiem nabiera tempa. Owoce o odcieniu zielono-żółtym, na niewielkiej części powierzchni występują czerwonawe kropki. Miąższ jest żółtawo-kremowy, słodko-kwaśny w smaku, z aromatem pigwy, ale bez cierpkości.

Również w strukturze miazgi znajdują się duże kamienne komórki. Okres zbiorów przypada na połowę września.

O odmianie „Fabulous”

Drzewa tej odmiany gruszy są dość wysokie, co utrudnia zbiory, ale same owoce są bardzo duże, mogą osiągnąć nawet 250 gramów. Mają piękny zielonkawy kolor z żółtym odcieniem, a ich przyjemny smak znosi do wykorzystania natychmiast po zebraniu, ponieważ są przechowywane nie dłużej niż 2 tygodnie po wyjęciu z drzewa.

Może być używany do przygotowania świeżych soków lub przecierów. Główne zalety są dobre owoce wcześnie dojrzewające, nadaje się do komercjalizacji, jest odporny na roztocza i parch żółci, a także zdolność szybkiego powrotu do zdrowia po niewielkim przemarznięciu.

Spośród zimowych odmian gruszek najpopularniejsze do zbioru są dwie odmiany: „Pierwomajski” i „Pietrowa”.

Nie ma potrzeby oddzielania ich opisów, ponieważ są one bardzo podobne, chociaż mimo wszystko zaznaczymy pewne różnice. Odmiany zimowe, zazwyczaj, nakręcony w połowie października, a przy prawidłowym przechowywaniu pozostaną do marca przyszłego roku.

Podczas zbioru owoce są zielone, ale później żółkną i można je spożywać, tutaj nasze 2 odmiany się różnią. Pervomayskiy naprawdę żółknie, a miazga staje się kremowa, ale Petrova nie. Zachowuje zielony odcień i bardzo twardy miąższ.

Zasadniczo w regionie moskiewskim zimowe odmiany gruszek nie stały się powszechne, ponieważ zmiany klimatyczne doprowadziły do ​​zmiany reżimu temperaturowego strefy. Owoce po prostu nie mają czasu na dojrzewanie przed zbiorem, i zacząć zamrażać. Podkreśliliśmy główne odmiany, które najlepiej rosną w regionie moskiewskim - teraz musimy podsumować warunki uprawy.

Teraz o warunkach uprawy

Obszar regionu moskiewskiego znajduje się w środkowy pas, co oznacza występowanie mroźnych zim i gorących lat, a między nimi występują okresy przejściowe: wiosna i jesień. Występuje również wystarczająca ilość opadów, aby zminimalizować dodatkowe podlewanie..

Najważniejszym momentem w procesie uprawy gruszki jest sadzenie, zwłaszcza właściwy dobór miejsca i czasu. Roślina jest ciepłolubna, ale w zależności od odmiany jest bardzo odporna na mróz i bardzo podatna na przenoszenie się w ogrodzie, dlatego wybór odpowiedniego miejsca i staranne nasadzenie zagwarantuje wysoki i spójny plon.

Dla sadzenie sadzonek zwykle wybierają 1-2-latki, zwracając szczególną uwagę na stan korzeni.

Gałęzie zdrowej, zdolnej do życia sadzonki będą kolczaste i wytrwałe, co zapobiegnie ich poważnemu uszkodzeniu podczas wietrznej pogody. Podczas sadzenia jesienią drzewu udaje się trochę zakorzenić w nowym miejscu przed mrozem, a wiosną już zaczyna pączkować, co podczas sadzenia wiosennego może nie nastąpić natychmiast.

Ponadto podczas sadzenia wiosennego istnieje duże ryzyko, że mrozy mogą zniszczyć drzewo, ponieważ nie miało czasu na zakorzenienie się i przyzwyczajenie do środowiska. Nie zapomnij także o wyborze odpowiedniego miejsca do sadzenia przyszłego drzewa. Gruszka jest więc rośliną raczej ciepłolubną należy zwrócić uwagę na południową i południowo-zachodnią stronę witryny.

Po tym następuje lądowanie. Musisz wcześniej przygotować dziurę, aby ziemia osiadła. Ponieważ będziemy lądować jesienią, wszystko musi być przygotowane co najmniej tydzień przed sadzeniem.. Wymiary studzienki muszą wynosić co najmniej 60 * 60 * 60 cm. Podczas kopania górna żyzna warstwa ziemi układana jest w jednym kierunku, a dolna, mniej żyzna warstwa w drugim.

Na dnie ziemia jest dokładnie rozluźniona, a warstwa żyznej gleby wylewa się na kupę, zmieszaną z gnijącym obornikiem, nawozem fosforowo-potasowym i popiołem drzewnym. Zwróć szczególną uwagę na obornik - nie powinien być świeży. Podczas rozkładu uwalniane są szkodliwe gazy, które mogą powodować wysychanie niedojrzałej sadzonki.

Następnie przykrywamy młode drzewo pozostałą ziemią i dobrze zagęszczamy, tak aby ziemia wypełniła pustą przestrzeń między korzeniami. Wokół pnia drzewa wykonujemy gliniany wałek, w ten sposób tworzymy otwór do podlewania.

Wlej 2-3 wiadra wody i ściółkuj powierzchnię. Do tego możesz użyć słomy, siana, liści lub trocin. Taka prosta technika nie tylko ochroni roślinę przed nagłymi zmianami temperatury, ale nie pozwoli chwastom wędrować.