Jak wyhodować jabłoń popularnej odmiany borovinka

Jabłoń należy do upraw owocowych, które są bardzo rozpowszechnione w naszym kraju. Prawie każdy ogród ma co najmniej jedną jabłoń. To drzewo owocowe jest zasłużenie bardzo popularne nie tylko w południowych regionach naszego kraju, ale także w regionach północnych. Jednym z głównych powodów popytu na jabłonie jest niezwykła różnorodność odmian dostosowanych do różnych warunków uprawy.

Cechy odmiany

„Borovinka” to stara jesienna odmiana ludowa o nieznanym rodowodzie. Jabłoń "Borovinka" ma najwięcej pozytywnych recenzji i zyskała sławę nie tylko w naszym kraju, ale także za granicą.

Odmiana znana jest od XVIII wieku.. Bardzo często jabłoń tego rodzaju nazywana jest „nadzieniem Kharlamovsky”, „Kharlamovskoye”, „Kharlamovka”, „Borovitskie” lub „Duchess of Oldenburg”.. Obecnie odmiana Borovinka jest szeroko rozpowszechniona w centralnym regionie Rosji i na południu kraju..

Opis odmiany

Drzewo może urosnąć do średniej wysokości. W wieku dwudziestu lat wysokość rośliny owocowej przekracza cztery metry. Zaokrąglona korona nie ma gęstych liści. Średnica korony najczęściej nie przekracza pięciu metrów. Główne gałęzie są raczej rzadkie i rozciągają się od głównego pnia pod kątem czterdziestu stopni. Gałęzie mają trochę zagięcia, absolutnie gładką powierzchnię, która jest koloru zielonego z brązowymi odcieniami od strony południowej.

Jabłoń Borovinka wchodzi w fazę intensywnego masowego owocowania w czwartym lub piątym roku. Wadą odmiany jest częstotliwość owocowania. Jabłoń tej odmiany charakteryzuje się dużą wydajnością. Więc z każda roślina owocowa w wieku 10 lat może zebrać średnio 70 kilogramów owoców. W starszych roślinach plon może być jeszcze wyższy - na poziomie 200 kilogramów jabłek z drzewa.

Młode jabłonie owocują na gałązkach i włóczniach. U dorosłych roślin owocowanie obserwuje się na końcowych i rozgałęzionych pierścieniach..

Pędy jabłoni są słabo umiejscowione, lekko zakrzywione, mają długie międzywęźla i dobrze uformowane pąki. Pędy owocowe mają bliskie międzywęźla, które są słabiej rozwinięte niż wzrostowe. Pędy są średniej grubości i koloru ciemnobrązowego. Czasami kora może mieć zielonkawy odcień.

Liście jabłoni Borovinka są szerokie, owalne, z krótkim i ostrym końcem. Blacha jest błyszcząca, gęsta ciemnozielona z niezwykłym grafitowym odcieniem. Charakterystyczną cechą liści są niewielkie zagłębienia, których wielkość nie przekracza wielkości grochu..

Liście charakteryzują się lekką krzywizną, lekkim pokwitaniem, prawie płaską płaskorzeźbą i lekko falistymi krawędziami z małymi nacięciami. Ogonki są wdzięczne, cienkie i długie, ciemnopurpurowe. Liście znajdują się prawie pod kątem prostym do pędów.

Jabłoń "Borovinka": cechy odmiany (wideo)

Kwiaty są średniej wielkości i zebrane w kwiatostany typu parasolowego. Ich dominującym kolorem jest biały z delikatnym różowym odcieniem. Słupki kwiatów są małe, wielkością równą pylnikom.

Jabłka Borovinka mają okrągły i regularny kształt. Rozmiary są średnie lub nieco powyżej średniej. Główny kolor owocu to jasnozielony. Czasami może występować żółte zabarwienie z różowawymi smugami. Zabarwienie jabłka jest reprezentowane przez różowoplamisty lub prążkowany rumieniec prawie na całej powierzchni owocu..

Skórka jabłek ma wyraźne wtręty podskórne. Na powierzchni owocu lekko woskowaty nalot, skórka sucha i gładka, średnio błyszcząca. Łodygi nie są dostatecznie grube, długie, o charakterystycznym jasnozielonym kolorze. Materiał siewny, ciemnobrązowy.

Skład chemiczny i zastosowanie

Dojrzałe owoce mają przyjemny żółtawy miąższ, dość twardy i słodko-kwaśny smak. Kwas jest wyraźnie wyczuwalny w miazdze.

Jabłka Borovinka charakteryzują się następującym składem chemicznym:

• wskaźniki zawartości miareczkowalnych kwasów mogą wahać się od 0,62 do 0,87%;
• wskaźniki zawartości kwasu askorbinowego mogą wynosić od 8,2 do 15,3 miligrama na 100 gramów miazgi owocowej;
• wskaźniki udziału suchej masy mogą wahać się od 15,3 do 16,3%;
• całkowita zawartość cukru może wynosić od 9,9 do 11,5%.

Jabłka „Borovinka” należą do kategorii uniwersalnego zastosowania i są smaczne zarówno świeże, jak i jako składnik różnych półproduktów.

Może Cię również zainteresować artykuł, w którym mówimy o cechach odmianowych jabłoni „Richard”.

Cechy sadzenia i pielęgnacji

Sadzonki odmiany Borovinka można sadzić nie tylko wiosną, ale także jesienią. Jesienią ważne jest sadzenie materiału przed pojawieniem się mrozu. Wybierając lokalizację, należy preferować obszar o wystarczającym stopniu oświetlenia. Aby chronić korę przed oparzeniami, ważne jest, aby wybrać takie miejsce, w którym intensywne światło dociera tylko przez kilka godzin dziennie.

Jabłonie tej odmiany dobrze rosną, rozwijają się i owocują na glebach o dużej wilgotności. Najlepszą opcją jest użycie gleby gliniastej, piaszczysto-gliniastej i zalewowej, a także wyługowanych czarnoziemów. Przy odpowiednim przestrzeganiu reżimów żywieniowych dopuszcza się uprawę odmiany na glebie piaszczystej. Głównym warunkiem jest słaba kwasowość gleby.

Dojrzewanie owoców następuje w ostatnich dniach lata i wczesnej jesieni. Przy odpowiedniej pielęgnacji zebrane owoce mogą przetrwać do grudnia.

Pielęgnacja jabłoni: karmienie (wideo)

Wygodnymi pojemnikami do przechowywania są pojemniki kartonowe lub drewniane pudełka. Zebrane jabłka układamy w rzędach szypułkami do dołu. Przestrzeń między rzędami należy wypełnić suchymi trocinami drzew liściastych. Dzięki tej metodzie przechowywania jabłka będą leżeć do zimy, nie tracąc atrakcyjności i użytecznych właściwości..