Wieloletnie łubiny - bezpretensjonalne krzewy w ogrodzie
Łubin to jeden z ciekawszych przedstawicieli roślin ozdobnych należących do rodziny motylkowatych. Występują odmiany zielne i krzewiaste okazów jednorocznych i wieloletnich. Są szeroko rozpowszechnione, a głównymi miejscami ich wzrostu są Afryka, Ameryka i miasta Morza Śródziemnego. Główną cechą tej kultury jest zdolność do łatwego znoszenia suszy, dlatego często znajduje swój dom na pustyniach Chile, Peru czy Sahary..
Zadowolony
Cechy rośliny i warunki sadzenia
Łubiny są zwykle podzielone na trzy główne grupy: jednoroczne, dwuletnie i byliny. Wszystkie mają system korzeniowy z kranu. Może wrastać głęboko w ziemię, czasami osiągając dwa metry. Przydatne substancje i azot z gleby są wchłaniane z powodu pęcznienia na korzeniach. Łodygi są zielne lub gęste, a gałęzie albo stoją pionowo, albo rozciągają się wzdłuż dna.
Na liściach znajdują się naprzemiennie podłużne ogonki o złożonej strukturze dłoniastej. Wierzchołkowa część pędzla to kwiatostan. Wysokość tego pędzla zależy od gatunku. Może być mały lub mieć do 1 metra. Kwiaty są pomalowane na różne odcienie - biały, czerwony, różowy, żółty, fioletowy i inne.
Po kwitnieniu roślina wyrzuca nasiona różniące się od siebie kształtem, wielkością i kolorem.. Na przykład fasola śródziemnomorska jest większa niż jej zachodnie odpowiedniki. Dojrzałe ziarna pękają i rozsypują się na małe nasiona..
Dzięki tak prostemu rozmieszczeniu uprawę można uprawiać zarówno na rabatach kwiatowych, jak i na oborniku zielonym (ziemię nawożą zgniłe łodygi i liście). Rolnicy często zajmują się uprawą łubinu pastewnego.
O pięknie tej byliny świadczy nie tylko jej szeroka dystrybucja w naszym kraju. Naturalne nasadzenia inwazyjnych gatunków łubinu występujących w Nowej Zelandii przyciągają turystów z całego świata.
Wysiew nasion w otwartym terenie
Bylina jest odporna na przemarzanie. Jego nasiona wykiełkują, nawet jeśli zostaną zasiane jesienią. Doskonale rozmnaża się przez samosiew, ale tylko wtedy, gdy roślina nie była hybrydą. W przeciwnym razie młode okazy nie będą wyglądać jak matki.. Biorąc pod uwagę właściwość ziaren łubinu do kiełkowania w różnych warunkach, zaczynają go sadzić wcześnie - gdy tylko gleba będzie dojrzała. Zabieg przeprowadza się wiosną - od końca marca do końca maja.
Nasiona tej rośliny są duże, więc sadzenie jest dość proste:
- głębokość zakotwienia 1–2 cm;
- odległość między sadzonkami w rzędach 8–10 cm;
- odległość w rozstawie rzędów 10-12 cm.
Pierwsze pędy, które się pojawiają, są wolne od chwastów i lekko rozluźniają glebę. Gdy sadzonki osiągną 8-10 cm, przesadza się je bez naruszania integralności korzeni. Łubin wielolistkowy dobrze radzi sobie z przeszczepami, jest akceptowany i aktywnie buduje zieloną masę. Głównym zadaniem hodowcy w tym okresie jest zapewnienie sadzonkom odpowiedniego podlewania..
Posiane nasiona szybko kiełkują, ale ich rozwój trwa 1,5–2 miesiące. Doświadczonym ogrodnikom zaleca się wyposażenie małej szklarni z łuków i folii. Dzięki tej uwadze w tym samym roku zakwitnie krzew posadzony w pierwszym miesiącu wiosny..
Jak uprawiać zdrowe byliny
Sadzonki łubinu zaczynają rosnąć w lutym i na początku marca. W kwietniu młode pędy są przeszczepiane na otwarty teren. Ale pod warunkiem, że nocne przymrozki nigdy nie wrócą. Nasiona sadzi się w osobnych kubeczkach, aby później nie było problemów z nurkowaniem. Rośliny uprawiane bez przeszczepu rosną około dwóch tygodni. Korzenie nie muszą ponownie osiedlać się w nowym środowisku i odnawiać.
Kwiaciarnie przygotowały listę głównych zasad, które pomogą Ci uzyskać wysokiej jakości i zdrowe krzewy. Aby rozmnażać sadzonki, wykonaj następujące czynności:
- 1. Użyj zwykłej ziemi doniczkowej, która jest sprzedawana w wyspecjalizowanych sklepach..
- 2. W miseczkach wykonuje się otwory drenażowe.
- 3. Osadzanie wykonuje się na 0,5-1 cm.
- 4. Podlewanie odbywa się z umiarem. Gleba powinna być oddychająca, ale nie sucha. Stojąca wilgoć jest niedozwolona.
- 5. Przed sadzeniem w ogrodzie lub na rabacie sadzonki są utwardzane przez 10-12 dni. Po takich zabiegach wrażliwe pędy powinny być dobrze tolerowane przez pełne 24 godziny na otwartej przestrzeni..
Gleba do sadzenia roślin powinna charakteryzować się neutralną kwasowością (odpowiednia jest zasadowa lub lekko kwaśna). Dopuszczalne są gleby gliniaste lub piaszczysto-gliniaste. Miejsce jest dobrze oświetlone przez słońce. Miejsce przygotowane do nasadzeń wiosennych jesienią. Kwaśna gleba nadaje się do przetwarzania z dolomitem lub mąką wapienną. Na każdy metr kwadratowy dodać 5 kg substancji. Ten nawóz wytrzyma 4 lata. Glebę zbyt zasadową należy w takiej samej ilości wzbogacić torfem.
Wiosną wyhodowane i dojrzałe sadzonki sadzi się na otwartym terenie zgodnie z następującymi zasadami:
- odległość między sadzonkami 30–50 cm;
- humus jest dodawany do każdego otworu;
- sadzonki wlewa się wcześniej wodą i pozostawia do zaparzenia przez około godzinę;
- gliniana bryła jest wyjmowana z pojemnika i natychmiast umieszczana w otworze do lądowania bez naruszania jego struktury;
- posyp ziemią na wierzchu i delikatnie dociśnij rękami;
- podlewane obficie, aby płyn nasycił glebę.
Takie rośliny kwitną w tym samym sezonie, ale rozmiar krzewów nie będzie zbyt duży. Wyblakłe szczotki są odcinane, aby nie zużywać energii na produkcję nasion. Ponadto kultura szybciej się zakorzeni, aw przyszłym roku w pełni zakwitnie..
Proste metody hodowlane
Ilość ulubionego zioła w ogrodzie można zwiększyć wegetatywnie - sadzonkami. Pozwala na zachowanie różnorodności kolorystycznej danego gatunku. Aby oddzielić sadzonki, wybierz próbki, które osiągnęły 3-4 lata. Starsze rośliny mają zbyt długie korzenie i nie tworzą się na nich młode pąki.
Wiosną z wybranej odmiany wycina się podstawową rozetę, która tworzy się u podstawy łodygi. Latem po kwitnieniu do takiego zabiegu nadają się pędy boczne pojawiające się w kątach liści. Jeśli kwiat zostanie posadzony w cieniu, korzenie pojawią się pod koniec pierwszego miesiąca. Następnie sadzonka jest umieszczana w stałym miejscu. Kwitnie w pierwszym roku.
Ogrodnicy rzadko korzystają z metody dzielenia buszu, ponieważ nadaje się ona do gatunków roślin rzemieślniczych. Zależy to również od rodzaju systemu korzeniowego: wnika bardzo głęboko w ziemię. Podobnie jak w poprzednim przypadku, biorą krzew w wieku 3-4 lat i odcinają z niego kilka gałęzi, które później sadzi się w ziemi.
Pielęgnacja roślin strączkowych na zewnątrz
Aby zachować dekoracyjny wygląd kwiatu, uschnięte cząsteczki są regularnie odcinane. Łubin toleruje niewielkie przymrozki do -8 stopni. Ale gwałtowna zmiana temperatury jest dla nich wyjątkowo niekorzystna. Roślina preferuje dobre oświetlenie, brak przeciągów i przestronne powierzchnie. Jeśli w miejscu lądowania wieją silne wiatry, krzaki są przywiązane do podpory.
Główne zalecenia dotyczące opieki są ograniczone do kilku zasad:
- 1. Roślinę obficie podlewamy tylko wiosną, w początkowej fazie sezonu wegetacyjnego. Przez resztę czasu wodę dodaje się z umiarem - w razie potrzeby.
- 2. W pierwszym roku podłoże pod młodym łubinem jest okresowo odchwaszczane i spulchniane. Dorosłe osobniki skupiają się, zapobiegając odsłonięciu szyjki korzeniowej i rozet korzeniowych.
- 3. Rośliny dwuletnie są nawożone minerałami każdej wiosny. Ważne jest, aby nie zawierały azotu..
- 4. Eksperci zalecają odmładzanie sadzenia co 5-6 lat. W tym wieku środkowa część krzewu zaczyna obumierać, z tego powodu tracona jest dawna atrakcyjność. Pozostałości starych łubinów nie są usuwane z gleby, ale wykopywane. Najcenniejszym naturalnym pokarmem są rośliny gnijące w ziemi.
Kwitnienie łubinu kończy się na początku października. W tym samym czasie nasadzenia zaczynają przygotowywać się do zimowania.. Takie wydarzenie nie jest zaniedbane, ponieważ „wilcza fasola” będzie cierpieć z powodu silnego mrozu i umrzeć. Najpierw zbiera się nasiona, a następnie odcina szypułki i liście. Odsłonięte korzenie są spudłowane i pokryte suchymi trocinami i opadłymi liśćmi. W marcu warstwa ściółki jest usuwana, w przeciwnym razie roślina zgnije.
Pozbywamy się ulubionego krzewu z infekcji
Łubiny są atakowane przez różne choroby i atakowane przez szkodniki. Spryskiwanie środkami owadobójczymi eliminuje owady, takie jak:
- mszyce, które nasilają swoją aktywność podczas dojrzewania pąków;
- wykiełkowane larwy much;
- wołki atakujące bulwy.
Zgodność z wymogami agrotechnicznymi i zasadami płodozmianu pomoże uniknąć takich problemów. Przed pierwszym posadzeniem łubinu na miejscu zaleca się najpierw posadzić go zbożami. Są uważani za najlepszych poprzedników tej kultury kwiatowej.. Konieczne jest przestrzeganie izolacji przestrzennej między kwiatem a innymi roślinami strączkowymi (do 1 km). Powstaniu infekcji zapobiega eliminacja chwastów, a także staranne czyszczenie i suszenie nasion przed siewem.
Fasola wilcza jest podatna na choroby przedstawione w tabeli:
| Zgnilizna korzeni | Infekcja może dotyczyć sadzonek i sadzonek dorosłych. Młode nasadzenia cierpią na gnicie łodyg, korzeni i liścieni. Dotknięte obszary ciemnieją, pokrywają się ranami, w najgorszych przypadkach - łodyga i korzeń całkowicie obumierają. Grzybnia rozprzestrzenia się po roślinie w porze deszczowej. Zainfekowane okazy są natychmiast cięte i niszczone, a pozostałe kwiaty są suszone |
| Więdnięcie Fusarium | Kwiat wyprzedza w każdym momencie swojego życia. Liście łubinu wysychają i zwijają się, górna część opada. Kłącze brązowieje i umiera. Preparaty fosforowo-potasowe pomogą poradzić sobie z chorobą |
| Brązowa plama | Infekuje liście, fasolę, nasiona i łodygi brązowymi plamami. Na osobnikach dorosłych pojawiają się nieregularne czerwone ślady. Aby uniknąć tej infekcji, nasiona są traktowane środkiem przeciwbakteryjnym, a zarośnięta sadzonka jest przerzedzana. |
| Szara zgnilizna | Wpływa na łodygę, stopniowo zajmując pąki i owoce rośliny. Infekcja zmiękcza tkankę, tworząc szarawą powłokę. Jeśli wilgotność powietrza jest zbyt wysoka, krzew zgnije. Podczas suchej pogody choroba objawia się w postaci wrzodów. |
| Kurczący się | Choroba zaczyna się od powstania ciemnych plam na łodygach. Z biegiem czasu rosną, a sama roślina całkowicie wysycha. |
W walce z takimi dolegliwościami pomaga roztwór siarki koloidalnej (1%), traktowanie upraw defoliantami i desykantami. Z pomocą przyjdą również pestycydy i insektycydy (w niszczeniu szkodliwych owadów). Jako prace profilaktyczne wykonuje się głęboką orkę ziemi, sadząc obok łubinu pachnących ziół i pokrzyw.
Uprawie tej dekoracyjnej i użytecznej rośliny towarzyszą pewne trudności, ale doskonale zakorzenia się nawet wśród niedoświadczonych ogrodników. W projektowaniu krajobrazu łubin będzie świetnie wyglądał razem z irysem, ostróżką, liliami i innymi kwiatami.
