Ripsalis: opieka domowa

Rhipsalis (łac. Rhipsalis),

lub Gałązka - rodzaj krzewów z rodziny Cactus, który obejmuje ponad pięćdziesiąt gatunków. Te rośliny epifityczne są powszechne w tropikalnych lasach deszczowych obu Ameryk, Azji Południowej i Afryki, gdzie rosną na pniach drzew lub wilgotnych skałach, chociaż można je również znaleźć na ziemi. To jedyny gatunek kaktusa, którego zasięg wykracza poza Amerykę. Niektóre z ripsalis są uprawiane w kulturze pokojowej.

Kaktus Ripsalis - opis

Rhipsalis to silnie rozgałęzione krzewy epifityczne, których charakterystyczną cechą jest obecność korzeni powietrznych. Rośliny wszystkich gatunków z rodzaju pokryte są pokwitaniem i żaden nie ma kolców. Łodygi Ripsalis są opadające, w kształcie liścia, segmentowe, żebrowane w przekroju, zaokrąglone lub płaskie. Areole znajdują się na powierzchni łodyg. Kwiaty roślin z tego rodzaju są drobne, aktynomorficzne, z koroną białą, żółtą, pomarańczową lub bladoróżową. Mogą znajdować się na całej długości łodygi lub tylko na szczycie pędu. Soczyste, podobne do jagód owoce roślin wielkości agrestu mogą być białe, czarne lub różowe.

Opieka nad Ripsalis w domu

Uprawa ripsalis w domu

Kaktus Ripsalis jest generalnie bezpretensjonalny, jednak podczas uprawy w domu należy stworzyć dla niego warunki zbliżone do naturalnych: zapewnić optymalną temperaturę i wystarczające oświetlenie, odpowiednio nawozić i zwilżyć glebę w doniczce w odpowiednim czasie. W tym artykule dowiesz się, jak dbać o Ripsalis w domu..

Roślina Ripsalis czuje się komfortowo latem w temperaturze 18-24 ºC, ale zimą, gdy roślina odpoczywa, pomieszczenie powinno być chłodniejsze -15-17 ºC, jednak nie pozwól ripsalis przebywać w pomieszczeniu o ekstremalnie niskiej temperaturze przez długi czas - 10 ºC. Jeśli nie masz możliwości zorganizowania dobrego wypoczynku dla Ripsalis w chłodzie, zwykle zimuje w letnich temperaturach..

Kwiat ripsalis naturalnie rośnie w cieniu tropikalnego lasu, więc palące promienie słoneczne z południowych parapetów szkodzą mu. Najlepszym miejscem do tego są okna wschodnie lub zachodnie, ale nawet tam ripsalis musi być osłonięty od słońca w upalne godziny południowe. Roślina doniczkowa Ripsalis może być umieszczona na parapecie w orientacji północnej, a nawet w głębi mieszkania, ale w tym przypadku będzie rosła i rozwijała się wolniej, a kwitnienie może w ogóle nie wystąpić.

Podlewanie ripsalis

Podlewaj ripsalis, gdy ziemia w doniczce wyschnie do jednej trzeciej głębokości. Każdy sztyft nadaje się do badania gleby, na przykład z restauracji japońskiej lub chińskiej, którą należy przebić ziemię i określić poziom wilgotności na przylegającej glebie. W okresie spoczynku, który roślina spędza w chłodnym pomieszczeniu, podlewanie jest ograniczone, ale jeśli ripsalis hibernuje w swoim zwykłym miejscu, reżim nawadniania powinien pozostać normalny, zwłaszcza że zimą działają intensywnie urządzenia grzewcze, które osuszają powietrze. Zasada określania zapotrzebowania na wilgotność gleby pozostaje taka sama zimą: między podlewaniem podłoże w donicy powinno wyschnąć do jednej trzeciej głębokości. Do nawadniania użyj wody, która została osadzona przez dwa dni lub przefiltrowanej wody z kranu o temperaturze pokojowej. Przypominamy, że zarówno nadmierne, jak i niewystarczające podlewanie negatywnie wpływają na zdrowie każdej rośliny, w tym soczystej.

W naturalnych siedliskach Ripsalis atmosfera jest nasycona najmniejszymi cząstkami wilgoci, dlatego dom Ripsalis potrzebuje również wysokiej wilgotności powietrza. Jak stworzyć roślinom warunki jak najbardziej zbliżone do naturalnych? Możesz użyć nawilżacza domowego zasilanego z sieci, ale nie wszystkie rośliny i mieszkańcy skorzystają na tym. Garnek z ripsalisem można umieścić na szerokiej tacy z mokrych kamyków lub keramzytu. Lub kilka razy w tygodniu, aby nawilżyć powietrze w pomieszczeniu za pomocą butelki z rozpylaczem. Lub czasami daj Ripsalis ciepły prysznic.

Nawożenie Ripsalis

Kwiat wewnętrzny Ripsalis w okresie aktywnego wzrostu i rozwoju - od marca do października - wymaga nawożenia. Top dressing w postaci płynnych kompleksów mineralnych dla kaktusów i sukulentów należy nakładać raz na dwa tygodnie. Jeśli nie ma specjalnych nawozów, odpowiednie są również opatrunki kwiatowe, ale ich dawka powinna być o połowę mniejsza niż wskazano w instrukcji. Należy szczególnie uważać na ilość wprowadzanego azotu, którego nadmiar może źle wpłynąć na stan ripsalis. Od października do marca, jeśli roślina odpoczywa w chłodnym pomieszczeniu, nie jest karmiona.

Przeszczep Ripsalis

Młode ripsalis są przeszczepiane corocznie, dojrzewają - raz na trzy lata, a dojrzewają - co 4-5 lat. System korzeniowy tych kaktusów jest bardzo kruchy i znajduje się w glebie blisko powierzchni, dlatego do jego uprawy używa się płytkich i szerokich pojemników, a roślinę przesadza się metodą przeładunkową z zachowaniem ziemnej śpiączki na korzeniach. Najpierw należy wypełnić doniczkę o pojemności ćwiartki keramzytu, aby woda nie zatrzymywała się w korzeniach rośliny. Następnie ripsalis przenosi się do doniczki, a pozostałą przestrzeń wypełnia wstępnie przygotowanym neutralnym lub lekko kwaśnym podłożem, składającym się z równych części grubego piasku rzecznego, torfu, liści i ziemi darniowej. Możesz zrobić podłoże z czterech części ziemi darniowej, dwóch części liścia i jednej części piasku. Aby zdezynfekować glebę i zapobiec gniciu korzeni, dodaj kawałki węgla drzewnego do mieszanki gleby..

Kwitnące ripsalis

Ripsalis kwitnie zwykle późną zimą lub wczesną wiosną. Ale czasami hodowcy kwiatów marnieją na próżno w oczekiwaniu: z jakiegoś powodu roślina nie chce kwitnąć. Sprawdź, czy spełnione są wszystkie warunki do uprawy kaktusa, czy ma wystarczająco dużo światła i pożywienia, czy zbyt często go podlewasz. Są chwile, kiedy ripsalis zrzuca już uformowane pąki. Takie „démarche” zdarzają się z powodu wysychania ziemskiej śpiączki, gnicia korzeni lub przeniesienia doniczki z rośliną w inne miejsce.

Powielanie ripsalis

Sadzonki Ripsalis

Ripsalis rozmnaża się przez nasiona, podział krzewów i sadzonki. Odłam (lepiej odłamać, nie odciąć) część niezbyt młodego, ale nie starego pędu i lekko go osuszyć. Czy muszę umieszczać sadzonki Ripsalis w wodzie, aby mogły wyrosnąć, tak jak robią to niektóre rośliny? Nie ma potrzeby: wbijaj sadzonki bezpośrednio w luźną wilgotną glebę, składającą się z równych części piasku rzecznego i torfu, a przy temperaturze 23-25 ​​° C szybko się ukorzenią. Aby stworzyć efekt cieplarniany, możesz przykryć sadzonki przezroczystą nasadką, ale nie zapomnij o codziennym wietrzeniu sadzonek i usuwaniu kondensatu z folii, gdy się pojawi.

Dzielenie krzewu ripsalis

Podczas przesadzania możesz podzielić krzak ripsalis. Postaraj się to zrobić z najwyższą ostrożnością, ponieważ korzenie tych roślin są kruche. Posadź delenki we wcześniej przygotowanych doniczkach z warstwą drenażową i podłożem o opisanej przez nas kompozycji i nie zapomnij o wodzie. Najpierw trzymaj rośliny z dala od światła słonecznego..

Rozmnażanie ripsalis przez nasiona

Ripsalis rzadko rozmnaża się w sposób generatywny, ale jeśli chcesz uzyskać ripsalis z nasion, zasiej je i utrzymuj podłoże w stanie lekko wilgotnym w oczekiwaniu na pędy. Nasiona Ripsalis kiełkują razem. Kiedy sadzonki dorosną i wzmocnią się, zanurza się je w oddzielnych doniczkach i uprawia w temperaturze 23-25 ​​ºC.

Szkodniki i choroby Ripsalis

Choroby Ripsalis i ich leczenie

Chloroza Ripsalis może stać się prawdziwym problemem, w którym liście żółkną, zmniejszają się i przedwcześnie kruszą, ich żyłki pozostają zielone, a kwiaty i pąki kaktusa są zdeformowane. System korzeniowy Ripsalis również cierpi na rozwój chlorozy i może nawet umrzeć. Aby zapobiec rozwojowi choroby, należy zapewnić roślinie wystarczające oświetlenie i dobrać podłoże do wymaganego poziomu kwasowości - pH 5,0-5,5. Czasami przyczyną chlorozy jest woda wodociągowa, której pH może osiągnąć 7 jednostek. W takich przypadkach glebę w doniczce podlewa się od czasu do czasu roztworem niewielkiej ilości kwasu cytrynowego w litrze wody. Ta ciecz powinna mieć lekko kwaśny smak. Ponadto konieczne jest karmienie Ripsalis żelazem w postaci chelatu, w którym pierwiastek jest łatwiej przyswajalny przez roślinę. Opatrunek wierzchni nie jest nakładany na glebę, ale ripsalis jest traktowany liśćmi.

Ripsalis i walcz z nimi

Ze szkodników niebezpieczeństwem dla domowego kaktusa są owady łuskowe i czerwone płaskie przędziorków..

W walce z owadami łuskowatymi ostatnim etapem jest insektycydowe traktowanie ripsalis. Najpierw musisz usunąć dorosłe osobniki z rośliny wacikiem zamoczonym w alkoholu lub wodzie z mydłem: łuska pokryta jest mocną skorupą, która ją chroni i składane przez nią jaja przed wszelkimi truciznami, dlatego konieczne będzie mechaniczne usunięcie dorosłych szkodników z kaktusa. Po wyjęciu imago umyj ripsalis pod prysznicem, pozostaw do wyschnięcia i dopiero potem potraktuj roztworem środka owadobójczego - Actellik, Aktara, Fitoverm lub innym preparatem o podobnym działaniu. Jeśli owady się rozmnażają, przygotuj się na długą bitwę w kilku etapach.

Przędziorki zasiedlają rośliny w warunkach bardzo niskiej wilgotności powietrza, co u Ripsalis jest przeciwwskazane. Jeśli zastosujesz się do zasad uprawy tej rośliny, przędziorki nie pojawią się na niej, ale jeśli zostaną znalezione, natychmiast stwórz wilgotne środowisko wokół ripsalis: umyj je ciepłą wodą, a następnie rozpylaj wokół niego powietrze codziennie. W takich warunkach kleszcze nie mogą żyć. Ale jeśli przegapiłeś moment pojawienia się szkodników i udało im się rozmnożyć kilka pokoleń, będziesz musiał uciec się do leczenia ripsalis akarycydami, z których najlepsze można uznać za Actellik, Aktaru, Sunmayt, Apollo i Kleschevit.

Rodzaje i odmiany ripsalis

Rhipsalis cereuscula (Rhipsalis cereuscula)

lub ripsalis cereus, lub świeca ripsalis - najpowszechniejszy typ w kulturze pokojowej, tworzący gęstą trójwymiarową koronkę z cienkich i krótkich pędów drugiego rzędu rosnących we wszystkich kierunkach. Główne pędy Ripsalis są łukowate i długie. Gatunek ten kwitnie białymi kwiatami o średnicy do 2 cm, ale w domu kwitnienie zdarza się bardzo rzadko i jest rzadkie nawet przy stworzeniu optymalnych warunków..

Rhipsalis pilocarpa

różni się od wyżej opisanych gatunków bardziej sztywnymi, mocniejszymi i mniej rozgałęzionymi pędami, owłosionymi z żółtawymi włosami. W sprzyjających warunkach na tym kaktusie do trzech razy w roku ujawniają się pachnące żółtawo-białe i puszyste kwiaty o średnicy około 25 mm ze względu na obfitość płatków i pręcików. Jeśli kwiaty rośliny są zapylane, wkrótce będzie można zobaczyć jasne, szkarłatne kuliste owoce, które służą jako nie mniej dekoracja ripsalis niż kwiaty.

Rhipsalis pachyptera

lub gruboskrzydłe ripsalis - najsłynniejszy przedstawiciel grupy Ripsalis z liściastymi pędami. U tego gatunku pędy są szczególnie duże, czasem szerokie na dłoń, błyszczące, z zapiekanym brzegiem, ciemnozielone z czerwonym odcieniem. Kwiaty żółtawe do półtora centymetra średnicy z licznymi pręcikami otwartymi na brzegach liści.

Rhipsalis włochaty (Rhipsalis capilliformis)

- ampelous epifit z bardzo cienkimi, miękkimi, rozgałęzionymi jasnozielonymi łodygami, tworzącymi bujny, płynący krzew. Długość łodyg może dochodzić do 120 cm, czasami ripsalis owłosiony pokryty jest małymi białawymi kwiatami. Ta ripsalis jest szczególnie dekoracyjna w wieku dorosłym..

Rhipsalis cassutha

lub Ripsalis jałowy - gatunek o cienkich zwisających łodygach do 3 m długości, składających się z segmentów, z których każdy osiąga długość od 3 do 55 cm, ten typ Ripsalis kwitnie małymi kwiatami, a jego dojrzałe owoce są podobne do jagód agrestu.

Rhipsalis Barchela (Rhipsalis burchellii)

- soczysty epifityczny z pędami pierwotnymi do 60 cm długości i końcowymi pędami do 6 cm długości i średnicy nie większej niż 2 mm.

Rhipsalis lindbergiana

- roślina o łodygach pierwotnych do 1 m długości i średnicy 5 mm oraz krótszych segmentach wtórnych. Kwiaty tego gatunku są małe, różowawe..

Curly Rhipsalis (Rhipsalis crispata)

- soczysta roślina z gęsto zwisającymi pędami wydłużonych płaskich segmentów, z których każdy ozdobiony jest małymi kremowymi kwiatami. Kiedy roślina nie kwitnie, wygląda bardzo podobnie do Schlumbergera.

Rhipsalis elliptica (Rhipsalis elliptica)

- gatunek o wydłużonych pędach, składający się z długich odcinków. Całkowita długość łodyg wynosi około półtora metra, a długość każdego segmentu wynosi około 10 cm, na bocznych krawędziach każdego segmentu powstają małe owłosione kwiaty.

Puszyste Rhipsalis (Rhipsalis floccosa)

- duża roślina o okrągłym przekroju i długich pędach, z wiekiem zdrewniała. Roślina kwitnie małymi białymi kwiatami, które tworzą się na całej długości pędu. Po zapyleniu na ripsalis owoce tworzą się w postaci białych kulek.

Rhipsalis oblonga (Rhipsalis oblonga)

- roślina ampelous z pędami z dużych segmentów przypominających liście dębu.

Rhipsalis russellii

- roślina z niezwykłymi jasnoróżowymi jagodami, które pokrywają pędy ripsalis na całej długości.

Rhipsalis clavata (Rhipsalis clavata)

- gatunek o silnie rozgałęzionych pędach w kształcie pręcików, okrągłych w przekroju i składających się z krótkich segmentów. Duże białe kwiaty tworzą się tylko na końcach łodyg.

Rhipsalis dziwne (Rhipsalis paradoxa)

lub paradoks ripsalis wygląda pięknie i bardzo nietypowo: jego wysokie żebra są podzielone na segmenty, które naprzemiennie występują w płaskich odstępach.

Rhipsalis mesembryanthemoides

- jedna z najbardziej atrakcyjnych roślin z tego rodzaju: jej krótkie pędy drugiego rzędu osadzone są na pędach głównych bardzo ciasno, jak igły osadzone na gałęzi choinki. Zimą między pędami wtórnymi można zobaczyć śnieżnobiałe kwiaty w kształcie gwiazdy o średnicy do półtora centymetra.

Rhipsalis teres

- roślina o zwisających łodygach, w przekroju cylindrycznym, do pół metra długości i średnicy nie większej niż 5 mm, na wierzchołkach których tworzy się od pięciu do dwunastu krótkich segmentów, ułożonych w okółki. Kwiaty rośliny są małe, do 1 cm średnicy, żółtawo-białe.

Jeśli chodzi o tak popularną w kulturze roślinę jak Ripsalis ramulose, jest to pseudoripsalis, czyli roślina zwana „czerwonym kaktusem jemioły”, która należy do innego rodzaju z tej samej rodziny..