Rodzaje drzew w rosji, ich nazwy i opisy

Zadaniem roślin jest nasycanie powietrza tlenem i oczyszczanie go ze szkodliwych zanieczyszczeń i dwutlenku węgla. Na planecie jest około 3 bilionów drzew. Ich nazwy pozwalają na rozróżnienie gatunków i nadanie im cech w zależności od kształtu liści, korony i innych parametrów. Rosja jest liderem pod względem liczby terenów zielonych, zarówno naturalnych, jak i sztucznych - na terytorium kraju występuje 640 miliardów sztuk gatunków iglastych i liściastych.

Iglaki

Drzewa zimozielone rosną w klimacie umiarkowanym i umiarkowanej wilgotności. Najczęściej występuje na półkuli północnej. Najstarsze i najwyższe okazy występują wśród drzew iglastych. Są klasyfikowane według następujących cech:

• jeden pień z bocznymi gałęziami;
• liście są jak igły;
• owoce - szyszki, w których powstają nasiona.

Najstarszy gatunek odnotowany przez człowieka znajduje się w chronionym lesie w stanie Kalifornia. Sosna ma około 4900 lat. Na tym samym terenie rośnie najwyższe drzewo, jego wysokość wynosi 115 m, a średnica pnia 4,84 m.

Jodła długowieczna

Możesz spotkać to drzewo w europejskiej części Rosji, na Syberii i na Kaukazie. Średnia długość życia gatunku to 500-700 lat. Maksymalna wysokość może sięgać 50 m, a pień dorasta do 1 m grubości.

Cechą charakterystyczną jodły jest stożkowaty kształt korony. Błyszczące igły mają ciemnozielony odcień z białymi paskami w szparkach. Płaskie igły są ułożone w 2 rzędach. Kolor kory jest przeważnie szary, ale są gatunki z czerwonawym odcieniem..

Roślina iglasta zaczyna owocować w wieku 40-50 lat. Wszystkie części jodły mają szerokie zastosowanie w medycynie, a drewno jest cenione w produkcji mebli.

Świerk europejski (zwykły)

W przypadku Rosji ta rasa tworzy lasy. Możesz ją spotkać we wszystkich częściach stanu. Średnia wysokość drzewa to 35 m, ale są olbrzymy do 50 m. Korona ma kształt stożka, zaczyna się prawie u podstawy. Górna część ma zawsze spiczasty koniec. Grubość pnia dochodzi do 1,2 m, a wiek sięga 300 lat. Igły świerkowe mają od 3 cm długości, czworościenne i spłaszczone. Mają ciemnozielony kolor.

Drzewo dobrze znosi półcień. Jeśli rośnie na otwartym terenie, to zaczyna rozgałęziać się u podstawy. W lesie pień jest nagi, a korona występuje w górnej części.

Rodzina sosny

Cedr syberyjski to długa wątroba wśród drzew iglastych, jej długość życia sięga 800 lat. Sosna dorasta do 45 m wysokości, a pień osiąga 0,5 m. W ostatnim stuleciu na Cis-Uralu znajdowano okazy o grubości do kilku metrów. Smukły pień zaczyna się rozgałęziać na wysokości 1,5-2 m od podstawy.

Kora ma szary lub czerwono-brązowy odcień i jest pokryta pęknięciami. Korona ma kształt piramidy, często można znaleźć kilka szczytów. Na gałęziach pęczki po 5 zielonych igieł o długości do 14 cm. Młode fioletowe szyszki stopniowo brązowieją, ich rozmiar dochodzi do 13 cm długości i 5-8 cm szerokości. Cenione są za nasiona - orzeszki piniowe, które mają przyjemny smak i właściwości lecznicze. Dojrzały owoc zawiera od 30 do 150 nasion.

Szczyty sosny sięgają 40 m nad ziemią. Kora jest czerwonawo-brązowa. U młodych drzew korona jest stożkowata, u dorosłych rozszerza się i przybiera zaokrąglony kształt. Wiele zależy od warunków wzrostu..

W medycynie ludowej stosuje się igły sosnowe i nieotwarte nerki. Zawierają wiele garbników, olejków eterycznych, witamin. Substancje te nadają sosnie właściwości antyseptyczne i przeciwdrobnoustrojowe..

Modrzew europejski jest najczęstszym przedstawicielem rodziny. Piękno lasu można spotkać zarówno na Uralu, jak iw umiarkowanej kontynentalnej części kraju. Różni się wysokością do 50 m. Korona ma regularny stożkowaty kształt. Młode drzewa mają gładką i cienką korę, pęknięcia z wiekiem. Możesz mieć okazy, które żyją około 500 lat. Jasnozielone igły mogą mieć szarawą powłokę i rosną w pęczkach na krótkich gałęziach.

Gatunki liściaste

Ewolucyjnie powstały po drzewach iglastych. Drewno liściaste może tworzyć lasy tylko z tego gatunku lub rosnąć w strefach mieszanych. Jakie są nazwy drzew - zależy od wielu wskaźników. Są klasyfikowane według następujących cech:

• drobnolistny;
• liściaste;
• evergreeny - zmieniaj zielenie przez cały rok;
• liściaste - zrzuca liście na zimę, a wiosną wypuszcza pąki i tworzy nowe.

Jednym ze słynnych gatunków jest kasztanowiec we wschodniej części Sycylii. Drzewo zostało wpisane do Księgi Rekordów Guinnessa jako najgrubsze. Ustalono, że w 1780 r. Jego obwód wynosił 57,9 m. Według legendy neapolitańska królowa Aragonii potrafiła ukryć się pod jego koroną wraz z orszakiem 100 podróżników przed deszczem..

Jasna brzoza

To drzewo jest jednym z symboli Rosji. Obszar jego wzrostu - od subtropikalnych po obszary o trudnych warunkach klimatycznych. Istnieje kilka rodzajów brzozy:

• brodawkowaty;
• krasnolud;
• kolumnowy;
• bagno;
• papier;
• Himalajski;
• płacz.

Wszystkie mają wspólne cechy. System korzeniowy jest rozgałęziony, ale powierzchowny. Dorasta do 40 m wysokości i do 1,5 m szerokości. Kora jest zwykle biała z różowymi, żółtawymi i brązowymi odcieniami. Ciemne brodawki znajdują się na młodych gałęziach. Brzoza żyje do 120 lat.

Liście drobne charakteryzują się jajowatym kształtem, ich brzegi są spiczaste. Długość do 7 cm, szerokość ok. 3 cm Pod koniec wiosny tworzą się kwiaty - męskie kolczyki. Znajdują się na owłosionych nogach. Początkowo mają zielony kolor, ale stopniowo zmienia się w brązowy odcień. Owoce wyglądają jak spłaszczony orzech. Lekkie nasiona są szybko roznoszone przez wiatr. W medycynie stosuje się pąki, sok i liście.

Lipa w kształcie serca

Drzewo liściaste rośnie w europejskiej części kraju i rozprzestrzenia się na Ural. Wysokość lipy sięga 38 m, a kulista korona osiąga 20 m średnicy i nadaje drzewu majestat.

Drobne liście ułożone są w regularnej kolejności na długich ogonkach. Krawędzie blaszki liściowej są postrzępione, góra ma zielony odcień, a spód jest szary. Biseksualne żółto-białe kwiaty są zbierane w kwiatostany do 11 sztuk. Pojawiają się na początku lipca, kwitnienie trwa kilka tygodni.

Kwiaty, liście, kora, a nawet korzenie są szeroko stosowane w medycynie i perfumerii. Miód zebrany z szypułek ma właściwości lecznicze.

Dąb pospolity

Należy do rodziny buków. Powszechna nazwa drzewa w Rosji to petiolate lub lato. Crohn może być kulisty lub piramidalny. Młodzi przedstawiciele gatunku mają szarą korę, z czasem gęstnieje i ciemnieje, pojawiają się na niej szerokie pęknięcia. Średnia długość życia wynosi 500 lat (stulatki mają 2000 lat), wysokość 50 mi szerokość pnia 2 m.

System korzeniowy ma kluczowe znaczenie, korzenie boczne powstają w wieku 7-8 lat i wnikają głęboko w ziemię. Liście dębu - z 4-8 ostrzami i rzeźbioną zaokrągloną krawędzią, mają regularny układ. Kwitnienie rozpoczyna się w wieku 40-60 lat w maju. Pod koniec września zaczynają dojrzewać owoce - żołędzie.

Topola drżąca

Jego drugie imię to osika pospolita. Rosnące miejsca - środkowa strefa Rosji, Europy i Azji. Pień osiki jest kolumnowy do 1 m średnicy i do 35 m wysokości. Drzewa nie mają długiej żywotności. Ma około 90 lat, aw sprzyjających warunkach może wzrosnąć nawet do 150 lat..

Gładka szaro-zielona kora jest nieodłącznym elementem młodych drzew i stopniowo ciemnieje i pęka. Liście rombowe lub zaokrąglone osiągają 7 cm długości, ich wierzchołek może być ostry lub matowy. Żyły - dobrze wyrażone, mają pierzasty wzór. Kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu, po dojrzewaniu owoc wygląda jak pudełko. Wiosną z pąków uwalnia się klej, który jest przetwarzany na cenny propolis.

Aspen słynie ze swoich dobroczynnych właściwości - uważany jest za naturalny napój energetyzujący dla mieszkańców tajgi. Tam jest kruszony i dodawany do jedzenia. Media przypisują topoli zdolność odpędzania złych duchów.

Klon zwyczajny

Ukazuje się w całej strefie kontynentalnej. Drzewo dorasta do 30 m, a jego żywotność sięga 200 lat. Liście opadają na zimę. Gładka kora ma szarobrązowy odcień, u osobników dorosłych pojawiają się pęknięcia.

Przyciąga wzrok dużymi liśćmi o szerokości do 20 cm, jasnymi żyłkami i 5 rzeźbionymi ostrzami. Znajduje się na gałęziach naprzeciwko małych ogonków. Jesienią zielenie przybierają czerwoną, żółtą i brązową barwę. Pędy, soki i liście są używane przez tradycyjnych uzdrowicieli na różne choroby.

Odmiana wierzby

Willow to małe, stożkowate drzewo o wysokości od 5 do 25 m. U gatunków dorosłych korona nabiera zaokrąglonego kształtu, do 5 m szerokości. Liście błyszczące, błyszczące, dorastają do 13 cm, blaszka liściowa jest podłużna. Różowe kwiaty pojawiają się w maju i stopniowo stają się czerwone. Rasa uwielbia luźne i wilgotne gleby. Siedlisko - brzegi zbiorników w strefie umiarkowanej, a najczęściej można spotkać wierzbę płaczącą i białą.

Lista drzew, których coraz rzadziej można spotkać na bezkresie Rosji, stale rośnie. Wynika to z nielegalnego wyrębu i pożarów. Najrzadsze gatunki to akacja biała, cis jagodowy, jałowiec i grab..