Krzewy iglaste zimozielone
Dekoracyjne drzewa iglaste krzewy szeroko stosowany w projektowanie krajobrazu do kształtowania krajobrazu ogród botaniczny, kwietnik, tarasy, alejki itp. Istnieje wiele typów danych wiecznie zielone, a każdy ogrodnik może wybrać najbardziej atrakcyjne krzak. W artykule udostępnimy Ci zdjęcia i nazwiska niektórych drzewa iglaste, a także opisz krótko każdego z przedstawicieli.
Zadowolony
Jałowiec poziomy
Znany również jako jałowiec wyczerpać. Za siedlisko naturalne uważa się środkową i północną część Ameryki Północnej.
Krzak można znaleźć w USA i Kanadzie w pobliżu małych rzek, w lasach iglastych, na zboczach gór itp..
Jałowiec poziomy - zimozielony iglasty krzak, z długimi gałęziami, które są dociskane do powierzchni gleba. Pędy są koloru niebiesko-zielonego, wraz z nadejściem pierwszych przymrozków nabierają brązowego odcienia.
Liście na pędach reprodukcyjnych są igiełkowate, kolczaste, cofające się od gałęzi nie więcej niż 6-7 mm. Jałowiec ma również liście w kształcie łusek, które są owalne z lekkim zwężeniem na końcu..
Liście te są małe i ciasno osadzone na gałęziach. Na krzak występuje ciągłe tworzenie się szyszek, które mają niebiesko-zielony odcień. Każda jagoda stożkowa zawiera 4 nasiona.
Wprowadzony do ozdobnej kultury ogrodowej w połowie XIX wieku. Dziś często występuje w ogrodach botanicznych i arboretach. W ogrodach amatorskich, w celach dekoracyjnych, zaczął pojawiać się całkiem niedawno, więc jałowiec poziomy właśnie zaczął zdobywać popularność.
Krzak bardzo piękna wczesną wiosną, ponieważ wtedy jej igły nabierają stalowego odcienia, który jest głównym dekoracyjny jakość drzew iglastych. Będzie pięknie wyglądać na zboczach, skałach, w pobliżu małych zbiorników wodnych itp..
Sosna Mugus
Sosna górska Mugus jest szeroko rozpowszechniona w górzystych regionach Alp i Bałkanów. W swoim naturalnym środowisku roślina ta może osiągnąć wysokość 2-3 m, jednak szerokość korony przekracza wysokość i wynosi 3-4 m.
Z powodu tego kształtu ta roślina iglasta nie jest klasyfikowana jako drzewa, i do krzewy. Sosna Mugus ma krótkie pędy, które rozciągają się w górę.
Za rok krzak można dodać tylko 10-12 cm wysokości i 12-14 cm szerokości Średnica igieł na pędach waha się od 3,5 do 4,5 cm Igły mają bardzo piękny ciemnozielony kolor z niewielkim połyskiem metalu.
Szyszki rozdają sosna górska mają szczególny dekoracyjny wygląd, jednak pojawiają się dopiero 8-9 lat po posadzeniu. Szyszki mają kształt ściętego stożka o długości 3-6 cm, pomalowanego na wszystkie odcienie brązu.
Sosna górska Mugus jest rośliną odporną na suszę, jednak charakteryzuje się obfitym latem podlewanie igły uzyskują jasne efekty dekoracyjne. Drewno może zimować w centralnych regionach Rosji bez specjalnych strat dekoracyjnych.
Najlepszym miejscem do sadzenia byłby dobrze oświetlony obszar o umiarkowanie ubitym gruncie gleba. Zacienione obszary mogą powodować, że mugusy stają się mniej odporne na choroby.
Roślina nie jest szczególnie wymagająca pod względem składu gleba, ale podczas sadzenia zaleca się dodanie odrobiny piasku rzecznego do dołka i torf. Pędy sosny są mocne, więc zimą z łatwością wytrzymują duże ilości śniegu.
Sosna karłowata - popularna roślina wśród ogrodników, którzy lubią dekorować krajobraz w swoim stylu bonsai. Roślina będzie dobrze komponować się z innymi krzewami iglastymi i drzewa przy rejestracji zjeżdżalnie alpejskie i skaliste ogrody.
Świerk Maxwelli
Ta piękna ozdobna roślina iglasta nie rośnie więcej niż jeden metr wysokości. Średnica korony dochodzi do 2 m, krzew rośnie bardzo wolno, a maksymalne rozmiary osiąga dopiero po 15-20 latach.
Korona świerka Maxwella jest dość gruba, ma lekko piramidalny kształt. Pędy są małe, równomiernie rozmieszczone w całej roślinie. Igły pokrywają pędy bardzo gęsto, rosną promieniście, mają żółtawozielony kolor.
Na krzaku powstają bardzo małe guzki, których niestety nie można podziwiać, ponieważ ze względu na swoje niewielkie rozmiary są praktycznie niedostępne dla ludzkiego oka.
Świerk Maxwell może rosnąć na prawie każdym typie gleba, jest bezpretensjonalny dla kwasowości, ale roślinie trudno jest tolerować nadmiernie wilgotne i suche gleby. Krzew odporny na sadzę i sadzę.
Wielu ogrodników uprawia ten świerk w doniczkach, które zdobią alejki, tarasy i ogrody. Roślina jest mrozoodporna, preferuje miejsca słoneczne, lubi wysoką wilgotność powietrza.
Świerk Maxwella jest często używany do projektowania różnych kompozycji dekoracyjnych. Świetnie prezentuje się razem z innymi krzewami liściastymi i ozdobnymi..
Ten świerk karłowaty będzie jasną dekoracją zjeżdżalnie alpejskie, ogrody skalne i inne kompozycje krajobrazowe.
czerwony cedr
Ten iglasty krzew należy do rodziny cyprysów. Naturalne środowisko jałowiec virginiana: górzyste i skaliste obszary Kanady i USA.
Występuje około 70 gatunków tego krzewu, z których większość może osiągać wysokość 30 m.Średnia długość życia jałowca Virginia w normalnych warunkach wynosi około 500 lat.
Młode rośliny mają gęstą zieloną koronę w kształcie jajka. Igły rośliny są małe, gęsto rosnące, łuskowate. Latem igły wyróżniają się niezwykłym pięknem zielonego odcienia, jednak wraz z nadejściem zimy brązowieją.
Pień krzewu jest wystarczająco mocny, aby nie gnić. W USA i Kanadzie ołówki są wytwarzane z niektórych odmian jałowca Virginia, dla którego roślina otrzymała przydomek „drzewo ołówkowe”.Jałowiec dostał się na terytorium Rosji około 200 lat temu, od tego czasu jest używany do dekoracji pałaców i osiedli.
Dziś ta roślina iglasta jest bardzo popularna wśród osób zajmujących się projektowaniem krajobrazu i dekoracją. Juniper virginsky będzie doskonałą ozdobą alejki iglastej, ogrodu skalnego czy alpejskich wzgórz.
Jednak gdy krzew osiągnie wiek 40 lat, jego wartość dekoracyjna gwałtownie spada do zera, ponieważ dolne gałęzie zaczynają wysychać. W tym przypadku jałowce, które służyły jako dekoracja ogrodów i parków, zaczynają się ciąć, a na ich miejsce sadzi się nowe młode rośliny..
Mikrobiota
Naprawdę piękna i bardzo stara roślina iglasta. Źródła historyczne mówią, że mikrobiota jest jednym z najstarszych drzew iglastych..
Krzew ten jest często mylony z pełzającym jałowcem, ale pod względem cech biologicznych jest bliżej wschodniej tui.
Mikrobiota ma wspaniałą bujną koronę, która osiąga wysokość 50-60 cm, a jej wdzięczne gałęzie rozpościerają się, wznoszą lub opadają na końcach.
Gałęzie krzewu iglastego mają kształt wydłużonego spłaszczonego owalu, który przypomina trochę pędy tuja. Igły mają łuskowaty kształt. Jest gęsty, mały (1-2 mm), jasnozielony.
Igły ściśle przylegają do gałęzi, w zacienionych miejscach mogą się lekko wybrzuszać. Jesienią nabierają brązowożółtego odcienia.
Mikrobiota jest rośliną dwupienną, ponieważ na tym samym krzaku mogą tworzyć się szyszki żeńskie i męskie. Męskie szyszki są mniejsze, często tworzą się na końcach pędów.
Szyszki żeńskie są nieco większe, tworzą się na krótkich pędach, gdy są dojrzałe rozłożyste. Szyszki obu płci nie pojawiają się co roku na krzewie, dodatkowo są na tyle małe, że nie będzie można ich kontemplować.
Roczny wzrost mikrobioty wynosi zaledwie 2-3 cm, w naturalnym środowisku krzew występuje w regionach górskich i na wybrzeżu gór, dlatego w projektowaniu dekoracyjnym i krajobrazowym najczęściej używany jest do aranżacji ogrodów skalnych, zjeżdżalni alpejskich, ogrodów skalnych itp..
Ponadto mikrobiota jest honorowym gościem wielu ogrodów botanicznych na całym świecie. Ponieważ mikrobiota jest niewielka, często można ją zobaczyć na alejach, na granicach upraw. trawnik, tarasy i.
Cyprys
Cyprys - rodzaj wiecznie zielonych drzew iglastych i krzewów. Po łacinie jego nazwa brzmi jak Chamaecyparis. Rodzaj obejmuje siedem głównych gatunków roślin, które występują w ich naturalnym środowisku w Ameryce Północnej i Azji Wschodniej..
Do tej pory hodowcy wyhodowali ponad 200 gatunków cyprysy, które wyróżniają się różnorodnymi walorami dekoracyjnymi. Niektóre drzewa mogą osiągnąć wysokość 70 m.
Cyprysy często mylony z cyprysy, ale te ostatnie mają większe gałęzie i igły. Wśród wyhodowanych sztucznie Cyprysy istnieje wiele rodzajów krzewów ozdobnych, które osiągają wysokość zaledwie 0,5-0,8 m.
Szyszki rośliny są małe z niewielką ilością nasion. Cyprysy z łatwością znoszą nawet najsilniejsze zimowe mrozy, ale z wielkim trudem pokonują nadmierną letnią suszę..
Krzew ma niebieskawo-zielone lub żółto-zielone liście (igły). Młode rośliny mają liście igiełkowate, dorosłe drzewa są łuskowate. Cyprysy ozdobne są różnego rodzaju, każdy z nich różni się kształtem korony, odcieniem igieł i szybkością wzrostu.
Cyprys Endelaiensis to popularna roślina wśród miłośników dekoracji i projektowania krajobrazu. Krzew ten może osiągnąć maksymalną wysokość 2,5 m. Jego gałęzie są bardzo gęste i lekko wachlarzowate. Endelaiensis ma piękne igły, zielonkawo-niebieski kolor, z przeciwnym wzrostem liści.
W ogrodach botanicznych, parkach krajobrazowych, na alpejskich zjeżdżalniach można spotkać takie gatunki niskich cyprysów w postaci krzewu: Sanderi, Albopikta, Contorta, Blue Seprise.
Wszystkie te rośliny wyróżnia gęsta piramidalna lub szpilkowata korona, niebiesko-zielony kolor igieł, powolny wzrost i piękny fioletowo-fioletowy kolor igieł w okresie jesienno-zimowym.
Cyprys
Cyprysy - duży rodzaj zimozielonych krzewów i drzew iglastych, które w swoim naturalnym środowisku występują tylko na półkuli północnej. Cyprys evergreen rośnie na Krymie od dawna i został tam sprowadzony przez starożytnych Greków.
Ta roślina iglasta występuje na wybrzeżu Morza Śródziemnego, w północnej i wschodniej Azji, a także w Ameryce Północnej (od Gwatemali po Kanadę).
Istnieje wiele typów cyprys, które znajdują się jako ozdoby na alejkach, tarasach, w parkach krajobrazowych.
Te rodzaje cyprysów, które w warunkach naturalnych mogą dorastać do 25 m wysokości, rosną wolno w domu, a przy odpowiedniej pielęgnacji osiągają tylko 2 m wysokości..
Często te ozdobne krzewy iglaste sadzi się w grupach, aby stworzyć zielone ściany i ozdobne żywopłoty.
Igły na krzakach przypominają kształtem łuski. Przylega ściśle do pędów, dzięki czemu tworzy się smukła i bujna piramidalna korona.
Niektórzy projektanci krajobrazu porównują smukłość cyprysu ze smukłością pięknej kobiecej sylwetki. Już w drugim roku na roślinie powstają szyszki, które są pomalowane na niebiesko-zielony kolor..
Po roku pąki stają się oliwkowobrązowe, a każdy z nich zawiera około 20 brązowawych nasion. Średnica guzków wynosi 3-4 cm, ale jednocześnie są one bardzo gęste i grube.
W parkach można zobaczyć zwinne wiewiórki na cyprysach, które próbują ukraść więcej szyszek, ponieważ ich nasiona są doskonałym pokarmem dla bujnych ogonów Zwierząt.
Cyprysy są mało wymagające pod względem składu gleby, dlatego często można je znaleźć na poboczach dróg i alejek w długich i smukłych rzędach. Ich gałęzie są gęste i praktycznie nie uginają się pod śniegiem ani przy silnym wietrze.
Drewno cyprysowe wykorzystywane jest w przemyśle stoczniowym, a jego oleje znalazły zastosowanie w farmakologii i medycynie. 
Jodła balsamiczna
Ta roślina iglasta będzie świetna żywopłot wśród podestów trawnik. Dzięki jodła balsamiczna ma bujną i smukłą koronę, często sadzi się ją w grupach na alejkach, tarasach itp..
Jodła może tworzyć wdzięczną i atrakcyjną koronę, która stanie się wyjątkową ozdobą każdego podwórka, parku czy ogrodu.
W naturalnym środowisku jodła balsamiczny występuje na skalistych brzegach małych rzek i jezior. Ze względu na predyspozycje genetyczne roślinę można sadzić w pobliżu małych sztucznych zbiorników, wtedy harmonia będzie na najwyższym poziomie.
Ale są też inne odmiany, które różnią się różnymi kolorami igieł (od szarej do srebrnej), kształtem korony (w kształcie beczki, piramidy, stożka), tempem wzrostu.
Igły mają grzebień na gałęziach. Jest lekko matowa, ma zielonkawy odcień, aw dolnej części widoczne są małe białe paski. Długość igieł waha się od 20 do 25 mm.
Szyszki jodły balsamicznej mają kształt walca zwężającego się u podstawy. Ich długość sięga 10 cm, szerokość - 25 mm. Kolor guzków waha się od ciemnofioletowego do oliwkowobrązowego.
Przy odpowiedniej pielęgnacji roślina iglasta ma wartość dekoracyjną przez 40-50 lat. W swoim naturalnym środowisku jodła balsamiczna żyje około 200 lat.
Cis
Cis - kolejny przedstawiciel wiecznie zielonych drzew iglastych, który wyróżnia się wyjątkową długowiecznością. W swoim naturalnym środowisku (Ameryka Północna, Azja Wschodnia i Europa) krzew może rosnąć przez 3000 lat!
Istnieje wiele odmian cis, z których niektóre mają piękne i bujne formy dekoracyjne, drugie mają duże rozmiary, które nie interesują projektantów krajobrazu.
W sztuce zdobniczej cisy są często używane w postaci krzaków lub karłów drzewa, które nie osiągają więcej niż 3 metry wysokości.
Cis symbolizuje siłę ducha, jest też symbolem przezwyciężenia śmierci. Przewodnicy po ogrodzie botanicznym w Jałcie często pamiętają, że cis strzegł wejścia do królestwa Hadesu przez wiele tysiącleci, podczas gdy wyglądał wspaniale i smukły, jak żarliwy Cerber z górą mięśni.
Cis wygląda wspaniale zarówno w jednym dopasowaniu, jak iw skomplikowanej kompozycji. Stanie się jasną dekoracją i głównym bohaterem każdego ogrodu, ogrodu skalnego, parku. Ozdobne igły będą idealnym tłem dla wdzięcznych ogrodów skalnych i niezwykłych alpejskich zjeżdżalni.
Ten ozdobny krzew iglasty ma gęstą koronę i okółkowane gałęzie. Igły są umiarkowanie sztywne, ułożone naprzemiennie na krótkich ogonkach.
Owoce cisu to szyszki o wiśniowo-czerwonej owocni. Krzewy ozdobne są wymagające pod względem składu gleby, ale są to jedyne drzewa iglaste, które mogą rosnąć bez większych trudności w zacienionych miejscach..
Świerk kanadyjski
Świerk kanadyjski lub stożek - ozdobny typ rośliny iglastej, która ze względu na swoje niewielkie rozmiary przypomina bardziej krzew. W literaturze często występują inne nazwy, które dokładnie oddają jasny kolor igieł: świerk glauka stożkowy, świerk szary stożkowy, świerk biały stożek.
Świerk kanadyjski to miniaturowa hybryda szarego świerku, dlatego często jest używana do ozdabiania ogrodów skalnych, ogrodów skalnych, tarasów, alejek. Roślinę po raz pierwszy odkryto w kanadyjskich górach na początku XX wieku..
Od tego czasu miniaturowe drzewo zaczęło w szybkim tempie zapełniać zagrody, dziedzińce, parki i ogrody na całym świecie. Ze względu na niewielkie rozmiary roślina jest wykorzystywana w sztuce bonsai. Ponadto świerk kanadyjski sadzi się w doniczkach i na nich kładzie balkony a nawet parapety.
Świerk kanadyjski rośnie powoli i przy przemarzaniu i regularnym cięciu osiąga wysokość 1-1,5 m, jego korona jest gęsta i bardzo piękna, średnica waha się od 1,5 do 2 m.
Korona kształtem przypomina wąski stożek, jest gęsto wypełniona małymi igiełkami, których długość nie przekracza 1 cm. Igły drzewa iglastego mają zielonkawo-szary kolor i wcale nie kłują, dzięki czemu są bezpieczne dla dzieci i zwierząt domowych.
Szyszki na świerku kanadyjskim są raczej rzadkim zjawiskiem, nie można ich rozważać corocznie.
Nie wszystkie odmiany i rodzaje drzew iglastych są wskazane w artykule. Dokonaliśmy jednak opisu tych krzewów, które cieszą się największą popularnością wśród miłośników ozdabiania ogrodów skalnych, ogrodów skalnych i tarasów..
