Sosna cedrowa: opis i użyteczne właściwości igieł i szyszek

Sosna cedrowa to wiecznie zielone drzewo iglaste z rodzaju Pine. Średnia długość życia to 500 lat. Młode drzewa potrzebują wilgotnego powietrza, podlewania i ochrony przed przegrzaniem. Podobnie jak wszystkie drzewa iglaste, sosna syberyjska jest wrażliwa na zanieczyszczenie powietrza. Jeśli stworzą się sprzyjające warunki, owoce można uzyskać znacznie wcześniej niż w naturze: po około 20-30 latach, a na szczepionym drzewie - po 10-15.

Podstawowy opis

Sosna cedrowa ma korzeń palowy z wieloma gałęziami, a także korzenie kotwiące, które wnikają w ziemię na 2-3,5 m, zapewniają stabilność drzewa. Igły mają 5-15 cm, zielone z szarym nalotem, mają trzy boki, rosną w pęczki po pięć. Są wymieniane na nowe co 3-4 lata..

Roślina jednopienna, męskie i żeńskie organy rozrodcze (szyszki) rozwijać się na tym samym drzewie. Zapylanie odbywa się przez wiatr. Nasiona przenoszą wiewiórki, wiewiórki i inni mieszkańcy lasu. Szyszki cedrowe rozwijają się powoli przez 13-15 miesięcy, czyli w pełni dojrzewają w drugim roku po kwitnieniu. Jesienią kruszą się i opadają na ziemię, nasiona (orzechy) jajowate.

Sosna rośnie powoli, w naturze owocowanie następuje po osiągnięciu przez drzewo wieku 50 lat. Niedźwiedzie obficie co 3-4 lata.

Gatunki sosny

Jeden z najbardziej majestatycznych drzew iglastych był znany ludziom od czasów starożytnych, ale do tej pory naukowcy nie mogą jednogłośnie zdecydować, ile gatunków sosny cedrowej istnieje.. Oto najbardziej znane i przebadane rosnące w Rosji:

1. Syberyjski. Korona cedru syberyjskiego o wysokości 30−45 m jest gęsta, zwykle ma kilka wierzchołków. Pień jest prosty, korzeń 45-50 cm, kora brązowoszara, na pniu z wiekiem tworzą się bruzdy i łuski. Owocem cedru jest duży stożek (8-12 cm). Młode pąki są fioletowe, dojrzałe brązowe. Kwitnienie rozpoczyna się od maja do czerwca. Orzechy w kształcie jajka 1-1,5 cm.
2. Koreański (mandżurski). Zewnętrznie jest podobny do syberyjskiego, ale z mniej gęstą koroną i bardziej żyzny niż syberyjski, jego orzechy zawierają więcej oleju i składników odżywczych. Drzewo ma 20-40 m wysokości. Drewno jest cenne, ma czerwony odcień. Duże szyszki i orzechy.
3. Europejski. Korona jest szersza niż u syberyjczyka, wysokość drzewa wynosi 0-25 m, igły są dłuższe i cieńsze, szyszki i nasiona mniejsze. Drewno jest cenne, trwałe, ma piękny wzór, służy do dekoracji wnętrz. Drzewo długowieczne rośnie około 1000 lat.
4. Roślina karłowata. Na terenach skalistych i piaszczystych rośnie odporne na mróz mrozoodporne, mało wymagające dla składu gleby drzewo. Gatunek ten ma pełzające łodygi, tworzy nieprzejezdne zarośla. Wysokość drzewa nie przekracza 5 m. Igły i szyszki są małe, orzechy są małe, jadalne. Ta sosna jest często używana do dekoracji ogrodów..

Zasady sadzenia i pielęgnacji

Roślina jest mrozoodporna i mrozoodporna, wymaga światła, ale może rosnąć w półcieniu. Preferuje lekkie żyzne gleby (gliny) z dobrą warstwą drenażową. Zwykle sadzonki kupuje się w szkółkach. Są sprzedawane w pojemnikach i należy je przesadzić do gleby na stałe.

Sosnę cedrową można rozmnażać przez szczepienie na sosnę pospolite i nasiona. Metoda nasion jest długa i żmudna. Orzechy kupione w sklepie nie będą działać, należy je zebrać samodzielnie jesienią i natychmiast posadzić, ponieważ szybko tracą zdolność kiełkowania. Orzechy sadzi się w grządce ogrodowej lub w pudełkach.

Jeśli nasiona sadzi się wiosną, należy je rozwarstwić (namoczyć w gorącej wodzie przez tydzień). Woda musi być regularnie wymieniana. Następnie nasiona umieszcza się w mokrym piasku z dodatkiem torfu i pozostawiono w temperaturze pokojowej. Powierzchnia piasku jest mieszana i nawilżana. Nasiona wykiełkują, a następnie zostaną posadzone w ziemi.

Konieczne jest zabezpieczenie młodych sadzonek przed ptakami. Na sosnach mogą pojawić się szkodniki: mszyce, korniki, hermy, owady łuskowate, rdza na korze, szara zgnilizna. Konieczne jest terminowe przetwarzanie, w przeciwnym razie drzewo może umrzeć.

Korzystne cechy

Sosna cedrowa służy nie tylko do dekoracji terytorium. Korzystne właściwości mają kora, igły, orzechy, żywica i młode szyszki, stosowany w medycynie ludowej i farmakologii:

1. Olej przygotowywany jest z orzeszków piniowych. Można je po prostu spożywać z jedzeniem.
2. Igły sosny cedrowej zawierają fitoncydy, które dezynfekują i odświeżają powietrze, z którego przygotowywany jest olejek eteryczny.
3. Zapach igieł sosnowych łagodzi bóle głowy i koi.
4. Rosół z igieł stosuje się przy chorobach płuc, zapaleniu migdałków, chorobach dziąseł, chorobach serca. Zawarte w nim substancje podnoszą odporność, oczyszczają naczynia krwionośne i wzmacniają je, dezynfekują rany, przyspieszają ich gojenie.
5. Żywica (sok) służy do leczenia i dezynfekcja ran.

Popularne są drzewa iglaste, sadzi się je w parkach, ogrodach botanicznych, terenach podmiejskich i podmiejskich. Są łączone z wieloma roślinami (brzozy, liliowce, róże).

Można je sadzić pojedynczo lub w grupach, najważniejsze jest zachowanie dystansu, aby drzewo mogło się swobodnie rozwijać, nie ingerując w inne rośliny..