Najciekawsze o groszku: od epoki kamienia do współczesności

Rośliny strączkowe na całym świecie są uważane za rośliny, których owoce były jednymi z pierwszych spożywanych przez ludzi. Ponad 20 tysięcy lat temu wraz z pszenicą, jęczmieniem i soczewicą zaczęto uprawiać groch..

Historia grochu od neolitu do Hellady

Dziś trudno dokładnie powiedzieć, z jakiego regionu pochodzili przodkowie współczesnych odmian grochu cukrowego. Naukowcy są skłonni wierzyć, że ludy Zakaukazia, Iranu i Turkmenistanu, a także indyjski stan Pendżab, udomowiły wówczas dzikie, rodzime gatunki. Równoległy proces zachodził na Morzu Śródziemnym. Podczas wykopywania warstw związanych z neolitem, brązem i późniejszą epoką żelaza archeolodzy regularnie znajdują skamieniały groszek. Takie znaleziska miały miejsce podczas badań ruin Troi i starożytnych greckich osad. Nasiona grochu znaleziono na Bałkanach oraz w Niemczech, Austrii, Francji i Hiszpanii.

Starożytność grochu jako rośliny rolno-spożywczej potwierdzają także źródła pisane. Historia użycia zmielonych nasion znajduje się w pismach Teofrasta, który żył w IV-III wieku pne. Pliniusz również wspomina o tej kulturze. W Chinach groszek przywieziony tu Jedwabnym Szlakiem jest znany od I wieku pne. Oczywiście starożytne nasiona różniły się od współczesnych rozmiarem, zawartością składników odżywczych i zdolności kiełkowania..

Wskaźnik wysiewu grochu w czasach Cycerona, którego nazwa prawdopodobnie pochodzi od grochu zwyczajnego, był wielokrotnie większy niż obecnie..

Ale jednocześnie naukowcy, porównując znaleziska archeologiczne z wczesnych okresów z późniejszymi, zauważają, że już w starożytności człowiek nauczył się przeprowadzać prymitywną hybrydyzację i wybierać najbardziej płodne rośliny.

Groch na stole biednych i królów Europy

Dowody, które świadczą o znajomości tej kultury Europejczyków, sięgają VII wieku. W średniowieczu groch stał się masową uprawą warzyw w ogrodach i podstawą żywienia najbiedniejszej części populacji w wielu krajach. W tym czasie fabryka wkracza również do Wielkiej Brytanii. Najciekawsze jest to, że groszek był powszechnie spożywany w już dojrzałej postaci, takie nasiona były łatwiejsze do przechowywania, można je zmielić na stan zbożowy lub mąki.

Bezpretensjonalna kultura w kraju o dość surowym klimacie szybko się zakorzeniła, a nawet znalazła się w centrum tradycji, które się dzięki niej pojawiły.

Od ponad pół wieku w Anglii odbywają się zawody w strzelaniu do grochu, a kara, która pojawiła się w XVII wieku, kiedy winowajca klęka na suchym groszku, jest znana na całym świecie i nadal jest praktykowana w niektórych miejscach..

Ale świat zawdzięcza Francuzom odkrycie smaku zielonego groszku. Po raz pierwszy przepis na gotowanie niedojrzałe, ale nasiona grochu cukrowego został opublikowany w XIII wieku. Według legendy delikatny włoski groszek został po raz pierwszy sprowadzony do Francji przez Katarzynę Medycejską, kiedy zamierzała poślubić Henryka II. Ale zanim masowy entuzjazm dla zielonego groszku minął całe stulecie, podczas którego kultura wraz z Kolumbem przekroczyła Atlantyk, aw 1493 r. Groszek zasiano na Wyspie Isabella. Dopiero w epoce Ludwika XIV, a mianowicie 18 stycznia 1660 r., Na stole królewskim podano soczyste nasiona groszku cukrowego, co przypadło w gust zarówno monarchy, jak i jego dworowi..

Rosyjska historia grochu

W Rosji, o rzeczach dawno minionych, mówią, że wydarzyło się to za czasów cara-grochu. Rzeczywiście, archeolodzy i historycy uważają, że plemiona słowiańskie z dolnego biegu Dniepru po Ładoga były dobrze zaznajomione z groszkiem od czasów starożytnych..

Nawet pochodzenie nazwy kultury ma wspólne korzenie z sanskryckim „garshati”, co oznacza „szlifować”. Rzeczywiście, w Indiach, krajach Zakaukazia i Rosji mielono groszek, robiąc mąkę.

Najstarsze skamieniałe groszki na brzegach Seversky Donets pochodzą z VI - IV wieku pne. A pierwsze stulecia nowego tysiąclecia sięgają nasion znalezionych w pobliżu Mińska i Pskowa, Jarosławia oraz w strefie leśnej regionu Leningradu. Groch jest wzmiankowany u źródła z XI wieku, za panowania Jarosława Mądrego.

Nasiona grochu cukrowego w pismach naukowców, życiu polityków i baśniach

Dzięki rozwojowi przemysłu od XVII do XIX wieku groch jest szeroko stosowany jako uprawa masowa. Ta niesamowita roślina jest interesująca nie tylko wśród chłopów, ale także wśród pisarzy i naukowców..

Opublikowana praca G. Mendla na temat ogólnych zasad dziedziczenia powstała na podstawie badań krzyżowania i uprawy kilku pokoleń grochu.

A napisany w 1835 roku przez G.H. Bajka Andersena o poszukiwaniu prawdziwej księżniczki, w rzeczywistości grochu, stała się głównym bohaterem.

Już w 1906 roku na świecie istniało ponad 250 odmian grochu cukrowego, które stały się niezwykle popularne w Stanach Zjednoczonych i Europie. W Rosji w 1913 roku pod uprawami tej kultury było do miliona hektarów gruntów ornych. Nawet ciekawe przypadki z tamtych lat świadczą o rozmieszczeniu grochu i jego roli w płodozmianie..

Zaprowadzony na początku XIX wieku agronomią prezydent USA Thomas Jefferson, wśród innych upraw ogrodniczych, uprawiał w pobliżu swojego domu wiele odmian grochu cukrowego, uznając tę ​​roślinę za niezwykle ważną w żywieniu człowieka..

W ogródku warzywnym działającym do dziś w Monticello można kupić worek nasion odmiany Prince Albert, którą kiedyś uprawiał trzeci prezydent..

Ciekawostką jest fakt, że sam groszek, po takiej uwadze ze strony topowej osoby w kraju, naprawdę wszedł do codziennego menu wielu Amerykanów. Ale pod koniec XIX wieku groszek spowodował śmierć ogromnego statku. Statek do przewozu ładunków suchych, który wpadł na rafy, do którego ładowni wlewała się woda, po chwili został dosłownie rozerwany przez spuchnięty groszek, który stanowił ładunek statku, jak eksplozja.

Uprawa odmian grochu cukrowego i łuskanego na świecie

Do ubiegłego wieku lwią część światowych zbiorów grochu stanowiły odmiany łuski z twardymi płatkami dojrzałej fasoli..

Dziś na nasadzeniach dominują cukrowe odmiany grochu, które można spożywać wraz z delikatnym strąkiem, całkowicie pozbawionym twardej warstwy, podobnie jak papier woskowany..

Sprzyjało temu rozwój technologii puszkowania i mrożenia zielonego groszku, a także możliwość zmechanizowanego siewu, nawadniania i zbioru grochu. Pod względem obszaru zajmowanego przez groszek łupinkowy przoduje Kanada, z pomnikiem przedstawiającym tę roślinę w prowincji Saskatchewan..

Głównymi światowymi producentami zielonego groszku są Chiny i Indie, nieco za nimi jest Unia Europejska. Oprócz tego, że jest cennym produktem spożywczym, groch jest również używany do produkcji paszy dla zwierząt, skrobi, białek i tworzyw sztucznych. Nowoczesne odmiany grochu dają lepsze plony niż wcześniej, odporność na choroby i lepsze kiełkowanie. Dlatego przy niższych dawkach siewu grochu można uzyskać stabilne plony zarówno soczystego zielonego groszku, jak i dla smakoszy ziaren cukrowych, a także odmian przeznaczonych do długotrwałego przechowywania i przetwarzania na zboża i mąkę..

Żywy nawóz, czyli co zasadzić po groszku

Ale najciekawsze w grochu jest to, że jest w stanie wzbogacić glebę azotem, który jest niezbędny dla roślin. Ta niesamowita nieruchomość jest wykorzystywana w rolnictwie i ogrodach przydomowych.

Po wyhodowaniu grochu w strefie systemu korzeniowego rośliny pozostaje do kilkudziesięciu gramów azotu na metr..

W sezonie można zebrać do trzech plonów grochu, którego technologia rolnicza jest niezwykle prosta. Zielone części grochu są również bogate w azot, co umożliwia uprawę tego typu roślin strączkowych jako nawozu zielonego i naturalnego nawozu przed, po, a nawet razem z innymi roślinami uprawnymi..

Co sadzić po grochu, jakie gatunki skorzystają na bliskości tej uprawy? Najciekawsze jest to, że groszek jako poprzednik w ogrodzie jest doskonale postrzegany przez wszystkie rośliny, a marchew, ogórki, rzepa i sałata, kapusta, ziemniaki i kukurydza, pietruszka i wiele innych roślin może bez problemu do niego przylegać. Jeśli posadzisz nasiona grochu cukrowego obok pomidorów, czosnku i cebuli, rośliny będą cierpieć z powodu wzajemnego ucisku..

Wideo grochu