Stosowanie dodderów: korzyści i szkody

Chrząszcz to jednoroczna roślina pasożytnicza dobrze znana agronomom i mieszkańcom lata. Na zewnątrz ten chwast wygląda jak długi, cienki robak o żółtym lub czerwonawym kolorze, zaplątany jak pajęczyna, niefortunna roślina. Ten niesamowity gatunek nie ma ani korzeni, ani liści, ani innych organów znanych w świecie flory, a zatem nie może uzyskać substancji niezbędnych do jego życiowej aktywności inaczej, jak przyklejając się do innej rośliny..

Dodder jest szeroko rozpowszechniony prawie na całym świecie. W sumie na świecie występuje kilkaset gatunków tego chwastu..

Nic dziwnego, że taka roślina to prawdziwa katastrofa dla rolnictwa, zwłaszcza jeśli los jest taki, że bardzo trudno jest pozbyć się strzykawki metodami mechanicznymi. Z reguły dotknięte obszary wymagają długiej kwarantanny: w miejscu, które wybrała dla siebie dodder, aby się go całkowicie pozbyć, nie można niczego sadzić przez kilka lat (jak już powiedziano, nasiona dodder mogą czekać w ziemi bardzo długo). Ale, jak to często bywa w naturze, będąc najgorszym wrogiem ogrodników, dodder może być przydatny. Okazuje się, że roślina ta ma wiele właściwości leczniczych, a naukowcy nie zbadali ich jeszcze szczegółowo..

Skład chemiczny Dodder

Pomimo tego, że od czasów starożytnych, diada była używana przez lekarzy do produkcji różnych leków, skład chemiczny tej rośliny nie został jeszcze dokładnie zbadany. Z tego powodu oficjalna medycyna nie używa leków na bazie tego zioła..

Wiadomo jednak na pewno, że wszystkie części tej kędzierzawej trawy zawierają substancje czynne alkaloidy (kuskutyna) i glikozydy (konwulina i saponiny), które są zakonserwowane w składzie dodder i po wysuszeniu. Ponadto roślina zawiera garbniki, sterole, flawony i leukoantocyjany, flawonol kwercetynę, barwnik (pigment) flobafen, a także węglowodany (cukry, pentozan) oraz wodę.

Wiele z powyższych substancji jest trujących, dlatego stosowanie doddera należy traktować z dużą ostrożnością..

Lecznicze właściwości dodder

Dodder, jeśli jest stosowany prawidłowo, ma szereg właściwości leczniczych, które określa jego skład chemiczny..

Na przykład, konwolwulina, zawarta w cerze, zwiększa motorykę jelit, wywołuje efekt przeczyszczający, a tym samym pomaga złagodzić zaparcia.. Kwercetyna jest powszechnie uważana za jeden z najkorzystniejszych flawonoidów: zapobiega rozwojowi chorób zapalnych, wzmacnia układ odpornościowy, korzystnie wpływa na układ krążenia, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, rozrzedza krew i poprawia przepływ krwi. Substancja ta ma również działanie przeciwbólowe i przeciwalergiczne..

Oprócz, dodder ma właściwości ściągające, które znacznie lepiej niż inne zioła pomagają zatrzymać krwawienie.

Roślina ma również pozytywny wpływ na układ moczowo-płciowy, jest doskonałym diuretykiem, łagodzi dolegliwości bólowe podczas miesiączki, stymuluje funkcje seksualne, szczególnie u mężczyzn (poprawia potencję, zapobiega przedwczesnemu wytryskowi). Ponadto, cipka może pomóc silniejszej płci w pozbyciu się objawów zapalenia gruczołu krokowego..Uważa się, że dodder usprawnia procesy metaboliczne organizmu, wpływa pozytywnie na odżywienie komórek.. Nalewki z pryszczycy stosuje się na przeziębienia i choroby żołądka, gorączkę i dreszcze, choroby wątroby, dusznicę bolesną, zapalenie jelita grubego, bóle głowy i zębów, alkoholizm, choroby skóry, a nawet niektóre zaburzenia psychiczne i zaburzenia nerwowe.

Nasiona tej rośliny mają między innymi ogólne działanie tonizujące..

Przygotowanie i przechowywanie dodderów do celów leczniczych

Wszystkie wymienione wyżej właściwości uzasadniają powszechne stosowanie dodilu w celach leczniczych. Jednak przygotowanie różnych wywarów i naparów z parskacza poprzedzone jest przygotowaniem surowca i zapewnieniem jego prawidłowego przechowywania..

Surowcem leczniczym pryszczycy jest jej łodyga (w rzeczywistości reprezentuje ona całą roślinę), a także nasiona. Właściwy czas na zbieranie łodyg dodder to miesiące letnie, kiedy trawa kwitnie lub wcześnie owocuje, a dla nasion jest to jesień. Niektórzy zalecają usunięcie doddera do zbioru w momencie, gdy jego łodyga wykona jeden obrót wokół rośliny ofiary. Ta metoda ma jedną niepodważalną zaletę - pozwala nie tylko przygotować lekarstwo, ale także uratować niewinną kulturę przed najbardziej szkodliwym pasożytem.

Zebrany surowiec powinien być dobrze wysuszony. W tym celu stosuje się pomieszczenie z dobrą wentylacją. Nasiona można prażyć w piekarniku w niskiej temperaturze do całkowitego wyschnięcia. Gotowy materiał układa się w papierowych torebkach i przechowuje w miejscu chronionym przed wilgocią.

Przepisy tradycyjnej medycyny

Jak zauważono, tradycyjna farmakologia nie wykorzystuje doddera jako składnika leczniczego, czego nie można powiedzieć o tradycyjnej medycynie. Nasi przodkowie od dawna używali tego chwastu do leczenia wszelkiego rodzaju dolegliwości..

Słynny średniowieczny lekarz Ibn Sina (Avicenna) zauważył już w XI wieku, że prażone nasiona rzepy mają dobroczynny wpływ na żołądek, a po zmieszaniu z esencją octową roślina ta poprawia również pracę wątroby, a nawet pomaga pozbyć się ataku czkawek. Na melancholię zalecał spożywanie bulionu z dodder wraz z rodzynkami. Przed użyciem lekarz osuszył roślinę, a następnie zmielił ją na proszek, który dodano do wina.

Lekarze tybetańscy nadal używają doddera do leczenia zapalenia płuc, chorób naczyń i zaburzeń czynności wątroby..

Korzyści z soku z dodder

Sok z pryszczycy jest tradycyjnie stosowany w przypadku żółtaczki (nie mylić z zapaleniem wątroby!), Szczególnie w przypadkach, gdy występuje gorączka i dreszcze spowodowane zamknięciem naczyń. Należy jednak rozumieć, że nie chodzi o leczenie choroby, ale łagodzenie jej objawów (przede wszystkim gorączki). Działanie przeciwgorączkowe soku z dwuczęściowy można zwiększyć, dodając do niego nasiona roślin.Dzięki wywarowi z kwiatów dodder możesz zatrzymać krwawienie i złagodzić zapalenie płuc..

Aby leczyć zapalenie płuc, biorą nawet kąpiel z dodder: wywar (25 g suszonych łodyg na 1 litr wody gotuje się przez 20 minut, schładza i osusza) dodaje się do ciepłej kąpieli.

Tę procedurę zaleca się wykonywać codziennie lub co dwa dni przez dwa tygodnie..

Nalewka na ból zęba

Dodder na ból zęba przyjmuje się w postaci nalewki 1 łyżki stołowej trzy razy dziennie. Aby przygotować preparat, 25 g (około jednej trzeciej szklanki) suszonych łodyg dodder wlewa się do szklanki wrzącej wody i utrzymuje przez 60 minut.

Odwar na choroby skóry

Dodder jest stosowany w leczeniu wielu chorób skóry, w szczególności jest skuteczny w przypadku zapalenia skóry, egzemy i wysypek dziecięcych. Przygotowany na jego bazie bulion stosowany jest wewnętrznie (pół szklanki dwa razy dziennie), stosowany jako balsam lub dodawany do kąpieli.

Suchą trawę zmiażdżoną na proszek wlewa się do gorącej wody i gotuje na wolnym ogniu w łaźni wodnej przez 20 minut, po czym chłodzi i filtruje. Na 1 litr wody musisz wziąć 25 g dodilu.

Leczenie chorób skóry jest bardziej skuteczne, jeśli wywar łączy się z zewnętrznym zastosowaniem maści na bazie doddera. Aby przygotować taki preparat wystarczy zmieszać sproszkowane suszone łodygi dodder ze zwykłym masłem.

Odwar na bolesne miesiączki

Aby złagodzić bolesne odczucia podczas menstruacji, kobietom zaleca się przyjmowanie wywaru trzy razy dziennie, jedną łyżkę stołową, przygotowaną w następujący sposób: zalać szklanką wrzącej wody 25 g wysuszonego i pokruszonego strzykawki, pozostawić na dwie godziny, przecedzić.

Odwar na choroby przewodu żołądkowo-jelitowego

Właściwości hemostatyczne dodder pozwalają na stosowanie go na wrzody żołądka i dwunastnicy. Sposób przygotowania i przyjmowania bulionu jest taki sam jak przy bólach menstruacyjnych, ale w takim przypadku należy wziąć mniej suchych surowców (wystarczy 5 g trawy na szklankę wody) lub rozcieńczyć bardziej skoncentrowany bulion wymaganą ilością wody.

Ten sam wywar stosuje się w leczeniu wielu innych chorób przewodu pokarmowego, argumentuje się nawet, że jest skuteczny we wczesnych stadiach złośliwych guzów żołądka..

Szkody, skutki uboczne i objawy zatrucia

Jak zostało powiedziane, szkarłat jest rośliną trującą, dlatego nieostrożnie stosowany może łatwo ulec zatruciu.. Na przykład zdarzają się przypadki poważnych zatruć zwierząt gospodarskich wypasanych na łąkach zarażonych przez insekta. Jeszcze bardziej niebezpieczne jest karmienie zwierząt sianem wykonanym z trawy, która nie została oczyszczona z dodderu, ponieważ po położeniu się i wyschnięciu roślina staje się bardziej trująca, a nawet może spowodować śmierć zwierzęcia..

Saponina, custanina i konwululina zawarte w psiarni mają właściwości trujące, chociaż w małych dawkach substancje te działają leczniczo.

Przykładowo, konwululina, jak wspomniano powyżej, może poprawiać funkcjonowanie jelit i pomagać pozbyć się zaparć, ale te same właściwości po przekroczeniu powodują ostrą biegunkę, naczynia krwionośne błony śluzowej żołądka, uszkodzenie jelita cienkiego i grubego. W czasie ciąży objawy te mogą rozprzestrzenić się na macicę i wywołać poronienie..

Oprócz biegunki, dodder może powodować silne zawroty głowy, bóle głowy, nudności i wymioty.. W przypadku zatrucia należy natychmiast przepłukać żołądek (za pomocą sorbentów, np. Węgla aktywnego), a następnie skonsultować się z lekarzem. Zaleca się pić dużo bulionów śluzowych, galaretek na bazie skrobi itp. - ich działanie otulające na błonę śluzową żołądka minimalizuje przenikanie toksyn do krwiobiegu. Taki sam efekt może mieć spożycie niewielkiej ilości oleju roślinnego..

Stąd też cuchoł może być stosowany jako lek tylko po szczegółowej konsultacji z lekarzem prowadzącym, natomiast ciąża i laktacja, cukrzyca, otyłość, biegunka są bezpośrednimi przeciwwskazaniami do zażywania tej rośliny. Należy zachować ostrożność również w przypadku wrzodów - roślina może pomóc w gojeniu się rany, ale może też zaszkodzić, jeśli zostanie zastosowana nieprawidłowo. Wszelkie ostre procesy zapalne w organizmie są powodem do szczególnej ostrożności. Jak wspomniano, preparatów dodilu nie należy stosować w leczeniu chorób wewnętrznych u dzieci..