Dodder: roślina pasożytnicza: jak walczyć, fot
Roślina dodder (łac. Cuscuta)
Zadowolony
Pasożyt roślinożerny - opis
Kiedy słyszysz zwroty „ryjówka” i „ryjówka”, jest to oczywiście nieporozumienie, ponieważ strzyk kwarantannowy nie ma liści ani korzeni. Składa się z podobnej do sznurka lub nitkowatej łodygi o żółtawym, czerwonawym lub zielonkawożółtym odcieniu, która owija się wokół rośliny, wszczepia jej przyssawkę do tkanek i pije soki ofiary. Roślin dotkniętych przez dodder nie można uratować, więc należy je zniszczyć. Naukowcy ustalili, że pasożyt dodder jest w stanie znaleźć swoją ofiarę po zapachu. Małe białe, różowe lub zielone kwiaty dodder o średnicy od 2 do 7 mm zbierane są w kulistych kwiatostanach, owocem jest pudełko z czterema lub dwoma zaokrąglonymi nasionami o nieregularnym kształcie z szorstką gąbczastą powierzchnią. Będąc w glebie zachowują żywotność do 10 lat i nie umierają nawet podczas przechodzenia przez przewód pokarmowy zwierząt. Dodder wie, jak ukryć swoje nasiona, aby wyglądały jak nasiona roślin, które zajmuje, a ty ryzykujesz, że sam obsadzisz tę złą zielsko kwiatami lub zielenią na wiosnę..
Pręga rośnie szybko, pokrywając całe obszary hodowli: jedno nasiono tego pasożyta może utworzyć zmianę o średnicy do 6 m², a wysokie ciśnienie turgoru w łodygach sprawia, że skrawki tego pasożyta nie blakną przez kilka dni. Trawy zarażone psianką nie wysychają dobrze, atakuje je pleśń, tracą wartości odżywcze i mogą powodować choroby, a czasem nawet śmierć bydła. Dodder jest nosicielem infekcji wirusowych. Ponadto zawiera alkaloidy, które mogą powodować zatrucia u bydła i koni..
Kontrola doddera
Jak sobie radzić z cwaniakiem
W walce z cwaniakiem duże znaczenie mają środki zapobiegawcze. Przede wszystkim dotyczy to przedsiewnego zaprawiania nasion, ponieważ bardzo często istnieje możliwość, że zostaną one zatkane przez parówkę. Jeśli znalazłeś ten chwast na swojej stronie w zeszłym roku, nie siej nasion zebranych w pobliżu tego miejsca, lepiej kupić nasiona od renomowanego producenta lub sprzedawcy.
Ale głównym źródłem infekcji roślin przez cynę jest gleba, w której gromadzą się zapasy nasion tego pasożyta. Glebę oczyszcza się z nich za pomocą orki na dużą głębokość lub stymulując kiełkowanie nasion runi, a następnie niszcząc jej sadzonki. Stymulują pojawienie się kiełków rośliny pasożyta prowokującym podlewaniem jesiennym i wiosennym. Jeśli sadzonki dodder nie znajdą dla siebie pożywienia, mogą same umrzeć, ponieważ chwast ten nie jest przystosowany do samodzielnego wzrostu. Ale nadal lepiej jest zniszczyć sadzonki i od razu posadzić na tym miejscu pszenicę lub owies - uprawy, na których rycerz nie może pasożytować.
W miejscach, w których obserwuje się największą liczbę dodderów, konieczne jest skoszenie wszystkich roślin przed zakwitem, a po wyschnięciu wszystkiego, co skoszone, należy je spalić: niestety, ogonkę można zniszczyć tylko razem z zajmowaną przez nią rośliną, gdyż jest podzielona są niemożliwe.
W walce z parówką Amerykanie używają miotaczy gazowych, z których obrabiają winnice i koszą łąki, ale ta metoda nie zakorzeniła się w naszym kraju z różnych powodów..
Nie nawozić gleby w okolicy świeżym obornikiem, używać tylko próchnicy, gdyż podczas kompostowania obornika giną wszystkie nasiona owcy.
Preparaty do dodderów
Zdesperowani metodami agrotechnicznymi, chcąc zniszczyć diada na działce, ogrodnicy próbowali go wapnować siarczanem miedzi i żelaza, nafty, a nawet kwasem siarkowym, ale fungicydy nie działały na chwast, a niszczenie go kwasem jest jak leczenie migreny gilotyną. Ze wszystkich chemikaliów tylko herbicydy poradziły sobie z dodilem. Jak zabić cwaniaka chemikaliami? Miejsce wolne od roślin można potraktować mieszaniną azotanu amonu i siarczanu amonu z eterami i solami etyloheksylowymi, ale jeśli coś na tym miejscu wyrosnie, to te rośliny umrą wraz z dodder.
Herbicydy szybciej radzą sobie z młodymi psiankami, ale gdy tylko na chwastach pojawiają się kwiaty, staje się znacznie bardziej odporny na chemikalia. I jeszcze jedno: herbicydy są bardziej aktywne na mokrej roślinie, dlatego po obfitym podlewaniu lub deszczu należy nimi pielęgnować.
Herbicydy doglebowe Reitar, Zenkor Liquid, Gezagard i inne preparaty o podobnym działaniu dobrze radzą sobie z dodder na ziemniakach, pomidorach i papryce. Marchew jest chroniona przed chwastami dzięki mieszaninie herbicydów Reitar i Stomp. Szwajcarski preparat Titus i japoński pestycyd Targa wykazały dobre wyniki w zwalczaniu chwastów. Jednak pozytywny efekt można osiągnąć tylko poprzez równoczesne stosowanie środków profilaktycznych, agrotechnicznych i chemicznych do zwalczania uki.
Środki ludowe do kontroli uników
Niestety, środki ludowe nie mogą pozbyć się cwaniaka, więc lepiej nie tracić czasu na próby, ale zaatakować pasożyta wszelkimi możliwymi środkami walki, o których mówiliśmy..
Gatunki Dodder
Najczęstsze typy dodder w naszym klimacie to:
Strzyk polny
- roślina z nitkowatymi, rozgałęzionymi bladożółtymi łodygami wpływającymi na rośliny w ich środkowej i górnej części. Gatunek ten ma białe kwiaty i obfite owocowanie. Na pręgę mają wpływ kudły, tytoń, koniczyna, soczewica, soja, groch, wyka, lucerna, buraki, marchew, kapusta, dynia, arbuz, ziemniaki i niektóre chwasty.
Alfalfa Dodders
Lucerna zwyczajna, lub przylegająca, ma cienkie, zielonkawe lub żółte włosy z różowym odcieniem nagich łodyg i białe kwiaty zebrane w gęste kłębuszki z wypustkami u podstawy. Ten chwast atakuje wiele roślin zielnych, w tym lucernę..
Koniczyna dodder
ma rozgałęzione czerwone łodygi o grubości do 1 mm. Przed rozpoczęciem kwitnienia pasożytuje w dolnej części swojej ofiary, tworząc z gałęzi gruby filc, az początkiem kwitnienia unosi się wyżej. Zebrane w gęste kwiatostany kuliste kwiaty koniczyny różowej lub białej osadzone są na bardzo krótkich szypułkach. Gatunek pasożytuje na lucernie, koniczynie, ziemniakach, lnie, burakach, wyce i chwastach.
Len lniany
różni się od innych gatunków zielonkawożółtymi, soczystymi nierozgałęzionymi pędami średniej grubości, żółtawymi kwiatami i pojedynczymi lub podwójnymi nasionami. Zaraża lucernę, koniczynę, len, lniankę, konopie, buraki, a także inne rośliny uprawne i chwasty.
Chmielowy cwaniak
ma sznurowate rozgałęzienia czerwono-brązowe lub ciemnoróżowe łodygi o grubości do 3 mm i różowe kwiaty zebrane w krótkie grona w kształcie kolców o długości do 2,5 cm Gatunek ten pasożytuje głównie na krzewach i drzewach; atakuje również sadzonki krzewów jagodowych i drzew owocowych.
Europejski dodder
uszkadza sadzonki koniczyny, wyki, lucerny, tytoniu, agrestu, porzeczki i bzu. Ma czerwonawe łodygi o grubości do 2,5 mm i małe różowawo-białe lub różowe kwiaty zebrane w kuliste kłębuszki o średnicy do 1,5 cm.
Dodders jednokolumnowy
- ten gatunek dodder ma rozgałęzione, sznurkowate łodygi o grubości około 2 mm i siedzące kwiaty zebrane w luźne kłoski. Chwast pasożytuje na roślinach drzewiastych i krzewiastych, winogronach, słonecznikach, bawełnie, burakach, a także na pokrzywach, łabędziach i piołunu.
Tymianek dodder
infekuje len, wyka, koniczynę, lucernę, ziemniaki i wiele chwastów. Ma cienkie, czerwonawe lub żółtawe rozgałęzione łodygi nitkowate o grubości nie większej niż 1 mm, rozwijające się w dolnej części zajmowanej rośliny, tworząc gruby filc oraz różowo-białe kwiaty zebrane w kuliste grona na krótkich szypułkach.
