Jak możesz zarazić się gołębiami

Wielu z nas uwielbia karmić gołębie lub inne ptaki. Ale czy wiesz, jakie konsekwencje mogą Cię czekać? Teraz porozmawiamy o najczęstszych chorobach gołębi przenoszonych na ludzi..

Choroby gołębi: diagnostyka, leczenie i zapobieganie, zagrożenie dla ludzi

W rzeczywistości istnieje bardzo wiele różnych rodzajów chorób, z których wiele może rozwinąć się w organizmie człowieka..

Ornitoza

Psittacosis nazwano ostrą chorobą zakaźną, której głównym źródłem są ptaki dzikie i domowe. W większości przypadków choroba objawia się w zimnych porach roku..

Najczęściej psittacosis występuje u gołębi.. Co więcej, choroba ta jest często odpowiedzią na pytanie, dlaczego umierają pisklęta gołębi.. W pierwszym dniu choroby młode zwierzęta wykazują objawy, takie jak duszność i biegunka, które rozwijają się z czasem i mogą prowadzić do śmierci piskląt (zwykle w wieku 24 tygodni).

Jeśli zauważysz podobne objawy psittacosis u swoich gołębi, jest to poważny powód do paniki. Zarażone młode słabo rosną, wychowują się słabo i słabo jedzą. U dorosłych ptaków choroba może objawiać się dusznością, katarem i sapaniem. Często obserwuje się również zapalenie spojówek, któremu towarzyszy obfite łzawienie..

Możesz nie zgadnąć, dlaczego gołąb drży, ale gdy tylko ptak zacznie kichać i nieustannie kręcić głową, chcąc pozbyć się wydzieliny z nosa, warto rozważyć możliwość wystąpienia takiej choroby. Po kilku dniach bez odpowiedniej opieki gołąb wysączy się i umrze..

Najbardziej skutecznymi metodami leczenia psittacosis są azytromycyna i erytromycyna, przepisane w średnich dawkach terapeutycznych. Możliwe jest również użycie antybiotyki z serii tetracyklin.

Czas trwania kursu zależy od efektu klinicznego, a jako środek leczenia patogenetycznego terapię detoksykacyjną przeprowadza się za pomocą leków rozszerzających oskrzela, witamin, tlenu.

W przypadku drobiu można regulować liczbę osobników i ograniczać z nimi kontakt..

Chore ptaki są często niszczone, a pomieszczenia dezynfekowane. Cały personel musi być wyposażony w odzież ochronną i środki dezynfekujące.

Jeśli chodzi o ludzi, pacjenci mogą być hospitalizowani ze wskazań klinicznych i epidemiologicznych, a osoby zagrożone zakażeniem mogą być monitorowane do 30 dni..

Profilaktykę ratunkową przeprowadza się w ciągu 10 dni, stosując doksycyklinę i tetracyklinę.

Zakażenie osoby z psittacosis następuje poprzez wdychanie kurzu, wysuszonych cząstek kału i wydzielin z dzioba ptaków. Okres inkubacji choroby trwa od 1 do 3 tygodni, a sama infekcja może przebiegać w postaci ostrej lub przewlekłej.

Wszystko zaczyna się od gwałtownego wzrostu temperatury, dreszczy, wzmożonej potliwości, bólu głowy, bólu mięśni i stawów. Chory może narzekać na osłabienie, zaburzenia snu, ból gardła, zaparcia. W niektórych przypadkach możliwe są nudności i biegunka.

Podczas badania lekarza pacjenci często mają zapalenie spojówek, aw pierwszym tygodniu choroby powstaje zespół hepatolienalny. Rytm serca jest przytłumiony, występuje tendencja do bradykardii i spadku ciśnienia krwi. Może również rozwinąć się bezsenność, drażliwość, płaczliwość, apatia lub osłabienie..

Pierwszą oznaką uszkodzenia płuc jest kaszel (pojawia się po 3-4 dniach choroby).

Najczęściej w wyniku infekcji dotyczy to mózgu, śledziony, wątroby i mięśnia sercowego. Jeśli w trakcie rozwoju choroby warunkowo połączy się patogenna flora, można zaobserwować zapalenie płuc o dużej ogniskowej lub płatowej.

Rzęsistkowica

Rzęsistkowica to kolejna szeroko rozpowszechniona choroba gołębi dzikich i domowych. Jest wywoływana przez wiciowy mikroorganizm zwany Trichomonas.. Charakterystyczną cechą tego patogenu jest zdolność do aktywnego życia w wodzie pitnej, ale wysychanie wilgoci prowadzi do szybkiej śmierci szkodliwych mikroorganizmów.

Istnieje kilka form rzęsistkowica, ale najczęściej choroba objawia się uszkodzeniem gardła, jamy ustnej i przełyku ptaków. Zarażone gołębie stają się bez ruchu, stale siedząc w gnieździe z opuszczonymi skrzydłami i otwartą paszczą..

Z powodu zablokowania wejścia do krtani bardzo utrudnia im oddychanie, a gęste żółte naloty na błonie śluzowej jamy ustnej (tzw. „Żółty czop”) powodują dyskomfort. W niektórych przypadkach takie żółte narośla można zauważyć przez otwarty dziób ptaka..

Kilka dni później, z powodu wzrostu żółtej czopu, dochodzi do uduszenia, a gołębie giną. Inne nie mniej charakterystyczne objawy rzęsistkowicy to osłabienie, przyleganie upierzenia i niezdolność do latania..

Jeśli twoje przypuszczenia się potwierdzą i okaże się, że gołębie są naprawdę chore na rzęsistkowicę, będziesz musiał natychmiast rozpocząć leczenie, do którego stosuje się nowoczesne leki.

Jeden z nich jest „Trichopol”, który jest stosowany w postaci płynów do usuwania narośli w jamie ustnej poprzez masowanie zawartości wola. Ponadto lek można zaszczepić pipetą i nie tylko w dziobie ptaka, ale także w wolu..

W celach profilaktycznych zaleca się dodanie Trichopolum (metronidazolu) do wody pitnej. Możesz także użyć „jodogliceryny” i roztworu Lugola.

Często osoba jest zarażona rzęsistkowicą drogą płciową., chociaż nieseksualny sposób przenoszenia jest nie mniej powszechny. W szczególności chorobę tę można przypisać grupie chorób przenoszonych na ludzi przez gołębie. Jeśli zainfekowany ptak wszedł w kontakt z Tobą lub Twoimi rzeczami, istnieje poważne ryzyko infekcji.

Trichomonas może normalnie istnieć w wilgotnym środowisku nawet przez kilka godzin, pozostając na naczyniach, ścianach łazienki lub na deskach sedesowych.

U mężczyzn choroba ta najczęściej przebiega bez żadnych objawów, ale łatwo może prowadzić do bezpłodności, zapalenia cewki moczowej lub przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego..

Zarażone kobiety są zmuszane do radzenia sobie z przewlekłym stanem zapalnym, który czasami powoduje bezpłodność jajowodów lub rozwój raka szyjki macicy.

Campylobacteriosis

Campylobacteriosis należy do grupy chorób zakaźnych zwierząt i ludzi, które charakteryzują się różnym stopniem nasilenia i polimorfizmem objawów. Czynnikiem wywołującym chorobę są bakterie z rodzaju Campylobacter, które bezobjawowo pasożytują u gołębi.

Istnieje wiele tych bakterii, które są dość specyficzne dla różnych gatunków zwierząt. Jednak nie wszystkie z nich są chorobotwórcze.

U ptaków (zwłaszcza gołębi) choroba może wywoływać posocznicę, przewlekłe choroby układu oddechowego, zapalenie błony maziowej (zapalenie więzadeł, które często prowadzi do kulawizny), zapalenie osierdzia (zapalenie osierdzia) i zapalenie jajowodu (zapalenie jajnika).

jednak najczęściej kampylobakterioza nie objawia się w żaden sposób, i gołąb wydaje się całkowicie zdrowy. U ludzi kampylobakterioza objawia się biegunką, której często towarzyszy gorączka, czerwonka i różowawa wysypka na skórze i błonach śluzowych..

W leczeniu choroby stosuje się środki nawadniające, probiotyki, preparaty enzymatyczne, aw szczególnie ciężkich przypadkach antybiotyki.

W większości przypadków wystarczające jest stosowanie leków na biegunkę, ale jeśli choroba jest ciężka, może być konieczna terapia tetracykliną i chloramfenikolem..

Jeśli choroba zostanie zdiagnozowana u gołębia lub innego drobiu, zaczynają się karmić dodaj furazolidon lub daj rozpuszczalna w wodzie nifurprazyna wraz z piciem.

Na pierwszy rzut oka klinicznie zdrowe ptaki wraz z odchodami wydalają pewną ilość kampylobakterii. Choroba jest przenoszona na ludzi poprzez spożycie odchodów, prawdopodobnie poprzez spożycie skażonej wody lub żywności.

Okres inkubacji wynosi 12-72 godzin. W organizmie człowieka bakterie powodują szereg objawów zaburzeń przewodu pokarmowego..

Tak więc u pacjentów wyraźnie manifestują się bóle brzucha, nudności, a nieco później pojawiają się wymioty i biegunka. Luźne stolce charakteryzują się wyjątkowo nieprzyjemnym zapachem oraz zanieczyszczeniami krwi.

Ponadto obserwuje się wzrost temperatury ciała i pogarsza się ogólny stan organizmu. Objawy te trwają nie dłużej niż trzy dni. Ponadto niepokojące mogą być bóle mięśni i stawów..

U niektórych osób choroba staje się przewlekła, a objawy w takich przypadkach nie są tak wyraźne: czasami niepokoją się bóle brzucha i nudności, które uzupełniają luźne stolce. Z biegiem czasu osoba zaczyna tracić na wadze, staje się słaba i wzrasta zmęczenie.

Czasami stawy mogą boleć i ulegać zapaleniu. Kobiety często martwią się swędzeniem narządów płciowych i nietypową wydzieliną. Jeśli choroba zostanie rozpoczęta, infekcja spowoduje ropnie w wątrobie i trzustce..

Listerioza

Listerioza - zakaźna choroba odzwierzęca o polimorficznym przebiegu klinicznym. Choroba ta jest wywoływana przez bakterię Listeria monocytogenes, która jest ruchomym fakultatywnie beztlenowym krótkim pręcikiem. Nie tworzy zarodników i może atakować komórki, tworząc torebkę i przyczyniając się do utajonego przebiegu infekcji.

Ten typ choroby charakteryzuje się długim okresem ich przebiegu i zwykle nie można wykryć żadnych objawów klinicznych. Widoczne objawy pojawiają się tylko u osłabionych gołębi, w których choroba przebiega z powikłaniami: odnotowuje się naruszenia ośrodkowego układu nerwowego, a ptak szybko umiera.

Leczenie gołębi z powodu listeriozy jest nieskuteczne, dlatego najczęściej chore ptaki są niszczone lub uśmiercane w klinice weterynaryjnej. Jeśli chodzi o profilaktykę, sprowadza się to do ograniczenia kontaktu drobiu z dzikim ptactwem (niektóre gołębie okryte są siatką na całym obwodzie).

Ważne jest również przestrzeganie norm weterynaryjno-sanitarnych i sanitarno-higienicznych, szczególnie w osiedlach i obiektach związanych z hodowlą zwierząt (w przypadku gołębi konieczna jest okresowa dezynfekcja gołębi).

Osobie z listeriozą przepisuje się tetracyklinę, penicylinę lub ampicylinę z grupy antybiotyków i tylko lekarz może określić wymaganą dawkę i czas trwania leczenia. Ponadto pacjent jest izolowany od innych i przydzielany do leżenia w łóżku..

Jeśli listerioza doprowadziła do powikłań w postaci zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, pomocna może być sól sodowa benzylopenicyliny w dawce 75–100 tys. J./kg, podawana dożylnie co cztery godziny..

Terapię patogenną przeprowadza się według ogólnie przyjętych zasad. Na przykład w okulistycznej postaci gruczołowej miejscowo stosuje się 20% roztwór sulfacylu sodu i 1% emulsję hydrokortyzonu..

W celach profilaktycznych przeprowadza się analizę zachorowalności zwierząt i ludzi, określa się grupy podwyższonego ryzyka oraz czynniki, które mogą przyczynić się do rozprzestrzeniania się infekcji zarówno w domu, jak iw szpitalu..

Listerioza, podobnie jak wiele innych chorób gołębi, przenoszona jest na ludzi ze śluzem i kałem ptaków, to znaczy drogą fekalno-ustną, drogą powietrzną lub kontaktową.

Interesujące jest to, że bakterie mogą długo utrzymywać chorobotwórczość w wysuszonym śluzie, a także w cząstkach kału lub na piórach. Jednak kiedy listeria dostanie się do organizmu człowieka, nie zawsze powoduje chorobę..

U chorych listerioza przebiega jako reakcja alergiczna iw ostrym przebiegu wzrasta temperatura ciała. Objawy choroby objawiają się na różne sposoby: w niektórych przypadkach po prostu pojawia się wysypka, w innych powiększają się węzły chłonne i rozwija się dławica piersiowa.

W niektórych szczególnie trudnych sytuacjach listeria może wpływać na ośrodkowy układ nerwowy, powodując zapalenie opon mózgowych i zapalenie mózgu. W większości przypadków choroba przebiega w wymazanej postaci, z okresowym wzrostem temperatury ciała i nudnościami. Jeśli kobiety w ciąży zostaną zarażone Listerią, infekcja zostanie przeniesiona na dziecko..

Tularemia

Tularemia To kolejna niebezpieczna choroba, która może być przenoszona na ludzi z gołębi. Ta choroba jest wywoływana przez niewielką bakterię z rodzaju Francisella, która jest szeroko rozpowszechniona i bardzo odporna w środowisku..

Drób, aw szczególności gołębie, jest najczęściej bezobjawowym źródłem bakterii tularemii. W ostrym przebiegu choroby mogą mieć słaby wygląd i odmawiać jedzenia..

Nie opracowano jeszcze żadnego specjalnego schematu leczenia tularemii u drobiu, więc właściciele gołębi mogą stosować tylko najpowszechniejsze leki przeciwbakteryjne (nitrofurany, antybiotyki i sulfonamidy).

Jeśli chodzi o profilaktykę, wszystko, co można zrobić, aby uniknąć rozprzestrzeniania się infekcji, to odizolować chorych na czas i zdezynfekować gołębnika. U ludzi chorobę leczy się antybiotykami, a osobom z wysokim ryzykiem zakażenia zaleca się szczepienie co 5 lat.

Niemal każdy może zarazić się bakteriami poprzez bezpośredni kontakt z chorymi gołębiami lub picie skażonej żywności lub wody. Należy zauważyć, że nasz organizm jest bardzo podatny na tularemię, chociaż bakteria nie jest przenoszona z człowieka na człowieka..

Obecności choroby towarzyszy wzrost temperatury ciała i dreszcze. Ponadto pacjenci często skarżą się na osłabienie, bóle ciała, bóle głowy i utratę apetytu..

Na początkowych etapach rozwoju choroby twarz staje się czerwona i puchnie, na skórze i błonach śluzowych jamy ustnej pojawia się wysypka, a także okresowo martwi się bólem brzucha. U ludzi tularemia może być płucna, z suchym kaszlem, świszczącym oddechem i bólem w klatce piersiowej. Istnieją częste przypadki rozwoju wtórnego zapalenia płuc.

Pseudotuberculosis

Pseudotuberculosis (lub jak to się nazywa „fałszywa gruźlica”) - jest to przewlekła choroba zwierząt i drobiu, podobna w zmianach patomorfologicznych do gruźlicy człowieka i charakteryzująca się pojawieniem się guzków w dotkniętych tkankach i narządach. Patogeny chorobowe mogą wywoływać różnorodne objawy..

Wywołaną chorobą jest pseudotuberculosis pastarella, która występuje u ptaków dzikich i hodowlanych. W większości przypadków dolegliwość ta występuje na tle innych chorób ptaków: na przykład przewlekłych zaburzeń jelitowych.

Charakterystycznymi objawami pseudotuberculosis są: depresja ptaków, potargane upierzenie, duszność, nieprawidłowa pozycja głowy, dysfunkcja narządów wewnętrznych. Ostateczną diagnozę można postawić dopiero po uzyskaniu wyników badań bakteriologicznych potwierdzających obecność choroby.

Co dziwne, ale żadne specjalne leczenie pseudotuberculosis u gołębi po prostu nie istnieje. W większości przypadków stosuje się antybiotyki o szerokim spektrum działania, ale chore ptaki nadal często umierają z powodu szybko rozwijającego się zatrucia organizmu.

Leczenie osób zakażonych przeprowadza się w przypadku uszkodzenia zewnętrznych węzłów chłonnych i ogranicza się do ich usunięcia.W przypadku powierzchownych ropni zaleca się ich otwarcie i usunięcie ropy. W przypadkach poważnie zaniedbanych wyleczenie choroby jest bardzo trudne, a czasami jest to po prostu niemożliwe..

Aby zapobiec pojawieniu się i rozprzestrzenianiu choroby, konieczne jest przeprowadzenie dokładnej i regularnej dezynfekcji gołębnika, a także terminowa eksterminacja gryzoni. Ponadto, przy najmniejszym podejrzeniu pseudotuberculosis, badanie kliniczne ptaka należy przeprowadzić co najmniej dwa razy w miesiącu..

Jeżeli istnieją wątpliwości co do stanu zdrowia poszczególnych osobników, należy je odizolować i przeprowadzić odpowiednie badania bakteriologiczne..

Pseudotuberculosis u gołębi przenoszona jest na ludzi - to fakt. Większość infekcji następuje poprzez wodę i słabo przetworzone mięso, produkty mleczne i warzywne, nawet te, które były przechowywane w lodówce.

Infekcja od innej osoby jest prawie niemożliwa, więc pacjenci nie potrzebują izolacji. Rozwój choroby przebiega bardzo szybko, a pierwsze objawy pojawiają się już drugiego lub trzeciego dnia po spożyciu skażonej żywności.

Pacjenci często skarżą się na ból gardła, dreszcze, osłabienie i gorączkę do 38-40 °. Często pojawia się wysypka, która bardzo przypomina szkarlatynę i jest zlokalizowana głównie wokół stawów.

Mówiąc najprościej, pseudotuberculosis nie ma własnych objawów i raczej przypomina inne choroby zakaźne: wirusowe zapalenie wątroby, szkarlatynę lub ARVI.

Kryptokokoza

Kryptokokoza to kolejna choroba zakaźna wywołana działaniem drożdży Cryptococcus neoformans. Ich ulubionym siedliskiem jest gleba, na której nawożono ptasie odchody. Łatwo też zarazić się infekcją z gniazd gołębi..

Objawy kryptokokozy u gołębi objawiają się zmniejszeniem apetytu (w ciągu 1 do 2 tygodni) i trudnościami w połykaniu pokarmu. W przypadku ciężkiej choroby u chorych pióra na głowie i pod dziobem zlepiają się z brązowoszarą skórką, co czasami utrudnia ptakowi otwarcie dzioba.

Ponadto w okolicy stawu żuchwowego znajdują się foki wielkości orzecha laskowego. Błona śluzowa jamy ustnej jest opuchnięta i zawiera śluzowato-serowatą masę. Środek tej masy jest nieco zagęszczony i składa się z martwej tkanki..

Chorobie towarzyszy depresja i zwężenie szpary powiekowej, aw postępującym stadium choroby proces zapalny przechodzi do przełyku.

Nie ma specjalnie opracowanego schematu leczenia kryptokokozy u gołębi. Podobnie jak w przypadku histoplazmozy, ptak jest leczony lekami przeciwgrzybiczymi..

Nie można też powiedzieć nic konkretnego o środkach zapobiegawczych. Wszystko, co możesz zrobić, to odizolować chore gołębie i całkowicie zdezynfekować gołębnika..

Grzyb przenoszony jest na ludzi przez drogi oddechowe iw 30% przypadków choroba przebiega bezobjawowo.. Jednak pozostałe 70% ma gorączkę, kaszel i krwioplucie..

Kryptokokoza zaczyna się od objawów płucnych, ale jeśli leczenie nie zostanie rozpoczęte szybko, może spowodować uszkodzenie mózgu (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych).

W przewlekłej postaci choroby osoba ma kaszel z plwociną krwi, bólem w klatce piersiowej, epizodyczną gorączką, a nawet halucynacjami.

Toksoplazmoza

Toksoplazmoza - choroba wspólna dla wszystkich gatunków zwierząt, ptaków, a nawet ludzi. Spowodowane jest działaniem na organizm patogenu pierwotniaka - jednokomórkowego mobilnego pasożyta o złożonej budowie ciała.

Pod wpływem światła słonecznego Toxoplasma szybko ginie. Wpływają na nie również środki dezynfekujące, które pomagają poradzić sobie z pasożytem w ciągu 5-10 minut po aplikacji..

Wybuchy toksoplazmozy u gołębi odnotowano w różnych krajach i udowodniono je w więcej niż jednym badaniu. Jak dokładnie dochodzi do infekcji drobiu w warunkach naturalnych, nie zostało jeszcze ustalone, ale jest jasne, że główną drogą przenoszenia choroby na gołębie jest spożywanie przez nie skażonej żywności i wody..

Toksoplazmozie u gołębi towarzyszą ruchy okrężne, chwiejny chód i odmowa jedzenia. Nie wyklucza się również paraliżu. Około 60% chorych umiera, a u pozostałych choroba przechodzi w stan przewlekły. Takie ptaki okresowo uwalniają patogen do środowiska wraz z odchodami, dlatego ludzie często zarażają się..

Nie opracowano jeszcze specjalnego leczenia gołębi z powodu toksoplazmozy, a zapobieganie opiera się na terminowej dezynfekcji i niszczeniu gryzoni, które często są nosicielami tej choroby.

Kiedy toksoplazma przedostaje się do organizmu człowieka, rozprzestrzenia się po całym organizmie za pośrednictwem krwi i dróg limfatycznych, zatrzymując się w różnych narządach i tkankach.

Po dotarciu do komórek patogen znajduje tam sprzyjające warunki do dalszego rozmnażania się, aw wyniku jego żywotnej aktywności następuje proces zapalny pochodzenia organicznego (spowodowany obumieraniem komórek, miejscową martwicą tkanek i zablokowaniem naczyń krwionośnych).

Jeśli mechanizmy obronne organizmu ludzkiego są na wysokim poziomie, reprodukcja pasożytów jednokomórkowych zostaje zawieszona i nie następuje dalsze niszczenie komórek (proces chorobowy ustępuje).

Dlatego u większości zarażonych osób choroba przebiega w postaci utajonej lub przewlekłej iw większości przypadków przebiega bezobjawowo..

Ostra postać nabytej choroby (również osoba może urodzić się już zarażona) występuje dość rzadko (tylko u 0,2-0,3% pacjentów). Jej objawy kliniczne są bardzo zróżnicowane, co utrudnia wyodrębnienie ogólnych objawów wszystkich przypadków toksoplazmozy u ludzi..

Objawy choroby zależą od odporności pacjenta, narządu dotkniętego infekcją i wielu innych czynników. W niektórych przypadkach występuje niewielki wzrost temperatury ciała, bóle głowy, zawroty głowy i osłabienie.

Salmonelloza

Salmonelloza - choroba zakaźna gołębi, z którą ostatnio często się spotykano. Czynnikiem sprawczym jest ruchoma pałeczka z grupy Salmonella, która ma niski poziom odporności na środki dezynfekujące i szybko od nich umiera.

Salmonella może z łatwością przetrwać w wodzie, na ściółce lub w odchodach, aw niektórych przypadkach patogen jest nawet wykrywany na skorupkach jaj (głównie kurczaków).

Wymieniona choroba jest szeroko rozpowszechniona we wszystkich krajach świata, nie tylko wśród gołębi domowych, ale także wśród dzikich (około 30-40%). Co więcej, to ona powoduje masowe straty ptaków..

Salmonelloza objawia się różnorodnymi objawami, których specyfika zależy od stanu gołębia, warunków przetrzymywania ptaka i zjadliwości patogenu. Choroba może występować w postaci utajonej i wyraźnej.

W pierwszym przypadku gołębie wydają się być całkowicie zdrowe lub mają niewielkie oznaki choroby, pozostając jednocześnie poważnym źródłem infekcji. U dorosłych obserwuje się nierównomierne odkładanie jaj, śmierć zarodków i wysoki wskaźnik bezpłodności jaj. Im młodsze gołębie, tym ostrzejsza choroba postępuje..

W przypadku ciężkiej salmonellozy (częściej występuje u osłabionych ptaków) pisklęta odmawiają jedzenia i umierają w wieku 8-14 dni. Młode gołębie są apatyczne, tracą zdolność latania, dużo piją i mało jedzą. Ponadto mają trwale potargane pióra i często mają dolegliwości jelitowe. Wszystko to często kończy się śmiercią ptaków w wieku 50-70 dni..

Rozróżnij również postacie jelitowe, stawowe i nerwowe przebiegu choroby. Z wariantem jelitowym występuje uporczywa biegunka ze śluzem i krwią w kale, w wyniku czego pióra ogonowe ptaka są silnie zanieczyszczone.

Forma stawowa charakteryzuje się drżeniem i drżeniem kończyn. W początkowych stadiach rozwoju choroby muskulatura skrzydeł jest dość gęsta, ale wkrótce napięcie znika, a pod skórą w okolicy stawów pojawiają się małe guzki. W rezultacie gołąb nie może się poruszać i latać..

Nerwowa postać salmonellozy wyraża się w stanie konwulsyjnym, który, choć występuje rzadziej, jest bardziej prawdopodobny do śmierci. Na początkowych etapach rozwoju choroby pojawiają się okresowo objawy nerwowe, ale z czasem gołąb przewraca się na grzbiecie i umiera.

Po potwierdzeniu diagnozy można przystąpić do leczenia salmonellozy u gołębi. W tym celu nowoczesne leki są stosowane w dawkach zalecanych przez producenta..

Młodym osobnikom (pisklętom) najczęściej przepisuje się chloramfenikol, enroflon, ampicylinę, baytril i inne podobne leki. Jednak samo leczenie farmakologiczne nie wystarczy i trzeba będzie zastosować cały szereg dodatkowych środków, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się choroby..

Zapobieganie salmonellozie obejmuje działania mające na celu poprawę diety i warunków przetrzymywania ptaków, prowadzenie zabiegów weterynaryjno-sanitarnych oraz obowiązkowe szczepienia gołębi.

Infekcja salmonellozą, która może być przenoszona na ludzi przez odchody gołębi, wpływa na przewód pokarmowy.

Początek choroby charakteryzuje się dość ostrymi objawami: wzrostem temperatury ciała, bólem głowy, niestrawnością, nudnościami i wymiotami. Salmonelloza jest również niebezpieczna dla ludzi, ponieważ może wpływać na serce, naczynia krwionośne i stawy..

Choroba Newcastle

Przez długi czas uważano, że rzekomy pomór drobiu odnosi się tylko do przedstawicieli rzędu kurczaków. Do 1970 r. Niewiele było informacji o możliwej chorobie gołębi, zwłaszcza że nie przeprowadzono izolacji wirusa i jego typowania. W większości przypadków choroba była sporadyczna i dotyczyła tylko pojedynczych ptaków..

Niemniej jednak, po epizootii, która pojawiła się w latach 1970-1972 i spowodowała wielkie straty, znacznie więcej uwagi zaczęto przywiązywać do infekcji gołębi. Wyizolowany z nich wirus należy do grupy ptasich paramyksowirusów serogrupy-1.

Po 4-5 dniach od zarażenia gołębie zaczynają wykazywać kliniczne objawy choroby. W przypadku wirusa ten czas wystarczy, aby rozpocząć aktywną reprodukcję w ciele ptaka i wydalić go ze śluzem z tchawicy i odchodami.

Objawy kliniczne choroby Newcastle u gołębi, które są wywoływane przez welogenne szczepy wirusa, mają swoje własne cechy.. W początkowych stadiach rozwoju choroby gołąb staje się ospały, apatyczny, obojętny i cały czas siedzi rozczochrany, z zamkniętymi oczami.

Ptak słabo reaguje na otoczenie, a po pewnym czasie zaczyna się rozwijać paraliż kończyn, ogona i szyi.

Niektórzy hodowcy gołębi odnotowują na swoich oddziałach napady drgawek spowodowane przenikaniem jasnego światła do gołębnika. Ataki są tak silne, że gołąb przewraca się na bok i gwałtownie obraca głową. Czasami dzieje się tak podczas lotu, w wyniku czego ptak spada z wysokości i zaczyna się poruszać w nieskoordynowany sposób.

Ostatnim etapem rozwoju choroby jest całkowite unieruchomienie gołębia..

Przy pierwszych objawach choroby konieczne jest dostarczenie chorego ptaka do kliniki weterynaryjnej, gdzie lekarze mogą postawić dokładną diagnozę..

Transport takiego gołębia powinien odbywać się zgodnie ze wszystkimi zasadami, aby wykluczyć możliwość rozprzestrzeniania się wirusa (umieścić gołębia w osobnym zamkniętym pudełku, uprzednio wykonując w nim kilka otworów do pobierania powietrza).

Po potwierdzeniu diagnozy niektórzy hodowcy gołębi stosują różnorodne leki poprawiające kondycję gołębi (np. Witaminy i środki uspokajające), jednak ze względu na niebezpieczeństwo rozprzestrzeniania się infekcji leczenie jest niewłaściwe.

Bardzo ważne jest, aby natychmiast zdezynfekować gołębnik i przedmioty pielęgnacyjne, a pozostałe ptaki zaszczepić szczepionką zawierającą osłabiony wirus. Szczepione są również młode zwierzęta, zaszczepiając je szczepionką „B” lub „La Sota” donosowo..

W gołębnikach konieczne jest utrzymanie czystości, a dietę gołębi należy dobierać z uwzględnieniem rasy, wieku i sezonu lęgowego. Nowe osobniki muszą być izolowane od głównego składu przez okres do 30 dni, a ptaki można importować tylko z krajów, w których rzekomy pomór drobiu nie występuje często.

Należy ograniczyć kontakt gołębi domowych z dzikim ptactwem, który z powodzeniem może być źródłem zakażenia. Aby zapobiec przedostawaniu się obcych ptaków do gołębnika, należy zamknąć okna i otwory wentylacyjne siatką o rozmiarze oczek 1,5x1,5 cm.

Jak widać, wszystkie środki zapobiegawcze opierają się na zastosowaniu szczepionki. Zarówno leki krajowe, jak i zagraniczne są z powodzeniem stosowane od wielu lat w celu zwiększenia odporności gołębi, pozostając dla nich całkowicie nieszkodliwe..

Choroba Newcastle - jedna z najbardziej podstępnych chorób, ponieważ jej objawy można łatwo pomylić z przeziębieniem, co utrudnia prawidłową diagnozę i terminowe leczenie. Jednak zdecydowanie należy zwrócić uwagę na zapalenie spojówek i lekko podwyższoną temperaturę..

Jeśli nie zareagujesz w odpowiednim czasie na wystąpienie choroby, ucierpi układ oddechowy, pokarmowy i nerwowy. Jednak dla ludzi ta choroba nie jest tak niebezpieczna, jak dla gołębi..

Jak się chronić

Trudno jest złapać jakąkolwiek chorobę od ptaków ulicznych, ale to nie znaczy, że ci się to nie przydarzy. Chociaż takie przypadki są rzadkie, nieprzestrzeganie zasad higieny może prowadzić do całkowicie niepożądanych konsekwencji..

Większość chorób drobiu przenoszona jest na ludzi poprzez spożycie surowych jaj lub przez spożycie kału w przewodzie pokarmowym.

Dlatego jeśli karmisz gołębie rzucając karmą na asfalt lub używając do tego karmników, ryzyko zarażenia się nieprzyjemną dolegliwością jest praktycznie zredukowane do zera.. Oczywiście, jeśli lubisz karmić ptaki ręcznie, najważniejsze jest, aby je natychmiast umyć..

Aby uchronić się również przed chorobami nie możesz dotykać chorych- powinni to robić tylko specjaliści. Letarg, łzawienie oczu, kaszel i odmowa jedzenia to jedne z pierwszych oznak choroby u gołębi.

Jeśli na Twoim balkonie usiadł chory gołąb, najlepiej zanieść go ostrożnie weterynarzowi. Jeśli jednak nie chcesz ryzykować, po prostu go odjedź, a następnie zmyj na mokro środkami dezynfekującymi..