Różne typy (rasy) łabędzi
Łabędź to majestatyczny, pełen wdzięku ptak.
Zadowolony
Są to największe ptactwo wodne istniejące obecnie na naszej planecie..
W tym artykule porozmawiamy o istniejących gatunkach łabędzi, o tym, dlaczego każdy z nich jest interesujący, a także wprowadzimy Cię w zachowania żywieniowe tych ptaków..
Informacje ogólne
Łabędź (łac. Cygnus) to ptactwo wodne z rzędu Anseriformes i rodziny kaczek. Cechą wspólną wszystkich gatunków tych ptaków jest długa i zręczna szyja., pozwalając, bez nurkowania, na zdobycie pożywienia w płytkiej wodzie. Łabędzie potrafią latać, uwielbiają poruszać się po wodzie i są niezdarne na lądzie. Dorosłych przedstawicieli płci męskiej i żeńskiej tego samego gatunku ubarwiono tak samo i mają prawie identyczne wymiary, więc bardzo trudno ich odróżnić. Im cieplejsze miejsce lęgowe, tym ciemniejszy odcień ptasich piór. Jeśli chodzi o charakter, te anseriformes wyróżniają się rozwiniętą pomysłowością..
Ze względu na wdzięczną budowę ciała i szlachetny wygląd łabędź uważany jest za majestatycznego i atrakcyjnego estetycznie ptaka. Uosabia piękno, wdzięk i wdzięk. Obejmuje prawie wszystkie rodzaje łabędzi Czerwona lista IUCN.
Ptak znany jest z dość długiej żywotności. W warunkach naturalnych te ptactwo wodne może żyć 25-30 lat.
Łabędzie są bardzo terytorialne. Wszystkie rodzaje łabędzi są ptaki monogamiczne, stworzyć trwałe, nierozłączne pary na całe życie. Co więcej, jeśli kobieta umiera, jej partner pozostaje sam do końca życia i odwrotnie. Ale często po śmierci łabędzia z pary, drugi (lub drugi) również wkrótce umiera. Dzięki temu oddaniu rodzinie łabędzie stały się symbolem lojalności i romansu. Rok po roku ptaki te mogą korzystać z tego samego miejsca lęgowego, docierając w wybrane miejsce i naprawiając swoje „siedlisko”. Łabędzie zasiedlają obszar lęgowy w pobliżu wody, gdzie samica wysiaduje 3–7 jaj przez 30–40 dni. Samiec nie oddala się od gniazda, strzegąc samicy.
Łabędzie znane są jako znakomici rodzice; oboje partnerzy biorą udział w karmieniu i wychowywaniu potomstwa. Anseriformes opiekują się swoimi młodymi do 1 lub 2 lat, pomagając im łapać pożywienie i chroniąc je.
Rodzaje łabędzi
Istnieje tylko 7 gatunków, które żyją głównie na półkuli północnej, Ameryce Południowej i Australii..
Czarny
Według nazwy dany widok zawdzięcza czarnemu kolorowi piór. Ptak żyje w południowo-zachodniej Australii, Nowej Zelandii i Ameryce Północnej (głównie na chronionych obszarach przyrodniczych).
Upierzony przystojny mężczyzna żyje w ujściach rzek, w zarośniętych jeziorach, na bagnach, ale można go również spotkać w niewoli w ogrodach zoologicznych na całym świecie. Pomimo swojej świetności i ograniczonego siedliska, czarny gatunek nie znajduje się na Czerwonej Liście Międzynarodowego Towarzystwa Ochrony Przyrody..
Samice są nieco mniejsze od samców, obie płcie mają czarną sierść z piór i jaskrawoczerwony dziób z białą końcówką. Waga dorosłego osobnika dochodzi do 9 kg, długość do 142 cm, maksymalna długość życia tego gatunku w środowisku naturalnym to zaledwie 10 lat. Z natury ten ptak jest bardzo ufny, łatwo go oswoić.
Czarnoszyi
Ten gatunek również ma swoją nazwę ze względu na osobliwości ubarwienia upierzenia. Ich głowa i szyja są czarne, reszta ciała jest śnieżnobiała, a dziób jest szary. Na dziobie dorosłego ptaka pojawia się czerwony wzrost, którego nie mają młode zwierzęta..
Dorosłe osobniki tego gatunku mogą ważyć do 6,5 km, a ich długość dochodzi do 140 cm. To wyrafinowane stworzenie występuje w Ameryce Południowej. Gniazda buduje się na małych wyspach lub w trzcinach. Dzikie ptaki żyją zwykle nie dłużej niż 10 lat, podczas gdy na obszarach chronionych do 30 lat.
Samce pilnie monitorują bezpieczeństwo samicy w okresie inkubacji. Młode czarnoszyje są bardzo energiczne, uwielbiają podróżować, siedzą na plecach jednego z rodziców.
Łabędź niemy
Oto jeden z największych gatunków, wraz z czarnym łabędziem. Dorosłe osobniki, zwłaszcza na wolności, są w stanie przybrać na wadze do 15 kg, a rozpiętość skrzydeł wynosi około 2,5 m.
Upierzenie jest białe, a głowa koloru musztardowego. Dziób czerwony z nagietkiem, nogi czarne. Pisklęta charakteryzują się brązowawym odcieniem, ale stopniowo, w wieku 3 lat, zmienia kolor na biały. Mute może żyć do 28 lat. Gatunek ten występuje w północnej i południowej części Europy i Azji..
Niemego rozpoznaje gęsta szyja w kształcie łacińskiej litery S - niemowy wygina szyję podczas pływania w wodzie, w przeciwieństwie do innych gatunków, które trzymają szyję prosto. Ptak wyraża swoją irytację i niezadowolenie specjalnym syczącym dźwiękiem, dlatego jego nazwa poszła.
Łabędź trąbkowy
Łabędź trębacz wygląda jak łabędź krzykliwy (o tym - poniżej), ale jego dziób jest całkowicie czarny. Swój przydomek otrzymał dzięki krzykom emitowanym podczas komunikacji z innymi osobami.
Trąbki przybierają na wadze do 13 kg, a długość ptaka dochodzi do 180 cm, a piórko jest pomalowane na biało. W maju ptaki rozpoczynają sezon lęgowy, a samice siedzą na gniazdach dokładnie 1 miesiąc. W sumie podczas inkubacji samica składa nie więcej niż 9 jaj.
Gatunek ten występuje w Ameryce Środkowej. W ogrodach zoologicznych ptaki żyją do 30 lat, w warunkach naturalnych do 10.
Łabędź krzykliwy
Ten gatunek to duży ptak o wadze do 12 kg. Rozpiętość skrzydeł wynosi około 2,5 m, a długość ciała co najmniej 150-155 cm. Szyja i tułów są mniej więcej tej samej długości..
Charakterystyczną cechą tego gatunku jest cytrynowy dziób z czarną końcówką. Kolor piór jest biały, ale młode mają szare upierzenie z ciemną głową. Szyja jest prosta. Whooper wydaje dość głośny okrzyk podczas lotu, stąd jego przydomek.
Gatunek ten żyje na północy Europy oraz w niektórych częściach Eurazji, na brzegach jezior i rzek. Whoopers tworzą gniazda z mchu, trawy i piór. W ogrodach zoologicznych te blaszkowate żyją około 30 lat..
amerykański
Gatunek amerykański jest najmniejszy: ptak nie przekracza 146 cm długości, a jego waga rzadko sięga 10 kg.
Według danych zewnętrznych Amerykanin jest podobny do krzykacza, ale jego szyja jest nieco krótsza, jego rozmiar jest skromniejszy, a głowa zaokrąglona. Dziób jest żółtawy z domieszką czerni. Kiedy samica wysiaduje jaja, samiec ostrożnie ją chroni.
Ten majestatyczny ptak żyje w lasach tundry w Ameryce. Miejsce lęgowe wyposaża się na obrzeżach zbiorników wodnych i obszarów mchów. Na obszarach chronionych ptaki te żyją do 29 lat.
Mały
Mały łabędź jest zewnętrznie podobny do krzykacza. Jego cechy również przypominają odmianę amerykańską. Długość ptaka 140 cm, rozpiętość skrzydeł 200–210 cm, dziób krótki, żółto-czarny. Charakterystyczną cechą jest indywidualny wzór na dziobie każdej osoby. W niewoli maksymalna długość życia małego łabędzia wynosi 20 lat.
Co jedzą łabędzie?
W warunkach naturalnych wolą żerować w płytkiej wodzie. Głównym pokarmem tych ptaków jest:
- Roślinność wodna (drobne algi, łodygi rzęsy, pędy i korzenie roślin wodnych). Pokarmy roślinne zawierają wiele witamin i minerałów (zwłaszcza jodu), przydatnych dla upierzenia, skóry i wielu narządów wewnętrznych ptaków.
- Przybrzeżna trawa i liście z zaroślami wierzbowymi nad wodą. Zioło jest bogate w witaminę B9, kwas foliowy i błonnik, które sprzyjają wzrostowi ptaka, zwiększają poziom tlenu we krwi i normalizują proces trawienia.
- Mała ryba. Ryby zawierają niezbędne aminokwasy, a także tłuszcze wielonienasycone, niezbędne do prawidłowego funkcjonowania serca i mózgu.
- Skorupiaki. Korzystnie wpływają na stan upierzenia. Jest również bardzo pożywny..
- Płazy (żaby). Śluz żaby ma działanie bakteriobójcze (przeciwzapalne). Mięso płazów zawiera dużą ilość witamin, składników mineralnych (w szczególności dużo wapnia), które usprawniają funkcjonowanie organizmu. Wapń poprawia stan upierzenia, nadaje mu połysk, zapobiega wypadaniu pióra.
- Mięczaki i ich szkielet zewnętrzny (muszle). Zaletą tego pokarmu jest poprawa metabolizmu i wzmocnienie organizmu (odporności) jako całości. Mięczaki są również korzystne ze względu na duże ilości soli mineralnych i witamin.
- Owady i ich larwy. Zalety tego przysmaku dla łabędzi wynikają z dużej zawartości wapnia, fosforu, witamin i niskiej zawartości tłuszczu. Owady w diecie łabędzia pomagają chronić organizm przed szkodliwym działaniem niekorzystnego dla środowiska środowiska..
Ptaki filtrują dolny muł w poszukiwaniu pożywienia. Dzięki specjalnej budowie aparatu ustnego (dziób wyposażony jest w wewnętrzne płytki i ząbki na krawędziach), zapewniają cyrkulację wody. Woda dostająca się do dzioba przenosi ze sobą cząsteczki jedzenia, które pozostają w ustach. Po złapaniu żaby lub małej ryby łabędzie nie połykają natychmiast pożywienia, ale czekają, aż woda wypłynie z dzioba. Ząbki pomagają również tym blaszkowcom łatwo odgryźć części roślin..
Różne gatunki dzikich łabędzi mają swoje indywidualne cechy zachowań żywieniowych, w dużej mierze zależne od miejsca gniazdowania. na przykład, czarne łabędzie są wegetarianami. Jeśli brakuje roślinności, zmieniają swoje siedlisko lub lecą na pastwiska.
Główne jedzenie łabędź czarnoszyi służą rośliny wodne (algi), ale ptak uwielbia także biesiadować na wodnych bezkręgowcach i owadach.
Wycisz i krzyki wolą żywność wyłącznie pochodzenia roślinnego. Te ptaki uwielbiają biesiadować ziemniaki, kukurydza, płatki, pozostawanie na polach uprawnych po zbiorach.
Łabędź trąbkowy dostaje pożywienie do wody i mułu. Prawie zawsze je wyłącznie pokarmy roślinne - liście i zielone łodygi różnych roślin.
Łabędź latem żywi się głównie roślinnością wodną i trawami rosnącymi na brzegu. Zimą w jej menu znajdują się ziarna zbóż. Ponadto, jeśli to możliwe, nie zrezygnuje z ziemniaków i bulw.
Małe łabędzie są doskonałymi wędkarzami. Ze względu na częsty brak roślinności nauczyły się łowić drobne ryby, skorupiaki, mięczaki, żaby, a nawet węże. Jednak te łabędzie nie odmawiają sobie i nie odmawiają sobie przysmaków..
Podsumowując, chciałbym zauważyć, że powodem włączenia łabędzi do Czerwonej Księgi było polowanie, które od dawna prowadzi się na tego ptaka. Jednak już od lat 50-tych XX wieku na świecie trwają aktywne prace nad przywróceniem optymalnej liczby tych ptaków. Wszystko to daje nadzieję, że ani jeden gatunek łabędzi nie zniknie z naszej planety..
