Najlepsze rasy królików do hodowli domowej

Hodowla królików w Rosji nabiera tempa. Wielu rolników hoduje je na skóry i mięso. Aby wiedzieć, którą osobę wybrać, musisz zrozumieć rasy i mieć informacje o pełnej charakterystyce. Każde zwierzę ma pewne cechy. Niektóre są kupowane tylko do rozmnażania, inne są uważane za uniwersalne. Przed zakupem warto zapoznać się z najpopularniejszymi i najlepszymi gatunkami królików do domu..

Popularne rodzaje królików

Nie zawsze można określić, która osoba jest najlepsza. Niektórzy ludzie lubią zwierzęta średniej wielkości, ale szybko osiągają wystarczającą masę. Inni rolnicy preferują duże skórki mięsne, ale przybiera na wadze ubojowej stosunkowo wolno.

Oto opis najczęściej hodowanych ras:

• Szary olbrzym - maść ciemnoszara, waży ok. 5-7 kg, wydajność mięsna - 55-58%, króliki w miocie do 8-11.
• Biały olbrzym - wyłącznie śnieżna barwa wełny, waga - 5-8 kg, wydajność mięsa - 55-56%, króliki - 7-10.
• Szynszyla radziecka - maść srebrnoszara lub ciemnoszara, waga - 4,5-8 kg, plon śmiertelny - 55-59%, młode 5-8.
• Nowa Zelandia - biały kolor wełny, waga 4-6,5 kg, wydajność mięsa - 54-59%, króliki 9-11 sztuk.
• Kalifornijczyk - śnieżnobiały królik, czarne uszy, pysk, łapy, średnia waga - 4,5-6 kg, wydajność śmiertelna - 56-61%, młode - 9-12 sztuk.
• Belgijski olbrzym (flandry) - biały, czarny, jasnobeżowy, ognistoczerwony, waga - 6-12 kg, waga rzeźna - 53-56%, króliki w miocie 5-9.
• Błękit wiedeński - kolor srebrno-niebieski lub szaro-niebieski, średnia waga - 3,5-4 kg, największe osobniki do 7 kg, waga rzeźna - 55-59%, cielęta - 6-9.

Wiele innych królików jest hodowanych w domu, ale króliki mięsne i mięsne są idealne dla początkującego farmera. Nie należy ścigać ras „importowanych”, lepiej preferować te, które są hodowane w centralnej Rosji lub na Ukrainie - są żywotne, łatwiej przystosowują się do prawie każdego środowiska, dają dużo mięsa.

Największy

Największe króliki są pozbawione skóry. Nie rosną zbyt szybko, przybierają na wadze, potrzebują stosunkowo dużo paszy. Rasy te są wysoko cenione przez rolników ze względu na dobry plon produktów mięsnych, skórki najwyższej, średniej jakości.

Początkującym hodowcom zwierząt łatwo jest pracować z tymi gatunkami, chociaż wydajność rzeźna jest nieporównywalna z rasami mięsnymi, a jakością futra - z żadnymi rasami skórnymi. Zwierzęta mięsożerne są bezpretensjonalne, co oznacza, że ​​chorują, giną znacznie rzadziej niż inne, co jest korzystne w porównaniu z wymagającymi gatunkami.

Flandria czy belgijski gigant

Z pomocą flandry wyhodowano wiele ras mięsnych i mięsnych. Jednostka jest określana jako uniwersalna. Absolutny rekordzista pod względem wielkości ciała, wagi - niektóre osobniki dorastają do 12 kg, a średnio dorosłe zwierzę to 8-9. Taki królik ma bardzo mocne, masywne ciało, stosunkowo dużą głowę, monochromatyczne kolory - czarny, kremowo biały, beż, słoneczna czerwień. Wszystkie młode w miocie mogą mieć różne kolory.

Ale ten gatunek ma pewne wady. Flandria rośnie przez długi czas, osiągając dorosłą wagę w 8,5-9 miesięcy. Wczesny ubój nie ma sensu, ponieważ masa jest wciąż niewielka. Zwierzę jest bardzo kapryśne do warunków bytowania - potrzebuje idealnej czystości i dużo miejsca, karmy najwyższej jakości, inaczej zwierzęta zginą.

Szary olbrzym

Duża rasa królików o skórach mięsnych. Na Ukrainę trafił w połowie ubiegłego wieku. Zwierzę nadaje się do hodowli początkującej, dobrze przystosowuje się do trudnych warunków, nie wymaga specjalnej opieki. Samica tego gatunku waży 4,5-5,5 kg, samce 6-6,5 kg, niektóre osobniki powyżej 7,5 kg.

Skóra szarego olbrzyma jest przeciętnej jakości, ale obszerna pod względem powierzchni, co również doceniają hodowcy. Wyniki mięsne są nieco gorsze niż w przypadku innych odmian. Zwierzęta rozmnażają się bardzo szybko, doskonale opiekują się młodymi.

Szynszyla radziecka

Zewnętrznie jest bardzo podobny do szarego olbrzyma wielkością ciała, kolorem futra. Często rośnie, bardziej masowo, śmiercionośny plon, dlatego jest zalecany dla początkujących. Po 4 miesiącach średnia waga zwierzęcia wynosi 3,5-4 kg, nadaje się już do uboju. Wydajność tego indeksowania sięga 59%, co jest uważane za dobry wskaźnik. Mięso jest najdelikatniejsze, skóra i futro są również na wierzchu.

Im dłużej zwierzę żyje, tym większa wydajność mięsa. To zwierzę potrzebuje najświeższej i najwyższej jakości karmy, w przeciwnym razie króliki, zwłaszcza bardzo młode, zachorują i umrą.

Biały olbrzym

Rasa została wyhodowana poprzez krycie belgijczyka z innymi, ale używano wyłącznie albinosów czystej krwi, co pozwoliło uzyskać idealnie śnieżnobiałą odmianę o czerwonych oczach. Wszyscy rasowi przedstawiciele gigantów nie mają zanieczyszczeń innych kolorów - osobniki są poddawane ubojowi, nie wolno ich rozmnażać.

Jakość futra i skór jest porównywalna z radziecką szynszylą, mięso jest również doskonałe, co pozwala hodowcom zwierząt na osiąganie dobrych zysków ze sprzedaży skór, tusz.

Rasa nie jest zalecana do hodowli dla początkujących, ponieważ ma różne wady. Płodność u białego olbrzyma jest niewielka, podobnie jak wczesne dojrzewanie, jakość mięsa jest doskonała, ale tempo wzrostu jest niskie. Uboj zwierzęcia ma sens co najmniej 7,5-8,5 miesiąca. Mioty rzadko są liczne, a zdrowie młodych pozostawia wiele do życzenia - taki wygląd jest podatny na różne choroby.

Rasy mięsne

Mięso zwierząt jest bardzo smaczne, zdrowe i dietetyczne. Średnia waga królików może przekraczać 5 kg, dlatego są popularne do pozyskiwania futra i puchu. Dla rolników to doskonałe źródło zysku - produkt sprzedaje się szybko i po dobrej cenie..

Ważne jest, aby wybrać odmianę odpowiednią do określonych celów - mięsa, skórki mięsnej, skóry. Wyhodowano ponad 50 ras królików, z których każda miała własne cechy. Nazwy zwyczajowe to baran, olbrzym, flandre.

Prawie wszystkie króliki są wykorzystywane do celów spożywczych, z wyjątkiem gatunków ozdobnych. Ze sprzedaży produktów mięsnych hoduje się rasy specjalne.

Wybierając króliki, aby uzyskać maksymalną ilość produktów mięsnych, zwróć uwagę na:

• wysoka jakość produktu jest smaczna, zdrowa dla każdego, ale w niektórych odmianach produkt ten jest najdelikatniejszy, co pozwala na sprzedaż w wysokiej cenie;
• przyrost masy ciała - im szybciej zwierzęta osiągają maksimum, tym mniejsze są dla nich koszty pracy i im szybciej towary zostaną sprzedane, tym zysk jest osiągnięty;
• wielkość zwierzęcia - niektóre gatunki są bardzo duże, osiągają wagę ponad 7 kg, dostają dużo mięsa i dobre skóry;
• wczesna dojrzałość - króliki, które szybko się rozmnażają, rodzą potomstwo, dają hodowcy znaczny zysk;
• odporność na choroby - różne infekcje, grzyby mogą w jak najkrótszym czasie zniszczyć nawet 80% dorosłych, do 9 5% młodych zwierząt. Niektóre gatunki mają silniejszą odporność - prawdopodobieństwo wystąpienia wśród nich epidemii jest znacznie mniejsze;
• przystosowalność do terenu - nie wszystkie zwierzęta są w stanie przeżyć, dają obfite potomstwo, jeśli są zmuszone do życia w regionie o innym klimacie niż miejsce urodzenia.

Główne rodzaje zwierząt

Odmiany klasyczne nie zawsze są duże. U hodowców żyją bardzo krótko: pozostawione do hodowli - w ciągu 3,5 roku, ubijane na mięso - 3-8 miesięcy. Ich głównym plusem jest solidna śmiercionośna produkcja, wczesna dojrzałość.

Obejmują one:

• Nowa Zelandia biały, czerwony;
• Europejski, srebrny Połtawa;
• wygląd Kalifornii.

Są lżejsze niż te ze skórą mięsną, ale osiągają maksymalną wagę w ciągu 3-6 miesięcy życia, co sprawia, że ​​są opłacalne w hodowli. Jakość tusz jest zawsze na najwyższym poziomie. Skórki nadają się do sprzedaży, ale wolumen nie jest duży, powierzchnia jest niewielka i nie będziesz w stanie zdobyć za nie dużo pieniędzy..

Królik kalifornijski jest wyhodowany z Nowej Zelandii białej, ma wiele pozytywnych cech, dlatego często jest hodowany przez profesjonalistów z Europy i Ameryki. Szybko przybiera na wadze do 5 kg. Zwierzę jest gotowe do uboju po 90-100 dniach, może rozmnażać się od 5-5,5 miesiąca. Jeden miot liczy 8-10 młodych, ze względu na niewielkie rozmiary rasa jest trzymana w stosunkowo zwartych królikach. Tempo wzrostu królika kalifornijskiego jest niesamowite - w wieku 8 tygodni waży średnio 2,5 kg.

Ze względu na lekki szkielet, doskonałe właściwości tuszy od 3 miesiąca życia królik ma wydajność rzeźną porównywalną do dorosłego zwierzęcia. Zwierzę jest bezpretensjonalne, odporne na wiele chorób, zapotrzebowanie na króliki tego gatunku jest bardzo duże.

New Zealand White - wyhodowany na początku ubiegłego wieku z rasy New Zealand Red. Są praktycznie takie same pod względem budowy, płodności, wczesnej dojrzałości. Druga odmiana jest bardziej kapryśna, ma jasnoczerwoną szatę. Białe króliki 4,5-5,5 kg, szybko rosną, przybierają na wadze, mają pyszne dietetyczne mięso, wysokiej jakości białą skórę.

W wieku 2,5-3 miesięcy waży do 3 kg, wiele w tym czasie jest już ubitych. Nowozelandczycy są płodne - w jednym miocie jest co najmniej 8 młodych. Rasa z łatwością dostosowuje się do wszelkich warunków przetrzymywania, nawet w zimnych miejscach hoduje się ją w klatkach na wolnym powietrzu z siatkową, listwową podłogą, co skraca czas czyszczenia. Gatunek jest w dobrym stanie zdrowia, odpowiednio zaszczepiony nie zachoruje w ogóle.

Zwierzęta futerkowe

Te stworzenia wyróżniają się puszystymi skórami, które odpowiednio przetworzone staną się doskonałym surowcem do produkcji wysokiej jakości produktów futrzarskich. Czarno-brązowe to duże zwierzę wyhodowane w Tatarstanie podczas krzyżowania wiedeńskiego błękitka, flandry, szynszyli w latach 50-tych XX wieku. Jego futro jest gęste, z delikatnymi przejściami kolorystycznymi, niejasno przypomina kolor czarnobrązowych lisów.

Jest to pełzanie o gęstej budowie, o wydłużonym tułowiu - 60-65 cm, szerokiej klatce piersiowej, prostym grzbiecie, wyraźnym podgardlu, dużej głowie, grubych, równych łapach, uszach do 19 cm, brązowych oczach. Dorosłe zwierzę 3,5-6,5 kg, w wieku 3 miesięcy - 2,5-3. Królik przynosi jednorazowo 6-8 młodych o wadze 80 g.

Osobniki czystej krwi mają błyszczącą, czarno-brązową, grubą szatę - kolor oceniamy w świetle dziennym. Zwierzę o długości poniżej 55 cm, nierównym umaszczeniu, wadze do 4 kg, z krzywymi nogami, siwymi włosami i garbowanym grzbietem zostaje odrzucone. Zawierają czarnobrązowego królika w klimacie strefy środkowej, doskonale znosi mroźne zimy.

Prawdziwe króliki pełnej krwi są bardzo płodne, dobrze opiekują się potomstwem, ponieważ ci, którzy nie posiadali tych cech, nie mogli w przyszłości rozmnażać się. Zwierzęta wymagają dużych szaf z półkami, w których króliki lubią spać - to pozwoli zachować dobre futro. W klatce zawsze powinna być woda, latem zielony pokarm, zimą soczyste, szorstkie, sztuczne witaminy i minerały. W celu zapobiegania chorobom herbatę rumiankową podaje się dwa razy w tygodniu..

Rosyjski gronostaj

Jest Afrykaninem, Egipcjaninem, Windsorem, Himalajami - średniowłosy, mały królik do celów mięsno-skórnych, rozpowszechniony. Wyhodowany przez Brytyjczyków w XIX wieku, sprowadzony do Rosji 90 lat temu, ulepszony przez sowieckich ekspertów od selekcji. Kolor przypomina gronostaj - jest używany jako imitacja futra gronostaja, mięso - do przygotowywania posiłków dietetycznych. Potomstwo rodzi się białe, po 2-3 tygodniach pojawia się lekka pigmentacja, do 5-6 miesięcy - pełny kolor gronostajowy.

Uszy, ogon, łapy są czarno-brązowe, wszystko inne jest śnieżnobiałe, błyszczące. Zwierzę jest bezpretensjonalne, wystarczająco wytrzymałe, pasuje do każdych warunków życia, klimatu, prostego jedzenia.

Samice rodzą 8-10 młodych, potomstwo rośnie szybko, ponieważ króliki mają dużo mleka. Dorosłe stworzenie ma gęste, proporcjonalne ciało o długości 50-53 cm, zaokrągloną głowę, wysokie uszy, szeroką klatkę piersiową, doskonały grzbiet i zad, mocne proste nogi, wagę 3,5-4 kg, grube włosy z rozwiniętym podszyciem.

Do hodowli wybieraj zwierzęta czystorasowe, o mocnych, nieodkształconych kościach, normalnych mięśniach, zadbanej skórze i bez widocznych wad. Zaokrąglone, twarde boki świadczą o doskonałej formacji mięsa. Samica powinna mieć napięty brzuch, szeroką klatkę piersiową, 8 sutków.

Samiec ma zwykle grubsze futro niż samica. Zwierzę o niskiej budowie, słabej skórze, słabych mięśniach, słabo rozwiniętych kościach nie będzie w stanie dać dużo mięsa, dobrego futra i dlatego jest odrzucane. Rosyjski gronostaj jest trzymany w klatkach o długości 65 cm lub większej, które są instalowane w blokach, aby zaoszczędzić miejsce. Budki lęgowe mają solidne dno. Karmidła, poidła są wygodne automatyczne. Niedopuszczalne są przeciągi, bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Zimą zalecana temperatura to + 12-23 stopnie, wilgotność około 70%. Z pożywienia polecamy koniczynkę, lucernę, esparcetę, różne zboża, skiełkowane ziarno, trawę, ryby, mączkę mięsno-kostną itp. Aby skóra była zadbana, zwierzęta myje się niemowlęciem lub szamponem zoologicznym, sierść czesze się specjalnymi plastikowymi szczoteczkami. Wymagane są szczepienia, regularne badania weterynaryjne.

Królik Rex

Wyhodowany we Francji w latach 20. ubiegłego wieku, sprowadzony do Rosji z Niemiec. Futro zwierzęcia jest grube, welurowe, podobne do strzyżonej norki. Króliki mają ponad 20 kolorów, a ich hodowla jest opłacalna. Średnia waga zwierzęcia to 3,5-4,5 kg, długość ciała 45-55 cm, proste uszy, wąska klatka piersiowa, samice mają podgardle, małe kości, garb, cienkie, równe nogi. Długość wełny 1,5-2 cm, na plecach co najmniej 15-18 mm. Samice rodzą jednorazowo 5-7 królików, 3-5 porodów rocznie.

Po 30 dniach młode ważą 0,68 kg, po 4 miesiącach - do 2,5 kg. Zdrowy ma gęstą linię włosów, włos równy, nie falisty, z wyjątkiem brzucha i głowy. Ogon czysty, nos suchy, oczy wyraźne, szkielet dobrze rozwinięty. Rex ma szybki metabolizm, potrzeba dużo powietrza, z łatwością wytrzymuje mrozy -18-20 stopni, ale nie toleruje przegrzania, wilgoci, przeciągów, zapylenia. Zalecana zawartość przy wilgotności do 60%, temperaturze + 17-19 stopni.

Stosuje się klatki: pojedyncze - dla samca, młodych, matek - ze skrzynką lęgową. Rasy nie należy trzymać na podłogach z siatki, ponieważ rexy są podatne na pododermatitis - na nogach znika sierść, pojawiają się rany, lepiej przykryć pokrowiec ze sklejki ściółką ze słomy. Do diety należy wprowadzić siano, ospałą trawę, młode szczepione są przeciwko myksomatozie i wirusowi krwotocznemu po osiągnięciu wagi 0,5 kg, wieku 35-37 dni, a także trującym robakom.

Puszysta szynszyla

Puchaty królik średniej wielkości w kierunku skóry wyhodowany został przez Francuzów ze skrzyżowania dzikich gatunków gronostajów rosyjskich, niebieskich bawernów. Futro przypomina kolor gryzonia szynszyli. W Anglii królik ten pojawił się w 1915 roku, a następnie w Holandii w Niemczech. W pierwszym kraju krzyżowano go z dużymi rasami, co pozwoliło zwiększyć wagę z 2,5 kg do 4,5. Teraz rolnicy hodują małe, średnie i duże szynszyle. Najmniejsza waga to 2,5-3 kg, mają krótki korpus i uszy. Duże ważą od 4,5 kg, mięśnie dobrze rozwinięte.

Królik doskonale dostosowuje się do warunków strefy klimatu umiarkowanego, nie jest wybredny w żywieniu, jest bardzo plenny, dlatego wszędzie jest popularny. W tym samym czasie rodzi się 9-11 królików, samice mają dużo mleka, potomstwo wychodzi mocne, szybko rośnie. Zwierzę może żyć w niewoli dłużej niż 9 lat.

Dorosła szynszyla ma zaokrąglony, zwarty tułów 50-60 cm obwód klatki piersiowej 35-40 cm Szkielet mocny, mięśnie mocne, grzbiet prosty, głowa wydłużona, uszy stojące. Oczy są przejrzyste, niebiesko-szare lub brązowe. U samic rozwija się podgardle - fałd tłuszczu na szyi. Średnia waga samca to 3,5-5 kg. Futro jest najczęściej szaro-niebieskawe z przejściami w perłowo-białe, czarno-brązowe. W okolicach brzucha, przy oczach, szata jest jasna, na uszach - ciemna.

Zdrowe zwierzę jest ruchliwe, wesołe, dobrze odżywione. Mięśnie są mocne, zwłaszcza w okolicy miednicy, ud, uszu, oczy czyste, łapy proste, puszyste. Sierść powinna być błyszcząca, bez łysiny, grzbiet równy, ale nie obwisły, nie garbaty. Latem szynszyla jest trzymana na zewnątrz, zimą - w pomieszczeniu, w temperaturze + 15-19 stopni. Nie należy dopuszczać przeciągów, nadmiernej wilgoci, kropli, bezpośredniego nasłonecznienia. W zimnych porach roku wymagane jest dodatkowe oświetlenie. Podłoga w klatkach wykonana jest z plastra miodu, w gniazdach - lite drewno, sklejka.

Pożywienie dla młodych zwierząt, dorosłych, ciężarnych samic będzie inne. Pamiętaj, aby używać zielonych liści, korzeni, siana, gałązek, zbóż, fasoli, witamin i suplementów mineralnych. Regularne badania weterynaryjne są obowiązkowe - pozwoli to uniknąć rozprzestrzeniania się chorób, które mogą zniszczyć cały inwentarz. Aby wyhodować szynszylę z luksusowym futrem, należy ją czesać trzy razy w tygodniu drewnianym grzebieniem, szczotkami do masażu i wycinać w odpowiednim czasie. Nie zaleca się kąpieli zwierzęcia; do czyszczenia sierści z brudu stosuje się kremy zoo.

Riesen lub niemiecki gigant

Znany od XVI wieku. W Rosji czasami nazywany jest rosyjskim gigantem. Współczesny rizen waży 12-14 kg, początkowo tylko 6. Otrzymuje się z niego dobre mięso, doskonałe futro w różnych kolorach - szarym, piaskowym, czarnym, niebieskim, agouti. Zwierzę jest dobroduszne, inteligentne, niezgrabne, rozpoznaje swojego właściciela. Ma mocne mięśnie, proste nogi, uszy 16-17 cm, tułów - 65-75 cm, grube futro do 4 cm.

Króliki rodzą się 10-12 sztuk w jednym miocie, rosną powoli, mogą się rozmnażać od 10 miesięcy, dużo jedzą, często giną z obżarstwa. Potrzebują przestronnych wolier. Risen dobrze znosi mróz, prawie nie choruje, ale klatka powinna być idealnie czysta. Gatunek ten wymaga poważnych kosztów hodowli, ponieważ opieka nad nim jest żmudna, potrzebujesz dużo miejsca, jedzenia. Podstawową dietą jest siano, mieszanki paszowe, zboża, warzywa.

Trawa jest świeża, nie zgniła, bez rosy; profilaktycznie zaleca się młode gałązki i liście dębu. Zdrowe zwierzę jest dobrze odżywione, dobrze się porusza, nie ma dużo tłuszczu. Plecy, nogi równe, mocne, oczy, uszy czyste, sierść gruba, bez pustych miejsc.