Choroby koni: objawy i leczenie

Koń ma słabe punkty: przewód pokarmowy i nogi.

Na szczęście nie jest bardzo trudno odróżnić chorego od zdrowego zwierzęcia, więc jest jakaś szansa, aby pomóc w czasie i zapobiec rozwojowi choroby lub śmierci zwierzęcia..

Weź pod uwagę powszechne choroby koni, ich obraz kliniczny, leczenie i możliwą profilaktykę..

Choroby zakaźne koni

Choroby zakaźne wyróżnia fakt, że ich patogeny są szkodliwymi i niebezpiecznymi drobnoustrojami, którymi zakażenie często prowadzi do śmierci zwierząt, istnieje również niebezpieczeństwo zarażenia się nimi i ludzi.

Po zauważeniu któregokolwiek z objawów charakterystycznych dla tej grupy schorzeń należy wykonać dwie najważniejsze czynności: wskazać chore zwierzę na kwarantannę i wezwać weterynarza. Powaga i niebezpieczeństwo diagnozy nie pozostawiają miejsca na samoleczenie.

Nosacizna

Drogi zakażenia tą chorobą są następujące: ropa, flegma lub wydzielina z zakażonego zwierzęcia. Bakteryjny patogen wnika do organizmu konia poprzez ekwipunek, kał, wodę, powietrze, pożywienie.W zależności od przebiegu choroby zmienia się obraz kliniczny.

Objawy specyficzne dla nosacizny:

Ostry kurs:

• temperatura ciała do +42 ° С;
• na błonach śluzowych tworzą się żółte bąbelki, które przekształcają się w owrzodzenia, mogą również wpływać na wewnętrzną część ud i kończyn;
• depresja zwierzęcia;
• pogrubione i powiększone węzły chłonne pod szczęką, gorące w dotyku.

W postaci przewlekłej:

• podwyższona temperatura zadu;
• utrata masy ciała;
• nieustanny kaszel;
• wydzielina z nosa;
• powiększone węzły chłonne pod szczęką;
• wrzody z gwiazdką na błonie śluzowej nosa.

Kiedy forma utajona choroby, objawy nosacizny u konia nie pojawiają się przez całe życie, ale wirus jest obecny w organizmie.

Leczenie: choroba nie jest leczona, zwierzę poddaje się eutanazji.

Zapobieganie stanie się:

• kwarantanna zakupionego żywego inwentarza;
• malleinizacja stada (zakopywanie oczu specjalnymi kroplami, w zależności od reakcji, można wykryć zakażone zwierzęta);
• po zidentyfikowaniu ogniska zakażenia, przeprowadzeniu pełnej dezynfekcji obory, wyposażeniu, stado zostaje poddane kwarantannie na 1,5 miesiąca (okres inkubacji choroby).

Myt

Czynnik wywołujący tę chorobę jest niezwykle odporny na działanie różnych czynników; ten typ paciorkowca może żyć w organizmie dawcy do 6 miesięcy. Głównym źródłem infekcji są zakażone zwierzęta i nosiciele o silniejszej odporności. Typowe domowe drogi transmisji: woda, żywność, zapasy.Moje objawy:

• błony śluzowe nosa, gardła i węzłów chłonnych są zaognione, wypełnione ropą;
• wydzielina z jamy nosowej;
• powiększone węzły chłonne pod szczęką;
• temperatura ciała do +41 ° С, zwierzę ma gorączkę;
• możliwy jest rozwój odoskrzelowego zapalenia płuc;
• stan bierny, brak apetytu.

Podczas zabiegu wykonywane są następujące czynności:

• aby przyspieszyć proces otwierania ropni, węzły chłonne są ogrzewane lub otwierane niezależnie;
• wstrzyknąć „Penicylinę” w dawce 1-2 tys. jednostek / kg masy ciała konia domięśniowo;
• dożylnie podano 200 ml roztworu składającego się z 33% alkoholu, stężonej glukozy (20-30%) i 1% „Norsulfazolu” - środek ten stosuje się w przypadku uszkodzenia narządów wewnętrznych.

Zapobieganie:

• kwarantanna zakupionego żywego inwentarza;
• źrebięta i stare konie (najbardziej wrażliwe ze zwykłego stada) są umieszczane w stabilnych warunkach, bez zmian temperatury i wilgotności;
• osoby dotknięte chorobą są izolowane od stada, karmione i pojone z indywidualnego inwentarza.

Końska grypa

Droga zakażenia grypą przebiega drogą powietrzną, można też zarazić się wydzieliną chorego zwierzęcia.Objawy grypy konia:

• apatia;
• brak apetytu;
• potargany płaszcz;
• temperatura ciała do +41 ° С;
• kaszel jest najpierw mokry, potem suchy, szczeka;
• czerwonawy płyn z nosa;
• bezbarwna wydzielina z oczu i nosa.

Jeśli zwierzę zdoła pokonać chorobę, wówczas rozwinięta odporność będzie działać przez rok.

Podczas zabiegu:

• wykonywać inhalacje terpentyną lub 2% roztworem wodorowęglanu sodu;
• w przypadku pogorszenia sytuacji stosuje się antybiotyki lub leki sulfonamidowe (zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii).

Zapobieganie:

• kwarantanna nowo zakupionego żywego inwentarza;
• szczepienie dające sześć miesięcy odporności;
• korzystne warunki zatrzymania.

Rhinopneumonia

• nagła gorączka u źrebiąt, a także powikłania: nieżyt nosa, zapalenie spojówek i zapalenie płuc;
• u dorosłego konia temperatura ciała wzrasta przez 3 dni, zwierzę jest przygnębione, odmawia jedzenia;
• zakażona klacz w 100% ma samowolne poronienie, najczęściej w 2 lub 3 semestrze ciąży, niekiedy rodzą się martwe źrebięta.

Podejście do leczenia zależy od wieku zwierzęcia:

• młode zwierzęta są leczone antybiotykami (przepisanymi przez lekarza weterynarii);
• dorosłe pokolenie jest leczone zastrzykami „Novarsenolu” i „Sovarsenu” w dawkach przepisanych przez lekarza weterynarii.

Zapobieganie oznacza:

• szczepienie nowych koni w stadzie;
• skup żywca hodowanego tylko na terenach zamożnych iw sprawdzonych gospodarstwach.

Niedokrwistość zakaźna

Infekcja przenoszona jest przez owady latające i krwiopijne (komary, bziki).Ogólny obraz choroby charakteryzuje się:

• przemienność niskich i wysokich temperatur ciała;
• niedokrwistość.

Objawy choroby zmieniają się w zależności od jej przebiegu.

Faza hiperostra:

• gwałtowny wzrost temperatury ciała;
• przygnębiony stan zwierzęcia;
• punktowe krwotoki podskórne.

Faza ostra (prawdopodobieństwo śmierci sięga w niej 85%):

• błony śluzowe krwawią;
• brzuch jest spuchnięty, obrzęk klatki piersiowej i kończyn;
• zwierzę ma gorączkę.

Stan podostry zastępuje stan ostry i objawia się wizualnie wyraźnym osłabieniem zatrucia i poprawą stanu ogólnego.

Kurs przewlekły:

• zwierzę ma okresowo gorączkę;
• od czasu do czasu traci na wadze;
• niedokrwistość błon śluzowych.

Leczenie: niestety do tej pory nie ma skutecznej terapii tej choroby.

Zapobieganie:

• kwarantanna nowego inwentarza;
• eliminacja nosicieli infekcji.

Zakaźne zapalenie mózgu i rdzenia

Kleszcze i komary są nosicielami zapalenia mózgu i rdzenia. Wirus sprawczy objawia się ostro, atakuje i zaburza ośrodkowy układ nerwowy, atakuje narządy wewnętrzne, powodując ich niedowład i żółtaczkę.Objawy obecności wirusa w organizmie:

• temperatura ciała wzrasta przez krótki czas;
• chore zwierzę odmawia jedzenia;
• często ziewa;
• stan jest apatyczny i przygnębiony lub odwrotnie, koń jest gwałtowny, często ucieka ze smyczy, przyjmuje nienaturalne pozy.

Leczenie wymaga zintegrowanego podejścia, ale są szanse na wyzdrowienie.

Kompleks terapii obejmuje:

• kwarantanna chorego zwierzęcia w ciemnym pokoju;
• oczyszczanie jelit;
• zainstalowanie sondy w kanale nosowym, przez którą co 12 godzin wstrzykuje się 100 g siarczanu sodu;
• wykonuje się podskórne zastrzyki oleju kamforowego, 4-6 razy dziennie, 20 ml;
• istnieje praktyka podskórnego wstrzyknięcia tlenu w ilości 10 litrów (powierz tę sprawę lekarzowi weterynarii).

Jeśli zwierzę przeżyje po leczeniu, odporność na tę chorobę utrzymuje się do końca życia.

Zapobieganie:

• kwarantanna nowo nabytego inwentarza żywego;
• izolacja chorych zwierząt;
• dezynfekcja boksów i sprzętu;
• leczenie środkami przeciwko owadom wysysającym krew;
• oszczędna operacja i szkolenie;
• odpowiednia treść.

Wąglik (złośliwy karbunkuł, wąglik)

Choroba przenoszona jest ze zwierzęcia na zwierzę, a także ze zwierzęcia na człowieka. Jest to jedna z najniebezpieczniejszych i do niedawna nieuleczalnych infekcji, które dotknęły i pochłonęły życie mieszkańców całych osad..Główną drogą zakażenia są zarodniki, które przedostały się do zwierząt wraz z pożywieniem zebranym w niekorzystnych warunkach.

Objawy wąglika: w miejscu wnikania drobnoustrojów do ciała zwierzęcia powstaje karbunkuł - twardy guzek, który wyrasta w duży wrzód. Ponieważ w większości przypadków spożycie zwierzęcia następuje z pożywieniem, objawiają się one w płucach lub przewodzie pokarmowym..

W zależności od stadium i przebiegu choroby obraz objawowy może się różnić..

Błyskawiczny rozwój:

• temperatura ciała konia gwałtownie rośnie i równie gwałtownie spada;
• zwierzę jest bardzo poruszone;
• kolor błon śluzowych oczu jest niebieski;
• organizm zwierzęcia przechodzi silne konwulsje, traci przytomność i umiera.

Ostry kurs:

• gwałtowny skok temperatury ciała do +42 ° С;
• dreszcz;
• oczy są przekrwione, błony śluzowe są niebieskie;
• ciężka kolka powoduje bardzo bolesny żołądek.

Kurs przewlekły:

• końska szczęka puchnie;
• węzły chłonne zagardłowe i podżuchwowe są powiększone i opuchnięte;
• tracić na wadze.

Kompleks terapeutyczny obejmuje:

• iniekcja surowicy z wąglikiem w zależności od wagi zwierzęcia od 150 do 200 ml;
• od 60 do 80 ml gamma globuliny, w zależności od wagi;
• antybiotyki z grupy penicylin w dawce od 1 do 2 tys. jednostek / 1 kg żywej wagi.

Zapobieganie:

• szczepienie przeciwko wąglikowi co 6 miesięcy od 3 miesięcy;
• jeśli zwierzę przeżyło po chorobie, odporność nabyta utrzymuje się przez całe życie.

Wścieklizna (wścieklizna, hydrofobia)

Wścieklizna to kolejna niebezpieczna infekcja przenoszona ze zwierząt na ludzi. Wraz z nim następuje całkowita porażka ośrodkowego układu nerwowego. Wirus przenoszony jest przez ślinę zakażonego zwierzęcia, ugryzienie lub drapanie. Wynik pozostaje niezmieniony - śmierć.Objawy wścieklizny:

• koń staje się gwałtowny, agresywny;
• zwierzę ryczy głośno i bez przerwy;
• koń kopie kopytami doły;
• występuje obfite wydzielanie śliny.

Najczęściej zwierzęta wykazują agresję wobec osobników własnego gatunku lub wobec psów. Okres inkubacji może wynosić od kilku dni do 1,5 miesiąca. Następnie wirus paraliżuje kończyny i następuje śmierć zwierzęcia..

Leczenie: dzisiaj nie ma skutecznego leczenia choroby, dlatego chore zwierzę zabija się jak najszybciej, a jego zwłoki pozbywamy. Ważne jest, aby się pozbyć, aby wirus nie rozprzestrzeniał się dalej na terytorium gospodarki, na przykład spłonął.

Zapobieganie:

• szczepienie przeciwko wściekliźnie;
• 30-dniowa kwarantanna nowo przybyłych zwierząt.

Gruźlica

Infekcja jest wyjątkowo odporna na temperatury i środki dezynfekujące, dostając się do narządów wewnętrznych konia, tworzy tam guzki, które następnie obumierają. Źródłem choroby są absolutnie wszystkie wydzieliny i produkty przemiany materii zakażonego zwierzęcia..Mikrobakterie są bardzo trwałe: w wodzie - do 6 miesięcy, na pastwisku iw odchodach zwierząt - do 1 roku, w ziemi - do 2 lat.

Objawy gruźlicy:

• temperatura ciała wzrasta do +40 ° С i utrzymuje się przez długi czas;
• uporczywy, ostry kaszel z wydzielinami zawierającymi zanieczyszczenia martwej tkanki;
• węzły chłonne są zaognione;
• ciężki oddech z dusznością;
• świszczący oddech jest wyraźnie słyszalny w płucach;
• waga gwałtownie spada;
• skóra traci wilgoć i elastyczność.

Leczenie: skuteczne leczenie dzisiaj nie istnieje. Chore zwierzę należy wyeliminować. Całe stado poddawane jest kwarantannie i przeprowadzane jest badanie weterynaryjne.

Zapobieganie: w rzeczywistości tak nie jest. Ale przy pierwszych oznakach choroby kwarantanna jest jedynym sposobem na zminimalizowanie upadku całego stada..

Pasterelooza

Infekcja niebezpieczna zarówno dla zwierząt dzikich i domowych, jak i dla ludzi. Śmiertelny wynik waha się od 10 do 80%. Bakterią sprawczą jest pastaurella. Pozostaje w ziemi lub wodzie do miesiąca, aw kale - do 80 dni. Pierwszą symptomatologią kliniczną u zwierząt jest katar.Objawy:

Objawy różnią się w zależności od fazy i przebiegu choroby.

Postać hiperostra:

• gwałtowny wzrost temperatury ciała;
• biegunka;
• z reguły dalej - śmierć.

Ostra postać:

• podwyższona temperatura ciała do +42 ° С;
• apatia;
• kaszel i świszczący oddech;
• wydzielina z oczu i nosa;
• obrzęk ciała;
• biegunka.

• krytyczna utrata wagi;
• stawy ulegają stanom zapalnym i obrzękiem;
• występuje niedokrwistość.

Leczenie polega na kompleksowym stosowaniu leków:

• 70–80 ml surowicy antypasterelowej;
• antybiotyki z grupy tetracyklin i sulfonamidy (zgodnie z zaleceniami lekarza weterynarii).

Zapobieganie:

• terminowe szczepienia przeciwko pastereloozie;
• uodpornienie osób mających kontakt z chorym zwierzęciem;
• kwarantanna zakażonego inwentarza żywego;
• regularne czyszczenie pomieszczeń środkami dezynfekującymi;
• terminowe usuwanie odchodów z kojców.

Leptospiroza

Ta choroba stanowi również zagrożenie dla ludzi. Leptospira, dostając się do organizmu zwierzęcia, atakuje narządy wewnętrzne i ostatecznie dochodzi do martwicy tkanek, odrzucenia płodu u ciężarnych samic, niedokrwistości i żółtaczki.Objawy różnią się w zależności od nasilenia choroby.

Ostra postać:

• wysoka temperatura ciała, koń ma gorączkę;
• krew w moczu;
• skóra jest żółtawa;
• martwica błon śluzowych jamy ustnej, błon oczu, skóry;
• zaburzenie przewodu pokarmowego (biegunka lub zaparcie);
• jeśli klacz jest w ciąży, straci płód.

Postać podostra: wszystkie objawy utrzymują się, tylko mniej ostre.

Postać chroniczna: utrata masy ciała i produktywności jest dodana do obrazu sytuacyjnego stanu podostrego.

Leczenie: co 12 godzin przez 5 dni stosuje się „Streptomycynę” w dawce 10-12 tys. jednostek / 1 kg masy ciała.

Zapobieganie:

• kwarantanna zakupionych osób;
• dezynfekcja pomieszczeń i sprzętu;
• planowane badania profilaktyczne stada;
• zwalczanie szkodników.

Listerioza

Uszkodzenia układu nerwowego, posocznica, poronienia i zapalenie wymienia u klaczy są wynikiem listeriozy, zakażenia zwierząt gospodarskich i drobiu. Czynnik sprawczy - listeria - jest bardzo odporny na wpływy środowiska, jednak jest eliminowany za pomocą środków dezynfekujących do dezynfekcji.Do zakażenia dochodzi poprzez wnikanie produktów przemiany materii i wydzielin chorych na osoby zdrowe.

Objawy zidentyfikowane w zależności od obrazu klinicznego.

Postać nerwowa charakteryzuje się:

• podwyższona temperatura ciała;
• apatia;
• ucisk;
• biegunka;
• rozdzierający;
• strach przed światłem;
• odmowa jedzenia;
• konwulsje, a następnie - śmierć.

Zdjęcie narządów płciowych u ciężarnych klaczy:

• spontaniczna aborcja;
• problemy z uwalnianiem łożyska;
• zapalenie sutek;
• zapalenie błony śluzowej macicy.

• zapalenie płuc;
• nieżyt żołądka i jelit;
• gorączka.

Kompleks medyczny stosuje się go bardziej dla złagodzenia kondycji konia, ponieważ nie przynosi efektów. W początkowej fazie choroby weterynarze wstrzykują dawkę Chlortetracykliny (30 ml / 1 kg żywej wagi) co 8 godzin. Nawet jeśli udało się wyeliminować chorobę, kuracji nie przerywa się na kolejne 3 dni.

Zapobieganie listeriozie:

• deratyzacja lokalu;
• karmienie wysokiej jakości paszą;
• kwarantanna osobników, gdy pojawiają się pierwsze oznaki choroby;
• eliminacja głów z objawami uszkodzenia nerwowego;
• szczepienie grupy kontaktowej i podawanie antybiotyków.

Ospa

Ta wirusowa choroba jest niebezpieczna zarówno dla zwierząt, jak i ludzi, z wysoką śmiertelnością. Oznaki choroby: ropna wysypka na całym ciele zwierzęcia i gorączka. Źródło - chore zwierzę.Objawy:

• zapalenie jamy ustnej z ropnymi węzłami;
• zapalenie skóry z ropnymi pęcherzykami;
• utrata masy ciała;
• kulawizna jest powszechna, ponieważ ospa często atakuje część nóg, w której są zgięte stawy.

Kompleks leczenia obejmuje:

• antybiotyki;
• globuliny gamma;
• maści zwalczające wrzody ospy;
• płukanie ust kwasem borowym;
• picie dużej ilości jodku potasu podczas terapii.

Jeśli osobnik przeżyje, zachowuje odporność na tę chorobę przez całe życie..

Zapobieganie ospie:

• izolacja zwierząt przy pierwszym podejrzeniu występującej u nich choroby;
• 20-dniowa kwarantanna całego stada;
• konie zabite przez ospę są spalane bez skórowania.

Salmonelloza

Paratyfoid (druga nazwa choroby) dotyka głównie źrebiąt sztucznie hodowanych. Patogen najczęściej przedostaje się do nich przez ściółkę lub inwentarz i atakuje narządy wewnętrzne.Objawy zależy od przebiegu i charakteru choroby.

Ostry przebieg choroby charakteryzuje się:

• krytyczny wzrost temperatury ciała;
• gorączka;
• odmowa źrebiąt z mleka matki;
• depresyjne i bierne zachowanie;
• biegunka z krwią i śluzem.

Postać przewlekła pojawia się 5 dni po chorobie i komplikuje ją:

• rozwój zapalenia płuc;
• zapalenie stawów.

Zdecydowana większość chorych źrebiąt umiera w pierwszym tygodniu po zakażeniu. Jeśli młody koń przeżył, oznacza to, że rozwinął sobie odporność, ale jest nosicielem tej choroby i będzie znacznie opóźniał rozwój przez długi czas..

Źrebak w większości przypadków traci płód lub rodzi źrebię niezdolnego do życia.

Objawy u ciężarnej kobiety:

• gorączka;
• silny niepokój;
• wydzielanie śluzu z pochwy.

• antybiotyki („Lewomycetyna”, „Syntomycyna”);
• sulfonamidy;
• nitrofurany (wszystkie leki są przepisywane tylko przez lekarza weterynarii).

Zapobieganie:

• dezynfekcja przechowalni (wybielacz gaszony);
• szczepienie źrebiąt;
• dodawanie premiksów do karmy młodych bydła i klaczy ciężarnych.

Choroby niezakaźne koni

Choroby niezakaźne z reguły towarzyszą chorobom zakaźnym lub powstają w wyniku niewłaściwego żywienia, pielęgnacji i eksploatacji koni. Głównym profilaktyką może być jedynie stworzenie optymalnych warunków przetrzymywania: odpowiedniej temperatury, wilgotności, oświetlenia, a także spacerów i kompleksowego regularnego odżywiania.

Ta grupa schorzeń wymaga również wykwalifikowanej pomocy weterynaryjnej w postawieniu diagnozy, ustaleniu dawkowania i harmonogramu przyjmowania leków..

Choroby układu oddechowego

Wszystkie ssaki są podatne na choroby układu oddechowego. U koni przejawiają się przeziębieniem lub reakcjami alergicznymi, które wynikają z zarodników grzybów w sianie, słomie, a także w kurzu..Typowe objawy problemów górnych dróg oddechowych:

• Katar;
• kaszel;
• podwyższona temperatura ciała;
• wydzielina z nosa.

Kompleks leczenia obejmuje:

• leki rozszerzające oskrzela - główna grupa leków na choroby układu oddechowego;
• inhalacja parowa z olejkami eterycznymi i naparami;
• nawadnianie nozdrzy naparami ziół lub roztworem „furacyliny”;
• antybiotyki, leki przeciwbakteryjne i przeciwzapalne (przepisane przez lekarza weterynarii);
• trzymanie w ciepłych pomieszczeniach, bez przeciągów.

Zapobieganie:

• coroczne szczepienia;
• odpowiednie warunki przetrzymywania i opieki.

Patologie układu pokarmowego

Problemy i patologie trawienne wynikają z tego, że koń ma mały żołądek i nie ma odruchu wymiotnego, więc wszystko, co dostanie się do przewodu pokarmowego, przejdzie przez niego i zostanie wydalone tylko w sposób naturalny. Ta grupa chorób zajmuje pierwsze miejsce wśród chorób niezakaźnych..Prowadzi to do obniżenia wydajności zwierzęcia, utraty cech hodowlanych, a niekiedy do śmierci..

Przy problemach z przewodem pokarmowym obserwuje się następujące ogólne objawy:

• niespokojny koń;
• przyjmuje nienaturalne postawy (wymuszone);
• odmawia jedzenia i picia;
• występuje biegunka lub zaparcie;
• zaburzenia układu oddechowego, moczowego lub sercowo-naczyniowego.

Leczenie jest zalecane w zależności od diagnozy.

Zapobieganie oznacza:

• kontrola kompletności diety;
• wykluczenie surowej trawy z diety;
• nie podawaj owsa na pusty żołądek;
• karmić sianem przed wypasem.

Kolka

Zespół objawów bólowych w chorobach układu pokarmowego, w których rozciągają się błony otrzewnowe pokrywające narządy wewnętrzne i mięśnie ścian jelit, nazywamy kolką.Ich objawy to:

• koń jest niespokojny, pędzi po boksie;
• może rzucić się na otaczające przedmioty i zranić się;
• próbuje dotknąć brzucha tylnymi kończynami lub kopie pod sobą ziemię;
• może toczyć się z boku na bok;
• z przewlekłą kolką zwierzę wykazuje depresję, więcej kłamie;
• może być "mydlany" w okolicy ramion, szyi, zadu;
• bicie serca przekracza 65 uderzeń na minutę;
• testy wykazują brak równowagi płynów i elektrolitów we krwi;
• bardzo niebezpieczny objaw - gdy naczynia włosowate wypełniają się wolniej niż w ciągu 4 sekund (mocno przycisnąć palcem dziąsło, puścić i zanotować czas, w którym miejsce ekspozycji zmienia kolor na różowy);
• innym niebezpiecznym zespołem jest zwężenie błon śluzowych wokół oka, zmieniające ich kolor na czerwono-ceglasty.

Leczenie wymaga:

• pilnie uwolnij jelita i odbyt zwierzęcia z zawartości za pomocą lewatywy;
• masować boki;
• zrobić płukanie żołądka;
• podawać środki przeciwbólowe, aby złagodzić ból;
• wstrzyknąć surowicę antytoksyczną („prednizolon” ​​w dawce 60-90 mg).

Zapobieganie polega na kontrolowaniu reżimu żywienia:

• nie używaj paszy skażonej pleśnią / bakteriami;
• pokarm i woda muszą być ciepłe, na poziomie temperatury ciała zwierzęcia, nie mogą być używane na gorąco lub mrożone;
• koncentraty nie powinny stanowić więcej niż 25% diety podawanej po sianku;
• możesz karmić po wysiłku fizycznym nie wcześniej niż 30 minut;
• regularnie przeprowadzać odrobaczanie;
• unikaj przestojów powyżej 12 godzin - funkcja motoryczna jelit słabnie.

Choroby inwazyjne

Nosicielami tych chorób są pająki, kleszcze, robaki..

Przypadkowa choroba

Czynnik wywołujący tę chorobę jest przenoszony drogą płciową podczas krycia. Powoduje obrzęk narządów płciowych, niedowład, paraliż i wyniszczenie. Objawy zależą od stadium choroby:

Scena 1:

• obrzęk genitaliów;
• błony śluzowe pokrywają się wrzodami, które po wygojeniu pozostawiają białe plamy;
• koń często oddaje mocz;
• temperatura ciała może wzrosnąć przez krótki czas.

Etap 2:

• „Płytki talarowe” pokrywają całą skórę konia;
• każdy dotyk powoduje bolesne doznania.

Etap 3:

• zaniki zadu;
• porażenie nerwów twarzowych;
• uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego;
• stan fizyczny - całkowite wyczerpanie.

Zabieg będzie:

• dożylny roztwór izotonicznego chlorku sodu (0,9%) w dawce 1000–2500 ml na 1 osobę;
• 2 razy dziennie iniekcje „Azydyny” w ilości 3,5 mg / 1 kg żywej wagi.

W celach profilaktycznych:

• przeprowadzać regularne badania profilaktyczne;
• sztuczne zapłodnienie przeprowadza się w zawodnych stadach.

Pyroplazmoza

Choroba jest przenoszona przez kleszcze Ixodid. Ich piroplazmy, namnażające się w zaatakowanym narządzie, są przenoszone przez krew po całym ciele.. Objawy piroplazmozy:

• temperatura ciała do +42 ° С;
• najsilniejsza depresja konia;
• zwierzę usiłuje się położyć, skrajnie nieaktywne;
• błony śluzowe żółkną;
• szybki oddech, przyspieszone bicie serca;
• bolesne oddawanie moczu;
• kolor moczu staje się brązowy;
• okres przebiegu choroby - 12 dni.

Kompleks leczniczy:

• zastrzyki z witaminą B12;
• domięśniowo - wodny roztwór „azydyny” (7%);
• leki na układ sercowo-naczyniowy;
• W przypadku ciężkiej choroby dożylnie podaje się lek „Gemodez” (3-5 ml).

Zapobieganie oznacza:

• środki roztoczobójcze przeciwko roztoczom;
• traktowanie koni pasących się środkami owadobójczymi;
• domięśniowe wstrzyknięcie „Azidine” lub „Berenil” co 10 dni w sezonie wzmożonej aktywności kleszczy.

Robaki

Drogi infekcji - gleba i trawa na pastwisku.Objawy obecności robaków pasożytniczych:

• apatia;
• utrata masy ciała;
• szata staje się szorstka, traci blask;
• problem z wypróżnieniami: biegunka lub zaparcie;
• śluz lub larwy są obecne w kale;
• zmienny apetyt.

Leczenie polega na stosowaniu leków przeciwrobaczych.

Zapobieganie podobny do leczenia - regularne odrobaczanie.

Świerzb

Niewidzialny roztocz - czynnik wywołujący świerzb - łatwo przenosi się z jednej osoby na drugą drogą domową. Najczęstsza choroba atakuje nogi zwierzęcia. W zależności od rozprzestrzeniania się w organizmie określ rodzaj i złożoność świerzbu.

Objawy:

• swędzenie i wysypka na całej skórze konia;
• skóra zwierzęcia złuszcza się i staje się szorstka;
• dotknięte obszary łysieją, tworzą się na nich strupy;
• koń tupie, gryzie nogi, próbuje drapać jakiekolwiek przedmioty.

• rozgrzać maść Wagenfelda do temperatury pokojowej i nasmarować nią dotknięte obszary;
• miejsca strupami umyć ciepłą wodą i natłuścić olejem parafinowym;
• stosuje się maści przeciwpasożytnicze.

Zapobieganie świerzbowi obejmuje:

• utrzymywanie pomieszczeń i zwierząt w czystości;
• kąpanie koni co najmniej raz na 10 dni;
• zapobieganie „migracji” zwierząt w miejscu zatrzymania - przydzielenie każdemu miejsca i wyposażenia;
• kwarantanna nowych koni i tych przybywających z długich podróży;
• zakaz wstępu na pastwisko i do stajni koni cudzych lub osób, które miały kontakt z chorymi zwierzętami.

Choroby stawów i kopyt

Aktywność i długowieczność konia zależą od silnych, wytrenowanych, zdrowych kończyn, dlatego monitorowanie stanu kopyt i stawów jest ważnym elementem opieki nad parzystokopytnym..

Rozciąganie ścięgna

Może wystąpić zarówno w procesie profesjonalnej eksploatacji zwierzęcia, jak iw życiu codziennym..Objawy rozciągania:

• ścięgna gęstnieją;
• pochewka więzadła puchnie i nagrzewa się;
• ból pojawia się podczas dotykania i chodzenia.

Leczenie:

• unieruchomić nogę w pozycji stacjonarnej;
• bandażować i mocno schładzać uszkodzone ścięgno;
• zapewnić zwierzęciu długi odpoczynek.

Zapobieganie:

W przypadku nadmiernego obciążenia pracą lub podczas treningu, owiń stawy konia specjalnym bandażem ochronnym.

Wycięcie Corolla

Choroba dotykająca skórę powyżej kopyt, polegająca na tym, że koń dostrzega podkowę jednej nogi drugiej.

Objawy uszkodzonej korony:

• krwawienie lub ropna rana;
• słabo widoczne powierzchowne otarcia;
• kalectwo;
• powikłania w postaci: ropowicy korony, martwicy chrząstki bocznej, więzadeł i ścięgien.

• w łagodnych sytuacjach, gdy występuje tylko obrzęk, okłady z lodu;
• czyszczenie rany i otaczającego ją obszaru;
• we wszystkich innych sytuacjach konieczna jest interwencja chirurgiczna.

Zapobieganie:

• podczas podkuwania zwierzęcia należy wyregulować podkowę tak, aby trudno było dostrzec nią nogi;
• sklepy zoologiczne sprzedają specjalne metalowe pierścienie i skórzane podkładki, aby zapobiec takim sytuacjom.

Capelet

Występuje, gdy kopyto jest uszkodzone ostrym przedmiotem. Aby chronić kontuzjowaną nogę, koń zaczyna utykać i przenosić ciężar ciała na pozostałe kończyny. W rezultacie stawy puchną i stają się zaognione od dodatkowego stresu..

Objawy:

• koń utyka;
• zraniona noga jest najczęściej zawieszona;
• stan zapalny płodu.

Leczenie:

• musisz wyczyścić kopyto i, jeśli to konieczne, spłukać je;
• jeśli coś w nim utknęło, usuń to z kopyta;
• opłucz miejsce urazu;
• leczyć miejsce interwencji jodem;
• nałożyć kompres chłodzący na kopyta i torebkę stawową.

• regularne przekuwanie konia;
• oczyścić i spiłować tkankę kopyta;
• kontroluj prawidłowe ułożenie butów u nasady kopyta, utrzymuj ich równowagę.

Parcianka

Przywiązanie konia może nastąpić podczas mocowania podkowy gwoździami. Skóra pod kopytem jest uszkodzona, zawiera masę zakończeń nerwowych, pojawia się stan zapalny lub ropienie.

Objawy błędu podczas umieszczania podków:

• koń utyka;
• kulawizna pogarsza się każdego dnia;
• krew, klarowny płyn lub ropa wyciekająca z kanału paznokcia;
• występuje zauważalna pulsacja tętnicy śródstopia;
• ból przy palpacji dotkniętego obszaru.

• przy udziale weterynarza wyjmować jednorazowo jeden gwóźdź w celu ustalenia wszystkich miejsc uszkodzeń tkanki kopyta;
• weterynarz leczy rany;
• bierne szczepienie toksoidem tężcowym.

Pęknięte kopyto

Pęknięcia pojawiają się, gdy intensywne lub ostre mechaniczne działanie na zrogowaciałą tkankę kopyta.

Objaw pęknięcia to wysunięcie kończyny konia do przodu, zwłaszcza jeśli jest to noga podporowa, a także utykanie.

Leczenie:

• krawędzie pęknięcia są mocowane specjalnymi gwoździami lub metalowymi płytkami;
• aby zapobiec uwięzieniu tkanki, wykonuje się nacięcie i usuwa stamtąd część zrogowaciałej tkanki;
• koń jest obuty okrągłą podkową z kajdankami;
• jeśli pododermatitis (zapalenie podstawy skóry kopyta) jest obecne w pęknięciu, pęknięcie zostaje usunięte i choroba jest leczona.

Aby zapobiec pękaniu, użyj specjalnego smaru do kopyt..

Ochwat (reumatyczne zapalenie kopyt)

Zimna woda jest przyczyną reumatyzmu kopyt, jeśli po pracy lub treningu gorący koń pił zimną wodę. Popularna nazwa choroby to opoy.

Objawy reumatyzmu u konia:

• zwierzę ma gorączkę;
• jest niespokojny;
• cardiopalmus;
• podczas ruchu koń wystawia przednie nogi i ciągnie tylne nogi pod brzuch, aby przenieść ciężar ciała na tylne nogi.

Leczenie:

• odczepić konia i wyczyścić jego kopyta;
• regularnie nakładać i zmieniać okłady chłodząco-rozgrzewające na nogę (temperatura kompresu zależy od obecności ropienia);
• jeśli jest już ropa, należy bardzo ostrożnie otworzyć ranę i przepłukać ją ciepłą wodą, a następnie włożyć w ranę wacik nasączony olejem karbolowym.

• karmienie konia zgodnie z jego obciążeniem;
• niedopuszczenie do przestoju zwierzęcia w boksie;
• wykluczenie przeciągów i hipotermii;
• terminowe kucie;
• picie małymi porcjami i dopiero po ostygnięciu konia po wysiłku.

Większość chorób koni wiąże się z warunkami ich utrzymania i żywienia. Ważną rolę odgrywa również wybór miejsca do wypasu i spacerów zwierząt. Uważne podejście do konia i szybka reakcja na wszelkie odchylenia w jego zwykłym zachowaniu jest kluczem do jego długiego i zdrowego życia.