Grzywacz holenderski: opis rasy
Kury holenderskie z białymi czubami są atrakcyjne nie tylko ze względu na swój dekoracyjny wygląd, ale także ze względu na wydajność. Wielu rolników zwraca uwagę na wysoką produkcję jaj tej rasy i przyzwoitą jakość mięsa. Jakie są cechy i wady takiego ptaka, jakie są jego wymagania dotyczące utrzymania warunków - porozmawiamy o tym w dalszej części artykułu.
Zadowolony
Pochodzenie
Dzisiejszy wygląd czarnych kurczaków z niebieskawym blaskiem pióra i wyjątkową białą czubatą głową jest tak zakorzeniony w umysłach hodowców drobiu, że trudno sobie go wyobrazić jako każdego innego. Ale w rzeczywistości na początku swojego powstania rasa ta była rozpoznawalna tylko po czarnym lub ciemnobrązowym upierzeniu z rzadkimi czerwonymi plamami. Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z XV wieku. Następnie holenderscy hodowcy położyli główny nacisk na produktywność zwierząt domowych. Dlatego obecność wspaniałego „włosa” na głowach kurczaków była wykluczona..
Starożytni przodkowie współczesnego holenderskiego grzywacza byli w pełni zgodni z powierzoną im misją. Od wielu lat są niezawodnym źródłem produktów mięsnych i jajecznych. Ale wkrótce hodowcy postanowili ulepszyć swoje podopieczne, zaszczepiając w nich niestandardowe cechy zewnętrzne..Teraz stanęli przed zadaniem radykalnej zmiany wyglądu kurczaków, zachowania ich produkcji jajecznej i jakości mięsa. Do dalszych krzyżówek wybrano próbki polskich Corydalis. Zdaniem eksperymentatorów uzyskany lęg powinien był wyróżnić rasę swoim pięknem i produktywnością. Ale pokładane nadzieje zawiodły: młodsze pokolenie miało jasne oznaki eksterieru i wcale nie podobało się hodowcom liczbą jaj, a także jakością mięsa..
Jeśli porównamy byłych i obecnych przedstawicieli rasy, spadek wskaźników wydajności jest oczywisty. Nie przeszkodziło to jednak holenderskim kurczakom stać się faworytami wielu hodowców. Niektórzy kupowali słodkie ptaki dla przyjemności dla oczu, inni, aby zapewnić swoim rodzinom produkty, które wyprodukowali. Ponadto fakty przeszły do historii, kiedy warstwy z białymi czubami były czczone jako symbol dobrobytu, ponieważ ozdabiały podwórka tylko zamożnych właścicieli. Ponadto wielu artystów uchwyciło na płótnach niezwykłe ptaki domowe..
Cechy zewnętrzne
Współcześni specjaliści kwalifikują holenderską rasę białoczubą jako ozdobną odmianę kurczaków. Jego wyjątkowy wygląd można łatwo rozpoznać po wielu cechach, z których najbardziej uderzającym jest bujny czarno-biały grzebień. Przyjrzyjmy się bliżej cechom zewnętrznym.
Kolor
Z reguły pełnej krwi koguty i nioski mają czyste czarne, gęste upierzenie. Całkowicie zakrywa całe ciało, osiągając bardzo biały grzebień. Wbijane są w nią długie wiszące pióra, co nadaje ptakowi szczególny urok. Przednie pióra opadają delikatnie po obu stronach głowy kurczaka, sprawiając wrażenie profesjonalnej stylizacji. Co więcej, w parze z tą obszerną „fryzurą” tworzą specyficzny wzór, tworząc coś na kształt motyla u podstawy dzioba. Na tej podstawie zwyczajowo określa się czystość rasy..Oprócz tradycyjnego, czysto czarnego holenderskiego białogrzywego, na świecie są rzadcy przedstawiciele niebiesko-białych kolorów. Zwróć uwagę, że takie okazy są bardzo rzadkie..
Głowa
U kobiet i mężczyzn ta część wyróżnia się niewielkimi rozmiarami, wypukłym szerokim czołem i gładkim czerwonawym profilem. Nie mają absolutnie żadnego zarostu i grzebienia.
Ale najbardziej uderzającą i rozpoznawalną cechę głowy można bezpiecznie uznać za dużą kulistą kępkę. Jeśli czapka z piór jest mała lub różni się od standardu w innych formach, takiego ptaka nie można już uważać za rasowego. Co więcej, wbrew powszechnemu błędnemu przekonaniu, herb w ogóle nie koliduje z przeglądem kurczaków. Ich małe brązowo-czerwone oczy są wyraźnie widoczne spod piór.Na głowie ledwie zauważalne małe „kolczyki”, które są duże u koguta. Dziób charakteryzuje się tym samym kształtem, co u innych krewnych, a jego kolor dokładnie odpowiada tonowi głównego upierzenia. Płatki uszu są małe i białe.
Tułów
Grzywacze „holenderskie” są również rozpoznawalne ze względu na niewielkie rozmiary ciała. Charakteryzują się dobrze rozwiniętym brzuchem i lekko cofniętym ciałem. Dlatego pierś ma niewielki występ. Z daleka ciało takiego ptaka przypomina kształt trapezu z gęstym piórem.. Kury nioski ważą około 1,7-2 kg, a koguty - nie więcej niż 2,5 kg.
Kury mają chude nogi i średniej wielkości szaro-czarne. Na szczególną uwagę zasługuje ogon, który słusznie można uznać za ozdobę rasy. Charakteryzuje się lekko spłaszczonymi bujnymi piórami, wysoką zawartością oraz wdziękiem.
Charakter kurczaków
Oprócz atrakcyjnych cech zewnętrznych ptaki holenderskie mają specyficzny charakter. Bardzo rzadko na dziedzińcu można spotkać spokojnie odpoczywającego przedstawiciela tej rasy. A wszystko dlatego, że mają następujące funkcje:
- ciągły pośpiech i wszechobecna próżność;
- nadmierna aktywność i rojenie;
- zwiększona lękliwość, a także wrażliwość;
- bolesne postrzeganie zmiany w zwykłym otoczeniu i właściciela;
- życzliwość wobec innych mieszkańców podwórka;
- spójność pakietu;
- umiarkowana agresja kogutów wobec obcych zagrażających „haremowi”.
Wydajność
Pomimo faktu, że obecne wskaźniki wydajności rasy znacznie spadły w porównaniu z początkowymi, eksperci uważają holenderskie Corydalis za godnych konkurentów dla innych krewnych mięs i jaj. Oto argumenty wyjaśniające to stanowisko:
Produktywność holenderskich chrząszczy czubatych | ||
Żywa waga ptaków | Roczna produkcja jaj | Waga jajka |
Suki: 1,7-2 kg- |
Psy: do 2,5 kg.
100 sztuk - w przyszłości.
Karmienie
Pod względem pielęgnacji i utrzymania ptaki te okazały się bardzo trudne, dlatego hodowcy drobiu powinni przygotować się na trudności już od pierwszych dni pojawienia się tego żywego stworzenia na fermie. Szczególną uwagę należy zwrócić na dietę z kurczakiem, ponieważ holenderski białoczuby mają bardzo wrażliwy przewód pokarmowy. Co więcej, ta cecha dotyczy zarówno młodego, jak i dojrzałego pokolenia..
Aby zorganizować prawidłowe odżywianie opierzonych podopiecznych, eksperci zalecają:
- Przynajmniej raz dziennie karmić drób mokrą karmą.
- W dobrze dobranej diecie kurczaków 70% całkowitego składu powinno przypadać na zboża, ponieważ są one głównym źródłem składników odżywczych. Na tej podstawie mieszanki pszenicy, kukurydzy, jęczmienia, żyta, owsa, a także roślin strączkowych będą odpowiednie do wspierania produkcji jaj..
- Aby pierzaste totemy miały zdrowy i atrakcyjny wygląd, a także silną odporność zacier wskazane jest dodanie tłuszczów pochodzenia zwierzęcego i roślinnego.
- W codziennej diecie kurczaków około 30% całkowitego składu powinny stanowić warzywa i rośliny okopowe. Można je podawać na surowo, gotowane lub mieszane z zacierami.
- Olej rybny, mączka kostna, nasiona lnu, kreda, wzbogacone suplementy nie będą zbędne. Te składniki poprawią wydajność drobiu w przypadku standaryzowanych dawek zgodnie z instrukcjami producenta..
- W okresie jesienno-zimowym kurczęta i kurczaki dorosłe pokazują ciepłe, ale nie gorące karmy z dodatkiem suchej trawy. Ponadto należy zwiększyć porcje, a wraz z nadejściem wiosny stado może zostać wypuszczone na pastwisko..
Konserwacja i pielęgnacja
Niewłaściwe warunki dla artystycznego „Holendra” mogą zrobić okrutny żart z całym bydłem i doprowadzić właściciela do strat. Dlatego decydując się na zakup oryginalnego ptaka, dowiedz się jak najwięcej informacji o jego wymaganiach.. Główne zasady utrzymania tej rasy to:
- Dużo swobody i nieograniczona przestrzeń. Oznacza to, że ładunki nie mogą w pełni rozwinąć się w klatce. Warunki na terenie zamkniętym są dla nich nie do przyjęcia. Najlepiej z wyprzedzeniem zadbać o przestronną kurnik i ogromną wolierę, tak aby co najmniej jeden metr kwadratowy przypadał na każdą osobę w wyznaczonym obszarze. Wygodne i szerokie pozostają obowiązkowymi atrybutami kurnika. okonie, pijący, karmniki i kostium kąpielowy.odkryć, jak zrobić bunkier i automatyczny podajnik kurczaka, i zrób to sam podajnik wykonany z plastikowych rur kanalizacyjnych.
- Stałe ciepło. Osobliwością rasy jest również nietolerancja na niskie temperatury. Bardzo boleśnie reaguje na zimno i zimno. Dlatego dla wygody pierzastych zwierząt będziesz musiał wyposażyć system ogrzewania w kurniku. Ważne jest, aby w zimnych porach roku w mieszkaniu kurczaków temperatura powietrza była utrzymywana w granicach 15-20 stopni Celsjusza. Należy pamiętać, że spacery w sezonie zimowym są przeciwwskazane dla holenderskiego grzywacza. Warto się nad tym zastanowić, jeśli nie chcesz stracić całego stada w jednej chwili..
- Codzienne czyszczenie i dobra wentylacja pomieszczenia. Ten wymóg trzymania kurczaków wynika z ich walorów dekoracyjnych i stałego przebywania w kurniku przez cały sezon zimowy. Warto zadbać o utrzymanie optymalnej wilgotności powietrza w domu na poziomie 55-70%..
Wielu właścicieli „Holendrów” czubatych stara się ozdobić „włosy” swoich podopiecznych. Niektórzy uważają, że wiszące pióra uniemożliwiają kurczakom obserwację otoczenia. Dlatego nierzadko zdarza się, że hodowcy drobiu uciekają się do strzyżenia. Zdaniem ekspertów takie metody to nic innego jak niepotrzebny problem. Nie powinieneś ingerować w naturalne procesy. Kury tej rasy nie wymagają pielęgnacji.
Zalety i wady
Jak każda żywa istota, holenderskie ptaki białogrzywne mają pozytywne i negatywne cechy w swoich cechach. Zobaczmy co więcej.
Zalety rasy to:
- specyficzny niestandardowy wygląd o wysokich walorach dekoracyjnych;
- wysoka produkcja jaj;
- zadowalająca wydajność mięsa.
Jego wady obejmują:
- czarny charakter;
- niska odporność i skłonność do różnych chorób kurczaków (notuje się częste przypadki masowej śmierci);
- przestrzeganie warunków pozbawienia wolności i diety;
- niski wskaźnik przeżywalności młodego pokolenia, nawet przy przestrzeganiu wszystkich zasad i zaleceń.
Piękne, wybredne, a nawet o złym usposobieniu - to właściwie kury holenderskie z białymi czubami. Oczywiście, gdy już znajdą się na Twoim dziedzińcu, zapewnią rozkosz dla oka. Ale to, jak długo to potrwa, zależy nie tylko od Ciebie, ale także od wielu czynników genetycznych ptaków..