» » Powszechne typy kuropatw i ich opis

Powszechne typy kuropatw i ich opis

Kuropatwa to ptak należący do rodziny bażantów z rzędu kurczaków. Dzięki niewielkim rozmiarom jest bardzo zwinny i szybki. Charakterystyczną cechą kuropatw jest ich niezwykle wysoka zdolność przystosowania się do trudnych warunków klimatycznych, dzięki czemu ptak można znaleźć prawie na całej półkuli północnej

, od koła podbiegunowego po amerykańskie strefy podzwrotnikowe.

Kuropatwa tundra

Kuropatwa tundrowa żyje na północnych szerokościach geograficznych, gdzie prowadzi siedzący tryb życia koczowniczego. Jego wygląd jest bardzo podobny do pardwy, dlatego te gatunki kuropatw bardzo łatwo można pomylić w siedliskach..

Zwykle tundrowy gatunek takich ptaków woli trzymać się w małych grupach. Łączenie w pary występuje wiosną, a do zagnieżdżania się szukają posadzki skalnej, obficie porośniętej porostami.

Kuropatwy są coraz częściej uprawiane w domu na równi z: kurczaki, kaczki, gęsi.

Mogą również gniazdować w tundrze na zboczach wzgórz, w miejscach, w których rosną krzewy. Zwykle gniazdo to płytki dół, którego dno pokryte jest różnymi łodygami, liśćmi i ziołami.

Najczęściej gatunek ten ukrywa swoje gniazda pod dużymi skałami lub krzakami. Pod koniec czerwca samice składają od 6 do 12 jaj, strzegąc ich w okresie inkubacji. Kiedy pojawia się niebezpieczeństwo, najpierw się chowają, a następnie na wszelkie możliwe sposoby starają się odeprzeć niebezpieczeństwo ze strony potomstwa.

Kolor ptaka jest kożuszek leukocytarny, górna część ciała jest gęsto pokryta brązowymi plamkami. Latem kolor nabiera bardziej szarego odcienia.. Większość kuropatw jest cały czas na ziemi., gdzie siedzą na wysokich kamieniach.

Dieta jest dość zróżnicowana i obejmuje jagody, młode pędy i pąki a ty lub brzoza karłowata, a także liście i kwiaty innych roślin.

Ważny! W chwili obecnej populacja tego gatunku znacznie się zmniejszyła. Z tego powodu w wielu krajach istnieją rządowe programy ochrony.

Kamienna kuropatwa

Pod względem budowy ciała kuropatwa jest podobna do szarej, ale różni się od niej większą masą. Siedlisko tego gatunku obejmuje duże terytorium od Kaukazu do Ałtaj.

Również w warunkach naturalnych ptak występuje w Azji Środkowej. Zazwyczaj kuropatwy i wiele ich gatunków żyje w wąwozach górskich, na dnie których płyną rzeki.

Kolor kuropatw jest dość barwny, popielaty, z niebieskawo-różowym odcieniem. Ten widok w okolicy oczu ma charakterystyczny wzór w kształcie pierścienia..

Po bokach są ciemne poprzeczne paski, a brzuch ma czerwonawy odcień. Długość ciała to 35 centymetrów, a waga od 350 do 800 gramów, rozpiętość skrzydeł to 47-52 centymetry.

Samica składa około 16 jaj, charakteryzujących się gliniano-białą skorupą pokrytą brązowymi plamami. Okres inkubacji trwa trzy tygodnie.

Dieta obejmuje różnorodne owoce, jagody, nerki i zboża. Ptak może wydobywać z ziemi różne korzenie i cebulki. Zjadane są również owady: pająki, gąsienice i chrząszcze.

Kuropatwa pustynna

Gatunek ten żyje na terytorium od Wyżyny Ormiańskiej po Indie i od wybrzeży Zatoki Perskiej po Azję Środkową.. Wcześniej siedlisko obejmowało nawet południową część Europy.

Zwykle ptaki te żyją na pogórzu, w miejscach, gdzie występują wąwozy, wąwozy i placówki kamieni. Chętnie osiedlają się w pobliżu źródeł i strumieni. Preferuje teren pagórkowaty z niewielką roślinnością zielną lub krzaczastą.

Upierzenie ptaków ma szarawo-piaskowy kolor z lekkim różowym odcieniem.

Po bokach występują podłużne, szerokie brązowe paski. Samce tego gatunku mają na głowach brązowo-czarną pręgę, która w pobliżu wola zamienia się w rodzaj „krawata”. Masa dorosłych kuropatw wynosi 200-300 gramów.

Miejsca osiadania gniazd to zbocza, klify, miejsca pod kamieniami, w pobliżu drzew i krzewów. W okresie przed inkubacją jaja samica i samiec przebywają razem i żerują w pobliżu gniazda. Zwykle samica składa 8-16 jaj i zaraz po zniesieniu zaczyna je wysiadywać..

Samce najczęściej nie biorą udziału w wysiadywaniu jaj, ale są blisko gniazd. Niemniej jednak ten rodzaj jest monogamiczny, dlatego razem z lęgiem można spotkać zarówno samicę, jak i samca.

Czy wiedziałeś? Od 1995 roku kuropatwa jest symbolem stanu amerykańskiego stanu Alaska..

Biała kuropatwa

Bardzo piękny gatunek dorastający do 38 centymetrów długości i przybiera na wadze około 700 gramów. Ma małą głowę z małymi oczami i krótką szyję. Mały dziób wystarczająco mocny, lekko zgięty.

Krótkie nogi pokryte są gęstym upierzeniem, które wraz z ostrymi pazurami pozwala ptakowi dobrze trzymać się śniegu w zimie. Gdy warunki pogodowe się pogarszają, wykopuje w śniegu niewielkie zagłębienia, w których przeczekuje złą pogodę.

Regularna dieta - trawa warzywna karmić: młode pędy różnych krzewów, kwiaty, jagody i nasiona roślin, mech bagienny. Dieta składa się w 97% z roślinności i 3% z paszy dla zwierząt (larwy, robaki, chrząszcze i muchy).

Gatunek ten rzadko lata i głównie prowadzi życie lądowe, dobrze biegnie i doskonale się maskuje. Zimą kuropatwa biała jako siedlisko wybiera tzw. „Komory śnieżne”, w tym celu wydobywa w śniegu tunele. W takim schronieniu ptak chowa się przed drapieżnikami..

Ona jest ptakiem uciekającym, ale na okres lęgowy jest od niego oddzielony. W tym czasie powstają pary, które rozmnażają potomstwo.

Czy wiedziałeś? Opisany gatunek może wytrzymać ekstremalne zimno, zachowując siłę i energię w komorach śnieżnych.

Koronowana kuropatwa

W przeciwieństwie do większości innych gatunków kuropatwa nie żyje na terenach otwartych o niewielkiej roślinności, ale w lasach tropikalnych, gdzie raczej trudno ją znaleźć..

Dorosły dorasta do 25 centymetrów wysokości. Główną cechą tego gatunku jest jego jasny i niezwykły wygląd..

Kolor ptaków jest prawie czarny, z wyraźnym niebieskim odcieniem u samców i zielonym u samic. Na głowie samców znajduje się kępka o jasnym szkarłatnym kolorze, przypominająca kształtem pędzel.

Zwykle kuropatwa korona żywi się owocami i nasionami, ale w przeciwieństwie do innych gatunków w diecie przeważa żywność pochodzenia zwierzęcego. Należą do nich różne owady a nawet mięczaki lądowe.

Gatunek wyróżnia się także niezwykłym stylem gniazdowania. Zamiast wysiadywać pisklęta w norze, takie kuropatwy budują duże gniazdo z wejściem i dachem. Większość samic wprowadza do gniazda już dość dorosłe pisklęta, ostrożnie zakrywając wejście gałązkami.

Kuropatwa długodzioba

Siedliskiem tego gatunku są suche lasy Malezji, Sumatry i Borneo. Ptaki są dość duże, długość dorosłego osobnika sięga 36 centymetrów.

Siedliskiem kuropatwy są tropiky, w których występują gęste lasy, zwłaszcza zarośla bambusów. Czasami przedstawicieli gatunku można spotkać nawet na wysokości kilometra..

Ptak jest raczej nieśmiały, dlatego stara się jak najszybciej ukryć przed tą osobą. Trudno go zobaczyć, ale można go łatwo usłyszeć w nocy, kiedy kuropatwa wydaje głośne dźwięki, które przenoszone są na bardzo dużą odległość..

W tym momencie praktycznie nic nie wiadomo o gniazdowaniu gatunku. Ze znalezionych i zbadanych gniazd można wywnioskować, że samice składają od 2 do 5 jaj, z których wykluwają się 18-19 dni.

Czy wiedziałeś? Mieszkańcy Malezji wymyślili ciekawy sposób polowania na takie kuropatwy. Aby to zrobić, naśladują nocne krzyki i wabią je w wyjątkowe majdan.

Kuropatwa białobrody szponiasta

Żyje w wilgotnych górskich lasach Sri Lanki na wysokości 1500 metrów nad poziomem morza. Dorosły dorasta do 33-36 centymetrów. Zasadniczo dieta składa się z pokarmów roślinnych - jagód, nasion, kłącza.

Do gniazdowania wybiera zarośnięte zbocza dolin rzecznych, ponieważ w takich miejscach najłatwiej jest ukryć potomstwo przed drapieżnikami.

W okresie godowym ptaki zbierają się w pary., które nie gniją nawet po potomstwie. W okresie monsunowym, który trwa od listopada do marca, samica składa 2 jaja. Dorosłe pisklęta trzymają się blisko rodziców i szybko przyzwyczajają się do samodzielnego znajdowania pożywienia.

Kuropatwa pustynna

Żyje na terenach górskich lub pustynnych, gdzie prowadzi siedzący tryb życia. Zazwyczaj ptaki zbierają się w pary lub w małych stadach. Lecą dość rzadko i na krótkie odległości.

Przeważnie poruszają się po ziemi, szybko uciekając przed drapieżnikami na zboczach gór, gdzie chowają się w szczelinach i między kamieniami. Jedz pąki i nasiona roślin, a także małe owady.

Wielkość ptaka jest jeszcze mniejsza niż w przypadku Gołąb, a waga kuropatwy to tylko 200 gramów. Upierzenie jest szare z lekkim różowym odcieniem, na odwłoku widoczne są ukośne brązowe i czarne pasy. Samce mają na głowach ciemny pasek, który przypomina opaskę na oczy..

Miejsca lęgowe to skaliste zbocza górskie z minimalną roślinnością. W połowie maja samica składa 8-12 jaj.

Ważny! W rzeczywistości kuropatwa należy do tej samej rodziny co cietrzew, czyli do Teterevins.

Kuropatwa madagaskarska

Mieszka na wyspie Madagaskar w zaroślach krzewów i wysokiej trawie. Często można go znaleźć na polach uprawnych, na których ptak szuka pożywienia..

Uwielbia także zarośnięte opuszczone pola chwasty. Rozmiar osoby dorosłej to prawie 30 centymetrów..

Specyfika tego gatunku polega na jego poligamii, innymi słowy, samce kojarzą się z kilkoma samicami. Ponadto ptaki mają wyraźną różnicę w kolorze według płci..

Samce mają jaśniejsze ubarwienie, co pozwala im przyciągać dużą liczbę samic. Po kryciu samica składa dość liczne lęgi, składające się niekiedy z dwudziestu jaj.

Ważny! Ten gatunek jest endemiczny, to znaczy jego przedstawiciele mogą żyć tylko na Madagaskarze.

Krzew zwyczajny kuropatwa

Zamieszkuje lasy rosnące w niskich górach południowych Chiny, można również znaleźć w Tybecie. Przedstawiciele gatunku mogą żyć na dużych wysokościach: od 1500 m do 2700 m n.p.m..

Dorosłe osobniki nie są duże i zwykle ich długość ciała wynosi 25 centymetrów. W naturze kuropatwy krzewiaste są trzymane w parach lub w małych grupach do dziesięciu osobników.

Kolor jest brązowo-brązowy z małymi czarnymi plamkami. Na podstawie czarnych plam na gardle można określić płeć ptaka, ponieważ samiec ma ich więcej.

W okresie od kwietnia do czerwca tworzą się pary, po kryciu samica składa 4-5 jaj. Kuropatwa krzewiasta nie buduje gniazd, ale kładzie się bezpośrednio w ziemi w korzeniach drzewa lub pod krzakiem.

Mimo niewielkich rozmiarów jest bardzo odpornym ptakiem, który potrafi przetrwać nawet w ekstremalnych warunkach Arktyki i tropików. Niemniej jednak niektóre gatunki wymagają ochrony, bez których mogą po prostu zniknąć.


Opinie: 116