Niemieckie gołębie pokazowe
Eleganckie niemieckie gołębie pokazowe są teraz ozdobne, chociaż pierwotnie były ptakami sportowymi. Rasa ta została zapoczątkowana przez niemieckie gołębie pocztowe, ale ich współcześni potomkowie wystawowi nie mają cech charakterystycznych dla listonoszów.
Cenione są jako ozdobne ze względu na parametry estetyczne, a sama nazwa rasy mówi sama za siebie.
Historia pochodzenia
Historia gołębi pocztowych rozpoczęła się na początku XIX wieku, kiedy to powstała rasa gołębi pokazowych w Antwerpii. W latach 80. wyhodowano angielską rasę pokazową (homer szew). Wzbudzili zainteresowanie niemieckich zootechników, którzy chcieli wyhodować własną rasę ozdobną. Praca ta rozpoczęła się na początku XX wieku na podstawie latającego niemieckiego gołębia pocztowego.
Miał wyhodować gołębia, który będzie miał piękne i harmonijne formy, był pełen szlachetności i posiadał zdolności silnego lotnika. Miało to sprawić, że kształt głowy nie był tak przesadny jak na wystawie angielskiej. Rasa ta musiała spełniać wysokie wymagania estetyczne, a także wyróżniać się wczesną dojrzałością..
Pierwszy niemiecki klub stworzony przez miłośników gołębi pokazowych został zarejestrowany w Lipsku w 1905 roku. Rasa została szybko rozpoznana i szeroko eksponowana, chociaż typ był nadal dość kapryśny. Aby zachować wspólne dla wszystkich zasady i przestrzegać kryteriów oceny ekspertów, którzy pracowali przy wystawach, powołano instruktora.
Aby wyeliminować pojawiające się wady ras, opracowano zalecenia dotyczące krzyżowania gołębi wyłącznie ras czystych. Brak ujednoliconych reguł podyktował powołanie jednego związku, pod auspicjami którego mogłyby się zjednoczyć istniejące wówczas kluby.
Rasa zyskała niesamowitą popularność na skalę europejską, a od czasu do czasu w prasie pojawiały się propozycje rewizji i doprecyzowania standardu, w oparciu o aktualny stan rasy, dochodziło do nieporozumień wśród hodowców drobiu..
W 1948 r. Odbyło się wspólne zebranie członków związku, na którym poprzedni standard został omówiony i zatwierdzony bez zmian..
Doskonalenie rasy i przetrzymywanie ptaka w wolierze przez pół wieku dało doskonałe rezultaty, które znajdują odzwierciedlenie w jej jakości, poprawiły się formy gołębi:
- jego waga;
- rozmiar;
- postawa ptaka;
- wzrost;
- proporcjonalność części ciała do ciała;
- głowa i dziób, mocne i szczelnie zamknięte;
- powieka.
Powojenna Europa Wschodnia entuzjastycznie lubiła hodowlę gołębi, a niemiecka wystawa niezwykle atrakcyjna przystojniak, sprowadzona z NRD, od razu trafiła do sądu. Mimo to, ponieważ jego szlachetny wygląd mówił nie tylko o wartości wystawienniczej, ale także o sile i wytrwałości.
Rasa zyskała niezwykłą popularność. Ale tak się składa, że szał, w którym bierze udział duża liczba nie-specjalistów, wyrządził krzywdę puli genów niemieckiej wystawy, podważając ją:
- niekontrolowana powszechna hodowla;
- pomylenie ze standardami rasy;
- pojawienie się dużej liczby wysokiej jakości lokalnych ras;
- krzyżowanie z innymi rasami w różnych celach.
Cechy zewnętrzne
Ogólny wygląd typowego przedstawiciela tej rasy jest elegancki, przy poziomej postawie sprawia wrażenie silnego lotnika.
- Głowa zwężona w kształcie klina w kierunku dzioba i czoła, tworząca regularną linię, pozostaje szeroka nad oczami. Pięknie wypukła głowa jest zaokrąglona w kierunku szyi. Profil nie wygląda na zbyt krzywy, jest rasowy i cienki.
- Mocny dziób jest tępy, średniej długości, szczelnie zamknięty. Linia rozwarstwienia ciągnie się do środka oka. Jasne osobniki mają rogowaty dziób, reszta jest czarna.
- Delikatne woski o wydłużonej długości przylegają gładko i mocno do głowy, nie wychodzą poza jej zaokrągloną linię. Równomiernie i czysto rozdzielone wyglądają jak sproszkowane.
- Oczy przedstawicieli rasy są niezwykle wyraziste: wypukłe i duże, zwykle są ciemne z czerwoną tęczówką, srokate ptaki mogą mieć ciemnoczerwone oczy. Otacza je wąska szaro-biała powieka.
- Szyja średniej długości, szeroka na ramionach, przeciwnie, zwężająca się na głowie. Gardło i kark ładnie zaokrąglone.
- Krępy korpus w kształcie klina nie wygląda na masywny, wręcz przeciwnie, jest elegancki w niemal poziomej pozycji. Klatka piersiowa jest wystarczająco szeroka, zaokrąglona.
- Skrzydła są wyposażone w lotki, które dobrze zakrywają plecy, są wystarczająco szerokie i po złożeniu wystają do przodu.
- Ogon jest wąski i krótki, wystający tylko o cal od lotek.
- Mocne łapy są średniej długości. Nie są opierzone i mają dziób tego samego koloru..
- Upierzenie dobrze rozwinięte, gładkie i przylegające do ciała.
- Przedstawienie niemieckie musi być pomalowane równomiernie na całym ciele, łącznie z grzbietem, czyste iz pięknym połyskiem. Wąskie pasy są intensywnie kolorowe i kontrastowo oddzielone od siebie. Srokaty kolor dzieli się na pręgowany i cętkowany..
Jakość lotu
Współczesny niemiecki gołąb pokazowy jest niezwykle dekoracyjnym ptakiem i prawie nie lata ze względu na swoją ciężką budowę i małą wytrzymałość. Dotyczy zawartości wolier podczas hodowli tej rasy.
W tym ptaku eksperci doceniają zgodność ze standardem, harmonię stosunku części ciała do ciała, kształt ciała, czystość krwi i wyrazistość cech rasy..
Niedopuszczalne wady
Oceniając przedstawicieli wyścigów pokazowych, eksperci bardzo skrupulatnie oceniają ich eksterier. Za niedopuszczalne uważa się następujące wady niemieckich gołębi pokazowych:
- nietypowa głowa i dziób;
- niezamykający się dziób;
- zbyt długa lub krótka;
- zbyt wysoka lub niska wysokość;
- zbyt ciężki ptak;
- ostrość dzioba;
- nietypowy kolor oczu - biały lub żółty;
- zaczerwienienie wieku;
- fałd gardłowy;
- nadmierny rozwój wosków;
- kręcone pióra;
- biały kolor tyłu;
- rozczochrane upierzenie lub brak połysku;
- ostrość klatki piersiowej;
- skrzywienie mostka;
- nieproporcjonalnie rozwinięta muskulatura.
Wymienione znaki dotyczą tylko przedstawicieli rasy ozdobnej; przy hodowli gołębi na mięso cenione są ptaki o długim ciele..
Dzięki klatce pod gołym niebem porywcze słupki stały się ozdobą wystaw i prywatnych gołębników. Kiedyś szalenie popularna w całej Europie Wschodniej, obecnie rasa ta jest rzadkością w naszym kraju..
Niemniej jednak musimy oddać hołd hodowcom drobiu, których starania te niesamowite ptaki nadal zachwycają nas nienaganną i elegancką formą i proporcjami..
