Pandanus

Drzewo roślina Pandanus, zwana także pandanusem, jest częścią rodziny Pandanus. Rodzaj ten obejmuje około 750 gatunków, które najczęściej występują na półkuli wschodniej na obszarach o klimacie tropikalnym. W naturze pandany można spotkać na Hawajach, we wschodniej części Indii Północnych, w Afryce Zachodniej, wzdłuż wybrzeża Indii Zachodnich, na nizinach Nepalu, w Wietnamie, a także od Polinezji po Australię. Na wyspie Madagaskar występuje około 90 różnych gatunków pandanów. Taka roślina może przystosować się do różnorodnych warunków: może rosnąć na brzegach rzek, w lasach alpejskich i górskich, na rafach koralowych, na wybrzeżu, na bagnach i na zboczach wulkanu.

Kwiat. Pandanus jest uprawiany jako ozdobna roślina liściasta.
Oświetlenie. W okresie wiosenno-letnim występuje lekkie zacienienie, a jesienią i zimą - jasne światło, które koniecznie musi być rozproszone. W ciepłym sezonie roślinę zaleca się uprawiać na oknie o orientacji zachodniej lub wschodniej..
Reżim temperaturowy. Przez cały rok - od 19 do 25 stopni. Upewnij się, że temperatura w pomieszczeniu nie spada poniżej 12 stopni.
Podlewanie. W ciepłym sezonie konieczne jest systematyczne i obfite podlewanie; zabieg ten przeprowadza się natychmiast po wyschnięciu wierzchniej warstwy mieszanki gleby w pojemniku. W okresie jesienno-zimowym podlewanie powinno być rzadsze i umiarkowane.
Wilgotność powietrza. Wspólne dla salonów. Bardzo niepożądane jest zwilżanie liści opryskiwaczem lub ich mycie. Jeżeli w pomieszczeniu panuje zbyt niska wilgotność powietrza, wówczas pojemnik z rośliną umieszcza się na palecie wypełnionej mokrą keramzytem.
Nawóz. Roślina jest karmiona regularnie raz na 2 tygodnie od marca do sierpnia, w tym celu używają złożonego nawozu mineralnego do ozdobnych roślin liściastych. W okresie jesienno-zimowym pandan nie potrzebuje nawożenia..
Okres uśpienia. Niewymawiane.
Transfer. Podczas gdy krzewy są młode, przesadza się je regularnie raz w roku, a od trzeciego roku życia tę procedurę przeprowadza się tylko w razie potrzeby, gdy system korzeniowy przestaje pasować do doniczki (z reguły dzieje się to średnio raz na 2 lub 3 lata). Przeszczep wykonywany jest metodą przeładunkową.
Reprodukcja. Dzieląc krzew, sadzonki, rzadziej przez nasiona.
Szkodliwe owady. Pochwy, fałszywe łuski, wełnowce i przędziorków.
Choroby. Zgnilizna korzeni.

Cechy pandanusa

Pandanus

Pandanus jest wiecznie zieloną rośliną podobną do drzewa, ale czasami można znaleźć krzewy. W warunkach naturalnych wysokość takiej rośliny może sięgać 10-15 metrów, a czasem nawet 25 metrów. Wygląd pandanusa jest podobny do palmy lub liany. Często tworzy korzenie powietrzne, które po pewnym czasie wrastają w ziemię. Z biegiem lat pandanus umiera z dolnej części pnia, ale nie spada, ale jest utrzymywany w pozycji pionowej z powodu zdrewniałych korzeni powietrznych, które wrastały w ziemię, nazywane są również szczudłowatymi. Wyrostki mieczykowate liniowe lekko żłobione osiągają do 15 centymetrów szerokości i około 4 metrów długości, ich krawędzie są ostro ząbkowane. Liście na pniu są rozmieszczone w 2 spiralnych rzędach, w związku z tym roślina ta jest czasami nazywana „spiralną palmą” lub „spiralnym drzewem”. Gdy pandanus rośnie, jego dolne płytki liści latają, a blizny pozostają w miejscu, w którym zostały przyczepione. Podczas kwitnienia pojawiają się kolby lub kwiatostany wiechy, które składają się z jednopłciowych małych żółtych kwiatów bez okwiatu. Jednak kwitnący pandanus w pomieszczeniach jest niezwykle rzadki. Roślina ta wyróżnia się bezpretensjonalnością i doskonale nadaje się do ogrodów zimowych i dużych hal. Słabe oświetlenie i brak wilgoci są bardzo uporczywie tolerowane przez szybko rosnącego pandanusa, jednak w warunkach wewnętrznych można hodować tylko młode okazy, ponieważ dorosłe rośliny wymagają dość dużo miejsca.

Domowa opieka nad pandanem

Oświetlenie

Pandanus potrzebuje dużo jasnego światła w okresie jesienno-zimowym, aw ciepłym sezonie potrzebuje trochę cienia. Pięknie urośnie na zachodnich lub wschodnich oknach. Jeśli oświetlenie jest zbyt rzadkie, po krótkim czasie płytki liściowe rośliny stracą turgor, dlatego zaczną się zginać. Dodatkowo, z powodu braku światła, formy o różnorodnych liściach tracą swój niezwykły kolor.

Jeśli jest za mało światła dla rośliny, to niedaleko krzewu (w odległości od 0,6 do 0,7 m) należy zainstalować dodatkowe oświetlenie, aw ciągu dnia powinno działać co najmniej 8 h. Jeśli krzew pozostaje cały czas w jednym miejscu względem źródła światła, wówczas stanie się on „jednostronny”, dlatego doniczka z nim jest regularnie obracana nieco wokół własnej osi.

Reżim temperaturowy

W zimnych porach roku pomieszczenie, w którym znajduje się roślina, musi być systematycznie wentylowane, ale nie należy dopuszczać, aby pandanus był narażony na przeciąg. Roślina dobrze rośnie i rozwija się przez cały rok przy temperaturze powietrza od 19 do 25 stopni, a zimą nie musi obniżać temperatury. Jednak upewnij się, że temperatura w pomieszczeniu nie przekracza 12 stopni, ponieważ może to spowodować śmierć pandanusa..

Wilgotność powietrza

Taka roślina nie potrzebuje dużej wilgotności. Jeśli jednak w pomieszczeniu panuje bardzo niski poziom wilgotności powietrza, to w celu jej podwyższenia zaleca się wsypanie do palety mokrej keramzytu lub kamyków, a następnie postawienie na niej doniczki. Niemożliwe jest umycie liści lub zwilżenie ich z opryskiwacza, ponieważ gdy kropelki wody dostają się do zatok liściowych, na łodydze pojawia się zgnilizna. Jednak w razie potrzeby blachy można wytrzeć z kurzu wilgotną gąbką lub miękką ściereczką i należy przesunąć od podstawy do góry. Muszą wytrzeć liście rękawiczkami, ponieważ na ich powierzchni są ciernie.

Korzenie powietrzne

Pandanus uprawiany w domu bardzo rzadko tworzy korzenie powietrzne. Jeśli mimo to utworzyły się na twoim krzaku, w żadnym wypadku nie odrywaj ich. Zamiast tego zaleca się przykrywanie takich korzeni zwilżonym torfowcem, aby zapobiec ich wysychaniu, jednocześnie upewniając się, że mech jest zawsze lekko wilgotny. Szczególną uwagę należy zwrócić na to latem. Jeśli krzew w ogóle nie utworzy korzeni powietrznych, po pewnym czasie stanie się mniej stabilny..

Podlewanie

W ciepłym sezonie pandanus jest regularnie i obficie podlewany, a zabieg przeprowadza się dwa lub trzy dni po wyschnięciu górnej warstwy mieszanki gleby w pojemniku. W żadnym wypadku nie pozwól, aby grudka ziemi w doniczce wyschła. Do nawadniania używaj ciepłej (około 35 stopni) i dobrze osadzonej wody. Po upływie 30 minut od momentu zwilżenia podłoża nadmiar płynu, jakim jest szkło w patelni, zostaje spuszczony. W okresie jesienno-zimowym zmniejsza się liczba i obfitość podlewania.

Nawóz

Przez całą wiosnę i lato (od marca do sierpnia) krzew jest regularnie karmiony dwa razy w miesiącu, w tym celu używają złożonego nawozu mineralnego do ozdobnych roślin liściastych. W okresie jesienno-zimowym nawozu nie trzeba aplikować na podłoże.

Przeszczep Pandanusa

Przesadzanie takiej rośliny odbywa się tylko w razie potrzeby, a raczej, gdy system korzeniowy staje się bardzo ciasny w pojemniku. Z reguły młode krzewy przesadza się raz w roku, a dorośli - raz na 2 lub 3 lata..

Zachowaj ostrożność podczas przesadzania, ponieważ korzenie pandanusa są bardzo delikatne. Dlatego zaleca się ostrożne przeniesienie krzewu ze starej doniczki do nowej. Mieszanka gleby nadająca się do przeszczepu powinna składać się z próchnicy, piasku, darni i gleby liściastej (pobranych w równych częściach). Pojemnik do sadzenia jest ustawiony wysoko, a na jego dnie wykonana jest gruba warstwa drenażowa, która powinna zajmować 1/3 całej objętości doniczki.

Przed przesadzeniem delikatnie unieś liście nad krzak i zawiąż je. Następnie jest bardzo ostrożnie przenoszony ze starego pojemnika do nowego, a następnie wszystkie puste przestrzenie są wypełniane świeżą mieszanką ziemi. Podczas przesadzania upewnij się, że roślina w nowej doniczce jest na tym samym poziomie, co w starej..

Metody reprodukcji

Pandanus można rozmnażać w pomieszczeniach na kilka sposobów, mianowicie przez podzielenie krzewu, nasion i sadzonek.

Uprawa z nasion

Do siewu w owocach złożonych stosuje się świeżo zebrane nasiona. Aby to zrobić, potrzebujesz małego pojemnika, który jest wypełniony mieszanką liściastej gleby i piasku (1: 1) lub torfu i piasku (1: 1). Uprawy z góry należy przykryć szkłem lub folią. Przenosi się je w ciepłe miejsce (nie zimniejsze niż 25 stopni), jednocześnie zapewniając im systematyczną wentylację i nawilżanie podłoża z rozpylacza. Sadzonki pojawiają się w grupach 15-30 dni po wysiewie. Jeśli jednak plony zostaną usunięte w mini szklarni z ogrzewaniem dolnym, pierwsze pędy pojawią się znacznie wcześniej..

Po uformowaniu przez rośliny 2 lub 3 prawdziwych płytek liściowych zanurza się je w pojedynczych doniczkach, które są wypełnione mieszanką gleby składającą się z piasku, darni i gleby liściastej (1: 1: 1).

Sadzonki

Pędy boczne służą do zbioru sadzonek. Długość sadzonek powinna wynosić co najmniej 20 centymetrów, ponieważ jeśli są krótsze, wyrosną bardzo słabo nowe korzenie. Wszystkie wycięte miejsca są traktowane proszkiem węglowym, a następnie pozostawia do wyschnięcia. Do ukorzeniania sadzonki sadzi się w mieszance gleby składającej się z piasku i torfu (1: 1), a na wierzchu należy je przykryć przezroczystą torbą lub szklaną nasadką. Aby ukorzenić się pomyślnie, sadzonki muszą być ciepłe (od 25 do 28 stopni), a jednocześnie zapewniać im systematyczną wentylację i podlewanie, co odbywa się za pomocą butelki z rozpylaczem. Zazwyczaj sadzonki są w pełni ukorzenione po 6–8 tygodniach. Jednak przy zastosowaniu środka stymulującego wzrost korzeni i mini szklarni, korzenie sadzonek rosną szybciej.

Dzielenie buszu

U dorosłej rośliny wiele rozet potomnych tworzy się u podstawy pnia, a także w zatokach liściowych. Kiedy rozety mają 20 cm długości i wyrośnie korzenie, można je oddzielić od macierzystego krzewu. Aby przyspieszyć proces odrastania korzeni u dzieci, ich podstawy pokrywa się mokrym mchem, jednocześnie upewniając się, że torfowiec nie wysycha. Po obrzezaniu dziecko pozostawia się na 24 godziny do wyschnięcia..

Do posadzenia wpustu użyj płaskiego pojemnika, na dnie którego wykonana jest warstwa drenażowa o grubości 15–20 mm. Następnie do pojemnika wlewa się warstwę gleby sodowej o grubości 60–70 mm i posypuje warstwą przemytego piasku (grubość od 30 do 40 mm). Korzenie dziecka są zakopane w piasku na 20 mm, który następnie jest dobrze zagęszczony wokół buszu. Powierzchnię piasku dokładnie zwilża się butelką z rozpylaczem, a następnie przykrywa się dziecko przezroczystą torebką lub szklaną nasadką. Należy pamiętać, że temperatura podłoża w pojemniku musi wynosić co najmniej 22 stopnie, w przeciwnym razie dziecko może się nie zakorzenić. Pełne ukorzenienie powinno nastąpić po 4-6 tygodniach. Aby przyspieszyć korzenie branży, możesz użyć fitohormonów.

Po kilku miesiącach ukorzenione dziecko, zabrane wraz z kawałkiem ziemi, sadzi się w większym garnku i wypełnia mieszanką gleby składającą się z ziemi liściastej i darniowej oraz piasku (3: 2: 1).

Choroby i szkodniki pandanu

Szkodniki

Pandanus uprawiany w pomieszczeniach jest dość odporny na szkodniki, niemniej jednak czasami zajmują go robaki, owady łuskowate lub przędziorków. Ze względu na owady łuskowe na powierzchni liści pojawiają się brązowe łuskowate formacje, a także pozostawiają raczej lepkie wydzieliny. Aby zniszczyć takie szkodniki, krzak spryskuje się roztworem Karbofos lub Actellik. Jeśli wełnowce osiadły na roślinie, najpierw usuwa się je szczoteczką lub wacikiem zwilżonym alkoholem, a dopiero potem poddaje się działaniu środka przeciw roztoczom, na przykład Diklox, Tolkoks lub Koktsigard.

Jeśli w pomieszczeniu jest zbyt suche powietrze, może to spowodować pojawienie się przędziorków na pandanusie. Ich obecność można rozpoznać po przebiciach (kropkach) na blasze, które ostatecznie łączą się ze sobą. W takim przypadku przeprowadza się opryskiwanie preparatem roztoczobójczym (na przykład Aktara lub Aktellik). Następnie należy zwiększyć poziom wilgotności powietrza, w tym celu na paletę wlewa się mokrą ekspandowaną glinę i umieszcza na niej garnek z krzakiem.

Żółte liście

Pandanus jest wysoce odporny na różne choroby, ale jego blaszki liściowe mogą zacząć żółknąć. Może to być spowodowane użyciem twardej wody do nawadniania, zbyt dużą ilością światła lub zbyt dużą zawartością wapnia w podłożu..

Jeśli roślina nie ma wystarczającej ilości światła, liście kurczą się, aw różnorodnych formach ich jasny kolor znika. Ze względu na zbyt suche powietrze końcówki liści brązowieją i wysychają. Aby temu zapobiec, doniczka jest stale trzymana na palecie wypełnionej mokrą ekspandowaną gliną lub kamykami..

Gatunki Pandanus

Pandanus Veitch lub Vicha (Pandanus veitchii)

Pandanus Veicha lub Vicha

Ta przypominająca drzewo roślina jest wiecznie zielona i występuje naturalnie w Azji Południowo-Wschodniej. Jego pień jest skrócony, a korzenie powietrzne odbiegają od niego. Długość zielonych, spiralnie ułożonych blaszek liściowych wynosi około 100 cm, a ich szerokość wynosi od 5 do 8 cm, są one ozdobione białą obwódką, a także wiele cierni o jasnym odcieniu z białymi końcówkami na krawędzi. Przez 10 lat w domu przy dobrej pielęgnacji krzew może dorastać do 150 cm wysokości, w kulturze praktycznie nie kwitnie.

Pandanus utilis

Pandanus przydatny

Ta duża roślina w warunkach naturalnych osiąga wysokość ok. 20 m, natomiast w hodowli jej wysokość z reguły nie przekracza 200-300 cm. Gatunek ten nie kwitnie w domu. A ponieważ roślina ta rozgałęzia się dopiero po kwitnieniu, to w kulturze nie rozgałęzia się. Liście ułożone spiralnie wzdłuż pnia, są ciemnozielone i twarde. Jego długość waha się od 100 do 150 cm, a szerokość od 5 do 10 cm, na krawędzi znajduje się wiele kolców o jasnoczerwonym kolorze.

Pandanus sanderi

Pandanus Sandera

W naturze gatunek ten występuje w wilgotnych lasach tropikalnych Archipelagu Malajskiego. Jego krótki pień zdobią ciemnozielone blaszki liściowe, na powierzchni których znajdują się podłużne wąskie żółte paski. Liście mają około 80 centymetrów długości i około 5 centymetrów szerokości, na jego krawędzi są ciernie, ale nie ma ich wiele.

Pokrycie Pandanus (Pandanus tectorius)

Pandanus chowający się za nim

Gatunek ten jest reprezentowany przez rozgałęziony zimozielony krzew, który ma szczudłowe korzenie, w naturze osiąga wysokość od 300 do 400 cm, liniowe płytki liściowe są silnie zwężone ku górze, a na ich krawędzi znajdują się wąskie białe ciernie. W warunkach naturalnych gatunek ten wyrasta z czerwonych, żółtych lub pomarańczowych owoców, które są bardzo smaczne i słodkie. W domu taka roślina kwitnie niezwykle rzadko i nie tworzy owoców. Dość często można spotkać odmianę laevis: liście osiągają około 200 cm długości i nie mają kolców, kwiaty o średnicy 50-100 mm są pomalowane na bladoróżowy lub biały.

Znaki związane z pandanusem

Niektórzy hodowcy kwiatów wahają się przed udekorowaniem swojego domu pandanusem, ponieważ nie wiedzą na pewno, czy można go zatrzymać w swoim domu? Faktem jest, że wśród ludzi panuje opinia, że roślina ta jest w stanie wchłonąć wszystkie pozytywne emocje, po czym przekształca je w agresywną energię, co ma wyjątkowo negatywny wpływ na niezrównoważonych ludzi, w wyniku czego stają się nadmiernie aktywni i źli. Eksperci nie zalecają sadzenia tego kwiatu osobom wrażliwym, które są niezwykle trudne do zniesienia jakichkolwiek kłopotów, ponieważ mogą czuć się niekomfortowo obok pandany.

Ta roślina jest odpowiednia dla osób z silnym układem nerwowym, a także dla początkujących i doświadczonych hodowców kwiatów. Mogą go uprawiać również ci, którzy często wyjeżdżają w podróże służbowe, ponieważ wyróżnia się bezpretensjonalnością, szybkim wzrostem, a także nie trzeba go często podlewać..