Salpiglossis
Zadowolony
Salpiglossis (Salpiglossis) to rodzaj z rodziny Solanaceae, która jest reprezentowana przez rośliny dwuletnie, jednoroczne i byliny. Ten rodzaj łączy około 20 gatunków. Ojczyzną takiej rośliny jest Ameryka Południowa, podczas gdy najczęściej występuje w Chile. Nazwa salpiglossis składa się z 2 greckich słów tłumaczonych jako „fajka” i „język”, mówimy o kształcie kwiatu. Roślina ma również drugie imię - języczek. Uprawiany od 1820 roku.
Do tej pory ogrodnicy uprawiają tylko 1 gatunek tego rodzaju, a mianowicie: salpiglossis karbowany (Salpiglossis sinuata). Pędy proste mogą osiągnąć 100 centymetrów wysokości, są rozgałęzione i cienkie, a na ich powierzchni znajdują się gruczołowe lepkie włoski. Górne blaszki liściowe są wąskie, całe i siedzące, podczas gdy dolne blaszki są karbowane, podłużne i mają ogonki liściowe. Średnica pojedynczych wdzięcznych kwiatów wynosi 5 centymetrów, ich kolor może być niebieski, żółty, brązowy, fioletowy lub kremowy, na powierzchni gardła znajduje się marmurkowy wzór składający się z żył o ciemnym i złotym kolorze. Kwitnienie obserwuje się w okresie od czerwca do października. Aksamitnie błyszczące kwiaty mają kształt lejka, mają pięciopłatową kończynę. Owocem jest owalna kapsułka z dwoma gniazdami z małymi nasionami w środku.
Na średnich szerokościach geograficznych salpiglossis jest uprawiany tylko jako dwuletni lub roczny.
Uprawa salpiglossis z nasion
Siew
Nasiona służą do rozmnażania salpiglossis. Siew na sadzonki odbywa się w pierwszych dniach marca, w tym celu biorą niezbyt głębokie, ale raczej szerokie pojemniki, do których wlewa się luźną glebę. Następnie musisz rozprowadzić nasiona na powierzchni mokrej gleby, starając się, aby odległość między nimi była jak największa. Nasiona nie są zakopywane w ziemi, ale po prostu wciskane w jej powierzchnię. Pojemnik należy przykryć folią lub szkłem i wyjąć na dobrze oświetlonym, chłodnym (od 15 do 20 stopni) parapecie. Aby przybliżyć sadzonki do powierzchni, a także zabezpieczyć je przed palącymi promieniami słonecznymi, na powierzchni schronienia należy położyć białą kartkę papieru..
Uprawa sadzonek
Pielęgnując sadzonki, nie zapomnij o ich systematycznym wietrzeniu, a także usuwaniu kondensatu z powierzchni schronienia. Pierwsze sadzonki powinny pojawić się po 15–20 dniach, ale folii nie należy usuwać od razu. Najpierw jest usuwany na 1-2 godziny, następnie usuwany na 3-4 godziny, a gdy rośliny zaaklimatyzują się do warunków środowiskowych, schronienie jest całkowicie usuwane.
Gdy na roślinach pojawi się pierwsza para liści, konieczne będzie ich zbieranie za pomocą kubków lub oddzielnych pojemników. Podczas robienia kilofu należy zachować ostrożność, ponieważ delikatne korzenie bardzo łatwo ulegają uszkodzeniom, przez co rośliny zakorzeniają się na długo w nowym miejscu. Gdy sadzonki zaczną ponownie aktywnie rosnąć, należy uszczypnąć ich wierzchołki, co zwiększy ich krzaczastość. Salpiglossis musi zapewnić umiarkowane podlewanie, upewniając się, że podłoże nie jest suche ani zbyt mokre.
Sadzenie salpiglossis w ziemi
O której godzinie sadzić
Sadzenie dojrzałych i wyhodowanych sadzonek na otwartej glebie powinno odbywać się dopiero po całkowitym ustąpieniu groźby mrozów powrotnych, z reguły tym razem przypada na drugą połowę maja. Postaraj się wybrać dobrze oświetlone miejsce do sadzenia, osłonięte od wiatru. Gleba odżywcza powinna zawierać dużą ilość próchnicy, a jej kwasowość może być obojętna lub lekko kwaśna.
Jak sadzić
Miejsce powinno zostać przygotowane na około 7 dni przed planowanym dniem zejścia na ląd. Aby to zrobić, wykopują go, wprowadzając do gleby trochę piasku, torfu i popiołu drzewnego. Między otworami należy zachować odległość od 25 do 30 cm, ich głębokość powinna być taka, aby zmieścił się w nich nie tylko system korzeniowy, ale także gliniasta bryła. Przenieś sadzonki do otworów, a następnie przykryj je. Posadzone rośliny wymagają obfitego podlewania. Pamiętaj, że roślina ta nie toleruje zbyt dobrze przesadzania, dlatego staraj się jak najmniej uszkodzić jej system korzeniowy..
Pielęgnacja salpiglossis w ogrodzie
Podczas uprawy salpiglossis należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach. Zatem reaguje wyjątkowo negatywnie na suszę, stojącą wodę w glebie i ujemne temperatury. Podlewanie latem należy przeprowadzać 1 raz dziennie, natomiast w przypadku upałów zaleca się spryskiwanie krzewów wieczorem. Wiosną i jesienią liczba podlewań powinna wynosić tylko 2 lub 3 tygodniowo. Do nawadniania używaj letniej, dobrze osadzonej wody. Pod koniec podlewania powierzchnię miejsca należy ostrożnie poluzować, jednocześnie pieląc.
Regularnie szczypać krzaki, dzięki czemu kwitnienie będzie bardziej bujne. Nie zapomnij też szybko odciąć kwiatów, które zaczęły blaknąć. Jeśli wszystko zostanie wykonane poprawnie, salpiglossis przestanie kwitnąć dopiero w październiku. Opatrunek wierzchni przeprowadza się kilka razy w sezonie, w tym celu do roślin kwitnących stosuje się złożony nawóz mineralny. Jeśli chcesz karmić rośliny materią organiczną, wybierz do tego popiół drzewny.
Choroby i szkodniki
Taka kochająca wilgoć roślina, gdy rośnie na otwartej glebie, często choruje na zgniliznę korzeni lub łodyg, w wyniku czego umiera. Gdy tylko zauważysz, że roślina jest niezdrowa, konieczne jest pilne potraktowanie krzaka i otaczającej go gleby fungicydem i nie zapomnij dostosować reżimu podlewania. Jeśli krzew jest bardzo mocno dotknięty, lepiej go wykopać i spalić.
Mszyce mogą osadzać się na salpiglossis. Aby się go pozbyć, musisz potraktować krzak akarycydem.
Po kwitnieniu
Roślina wieloletnia uprawiana jest tylko w regionach o łagodnym, ciepłym klimacie. Jeśli zimy są mroźne, salpiglossis można uprawiać tylko jako jednoroczną, ponieważ po nadejściu mrozów umrze. Jeśli chcesz, możesz jesienią spróbować zasadzić taki kwiat w doniczce i przynieść go do domu, ale jest mało prawdopodobne, aby się zakorzenił, ponieważ reaguje wyjątkowo negatywnie na przeszczep.
Rodzaje i odmiany salpiglossis ze zdjęciami i nazwami
Wspomniano już powyżej, że ogrodnicy uprawiają tylko salpiglossis z zębami. Szczegółowy opis tego typu znajduje się na początku artykułu. Ma następujące formy ogrodowe:
- Wielkokwiatowe. Wysokość krzewu może osiągnąć 100 centymetrów, jego łodygi są rozgałęzione. Kwiaty są duże.
- Superbissima. Dość duże kwiaty mają faliste płatki.
- Salpiglossis niski. Krzewy są silnie rozgałęzione, osiągają wysokość 0,4 m, kwitną bardzo bujnie.
Najpopularniejsze są następujące hybrydy i odmiany:
- Kew Blue. Wysokość niewymiarowego krzewu nie przekracza 0,3 m. Kwiaty są pomalowane na różne odcienie fioletu od fioletu do różowo-liliowego. Ich gardło jest ciemne, a na powierzchni rzadka siatka żółtych żył..
- Mieszanka kasyna. Wysokość zwartego krzewu wynosi od 0,45 do 0,5 m. Kolor kwiatów może być bardzo różny, nawet żółty. Te kolory wymagają wsparcia.
- Festiwal i flamenco. Wysokość zwartych krzewów tej rośliny nie przekracza 0,3 m, kolor kwiatów jest zróżnicowany.
- Bolero. Wysokość bujnie kwitnącego krzewu wynosi około 0,6 m, łodyga jest dość stabilna.
- Ali Baba. Taka egzotyczna roślina jednoroczna osiąga wysokość 0,8 m, na powierzchni kwiatów kontrastują żyłki, bardzo dobrze stoją w cięciu.
- Sztruksowy wózek. Wysokość krzewów wynosi około 0,4 m, średnica aksamitnych kwiatów około 60 mm, mają dziwny wygląd.
- Fajerwerki. Taka rozgałęziona roślina kwitnie bardzo bujnie i ma wysokość ok. 0,6 m, średnica kwiatów 60 mm, można je pomalować na fioletowo, bordowo lub jasnoróżowo, na ich powierzchni występują żółto-złote lub ciemnofioletowe smugi.
- magia. Wysokość krzewu waha się od 0,4 do 0,6 m, kolor kwiatów jest śnieżnobiały, czerwony, szkarłatny lub fioletowy, na powierzchni gardzieli marmurkowy wzór żółtych żył.
