Arctotis
Zadowolony
Kwitnąca roślina Arctotis należy do rodziny Astro. Ten rodzaj łączy około 70 gatunków. Niektóre z tych gatunków są uważane za endemiczne dla regionu Przylądka, około 30 występuje w Afryce na południe od Angoli i Zimbabwe, a część rośnie w Ameryce Południowej. Nazwa tej rośliny jest tłumaczona z języka greckiego jako „ucho niedźwiedzia”, wynika to z faktu, że krzew charakteryzuje się bardzo gęstym pokwitaniem. Arctotis jest uprawiany od ponad wieku.
W naturze arktotis jest reprezentowany przez krzewy i rośliny zielne. Na powierzchni liści i pędów występuje gęste pokwitanie w kolorze białym lub srebrnym. Płytki liściowe umieszczone naprzemiennie lub przeciwnie mają kształt falisty lub ząbkowany. Kwiatostany-koszyczki w kształcie spodków o średnicy sięgają 50-80 mm, na zewnątrz są bardzo podobne do rumianku lub gerbera. Kwiaty pojedyncze osadzone są na długich szypułkach, są to kwiaty języczkowate brzeżne w kolorze fioletowym, żółtym, białym lub różowym, a także kwiaty środkowe rurkowe, pomalowane na fioletowo, fioletowo lub brązowo. Skład wielorzędowej owijki kwiatostanu obejmuje wiele łusek. Owocem jest brązowoszare ziarno z kępką. Nasiona zachowują żywotność przez 2 lata.
Arktotis to roślina wieloletnia, jednoroczna i dwuletnia. Gatunki wieloletnie w regionach o stosunkowo chłodnym klimacie są uprawiane jako jednoroczne.
Sadzenie arctotis w otwartym terenie
Uprawa arktotis z nasion
Arctotis można wyhodować z nasion i najlepiej zrobić to przez sadzonki. Sadzonki tak pięknego kwiatu są dość proste. Zaleca się wysiewać nasiona w połowie marca, w tym celu układa się je w doniczkach torfowych po 3-5 sztuk. Weź paletę i umieść tam wszystkie garnki, które następnie należy przykryć szkłem lub folią na wierzchu. Pierwsze sadzonki pojawią się po około 7 dniach. Nie zaleca się hodowania sadzonek tej kultury we wspólnym pojemniku, ponieważ bardzo źle znosi zbieranie. Ale jeśli mimo to do siewu użyto na przykład pudełka, wówczas sadzonki podczas formowania 2 prawdziwych płytek liściowych będą musiały zostać pokrojone w doniczki, w których posadzono 3 rośliny. Gdy wysokość sadzonek osiągnie 10-12 centymetrów, należy je uszczypnąć, aby krzewy były bardziej bujne.
Sadzonki sadzi się na otwartej glebie tylko wtedy, gdy pozostaje groźba powrotu wiosennych przymrozków, z reguły tym razem przypada na drugą połowę maja lub pierwsze dni czerwca. Przed przystąpieniem do sadzenia rośliny należy utwardzić, aby przyzwyczaiły się do nowych warunków. Aby to zrobić, sadzonki należy codziennie przenosić na ulicę, a wydłużanie czasu trwania tej procedury powinno być stopniowe. Należy zaznaczyć, że po 15 dniach zabiegów hartowania sadzonki powinny mieć możliwość przebywania na zewnątrz przez całą dobę..
Dołki należy wykonać z zachowaniem odległości między nimi 0,25–0,4 m. W nich należy ostrożnie przejść przez roślinę, starając się nie zniszczyć grudki ziemi. W przypadku, gdy sadzonki były uprawiane w doniczkach torfowych, należy je sadzić razem z tymi pojemnikami. Otwory należy zasypać ziemią, której powierzchnię należy lekko zagęścić. Posadzone rośliny wymagają obfitego podlewania.
Jak sadzić arctotis w ogrodzie
W regionach, w których wiosna przychodzi stosunkowo wcześnie i jest dość ciepło, całkiem możliwe jest wysiewanie nasion arktotis na otwartej glebie w pierwszych dniach maja. Kultura ta wyróżnia się światłolubnością, pod tym względem miejsce powinno być otwarte i słoneczne. Odpowiednia gleba musi być dobrze osuszona, aw jej składzie musi być obecne wapno. Roślina ta nie jest zalecana do uprawy na glebie gliniastej i wilgotnej. Podczas siewu do każdego dołka należy umieścić 4 lub 5 nasion. Odległość między dołkami jest silnie uzależniona od rodzaju i różnorodności uprawianych arktotis. Tak więc między wysokimi roślinami należy zachować odległość co najmniej 0,4 m, a między niewymiarowymi roślinami - około 0,25 m. Po uszczelnieniu nasion powierzchnię stanowiska należy lekko ubić, a następnie dobrze podlać. Pierwsze sadzonki można zobaczyć po około 10 dniach, a już po 10-12 dniach przerzedzają się. Jeśli roślina jest odpowiednio pielęgnowana, może zacząć kwitnąć po 8 tygodniach..
Pielęgnacja ogrodu Arctotis
Dbanie o arktoty rosnące w ogrodzie jest dość proste, wystarczy je podlać w odpowiednim czasie, chwastować, karmić, poluzować powierzchnię gleby, uszczypnąć, a także leczyć przed szkodnikami i chorobami, jeśli zajdzie taka potrzeba.
Roślina ta jest bardzo odporna na suszę, system korzeniowy krzewów jest w stanie wyciągnąć wilgoć z głębokich warstw gleby. Pod tym względem arctotis nie wymaga częstego podlewania. Jednak podczas długotrwałej suszy nadal trzeba ją od czasu do czasu podlewać, zwłaszcza jeśli weźmie się pod uwagę, że wilgotna powierzchnia gleby jest znacznie łatwiejsza do spulchnienia i chwastów..
Obowiązkowe karmienie tej rośliny nie jest potrzebne. Jednak podczas tworzenia pąków i kwitnienia nadal zaleca się karmienie krzewów złożonym nawozem mineralnym. Substancje organiczne nie są używane do karmienia tej kultury.
Nadal nie zapominaj, w odpowiednim czasie usuń kosze, które zaczęły blaknąć, co wpływa na bardziej aktywne tworzenie nowych pąków. Często wysokie krzewy wymagają podwiązki do podparcia.
Choroby i szkodniki
Ta roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki. Jednak na krzakach nadal mogą osiedlać się robaki łąkowe i mszyce. Jeśli arktotis sadzi się na mokrej glebie, a także podczas długotrwałych opadów, istnieje duże prawdopodobieństwo wystąpienia szarej zgnilizny.
Aby wyeliminować owady łąkowe, krzewy należy potraktować roztworem musztardy (na 1 wiadro wody 100 gramów suchego proszku) lub naparem z cebuli. W razie potrzeby zabieg można przeprowadzić preparatem owadobójczym. Mszyce to ssące owady żywiące się sokiem roślinnym, a także jeden z głównych nosicieli chorób wirusowych uważanych za nieuleczalne. Aby się go pozbyć, należy użyć środków owadobójczych, na przykład: Aktellik, Fitoverm, Aktara itp..
Jeśli krzew jest uszkodzony przez szarą zgniliznę, należy go usunąć z gleby i zniszczyć, ponieważ takiej choroby nie można wyleczyć. Pozostałe krzewy należy spryskać roztworem fungicydu, na przykład Fundazolem.
Po kwitnieniu
Rośliny uprawiane jako jednoroczne, po tym, jak stracą swoją atrakcyjność, są wykopywane i palone. A wraz z nadejściem jesieni należy usunąć pozostałości roślinne z terenu, a następnie je wykopać. W regionach o chłodnym klimacie wszystkie gatunki arctotis są uprawiane jako jednoroczne. W południowych regionach Rosji i Ukrainy całkiem możliwe jest uprawianie wieloletnich gatunków tej rośliny, ale tylko na zimę muszą być bardzo dobrze pokryte. Późną jesienią należy odciąć część krzewu znajdującą się nad ziemią. Następnie powierzchnię miejsca należy ściółkować grubą warstwą kory, słomy lub trocin, na szczycie kwiatowego ogródka pokryć włókniną lub świerkowymi gałęziami.
Rodzaje i odmiany arktotis ze zdjęciami i nazwami
Niewiele gatunków arctotis jest uprawianych na średnich szerokościach geograficznych..
Arctotis krótko łodygowy (Arctotis breviscapa)
Ta wieloletnia roślina to zwarty krzew, którego wysokość nie przekracza 15 centymetrów. Ojczyzną tego gatunku jest RPA. Na powierzchni pędów i blaszek liściowych występuje białe pokwitanie tomentose. Brzegowe kwiaty trzciny są koloru ciemnopomarańczowego. Uprawiany od 1812 roku.
Arctotis szorstki (Arctotis aspera)
Ojczyzną tego gatunku jest także RPA. Wysokość krzewu waha się od 0,4 do 0,5 m. Na średnich szerokościach geograficznych gatunek ten uprawiany jest jako rocznik. Średnica koszyczków kwiatostanów wynosi około 50 mm, zawierają kwiaty rurkowate o żółtym kolorze i żółte kwiaty trzciny z brązowymi pasmami.
Arctotis stemless (Arctotis acaulis = Arctotis scapigera)
Ten gatunek jest byliną i ma silny korzeń palowy. Długość pierzasto wyciętych blaszek liściowych wynosi około 20 centymetrów, ich przednia powierzchnia jest zielona, a tylna jest biaława, ponieważ występuje na niej pokwitanie. Koszyczki osiągają około 50 mm średnicy, są wśród nich żółte kwiaty trzciny z fioletową podszewką, a także czerwono-czarne kwiaty rurkowe.
Arctotis stoechadifolia (Arctotis stoechadifolia)
Ten gatunek również pochodzi z Afryki Południowej. Ta wieloletnia roślina jest uprawiana w średnich szerokościach geograficznych jako roślina jednoroczna. Silnie rozgałęzione zielonkawe, wyprostowane pędy osiągają około 100 cm wysokości, a ich powierzchnia pokryta jest pokwitaniem, składającym się z miękkiego włosia w kolorze biało-srebrnym. Asymetryczne, gęste blachy mają kształt lancetowato-owalny, ich krawędź jest ząbkowana i falista. Są przeciwne, a na ich powierzchni występuje owłosione pokwitanie. Dolne płytki liściowe są petiolarne, a górne siedzące. Na długich szypułkach pojedyncze wdzięczne kwiatostany, ich zapach jest raczej słaby, ale bardzo przyjemny. Zawierają kwiaty brzeżne o śnieżnobiałym kolorze, ich podstawy są żółto-złote, a ich dolna powierzchnia jest jasnofioletowa. Składają się również z małych rurkowatych kwiatów w kolorze fioletowo-szarym, pośrodku koszyczka tworzą niebieskawo-stalowy dysk. W pochmurny dzień kwiatostany zamykają się. Jest uprawiany od 1900 roku. Istnieje odmiana grandis: w przeciwieństwie do głównego gatunku, jej blaszki liściowe są dłuższe, kosze są również większe.
Hybryda Arctotis (Arctotis x hybridus)
Gatunek ten łączy złożone hybrydy popularne wśród ogrodników. Uzyskuje się je przez krzyżowanie różnych gatunków arctotis. te hybrydy mogą być uprawiane zarówno jako rośliny jednoroczne, jak i byliny, wszystko zależy od klimatu panującego na danym obszarze. Niezbyt często ogrodnicy uprawiają takie gatunki jak: arctotis uszny - kolor kwiatów języczkowatych jest intensywnie żółty - piękny - kwiaty brzeżne są niebieskie - bujne lub okazałe - z dużymi pomarańczowymi kwiatami brzeżnymi. Najpopularniejsze odmiany to:
- Pink Suga. Kwiaty brzeżne są pomarańczowo-żółte od środka do podstawy i liliowo-różowe od końców do środka..
- Mahogeni. Kwiaty rurkowate są zielone, a kwiaty brzeżne są pomarańczowo-terakotowe.
- Hailey. Kolor kwiatów trzciny jest jasnożółty, a na środku znajdują się czarne i ciemnożółte cylindryczne koła.
- Ceglasty. Kolor kwiatów trzciny jest czerwony, a środek jest ciemnobrązowo-żółty.
Również w kulturze mieszanka odmian Arlekin jest dość popularna, która obejmuje odmiany o różnych kolorach.
